Il pirata: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
| 72. satır: | 72. satır: | ||
{{Spoilersakla-başlangıc}} |
{{Spoilersakla-başlangıc}} |
||
<!-- |
|||
On a stormy sea-shore, fisherfolk watch a shipwreck. Among the survivors is Gualtiero, who is recognised and offered refuge by Goffredo. Gualtiero tells him that he drew strength from his continuing love for Imogene ("Nel furor delle tempeste"), although she is now married to Ernesto. She arrives to offer hospitality to the shipwrecked strangers, but Gualtiero does not reveal himself, and Imogene assumes from what Itulbo tells her that he is dead. She tells Adele that she dreamt that he had been killed by her husband ("Lo sognai ferito, esangue"). |
|||
Buyuk bir firtana devam ederken balikcilar kiyidan kazaya ugramis bir geminin batisini izlemektedirler. Kurtarabilinen kazazadeker arasinda Gualtiero da bulunmaktadir. Gofferdo onu tanimistir ve evinde barinmasi icin onu misafir etmeyi teklif eder. Gualtiaro kazayi anlatirken, simdi Ernesto ile evlenmis bulunan Imeogene icin duydugu sevgiyi hatirlamak ona kendini kurtarmak icin cok guc verdigini belirtir. ("Nel furor delle tempeste"). Imogene de kendinin tanimadigi kazazadelere barinak saglamak icin sahile gelir. Fakat Gualtiero kurtulan kazazadeler arasinda oldugunu ondan saklar. Itulbo ile yaptigi bir konusmadan sonra Imogene Gualtiero'nun kazada hayatini kaybettigini kabul eder. Imogene Adele'ye ruyasinda kocasinin Gualtiero'yu olduruldugunu gordugunu aciklar.("Lo sognai ferito, esangue"). |
|||
At night, Itulbo warns the strangers not to reveal that they are the pirates who have been pursued by Ernesto. Meanwhile, Imogene is strangely fascinated by Goffredo's guest, who soon reveals to her who he really is. Gualtiero learns that she had married Ernesto only because he had threatened her father's life, and when he sees that she has borne Ernesto's child, he starts to think of revenge ("Pietosa al padre"). |
|||
Geceleyin, Italbo kurtarilan kazazade yabancilara kendilerini Ernesto'nun kovalamakta oldugu korsanlar olarak tanitmaktan kacinmalari hakkinda ihtarda bulunur. Imogene Goffredo'nun misafiri hakkinda meraga duser ve cok gecmeden onun kim oldugunu ogrenir. Gualfrido Imogen'le konusmasi sonucu onun Ernesto ile evlenmesine nedenin Ernesto'nun Imogene kendisiyle evlenmezse babasini oldurmekle tehdit ettiginden dolayi oldugunu ve Imogene'in Ernesto'nun bir cocuguna gebe oldugunu da ogrenir. Bunlardan dolayi Gualtiero Ernesto'dan oc almaya karar verir. ("Pietosa al padre"). |
|||
Ernesto and his men celebrate victory over the pirates ("Sì, vincemmo"), but he is annoyed that Imogene is not celebrating, too. He questions Itulbo (who pretends to be the pirates' chief) about Gualtiero's fate, and the act ends with all the principals expressing their conflicting emotions, though Goffredo manages to restrain Gualtiero from giving his identity away. |
|||
--> |
|||
Ernesto adamlariyla korsanlara karsi kazandigi basarilarini kutlamaya baslarlar ("Sì, vincemmo"). Fakat Ernesto Imogene'nin hic sevinc eseri gostermemesinden cani sikilir. Ernesto kendini kazazede yabancilar reisi olarak gosteren Itubo'ya Gualtiero'nun ne olduagunu sorusturmaya baslar. Gofferdo Gualtiero'yu kendi huviyetini aciklamaktan alokoymayi basarir. Sahne onemli karakterlerin birbirlerine karsit olan hislerini acikmalari ile sona erer. |
|||
{{Spoilersakla-bitiş}} |
{{Spoilersakla-bitiş}} |
||
Sayfanın 22.53, 11 Mart 2010 tarihindeki hâli
 | Bu sayfanın ya da bir kısmının Türkçeye çevrilmesi gerekmektedir. Bu sayfanın tamamı ya da bir kısmı Türkçe dışındaki bir dilde yazılmıştır. Madde, alakalı dilin okuyucuları için oluşturulmuşsa o dildeki Vikipedi'ye aktarılmalıdır. İlgili değişiklikler gerçekleşmezse maddenin tamamının ya da çevrilmemiş kısımların silinmesi sözkonusu olabilecektir. İlgili çalışmayı yapmak üzere bu sayfadan destek alabilirsiniz |
 | |
| Özgün isim | Il Pirata |
|---|---|
| Müzik | Vincenzo Bellini |
| Libretto | Felice Romani |
| Gala | 27 Ekim, 1827 |
| İlk gösterim yeri | La Scala, Milano |
| Oyuncular |
|
Il Pirata (Korsan) Sicilya doğumlu İtalyan Vincenzo Bellini'nin bestelediği 2 perdelik bir operadır . Operanın librettosu İtalyanca olarak "Felice Romani" tarafından "Charles Maturin"'in Ingilizce yazılmıs "Bertram, or The Castle of St Aldobrando" adlı
trajedi oyununun Fransızca çevirisinden uyarlanarak hazırlanmıştır. Promiyeri 27 Ekim 1827de Milano da La Scala Operavinde yapılmıştır.
