Pasquale Cicogna: Revizyonlar arasındaki fark

**Pasquale Cicogna**
Pasquale Cicogna
Pasquale Cicogna, büyük yağlı boya duvar tablosunun içinden ; Ressam: Palma il Giovane
Venedik Cumhuriyeti Doçesi (88.) ; Doge di Venezia
Hüküm süresi	18 Ağustos 1585 – 2 Nisan 1595; 9 yıl 7 ay 15 gün
Önce gelen	Niccolò da Ponte
Sonra gelen	Marino Grimani
Doğum	27 Mayıs 1509; Venedik
Ölüm	2 Nisan 1595(yaş: 85); Venedik
Defin	Santa Maria Assunta Kilisesi, Venedik
Eş(ler)i	Laura Morosini
Çocuk(lar)ı	1 erkek ve bir kiz çocuk
Babası	Gabriele Cicogna
Annesi	Marina Manomesso

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 19.21, 15 Ekim 2018 tarihindeki hâli

.

Pasquale Cicogna (d. 27 Mayıs 1509, Venedik - ö. 2 Nisan 1595, Venedik), 18 Ağustos 1585 – 2 Nisan 1595 döneminde Venedik Cumhuriyeti'nde "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 88'inci dükadır. Doçe Niccolò da Ponte'nin ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 18 Ağustos 1585'te tahta çıktı. 9 yıl 7 ay 15 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 2 Nisan 1595'te 85 yaşında Venedik'te öldü.

Hayatı

Doçe olmadan önce

Pasquale Cicogna 27 Mayıs 1509'da Venedik'te Venedik'in pek zengin olmayan Gabriele Cicogna ile Marina Manomesso'nun oğlu olarak doğdu.

Pasquale çok derin bir Katolik Hristiyan inanca sahipti. Santa Maria Assunta Kilisesi'ne devam etmekte ve bu kiliseyi yöneten "Crociferi (Çarmıh Bakıcıları)" Katolik tarikatına çok yakındı. Günümüzde bu kilise Cizvitler tarikatı tarafından yönetilmektedir.

Laura Morosini ile evlilik yapmıştı. Ama yeni Doçe seçimlerinin yapılmasından önce eşi vefat etmiş ve Pasquale dul kalmıştı.

Doçelik dönemi

Daha önce Doçe olan Niccolò da Ponte 30 Temmuz 1585'te ölünce 41 seçmenden oluşan Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Bu seçim gayet karmaşalık içinde geçti ve birkaç oylama sonucu verilince asıl üyeler arasında bulunan klikler birbirleriye gerçekten kavgaya giriştiler. Oylamanın yapıldığı Palazzo Ducale Sarayı'nın dışında halk arasında da kavgalar çıktı. Bu oylama sırasında birçok klik bulunduğu ortaya çıktı; ama en önemli klikler "eski" asillerin tuttuğu Vicenzo Morosini kliği ve "proküratör" görevinde olan Giacomo Emo kliği idi. Vicenzo Morosini kliği adaylarının doçe seçilmesi için yeterli çoğunluğu sağlayamayacağını anlayınca yaşı biraz geçkin (76 yaşnda) olan Pasquale Cicogna'ya oy vermeye karar verdi. 18 Ağustos 1585'teki 53'üncü oylama sonucunda seçmenler Pasquale Cicogna'ya doçe seçilmek için yeterli çoğunlukta oy verdiler. Aynı gün Pasquale Cicogna Venedik Cumhuriyeti 88. doçesi olarak 76 yaşını geçkin olarak tahta geçti. Bu sonuç Pasquale Cicogna'yı çok şaşırtmıştı. Seçileceğini hiç beklemediği için oylama sonuçlarının açıklanmasını beklemeden sonuçların ilan edildiği saray salonundan ayrılıp Santa Maria Assunta Kilisesi'ne gitmiş ve Doçe seçildiğini bu kilisede dua etmekte iken öğrenmişti.

