İtalya'nın birleşmesi

İtalya'nın birleşmesi (İtalyanca: Risorgimento; Diriliş ya da Yeniden doğuş) 19. yüzyıl ile 20. yüzyılın başlarında İtalya yarımadasında bulunan devletleri tek bir çatı altında birleştirmeyi amaçlayan siyasi ve sosyal hareket. Bu süreç İtalya'da 1848 Devrimleri ile başlamış, 1886 yılında tamamlanmıştır.

İtalya yarımadasındaki devletler

İtalya Antik Roma döneminde ilk altın çağını yaşamıştır. Roma İmparatorluğunun çökmesiyle İtalya'da irili ufaklı devletler ortaya çıkmıştır. Venedik Cumhuriyeti, Ceneviz Cumhuriyeti, Papalık Devleti, Lombard Birliği, Napoli Krallığı ve Floransa Cumhuriyeti gibi bu devletler kendi aralarında ve diğer ülkelerle savaşmışlardır. Ayrıca İtalya'nın tarihinde güney bölgesinde kurulmuş Müslüman bir Sicilya Emirliği dönemi de vardır.

Birleşme fikrinin başlangıcı

19. yüzyılın ilk yıllarında İtalya I. Napolyon tarafından işgal edilerek Fransız etkisi altına girdi. Viyana Kongresi İtalya'nın Fransız işgalinden önce yöneten hanedanlara geri verilmesini öngörüyordu. Böylece Papalık Devleti, Sardinya-Piemonte Krallığı, Toskana Grandüklüğü, Modena Düklüğü ve Lombardiya-Venedik Krallığı tekrar kuruldu. Ancak Carbonari adı verilen gizli dernekler İtalya'nın birleşmesi için çalışmaya başladılar. Giuseppe Mazzini ve Giuseppe Garibaldi birleşme hareketinin öncüleri arasında yer alıyorlardı. Ayrıca Sardinya kralı II. Vittorio Emanuele de bu birleşme hareketini destekleyenler arasındaydı.