Britannicus: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
Tyrex rean (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
Tyrex rean (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
{{çeviri}} |
|||
{{Julio-Claudian Hanedanı |
{{Julio-Claudian Hanedanı |
||
|image= [[Image:Britannicus-Louvre.jpg|150px]] |
|image= [[Image:Britannicus-Louvre.jpg|150px]] |
||
| 17. satır: | 16. satır: | ||
==Babası Claudius'un ölümü == |
==Babası Claudius'un ölümü == |
||
Claudius'un saltanatını korumak için yaptıkları kısa vadede Britannicus ergenliğe yaklaşana kadar henüz tamamlanmamıştı. 54 yılı sonlarında, Britannicus 6 ay içerisinde Roma geleneklerine göre ergenlik çağına gelecek ve erken olgunlaşacaktı. Tarihçi [[Suetonius]]'a göre, Claudius artık ihtiyacı kalmadığından Agrippina'dan boşanmak ve Nero'dan kurtulmayı düşünmeye başlamıştı. Başlangıç olarak hem Nero hem de Britannicus, Claudius tarafından Senato'ya son hitabında eşit olarak takdir edildi. Suetonius, Claudius'un [[toga virilis]] giydiğinde her şeyin tam olması için oğluna bir an önce büyümesi tavsiyesinde bulunduğunu aktarır. |
|||
The actions Claudius took to preserve his rule in the short-term were not easily undone as Britannicus approached manhood. In late 54, Britannicus was within 6 months of reaching manhood by Roman tradition, and had matured early. According to the historian [[Suetonius]], Claudius began to mention divorcing Agrippina and dismissing Nero now that he was no longer needed. In preparation, Claudius commended both his son and adopted son to the Senate as equals in his last Senate address. Suetonius reports that Claudius now admonished his son to grow up quickly, implying that everything would be righted when he assumed the [[toga virilis]]. |
|||
Bu durum üzerine Nero'nun destekçileri harekete geçti. [[13 Ekim]] [[54]] tarihinde Claudius, doğal yollardan ya da bir ihtimale göre Agrippina'nın zehirlemesi sonucu öldü. Tacitus, Britannicus ve kız kardeşlerinin Nero'nun tahta çıkmasını engellemeye yönelik harekette bulunmalarını önlemek amacıyla odalarına kilitlendiklerini iddia eder. Nero, imparatorun cenazesinde ağıtlar söyledi ve ardından tek başına tahta çıktı. Claudius'un, Britannicus ve Nero'nun ortak ya da Britannicus'un tek başına saltanatını isteyen yeni vasiyeti imparatorun adamları tarafından senato'da sümen altı edildi. Tacitus'a göre Britannicus'un destekçisi olan azatlı köle [[Tiberius Claudius Narcissus|Narcissus]] çabucak öldürüldü. Britannicus geri plana itilmişti. |
|||
Sadly for Britannicus, Nero's supporters acted to prevent this. On [[October 13]], [[54]], Claudius died, perhaps by natural causes or perhaps murdered by Agrippina. Tacitus claims that Britannicus and his sisters were locked in their rooms to ensure that no counter claim could be made to Nero's succession. Nero spoke the elegy at the emperor's funeral and took sole power. Claudius' new will, which either granted joint-rule to Britannicus and Nero or just Britannicus, was suppressed by the new emperor's men in the senate<ref>Barrett argues that Tacitus reference to the will being suppressed so as to prevent outrage about Nero meant that the will did not name Nero as primary or sole heir. Therefore the Senate's elevation of Nero would cause outrage if the will were read</ref>. The freedman [[Tiberius Claudius Narcissus|Narcissus]], Britannicus' champion according to Tacitus, was quickly put to death. Britannicus was pushed to the background. |
|||
==Ölümü== |
==Ölümü== |
||
Britannicus, üvey kardeşinin saltanatı altında, çoğunlukla ihmal edilerek, bir kaç ay daha yaşadı ancak üvey annesi Agrippina'nın yaptıkları onun ölümüne neden oldu. 55 yılı başlarında, Agrippina'nın gözdelerinden ve Claudius zamanından beri hazine sekreteri olan azatlı köle [[Marcus Antonius Pallas|Pallas]] işten kovuldu. Tacitus'a göre, Agrippina'nın bu duruma gösterdiği öfke Nero tarafından hiç önemsenmemişti. Agrippina, bunun üzerine Nero'yu tahta çıkarmak için yaptıklarından pişman olduğunu ve onu devirerek tahtın gerçek sahibi olan ve yakında ergenlik çağına gelecek olan Britannicus'u tahta geçireceğini ilan etti. Ayrıca Nero'yu, çocuğu Praetorian karargâhına götürmek ve burada Claudius'un nasıl öldürüldüğünü itiraf ederek Britannicus'u imparator ilan ettirmekle tehdit etti. Bu tehdit Nero tarafından ciddiye alınmadı. |