Roller
| Rol | Ses tipi | Prömiyer Rolleri, 27 Ekim, 1827 (Orkestra şefi: - ) |
|---|---|---|
| Ernesto, Caldora Dükü | bariton | Antonio Tamburini |
| Imogene, karısı | soprano | Henriette Méric-Lalande |
| Gualtiero, eski Montalto Kontu | tenör | Giovanni Rubini |
| Itulbo, Gualtiero'nun emir subayı | tenör | Lorenzo Lombardi |
| Goffredo, bir keşiş, bir zamanlar Gualtiero'un hocasi | bas | Pietro Ansilioni |
| Adele, Imogene'in nedimesi | soprano | Marietta Sacchi |
| Bir küçük çocuk, Imogene ve Ernesto'nun oğlu | sessiz | |
| Balıkçılar ve eşleri, korsanlar, şövalyeler, soylu kadınlar | ||
Konu özeti
- Mekan: Sicilya
- Zaman: 13. yuzyil
I. Perde
Buyuk bir firtana devam ederken balikcilar kiyidan kazaya ugramis bir geminin batisini izlemektedirler. Kurtarabilinen kazazadeker arasinda Gualtiero da bulunmaktadir. Gofferdo onu tanimistir ve evinde barinmasi icin onu misafir etmeyi teklif eder. Gualtiaro kazayi anlatirken, simdi Ernesto ile evlenmis bulunan Imeogene icin duydugu sevgiyi hatirlamak ona kendini kurtarmak icin cok guc verdigini belirtir. ("Nel furor delle tempeste"). Imogene de kendinin tanimadigi kazazadelere barinak saglamak icin sahile gelir. Fakat Gualtiero kurtulan kazazadeler arasinda oldugunu ondan saklar. Itulbo ile yaptigi bir konusmadan sonra Imogene Gualtiero'nun kazada hayatini kaybettigini kabul eder. Imogene Adele'ye ruyasinda kocasinin Gualtiero'yu olduruldugunu gordugunu aciklar.("Lo sognai ferito, esangue").
Geceleyin, Italbo kurtarilan kazazade yabancilara kendilerini Ernesto'nun kovalamakta oldugu korsanlar olarak tanitmaktan kacinmalari hakkinda ihtarda bulunur. Imogene Goffredo'nun misafiri hakkinda meraga duser ve cok gecmeden onun kim oldugunu ogrenir. Gualfrido Imogen'le konusmasi sonucu onun Ernesto ile evlenmesine nedenin Ernesto'nun Imogene kendisiyle evlenmezse babasini oldurmekle tehdit ettiginden dolayi oldugunu ve Imogene'in Ernesto'nun bir cocuguna gebe oldugunu da ogrenir. Bunlardan dolayi Gualtiero Ernesto'dan oc almaya karar verir. ("Pietosa al padre").
Ernesto adamlariyla korsanlara karsi kazandigi basarilarini kutlamaya baslarlar ("Sì, vincemmo"). Fakat Ernesto Imogene'nin hic sevinc eseri gostermemesinden cani sikilir. Ernesto kendini kazazede yabancilar reisi olarak gosteren Itubo'ya Gualtiero'nun ne olduagunu sorusturmaya baslar. Gofferdo Gualtiero'yu kendi huviyetini aciklamaktan alokoymayi basarir. Sahne onemli karakterlerin birbirlerine karsit olan hislerini acikmalari ile sona erer.
II. Perde
Şablon:Spoilersakla-bitiş Şablon:Endspoiler
Müziksel parçalar
- Sinfonia
I. Perde
- Giris Ciel! qual procella orribile (Koro, Solitario )
- Cavatina Nel furor delle tempeste (Gualtiero)
- Cavatina Lo sognai ferito, esangue (Imogene)
- Korsan korosu Viva! viva!..
