Lağımcı Ocağı: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

Satır içi

Sayfanın 20.56, 2 Temmuz 2007 tarihindeki hâli

Lağımcılar Osmanlı Askeri Teşkilatı'nda yeniçerilerin içinde bir ocaktır. Görevleri özellikle kale kuşatmalarında tünel kazarak sur duvarlarına ulaşmak ve surları alttan havaya uçurmak veya kale içine kadar tünel kazarak kaleyi içten fethetmektir. Ateşli silahlarla yapılan savaşlarda da karşı sipere kadar tünel kazılıp bomba ile patlatılırak düşman askerine ve siperlerine zarar verilir. Lağım (tünel) kazma günümüzde de kullanılan bir savaş taktiğidir.

Askeriye ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

Osmanlı İmparatorluğu ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

@@ 1. satır: / 1. satır: @@
 '''Lağımcılar''' [[Osmanlı Askeri Teşkilatı]]'nda [[yeniçeri]]lerin içinde bir [[ocak]]tır. Görevleri özellikle kale kuşatmalarında [[tünel]] kazarak sur duvarlarına ulaşmak ve surları alttan havaya uçurmak veya kale içine kadar tünel kazarak kaleyi içten fethetmektir. Ateşli silahlarla yapılan savaşlarda da karşı sipere kadar tünel kazılıp bomba ile patlatılırak düşman askerine ve siperlerine zarar verilir. Lağım (tünel) kazma günümüzde de kullanılan bir savaş taktiğidir.
-Barutun keşfi sayesinde yıkım gücü artmıştır. Lağım; yeraltı-kale muharebelerinde çoğunlukla kuşatma birlikleri tarafından açılan tünellerdir. Lağımcı; lağım denilen yolları açmak, fitil ve barutla kaleleri, tabyaları, siperleri havaya uçurmakla görevli askerdir. Lağımcı ocağı bir istihkam sınıfıydı. Ocağın efradı 5000 civarındaydı. Bazı bölükleri Kal’acı, tabyacı, köprücü gibi ihtisas sınıflarına ayrılmıştı. Ocağın malzeme kudreti çok büyüktü. Barut, fitil, katran ve daha pek çok malzemeyi ellerinde bol miktarda bulundururlardı. Çok değerli mühendis subaylar Osmanlı istihkam sınıfında hizmet etmişlerdir. Mimar Sinan gençliğinde orduda bir köprücü subaydı.  Türk istihkamcılığı hep üstündü. Avrupa’da modern istihkamcılığın kurucuları da Türklerdir.  Araziden yapılan taarruzlara  karşı direnen hedefleri ele geçirmek  üzere açılan lağımlara düşman birliklerin de karşı lağımlar açması da söz konusudur. Savunun taraf kuşatan tarafın galerilerinin surlarının altına kadar gelmesini engellemek için karşı lağım şebekeleri oluştururlardı. Devletlerin savunmasında kalelerin önemli bir rol oynaması yüzünden XVII.yy.da çokça uygulanan lağım savaşı topçu sınıfının gelişmesi ve hareket savaşındaki yenilikler nedeniyle önemini yitirdi. Bununla birlikte, kuşatma savaşı dışında patlayıcı maddelerle piyadelerin saldırılarını desteklemek amacıyla siperleri yada sahra tesislerini yok etmek amacıyla gelişmiş tahrip maddeleri kullanılmaya devam edilmiştir. Kırım Savaşı (1854-1856), Tuyan Quang(1885), Port-Arthur (1905) kuşatmaları bilinen önemli örneklerdir. Lağımcılar tımarlı olmakla birlikte, Cebeci ocağına bağlı ulufeli olanları da (Cemaati Lağımcıyan) bulunmaktaydı. Tımarlılar lağımcı başına, ulufelilerse cebeci başına bağlıydılar.  Orduyla birlikte sefere çıka lağımcılar yetmez ise dışarıdan da lağımcılar alınırdı. Fransız mühendis generali Vauban, ünlü Giritteki Kandiye kalesinin fethi sırasında Osmanlı’ya karşı uzun yıllar boyunca savaşırken  Osmanlı tabyalarının ve istihkam tekniğini inceledikten sonra, Osmanlı usulü tabya tekniğini ilk defa 1673 yılında Hollanda’nın Mäestrich kalesinde kullanmış, başarı kazanması üzerine XVII.yy. sonlarında belli başlı bütün Avrupa ordularında kabul edilmiştir. Küçük Kaynarca Anlaşmasını izleyen yıllarda Sadrazam Halil Hamit Paşa lağımcılara verimli tımarlar tahsis ettirdi, ayrıca bu göreve alınacak olanların usta ve yetenekli kişiler arasından seçilmelerine ve İstanbul’da eğitilmelerine önem verdi. Tanzimat’tan sonra lağımcıların yerini istihkam sınıfı almıştır.
 {{askeri-taslak}}