Salvatore Valeri: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
||
| 10. satır: | 10. satır: | ||
| ölümtarihi = 30 Aralık 1946 |
| ölümtarihi = 30 Aralık 1946 |
||
| ölümyeri = [[İtalya]]/ [[Roma ili]] /Nettuno kasabası |
| ölümyeri = [[İtalya]]/ [[Roma ili]] /Nettuno kasabası |
||
| uyruk = [[ |
| uyruk = [[İtalyanlar|İtalyan]] |
||
| evlilik = |
| evlilik = |
||
| yakınları = |
| yakınları = |
||
| 25. satır: | 25. satır: | ||
| website = |
| website = |
||
}} |
}} |
||
'''Salvatore Valeri''' (d. [[1856]], Nettuno [[Roma ili]] – ö. [[30 Aralık]] [[1946]], Nettuno [[Roma ili]]), [[ |
'''Salvatore Valeri''' (d. [[1856]], Nettuno [[Roma ili]] – ö. [[30 Aralık]] [[1946]], Nettuno [[Roma ili]]), [[İtalyanlar|İtalyan]] [[ressam]] |
||
[[Sanayi-i Nefise Mektebi]]’nin ilk resim öğretmenidir. 1883-1915 yılları arasında yağlıboya atölyesinde öğretmenlik görevini sürdürdü ve Türk ressamları üstünde önemli etkileri oldu. Ayrıca [[II. Abdülhamit]]’in oğullarına özel ders verdi ve “''Şehzadelerin Öğretmeni''” unvanı ile ödüllendirilmiştir.<ref name=kalayci>[http://www.akademikbakis.org/30/28.pdf Seyhan Kalaycı, '''İtalyan gezginlerin resimlerindeki Osmanlı''', ''Akademik Bakış Dergisi, Sayı 30, Mayıs-Haziran 2012'']</ref> |
[[Sanayi-i Nefise Mektebi]]’nin ilk resim öğretmenidir. 1883-1915 yılları arasında yağlıboya atölyesinde öğretmenlik görevini sürdürdü ve Türk ressamları üstünde önemli etkileri oldu. Ayrıca [[II. Abdülhamit]]’in oğullarına özel ders verdi ve “''Şehzadelerin Öğretmeni''” unvanı ile ödüllendirilmiştir.<ref name=kalayci>[http://www.akademikbakis.org/30/28.pdf Seyhan Kalaycı, '''İtalyan gezginlerin resimlerindeki Osmanlı''', ''Akademik Bakış Dergisi, Sayı 30, Mayıs-Haziran 2012'']</ref> |
||
Sayfanın 21.33, 24 Mayıs 2017 tarihindeki hâli
| Salvatore Valerie | |
|---|---|
| Doğum | 1856 İtalya/ Roma ili /Nettuno kasabası |
| Ölüm | 30 Aralık 1946 İtalya/ Roma ili /Nettuno kasabası |
| Uyruk | İtalyan |
| Alanı | Resim |
| Ünlü yapıtları | Saka, Çingene Kadın, Seyyar Kundura Tamircisi, Oynayan Çingene Kadın, Gitar Çalan Adam, Kervan |
Salvatore Valeri (d. 1856, Nettuno Roma ili – ö. 30 Aralık 1946, Nettuno Roma ili), İtalyan ressam
Sanayi-i Nefise Mektebi’nin ilk resim öğretmenidir. 1883-1915 yılları arasında yağlıboya atölyesinde öğretmenlik görevini sürdürdü ve Türk ressamları üstünde önemli etkileri oldu. Ayrıca II. Abdülhamit’in oğullarına özel ders verdi ve “Şehzadelerin Öğretmeni” unvanı ile ödüllendirilmiştir.[1]
Portre dalında çok başarılı bir ressamdır. En önemli resimleri İstanbul tiplerini büyük bir titizlikle yansıttığı örneklerdir.[1]
Yaşamı
1856’da Roma’nın güneyinde Nettuno kasabasında dünyaya geldi. San Luca Akademisi’nde resim öğrenimi gördü.
1883 yılında, İtalya’dan ayrılıp İstanbul’a gitti. Şişli’de küçük bir atölye açtı. İstanbul'a geldiği yıl İstanbul'da Sanayi-i Nefise Mektebi açılması üzerine İngiliz elçisi Lord Duffer’in tavsiyesi üzerine bu okulun yağlıboya atölyesine hoca olarak tayin edildi. Sanayi Nefise Mektebi yağlıboya öğretmenliği görevinde 1883 Mart’ından 1915 Ağustos’una kadar kaldı. Çeyrek yüzyıl süren hocalığı nedeniyle Türk ressamları üstünde önemli etkileri oldu.
1883 yılında Kahire'de, bir dönem de Bağdat'ta bulundu.[2] İstanbul'da 1901, 1902 ve 1903 yıllarında düzenlenen her üç İstanbul Salonu'na da katıldı. Lina Gabuzzi, Naciye Neyyal Hanım, Şehzade Burhaneddin Efendi, Abdülkadir Efendi ve Ahmet Efendi gibi isimlere özel resim dersleri veren sanatçı, Sultan tarafından ‘Şehzadelerin Öğretmeni’ unvanı ile ödüllendirildi.
İstanbul'da Maria Lekeciyan isminde Ermeni bir hanımla evlenen Valeri'nin Italia adında bir kızı oldu.[2]
Trablusgarp Savaşı sonrasında Sanayi-i Nefise Mektebi'ndeki görevinden bir süre için alınan fakat sonra görevine iade edilen Valeri[2], I. Dünya Savaşı sırasında Türkiye’den ayrılarak doğum yeri olan Nettuna’ya yerleşti; burada özel bir resim okulu açtı. 1946’da Nettnuno’da hayatını kaybetti.
Sanatı
Sanatçı yağlıboya, pastel, suluboya tekniklerde çalıştı. Konu olarak tek tek figürleri resmetti; manzara resimleri de yaptı. Potre dalında büyük başarı sağlayan Valeri, modelinin iç dünyasını yansıtmayı amaçlamış ve çoğunlukla figürü tek başına vermiştir.[1] Onun en önemli resimleri İstanbul tiplerini büyük bir titizlikle yansıttığı örneklerdir. Saka, Çingene Kadın, Seyyar Kundura Tamircisi, Oynayan Çingene Kadın ve Gitar Çalan Adam bu grup içindedir. Kervan konulu bir tablosu oryantalist sanatçılarca beğenilen bir eseridir.[1]