|||
Britannicus survived for a few months under the rule of his adopted brother, mostly ignored, but the doings of his step-mother Agrippina led to his death. In early 55, one of Agrippina's favorites, the freedman [[Pallas (freedman)|Pallas]], was sacked from his job as secretary of the treasury - a post he had held since the reign of Claudius. According to Tacitus, Agrippina reacted violently to this slight by Nero. She declared that she repented of her actions to bring Nero to the throne, and would throw in her lot with Britannicus, the true heir who would soon come of age. She threatened to take the boy to the Praetorian camp, where she would admit to murdering Claudius and Britannicus would be declared emperor. Nero did not take this threat lightly. |
|||
Tacitus, Nero'nun Britannicus'un halkın gözündeki imajını bozmak için yaptığı sayısız denemeden bahseder. Örneğin, 14. doğum gününden kısa bir süre önce yapılan bir içki aleminde Nero Britannicus'tan şarkı söylemesini istemişti. Ancak Britannicus küçük düşmekten kurtulduğu gibi, okuduğu şiirin ardından Nero'nun lütfundan nasıl mahrum bırakıldığı hakkında bir hikaye anlatarak misafirlerin sempatisini kazanmıştı. Tacitus, aynı zamanda Britannicus'un ölümünden bir kaç gün önce Nero'nun cinsel tacizine uğradığını söyler. |
|||
Tacitus recounts Nero's numerous attempts to publicly undermine Britannicus' image. One such attempt was when Nero asked Britannicus to sing at a drunken party, months before his 14th birthday. Britannicus however, not only avoided humiliation, but also generated sympathy amongst the guests, after singing a poem telling the tale of how he had been cast aside in favour of Nero. Tacitus also stated that a few days before his death, Britannicus was sexually molested by Nero. |
|||
Tacitus'a göre Nero, Britannicus'a karşı babasının katili olan aynı zehirci [[Locusta]] ile anlaşmıştı. İlk doz denemesi başarısız oldu. Britannicus, kız kardeşi [[Claudia Octavia]], Agrippina, ve bir kaç başka soylunun da hazır bulunduğu bir akşam yemeğinde içkisine konulan ilaçla zehirlendi. Zehir hemen ölümcül etkisini gösterdi ve Britannicus ağzından köpükler çıktığı halde yere düştü. [[11 Şubat]] [[55]] tarihinde, 14. doğum gününden bir gün, ergenliği ulaşmasından bir ay önce ve babasının ölümünden sadece dört ay sonra öldü.<ref> Barrett'e göre. Bir çok diğer yazar bu ayda öldüğü konusunda hemfikirdir.</ref>. Nero, cinayeti çocuğun [[sara]] krizinden öldüğü iddiasıyla örtbas etti. Aralarında Anthony Barrett'in de bulunduğu bazı modern tarihçiler, Britannicus'un gerçekten de bir hastalık sonucu ve büyük ihtimalle şiddetli bir nöbet nedeniyle öldüğünü iddia ederler. Bu belkide Nero'nun sara nöbeti iddiasının da nedenidir. Britannicus hemen yakıldı ve Julio-Claudian hanedanının sonuncusu olarak [[Augustus Mozolesi]]'ne defnedildi. |
|||
According to Tacitus, Nero moved against Britannicus, employing the same poisoner, [[Locusta]], who had been hired to murder his father, Claudius. The first dose failed, and Nero decided to throw caution in the wind. Britannicus was poisoned at a dinner party attended by his sister, [[Claudia Octavia]], Agrippina, and several other notables. The assassin avoided being given away by a food taster by adding the poison to his drink when Britannicus asked for it to be cooled, as he felt it was too hot. The substance was instantly fatal, and Britannicus fell to the floor foaming at the mouth. He died on [[February 11]], [[55]], one day before his 14th birthday, less than a month before he was to