Taç giyme töreni için yapılan şehir içi yürüyüşü sırasında yeni Doçe'in yürüyüş yolu kenarında bekleyen halka altın dukat sikkeleri savurup saçması bir gelenekti. Halk gayet zengin olan Vicenzo Morrosini'nin Doçe seçileceğini ve tören yürüyüşü sırasında halka gayet cömertçe çok sayıda altın dükat saçacağını ummaktaydı. Pasquale Cicogna da bu geleneğe bir bakıma uyup halka sikkeler saçtı ama saçtığı sikkeler altın dükatlar değil yeni darp edilmiş gümüş sikkelerdi. Halk bir bakımdan bunun için Cicogna'nın Doçe oluşunu soğuk karşıladı. Bu gümüş sikkeler Venedik'de tedavüle girdiğinde Doçe'nin anısına "cicognini" olarak isimlendirildiler.

Pasquale Cicogna'nın on yılın biraz altında süren Doçelik yılları Venedik için refahlı ve barışçıl zamanlar oldu. Bu dönemde Papalık devamlı olarak Venedik Cumhuriyeti'ni bastırarak Katolik olmayan Hristiyanlara ve diğer yabancılara Venedik Cumhuriyeti'nin liberal serbestliğe dayanan tutumunu bırakmasını bunlara Katolik Hristiyanlığa dönüşmeleri için gayet ağır baskı yapmasını ve hatta Katolik Hristiyan olmayanların Venedik Cumhuriyeti arazilerinde yaşamalarını yasaklaması ve dönüşmeyi kabul etmeyenlerin ise ülkeden atılmaları hakkında büyük baskılar yapmaya başladı. Pasquale Cicogna gayet koyu inançlı Katolik Hristiyan bir dindar kişi idi. Ama geleneksel olan Venedik Cumhuriyeti'nin Katolik olmayan Hristiyanlara ve yabancılara gayet toleranslı olarak davranıp onlara baskı yapmaması prensiplerinden ayrılmayı hiç kabul etmedi. Roma Vatikan'da V. Sixtus (1586-1590) papa iken Papa'nın Doçe'nin gayet dindar Katolik Hristiyan olmasını gayet iyi bilmesi dolayısıyla bu Papalık baskısı Doçe tarafından dayanılır olmaktaydı. Fakat 1591'de birer yıldan daha az papalık yapan iki geçiş papasından sonra (XIV. Gregorius ve IX. İnnocentius), Papa VIII. Clemens (1592-1605) papalığa geldiğinde, İspanya Krallığı'nın yeni papaya etkisinin artması ve Fransa Krallığı'na protestan görüşlü IV. Henry'in gelmesi ve iç savaş başlaması sorunlarının ortaya çıkması nedenleri ile papalığın Venedik Cumhuriyeti üzerine baskısı artış gösterdi.

Bu barışçıl refah döneminde tüm 16. yüzyıl geleneklerine devam ederek Doçe büyük imar hareketlerine geçerek Venedik şehrinin mimarisinin süslenmesine önem verdi. Bu dönemde diğer imar hareketleri arasında şu önemli inşaat hareketleri görüldü: Pallazzo Ducale Sarayı'in tamir ve renovasyonu; Rialto Köprüsü (İt.: Ponte di Rialto)'nun yapımı (1588-1591); Pallazzo Ducale Sarayı yanında Piombi zindanlarının ve Ahlar Köprüsü ((İtalyanca):Ponte dei Sospiri)'nun inşa edilmesi; ünlü mimar Paladdio tasarımı ve yapımı ile Santissimo Redentore Kilisesi" ; yıldız kale şekilli "Palmanova" Kalesi yapiımi.

Doçe Pasquale Cicogna kısa süren yüksek ateşli bir hastalıktan sonra 2 Nisan 1595'te Venedik'de vefat etti. On tane vasiyetname hazırlamış olduğu anlaşıldı. Bu vasiyetnamelerin hepsinde Doçe Pasquale Cicogna'nın daha doçe olmadan eşi öldükten sonra birlikte yaşadığı Alba adlı bir Venedikli hanım bulunduğu belirtilmiştir. Bunun yanında Doçe'nin bir gayrimeşru oğlundan bahsedilmektedir. Doçe'nin bu gayrimeşru oğlu önce bir manastırda keşiş olarak yaşamış; ama sonra Rab Piskoposu olmuştur. Doçe Pasquale Cicogna mezarı yaşamakta olduğu zaman devamlı gitmekte olduğu Santa Maria Assunta Kilisesi'ndedir. Mezarı başında ressam "Palma il Giovane" tarafından hazırlanmış üç büyük yağlı boya tablo vardır. Büyükçe bir mezar taşına kazılmış uzunca bir mezar kitabesi ve dualar da bu mezarın başındadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Bu madde kısmen Fransızca Wikipedia "Pasqual Cicogna" maddesi kaynaklıdır [1] (Fransızca)