- İkili Ebben?.. Verrà... (Imogene, Adele)
- İkili Tu sciagurato! Ah! fuggi... (Imogene, Gualtiero)
- İkili Grazie, pietoso ciel (Imogene, Adele)
- Marş ve koro Più temuto, più splendido nome
- Kavatina Sì, vincemmo, e il pregio io sento (Ernesto)
- I. Finale Parlarti ancor per poco (Gualtiero, Imogene, Ernesto, Itulbo, Solitario, Adele, koro)
II. Perde
- Giris Che rechi tu? (Koro, Adele)
- İkili Vieni; siam sole alfin (Imogene, Adele)
- İkili Tu m'apristi in cor ferita (Imogene, Ernesto)
- İkili Lasciami, forza umana (Gualtiero, Itulbo)
- İkili ve üçlü Vieni: cerchiam pe' mari (Imogene, Gualtiero, sonra Ernesto)
- İkili Sventurata! fa core (Imogene, Adele)
- Koro Lasso! perir così
- Arya Tu vedrai la sventurata (Gualtiero)
- İkili Udiste! È forza, amiche (Adele, Coro)
- Arya Col sorriso d'innocenza (Imogene)
Seçilmiş ses kayıtları
| Yıl | Roller (Imogene, Gualtiero, Ernesto, Goffredo) |
Orkestra şefi, Opera Evi ve Orkestra |
Marka |
|---|---|---|---|
| 1959 | Maria Callas, Pier Miranda Ferraro, Constantino Ego, Chester Watson |
Nicola Rescigno, American Opera Society Orkestra ve Korosu |
Audio CD: EMI Classics Cat: D232361 |
| 1970 | Montserrat Caballé, Bernabé Marti, Piero Cappuccilli, Ruggero Raimondi |
Gianandrea Gavazzeni, Radiotelevisione Italiana Orkestra ve Korosu |
Audio CD: EMI Classics Cat: 7243 567121 Yenileme 2005 |
| 1994 | Lucia Aliberti, Stuart Neill, Roberto Frontani, Kelly Anderson |
Marcello Viotti, Deutsche Oper Berlin Orchestra |
Audio CD: Berlin Classics Cat: B0000035MR |
| 2003 | Renée Fleming, Marcello Giordani, Dwayne Croft, Tigran Martirossian |
Bruno Campanella, Metropolitan Opera Orkestra and Korosu |
Audio CD: Celestial Audio Cat: CA 309 B0000035MR |
Kaynak: operadis-opera-discography.org.uk websitesinde Il pirata
"Il Pirata" ve müzik araştırmaları
Bu opera müzik araştırmacılarının epey ilgisini çekmiştir. Bu arada bu eserin Richard Wagner'in Das Liebesverbot adlı eserine etkileri [1] Il Pirata ile 'Gaetano Donizetti'nin Lucia di Lammermoor operasındaki delilik sahnelerinin karşılaştırılması [2]Bellini'nin bu eseri hazırlarken bundan daha önceki eserlerinde bulunun parçaları tekrar kullanması [3]; bu eserin librettosunun hazırlayanın seçiminde Bellini'nin kendi şahsi müzik uslubuna uygunluk sağlamak hedefiyle şahsi insiyatif göstererek libratistini kendisi seçmesi ve daha önce olduğu gibi bu işi Napoli opera idarecelerinin insiyatifine bırakmaması konuları bu araştırmalarda ayrıntılı olarak incelenmiştir.
Dipnotları
- ^ "Wagner on Bellini", The Musical Times and Singing Class Circular, 27(516), pp. 66-68 (1886).
- ^ Stephen A. Willier, "Madness, the Gothic, and Bellini's Il pirata". The Opera Quarterly, 6, 7-23 (1989).
- ^ Mary Ann Smart, "In Praise of Convention: Formula and Experiment in Bellini's Self-Borrowings", Journal of the American Musicological Soirciety, 53(1), pp. 25-68 (Spring, 2000).
Ayrıca bakınız
Dış kaynaklar
- İngilizce Wikipedia Il-pirata maddesi (İngilizce) (Erişme tarihi:8.3.2010)
Adelson e Salvini (1825) •
Bianca e Fernando (1826) • Il pirata (1827) • La straniera (1829) • Zaira (1829) • I Capuleti e i Montecchi (1830) • Norma (1831) • Uyurgezer Kız (La sonnambula) (1831) • I puritani (1835) • |  | |