assume manhood, and just four months after his father's death<ref> According to Barrett. Most authors agree he died in that month</ref>. Nero dismissed the murder by claiming that the boy suffered from epilepsy. Some modern historians, particularly Anthony Barrett, suggest that he may have indeed suffered from the disease, and that a particularly bad seizure killed him. This may also be the reason for his eclipse by Nero - although Claudius never spurned his son on purpose. Britannicus was quickly buried in the [[Mausoleum of Augustus]], the last of the Julio-Claudians to be interred there. |
|||
[[Suetonius]]'a göre Britannicus, babası [[Vespasian]]'ın Britanya lejyonları komutanı olduğu geleceğin imparatorlarından [[Titus]]'un iyi arkadaşıydı. Flavian'ların kendilerini Julio-Claudian'larla ilişkilendirme çabaları sırasında Titus, Britannicus'un öldürüldüğü gece onunla beraber oturduğunu iddia etmiştir. Ayrıca zehirden tattığını ve bunu sonucu ciddi ve uzun bir hastalık geçirdiğini de iddia etmiştir. Titus sonradan arkadaşı adına altın bir heykel diktirecek ve onun anısına sikke bastıracaktı. |
|||
According to [[Suetonius]], Britannicus was good friends with the future Emperor [[Titus]], whose father [[Vespasian]] had commanded legions in Britain. As part of the Flavian's attempts to link themselves with the Julio-Claudians, Titus claimed that he had been seated with Britannicus on the night he was killed. He even claimed to have tasted the poison, which resulted in a serious and long illness. Titus would go on to erect a gold statue of his friend, and issue coins in his memory. |
|||
==Dipnotlar== |
==Dipnotlar== |
||
Sayfanın 09.43, 8 Kasım 2007 tarihindeki hâli
| ||||||||||||||||||||||
Tiberius Claudius Caesar Britannicus (12 Şubat 41 - 11 Şubat 55) Roma İmparatoru Claudius ve üçüncü karısı Roma İmparatoriçesi Messalina'nın oğlu. Babasın tahta çıkmasında kısa bir süre sonra doğduğu için veraset göstergesi olarak kabul edildi. Annesi öldürülüp babası Claudius Genç Agrippina ile evlendiğinde genç bir çocuktu. Bu Agrippina'nın büyük oğlu Nero'ya onun elemine etme şansı verdi. Nero tahta çıkar çıkmaz onu 14. yaş gününden hemen önce öldürttü .
Doğumu ve çocukluğu
Britannicus, bir ihtimale göre, 12 Şubat 41'de Roma İmparatoru Claudius ve karısı Messalina'nın oğlu olarak doğmuşturmargin[1]. Claudius'un en büyük oğlu yaklaşık 14 yaşında yaklaşık 20 yıl önce öldüğünden babasının hayatta kalan tek erkek çocuğudur. Bu sepeble, babasının varisi olduğunun bir işareti olarak yine onun praenomen'ini (Roma yurttaşının ilk adı) alacak şekilde Tiberius Claudius Germanicus adı verilmiştir. Britannicus'un babası sadece bir ay önce tahta çıkmıştı ve varisi olarak oğlunun doğmasıyla konumunu daha da güçlendirdi. Doğumun anısına, ön yüzünde Spes Augusta - (imparatorluk ailesinin umudu) yazan sestertii bastırıldı. İki yıl sonra, 43 yılında, Senato tarafından Claudius'a Britanya'nın fethi onuruna "Britannicus" unvanı verildi. İmparator bu unvanı kendisi için kullanmayı reddetse de oğlu adına kabul etti. Bu onun gelecek kuşaklar tarafından da tanınanacak olduğu adı oldu. Suetonius'a göre Claudius, Britannicus'a çok düşkündü. Kamu etkinliklerinde onu yanında gezdiriyor ve kalabalıklardan da benzer cevabı alabilmek için "İyi şanslar oğlum!" diye bağırıyordu. Erken olgunlaşmış bir çocuk olduğu söylenir.
Annesi Messalina'nın ölümü
Britannicus 48 yılında, Messalina'nın ölümüne yol açan bir olayların bir parçası oldu. Messalina'nın aynı anda ikinci kocası olarak evlendiği Gaius Silius çocuğu kendi oğlu olarak evlatlık edindi. Ardından açıkça Claudius'u devirerek Britannicus'un tahta çıkmasından sonra imparatorluk naibi olma planları yapmaya başladılar. Messalina belki de oğlunun babasıyla birlikte öldürülmesini engellemenin tek yolunun bu olduğunu düşünmüştü. Messalina ve Silius, düğünlerindne kısa bir süre sonra boşandılar ve ölüme mahkum edilince planlarını yerine getirme şansları kalmadı.
