Friedrich Paulus: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Mavrikant Bot (mesaj | katkılar)
Kaynaksız şablonuna tarih eklendi. Kaynak
1. satır: 1. satır:
{{Kaynaksız|tarih=Temmuz 2019}}
{{kaynaksız}}
{{Asker bilgi kutusu
{{Asker bilgi kutusu
| isim = Friedrich Paulus
| isim = Friedrich Paulus

Sayfanın 04.39, 12 Eylül 2020 tarihindeki hâli

Friedrich Paulus
Doğum23 Eylül 1890(1890-09-23)
Breitenau, Hessen, Alman İmparatorluğu
Ölüm1 Şubat 1957 (66 yaşında)
Dresden, Doğu Almanya
Bağlılığı
Hizmet yılları1910-1943
RütbesiGeneralfeldmarschall
Komutası10. Ordu
6. Ordu
Çatışma/savaşlarıI. Dünya Savaşı
II. Dünya Savaşı
ÖdülleriMeşe Yaprağı ilaveli Şövalye Demir Haçı Demir Haç (2. Sınıf) Demir Haç (2. Sınıf) Siyah Yaralı Rozeti
İmza
Paulus, 1954'te Doğu Berlin'de düzenlediği basın toplantısı sırasında

Friedrich Wilhelm Ernst Paulus (d. 23 Eylül 1890, Breitenau, Hessen - ö. 1 Şubat 1957, Dresden, Doğu Almanya), özellikle II. Dünya Savaşında etkin rol oynayan Alman Feldmareşali.

Hayatı

I. Dünya Savaşı

Friedrich Paulus (Solda), Ocak 1942

Alman Donanması'na katılmak istediyse de başvurusu kabul edilmemişti. Münih üniversitesinde hukuk eğitimi gördükten sonra 1909 yılında İmparatorluk ordusuna katıldı. Astsubay oldu. Şubat 1910 yılında 111. Piyade Alayına katıldı. 1911'de 3. Baden Piyade bölüğünün başında teğmen olarak görev aldı. 4 Temmuz 1912'de Elena Rosetti-Solescu ile evlendi.

I. Dünya Savaşı’nda 3. Tabur karargâh subayı olarak görev aldı. Hem doğu hem batı cephesinde çok sayıda başarılı görevler aldı. Bir kurmay subay olarak Alpenkorps'a katılarak Makedonya, Fransa ve Sırbistan'da görev yaptı. Savaşın sonunda bir yüzbaşı idi.

Mütarekeden sonra, Paulus bir tugay'da emir subayı olarak doğu'da Freikorps ile savaştı.

II. Dünya Savaşı

Paulus (solda) ve yardımcıları Albay Wilhelm Adam (orta) ve Korgeneral Arthur Schmidt (sağda), Stalingrad'da teslim olurken, (31 Ocak 1943)

1940 yılının Ağustos ayında Korgeneralliğe terfi etti ve bir ay sonra Alman Genelkurmay başkan yardımcısı olarak atandı. Bu görevde Sovyetler Birliği'nin işgali için planlarını hazırlamaya yardımcı oldu. General der Panzertruppe rütbesine terfi etti ve Ocak 1942 yılında Alman 6. Ordu Komutanı oldu.

II. Dünya Savaşı ile beraber Batı cephesinde etkin rol oynadı. 1941 yılında Adolf Hitler kendisini generalliğe terfi ettirdi ve 6. Ordu ile beraber Dnipro savaşını kazandı. Bunu takip eden savaşlarda mühimmat, özellikle benzin sıkıntısı çekmesine rağmen büyük başarılar elde etti. Yeni görevi Stalingrad'ı ele geçirmekti. Sovyetler Stalingrad önlerine 600.000 kişilik birlikle 6. orduyu karşıladılar. Zor durumda olan Paulus'un yardımına Feldmareşal Paul Ludwig Ewald von Kleist'ın 1. Panzer ordusu geldi. Tekrar toparlanan 6. Ordu Stalingrad'a girmeye başladı. Ana birliklerden uzaklaşan Almanlar tankların zor ilerlediği yıkık evlerden sniper (keskin nişancı) atışların yapıldığı dar sokaklarda çok asker kaybetmeye başladılar. Sovyetler taze birliklerle 6. orduyu kuşatmaya başladılar. Hitler, 4. Panzer Ordusu'nun 6. Ordu'yu kurtarmasını istedi. Erich von Manstein bunu gerçekleştiremedi. Artık Alman ordusu tamamen sarılmıştı. Hitler son kez Paulus'tan bir yarma harekatına girişmesini istedi. Paulus bunu reddetti. Paulus'un teslim olmayı düşündüğünü anlayan Hitler ona "Sizi feldmareşal yapıyorum ve şunu unutmayın ki şimdiye kadar hiçbir Alman feldmareşali esir düşmedi" dedi. Paulus ertesi gün teslim oldu.

Sovyetlerle işbirliği teklifini reddetmesine rağmen, Hitler'e 20 Temmuz 1944 tarihindeki suikast girişiminden sonra Sovyet tutsağı iken Nazi rejiminin bir eleştirmeni haline geldi.

Savaştan Sonra

Savaştan sonra 1946 yılında suçlu bulunarak hapse mahkûm edildi. Daha sonra Nürnberg Mahkemelerinde iddia makamının tanığı olarak görev yaptı. 1953 yılına kadar hapishanede kaldı. Nürnberg Mahkemelerinde sırasında, Paulus'a bir gazeteci tarafından Stalingrad mahkûmları akıbeti soruldu. Stalingrad'da esir alınan 91.000 Alman mahkûmunun yarısı Sibirya esir kamplarına yürüyüşleri sırasında ölmüştü, ve yaklaşık olarak birçok tutsak ölmüş; yaklaşık olarak sadece 6.000 asker evine dönebilmişti. 1953 yılında Alman Demokratik Cumhuriyetine taşımasına izin verildi ve 1953-1956 yılları arasında Dresden'de Doğu Almanya'da hayatını devam ettirdi. Doğu Alman Askeri Tarih Araştırma Enstitüsü sivil şefi olarak çalıştı. 1956 yılında Motor Nöron hastalığı nedeniyle felç oldu.

1956 sonlarında Amyotrofik lateral skleroz hastalığı gelişti ve giderek zayıfladı. Birkaç ay içinde Dresden'de, 1 Şubat 1957'de, Stalingrad'da teslim olmasından 14 yıl ve bir gün sonra öldü. Vasiyeti üzerine cenazesi Batı Almanya'da, Baden'de, 1949 yılında sekiz yıl önce ölen eşinin yanına gömülmek üzere taşındı. Kocasını, doğu cephesinden ayrıldığı günden beri (1942) görmemişti.

Dış bağlantılar

Kaynakça