"Pablo Neruda" sayfasının sürümleri arasındaki fark

'''Pablo Neruda''' (asıl ismi: '''Ricardo Eliezer Neftalí Reyes Basoalto''') ([[12 Temmuz]] [[1904]]; Parral, [[Şili]] - [[23 Eylül]] [[1973]], [[Santiago]]), [[Şili]]li [[yazar]] ve şair.

[[Şili]]'de demiryolu işçisi bir baba ve öğretmen bir annenin çocuğu olarak dünyaya geldi.<ref>Tarn (1975) p13</ref> Annesini çok küçükken kaybetti. 13 yaşındayken yerel "La Mañana" gazetesindeki bazı makalelerle katkıda bulunmaya başladı. 1920'de "Selva Austral" isimli edebiyat dergisinde "Pablo Neruda" adıyla yazmaya başladı. Şair, bu takma ismi Çek şair [[Jan Neruda]]'da anısına seçmişti. Daha sonra bu isim yasal adı olarak kalmıştır. İlk kitabı ''Crepusculario'' 1923 yılında yayınladı. Sonraki sene şairin en tanınmış ve pek çok dile çevrilmiş olan eserlerinden '''Yirmi Aşk Şiiri ve Umutsuz Bir Şarkı''' (''Veinte poemas de amor y una canción desesperada'') basıldı. Edebi çalışmalarına devam ederken, bir yandan da [[Santiago, Şili|Santiago]]'daki [[Şili Üniversitesi]]'nde Fransızca ve pedagoji okudu. 1927-1935 arası hükümetin elçisi oldu ve Burma, Seylan, Java, [[Singapur]], [[Buenos Aires]], [[Barselona]] ve [[Madrid]]'te görev yaptı. Bu dönemde yazdığı şiirler ezoterik sürrealist şiir kitabı "Residencia en la tierra"da (1933) toplanmıştır.

İspanya İç Savaşı ve García Lorca'nın ölümü onu çok etkiledi ve önce [[İspanya]] sonra da [[Fransa]]'da Cumhuriyetçi harekete katılmasına neden oldu. Bu sırada şiirlerini topladığı Kalbimdeki İspanya (España en el corazón (1937)) üzerine çalışmaya başladı. Kalbimdeki İspanya iç savaş sırasında cephede basılması açısından önemlidir. Aynı yıl ülkesine dönen Neruda'nın daha sonraki eserlerini siyasi ve sosyal konular üzerine oluşturmuştur.

1939'da [[Paris]]'te İspanyol göçmenler için konsolosluk görevine getirildi. [[Meksika]]'daki konsolosluk görevi sırasında ''Canto General de Chile'''yi yazdı. Bu eserde bütün Güney Amerika kıtasının doğası, insanları ve tarihi yazgısı epik şiir şeklinde anlatılmaktadır. Eser, 1950'de [[Meksika]]'da basılırken, [[Şili]]'de de el altından yayınlandı. Yaklaşık 250 şiirin yer aldığı eser, on kadar dile çevrildi ve bu çeviriler yüzünden Neruda elçilik yaptığı ülkelerde zorluklar yaşadı.

1943'te [[Şili]]'ye dönen Neruda, 1945'te senatör seçildi ve [[Şili Komünist Partisi]]'ne katıldı. 1947'de Başkan González Videla'nın grevdeki madencilere yönelik baskıcı protestolarını protesto ettiği için, 2 yıl boyunca kendi ülkesinde kaçak yaşadı. 1949'da yurt dışına çıktı ve 1952'ye kadar çeşitli ülkelerde bulundu. Bu dönemde yazdığı eserler politik aktivitelerinin damgasını taşır. Örneğin ''Las uvas y el viento'' (1954) Neruda'nın sürgündeki günlüğü gibidir.