Üvey kardeşi Nero'nun yükselişi
Annesinin ölümünün ardından Britannicus'un sorumluluğu Claudius'a geçti. Yetişkin bir varisin eksikliği İmparatoru, özellikle diğer Julio-Claudian'larca hanedanı devirmeye yönelik tertiplerin tehlikesiyle karşı karşıya bırakıyordu. İddialara göre, daha büyük bir varis bularak aile içindeki çekişmeleri durdurabilmek için son yetişkin Julian olan Genç Agrippina ile evlendi. Kısa bir süre sonra da Agrippina'nın Britaniccus'tan daha büyük olan ve doğrudan Augustus'un soyundan gelen oğlu Nero'yu evlat edindi. Nero, Britannicus'un kız kardeşi Claudia Octavia ile evlendi ve Britannicus'un taht için yeterli olgunluğa ulaşacağı zamana kadar ortak varis olarak adlandırıldı. Nero popüler genç bir adamdı ve evlatlık edinilmesi gerçekten de Claudius'un saltanatının ikinci yarısında ona karşı yapılan tertiplerin azalmasına neden oldu. Britannicus üvey ailesiyle uyum sağlayamamıştı. Tacitus, evlatlık edinilmesinden çok sonraları bile Nero'yu doğum adı "Domitius" olarak çağırmaya devam ettiğini aktarır. Her halukarda bu iddaaların Britannicus'un düşmanları tarafından yapıldığı hatırda tutulmalıdır. Buna, çocukların etkinliklerde birlikte onurlandırılmaları ve Nero'nun erkekliğe dah erken adım atmasının kıskançlığı da dahildir. Nero bu hakaretlere Britannicus'un gayri meşru olduğu ısrarla tekraralayarak karşılık verdi ancak Claudius bu iddaa'ya inandığına dair her hangi bir berlirti vermedi. Tacitus, Agrippina ve Nero'ya karşı muhalif olmak için nedenleri olanlar bu tarışmalardan bir avantaj sağlayabilmek için Britannicus'un etrafında bir grup olduşturdular. Agrippina bu destekçilerden Britannicus'un çevresini değiştirerek misilleme yaptı. Özel eğitmeni ve Messalina tarafından piyon olarak kullanılan Sosibius vakit geçirilmeden bertaraf edildi. Claudius'un bunu, Damnatio Memoriae uygulanmış eski resmi karısı ile olan bağlantısı nedeniyle bunu kabul etmiş olması muhtemeldir.
Babası Claudius'un ölümü
Claudius'un saltanatını korumak için yaptıkları kısa vadede Britannicus ergenliğe yaklaşana kadar henüz tamamlanmamıştı. 54 yılı sonlarında, Britannicus 6 ay içerisinde Roma geleneklerine göre ergenlik çağına gelecek ve erken olgunlaşacaktı. Tarihçi Suetonius'a göre, Claudius artık ihtiyacı kalmadığından Agrippina'dan boşanmak ve Nero'dan kurtulmayı düşünmeye başlamıştı. Başlangıç olarak hem Nero hem de Britannicus, Claudius tarafından Senato'ya son hitabında eşit olarak takdir edildi. Suetonius, Claudius'un toga virilis giydiğinde her şeyin tam olması için oğluna bir an önce büyümesi tavsiyesinde bulunduğunu aktarır.
Bu durum üzerine Nero'nun destekçileri harekete geçti. 13 Ekim 54 tarihinde Claudius, doğal yollardan ya da bir ihtimale göre Agrippina'nın zehirlemesi sonucu öldü. Tacitus, Britannicus ve kız kardeşlerinin Nero'nun tahta çıkmasını engellemeye yönelik harekette bulunmalarını önlemek amacıyla odalarına kilitlendiklerini iddia eder. Nero, imparatorun cenazesinde ağıtlar söyledi ve ardından tek başına tahta çıktı. Claudius'un, Britannicus ve Nero'nun ortak ya da Britannicus'un tek başına saltanatını isteyen yeni vasiyeti imparatorun adamları tarafından senato'da sümen altı edildi. Tacitus'a göre Britannicus'un destekçisi olan azatlı köle Narcissus çabucak öldürüldü. Britannicus geri plana itilmişti.