Dış kaynaklar

Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)

Dış bağlantılar

"Cicogna, Pasquale" maddesi, Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, (1981) Dizionario Biografico degli Italiani - Cilt:25 Online:[2] (İtalyanca)

Resmî unvanlar
Önce gelen: Niccolò da Ponte	Venedik Doçesi 1585 – 1595	Sonra gelen: Marino Grimani

@@ 54. satır: / 54. satır: @@
 Taç giyme töreni için yapılan şehir içi yürüyüşü sırasında yeni Doçe'in yürüyüş yolu kenarında bekleyen halka altın dukat sikkeleri savurup saçması bir gelenekti. Halk gayet zengin olan Vicenzo Morrosini'nin Doçe seçileceğini ve tören yürüyüşü sırasında halka gayet cömertçe çok sayıda altın dükat saçacağını ummaktaydı. Pasquale Cicogna da bu geleneğe bir bakıma uyup halka sikkeler saçtı ama saçtığı sikkeler altın dükatlar değil yeni darp edilmiş gümüş sikkelerdi. Halk bir bakımdan bunun için Cicogna'nın Doçe oluşunu soğuk karşıladı. Bu gümüş sikkeler Venedik'de tedavüle girdiğinde Doçe'nin anısına "cicognini" olarak isimlendirildiler.
-[[File:Interior of Chiesa dei Gesuiti (Venice) - left transept - Monument to the doge Pasquale Cicogna.jpg|thumb|Onun mezar.]]
+[[Dosya:Interior of Chiesa dei Gesuiti (Venice) - left transept - Monument to the doge Pasquale Cicogna.jpg|thumb|Onun mezar.]]
 Pasquale Cicogna'nın on yılın biraz altında süren Doçelik yılları Venedik için refahlı ve barışçıl zamanlar oldu. Bu dönemde Papalık devamlı olarak Venedik Cumhuriyeti'ni bastırarak Katolik olmayan Hristiyanlara ve diğer yabancılara Venedik Cumhuriyeti'nin liberal serbestliğe dayanan tutumunu bırakmasını bunlara Katolik Hristiyanlığa dönüşmeleri için gayet ağır baskı yapmasını ve hatta Katolik Hristiyan olmayanların Venedik Cumhuriyeti arazilerinde yaşamalarını yasaklaması ve dönüşmeyi kabul etmeyenlerin ise ülkeden atılmaları hakkında büyük baskılar yapmaya başladı. Pasquale Cicogna gayet koyu inançlı Katolik Hristiyan bir dindar kişi idi. Ama geleneksel olan Venedik Cumhuriyeti'nin Katolik olmayan Hristiyanlara ve yabancılara gayet toleranslı olarak davranıp onlara baskı yapmaması prensiplerinden ayrılmayı hiç kabul etmedi. Roma Vatikan'da [[V. Sixtus]] (1586-1590) papa iken Papa'nın Doçe'nin gayet dindar Katolik Hristiyan olmasını gayet iyi bilmesi dolayısıyla bu Papalık baskısı Doçe tarafından dayanılır olmaktaydı. Fakat 1591'de birer yıldan daha az papalık yapan iki geçiş papasından sonra ([[XIV. Gregorius]] ve [[IX. İnnocentius]]), Papa [[VIII. Clemens]] (1592-1605) papalığa geldiğinde, İspanya Krallığı'nın yeni papaya etkisinin artması ve Fransa Krallığı'na protestan görüşlü [[IV. Henry]]'in gelmesi ve iç savaş başlaması sorunlarının ortaya çıkması nedenleri ile papalığın Venedik Cumhuriyeti üzerine baskısı artış gösterdi.