Ölümü
Britannicus, üvey kardeşinin saltanatı altında, çoğunlukla ihmal edilerek, bir kaç ay daha yaşadı ancak üvey annesi Agrippina'nın yaptıkları onun ölümüne neden oldu. 55 yılı başlarında, Agrippina'nın gözdelerinden ve Claudius zamanından beri hazine sekreteri olan azatlı köle Pallas işten kovuldu. Tacitus'a göre, Agrippina'nın bu duruma gösterdiği öfke Nero tarafından hiç önemsenmemişti. Agrippina, bunun üzerine Nero'yu tahta çıkarmak için yaptıklarından pişman olduğunu ve onu devirerek tahtın gerçek sahibi olan ve yakında ergenlik çağına gelecek olan Britannicus'u tahta geçireceğini ilan etti. Ayrıca Nero'yu, çocuğu Praetorian karargâhına götürmek ve burada Claudius'un nasıl öldürüldüğünü itiraf ederek Britannicus'u imparator ilan ettirmekle tehdit etti. Bu tehdit Nero tarafından ciddiye alınmadı.
Tacitus, Nero'nun Britannicus'un halkın gözündeki imajını bozmak için yaptığı sayısız denemeden bahseder. Örneğin, 14. doğum gününden kısa bir süre önce yapılan bir içki aleminde Nero Britannicus'tan şarkı söylemesini istemişti. Ancak Britannicus küçük düşmekten kurtulduğu gibi, okuduğu şiirin ardından Nero'nun lütfundan nasıl mahrum bırakıldığı hakkında bir hikaye anlatarak misafirlerin sempatisini kazanmıştı. Tacitus, aynı zamanda Britannicus'un ölümünden bir kaç gün önce Nero'nun cinsel tacizine uğradığını söyler.
Tacitus'a göre Nero, Britannicus'a karşı babasının katili olan aynı zehirci Locusta ile anlaşmıştı. İlk doz denemesi başarısız oldu. Britannicus, kız kardeşi Claudia Octavia, Agrippina, ve bir kaç başka soylunun da hazır bulunduğu bir akşam yemeğinde içkisine konulan ilaçla zehirlendi. Zehir hemen ölümcül etkisini gösterdi ve Britannicus ağzından köpükler çıktığı halde yere düştü. 11 Şubat 55 tarihinde, 14. doğum gününden bir gün, ergenliği ulaşmasından bir ay önce ve babasının ölümünden sadece dört ay sonra öldü.[2]. Nero, cinayeti çocuğun sara krizinden öldüğü iddiasıyla örtbas etti. Aralarında Anthony Barrett'in de bulunduğu bazı modern tarihçiler, Britannicus'un gerçekten de bir hastalık sonucu ve büyük ihtimalle şiddetli bir nöbet nedeniyle öldüğünü iddia ederler. Bu belkide Nero'nun sara nöbeti iddiasının da nedenidir. Britannicus hemen yakıldı ve Julio-Claudian hanedanının sonuncusu olarak Augustus Mozolesi'ne defnedildi.
Suetonius'a göre Britannicus, babası Vespasian'ın Britanya lejyonları komutanı olduğu geleceğin imparatorlarından Titus'un iyi arkadaşıydı. Flavian'ların kendilerini Julio-Claudian'larla ilişkilendirme çabaları sırasında Titus, Britannicus'un öldürüldüğü gece onunla beraber oturduğunu iddia etmiştir. Ayrıca zehirden tattığını ve bunu sonucu ciddi ve uzun bir hastalık geçirdiğini de iddia etmiştir. Titus sonradan arkadaşı adına altın bir heykel diktirecek ve onun anısına sikke bastıracaktı.
Dipnotlar
Kaynaklar
- Barrett, Anthony. Agrippina: Sex, Power, and Politics in the Early Empire.(Agrippina:İmparatorluğun erken döneminde Seks, güç ve politika) Yale University Press. New Haven, 1999, (İngilizce)
- Dio Cassius. Historia Romanum. (Roma Tarihi), Kitaplar LX-LXII, (İngilizce)
- Levick, Barbara. Claudius. Yale University Press. New Haven, 1990, (İngilizce)
- Momigliano, Arnaldo. Claudius: the Emperor and His Achievement. Trans. W.D. Hogarth. W. Heffer and Sons. Cambridge, 1934, (İngilizce)
- Oost, S.V., "The Career of M. Antonius Pallas" (M. Antonius Pallas'ın kariyeri) American Journal of Philology, 79 (1958). 113-139, (İngilizce)
- Scramuzza, Vincent. The Emperor Claudius. (İmparator Claudius), Harvard University Press. Cambridge, 1940, (İngilizce)
- Suetonius. Oniki Sezar Claudius'un hayatı., (İngilizce)
- Suetonius. Oniki Sezar. Titus'un hayatı., (İngilizce)
- Tacitus. Yıllıklar. Kitaplar XI-XIII, (İngilizce)
- Şablon:Kaynak wiki