Ragıp Gümüşpala: Revizyonlar arasındaki fark

Ragıp Gümüşpala
Doğum	1897; Edirne
Ölüm	6 Haziran 1964 (67 yaşında); İstanbul
Bağlılığı	Türkiye
Hizmet yılları	1917-1960
Rütbesi	Orgeneral
Komutası	3. Ordu
Çatışma/savaşları	I. Dünya Savaşı ; Kurtuluş Savaşı
Ödülleri	İstiklal Madalyası
Sonraki işi	Milletvekili

Etkileşimli olarak geçmişe göz at

[kontrol edilmiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

GörselVikimetin

Satır içi

Sayfanın 22.36, 25 Şubat 2014 tarihindeki hâli

Ragıp Gümüşpala (d. 1897 Edirne – ö. 6 Haziran 1964). Türk Silahlı Kuvvetleri'nin 11.^{[kaynak belirtilmeli]} Genelkurmay Başkanı'dır.

Ragıp Gümüşpala; Edirne Lisesi'nde öğrenci iken Talimgâha çıktı ve 1917 yılında Asteğmenliğe yükseldi. 63. Alay 12. Bölük Komutan Vekili iken, 2 Ekim 1918 tarihinde Filistin cephesinde Nablus Hezimeti sırasında İngilizlere esir düştü. 6 Ekim 1920 tarihine kadar esarette kaldı. Esaret dönüşü İstanbul'dan Ankara'ya geçerek 13 Aralık 1920 tarihinde TBMM Ordusuna girerek İstiklal Savaşı'na katıldı. Milli Mücadele'ye katkılarından dolayı İstiklal Madalyası kazandı. Takım ve Bölük Komutanlığı görevlerinde bulunduktan sonra 1931 yılında girdiği Harp Akademisi'ni 1934 yılında bitirerek Kurmay oldu.

Çeşitli karargâh ve birliklerde görev yaptıktan sonra 1948 yılında Tuğgeneral, 1951 yılında Tümgeneral, 1955 yılında Korgeneral ve 1959 yılında Orgeneralliğe yükseldi. Tuğgeneral rütbesi ile 65 nci Tümen Piyade Tugay Komutanlığı, Motorlu Birlikler Okul Komutanlığı, 9. Tümen Komutan Yardımcılığı ve 3 ncü Ordu Kurmay Başkanlığı, Tümgeneral rütbesi ile 65. Tümen Komutanlığı ve 2. Kolordu Komutan Vekilliği, Korgeneral rütbesi ile 7. Kolordu Komutanlığı ve 3. Ordu Komutan Vekilliği görevlerinde bulundu.

1960 yılında Orgeneral rütbesinde 3. Ordu Komutanı iken, 27 Mayıs Darbesi oldu. Ankara'da darbe yapan Milli Birlik Komitesi'ne liderlerinin kim olduğunu sordu ve eğer liderleri kendisinden daha kıdemli bir Orgeneral değilse emrindeki 3. Ordu ile Ankara'ya yürüyüp isyana son vereceğini bildirdi. Bunun üzerine, cuntacılar, Emekli Orgeneral Cemal Gürsel'i askeri uçakla İzmir'den Ankara'ya getirip, darbenin en kıdemlisi olan Tümgeneral Cemal Madanoğlu'nun yerine lider gösterdiler. 6 Haziran 1960 tarihinde Genelkurmay Başkanlığı'na atandı. 2 Ağustos 1960 tarihinde, daha sonra Emekli İnkılap Subaylar Derneği'ni oluşturacak olan yaklaşık 5000 subayla birlikte Milli Birlik Komitesi tarafından re'sen emekliye sevk edildi.

Ragıp Gümüşpala, I. Dünya Savaşı, Kurtuluş Savaşı ve Şeyh Said İsyanı Harekatı'na katılmıştır.

Gümüşpala'nın Zincirlikuyu Mezarlığı'ndaki kabri.

Askerlik sonrası politika ile ilgilendi ve halk tarafından Demokrat Parti'nin devamı olarak algılanan ve 1965 seçimlerinde %52 oy oranıyla tek başına iktidara gelecek olan Adalet Partisi'nin kurucularından oldu. Bu partinin ilk genel başkanı olarak 12.(XII) Dönem İzmir milletvekili seçildi. Ani ölümünden sonra genel başkanlığa Süleyman Demirel seçildi.

Askerî görevi
Önce gelen: Rüştü Erdelhun	Türk Genelkurmay Başkanı 3 Haziran 1960 - 4 Ağustos 1960	Sonra gelen: Cevdet Sunay
Önce gelen: Cemal Gürsel	3. Ordu Komutanı 1958 - 1960	Sonra gelen: Celal Alkoç
Parti siyasi görevi
Önce gelen: Önce gelen yoktur.	Adalet Partisi Genel Başkanı 11 Şubat 1961 - 6 Haziran 1964	Sonra gelen: Süleyman Demirel
Önce gelen: Osman Bölükbaşı	Ana Muhalefet Lideri 1962 - 1964	Sonra gelen: Süleyman Demirel

@@ 23. satır: / 23. satır: @@
 Çeşitli karargâh ve birliklerde görev yaptıktan sonra [[1948]] yılında [[Tuğgeneral]], [[1951]] yılında [[Tümgeneral]], [[1955]] yılında [[Korgeneral]] ve [[1959]] yılında [[Orgeneral]]liğe yükseldi. Tuğgeneral rütbesi ile 65 nci Tümen Piyade Tugay Komutanlığı, Motorlu Birlikler Okul Komutanlığı, 9. Tümen Komutan Yardımcılığı ve 3 ncü Ordu Kurmay Başkanlığı, Tümgeneral rütbesi ile 65. Tümen Komutanlığı ve 2. Kolordu Komutan Vekilliği, Korgeneral rütbesi ile 7. Kolordu Komutanlığı ve 3. Ordu Komutan Vekilliği görevlerinde bulundu.
-yılında Orgeneral rütbesinde [[3. Ordu (Türkiye)|3. Ordu]] Komutanı iken, [[27 Mayıs Darbesi]] oldu. Ankara'da darbe yapan [[Milli Birlik Komitesi]]'ne liderlerinin kim olduğunu sordu ve eğer liderleri kendisinden daha kıdemli bir [[Orgeneral]] değilse emrindeki 3. Ordu ile Ankara'ya yürüyüp isyana son vereceğini bildirdi. Bunun üzerine, [[cunta]]cılar,  Emekli Orgeneral [[Cemal Gürsel]]'i askeri uçakla [[İzmir]]'den Ankara'ya getirip, darbenin en kıdemlisi olan Korgeneral [[Cemal Madanoğlu]]'nun yerine lider gösterdiler. [[6 Haziran]] [[1960]] tarihinde Genelkurmay Başkanlığı'na atandı. [[2 Ağustos]] [[1960]] tarihinde, daha sonra [[Emekli İnkılap Subaylar Derneği]]'ni oluşturacak olan yaklaşık 5000 subayla birlikte [[Milli Birlik Komitesi]] tarafından re'sen emekliye sevk edildi.
+yılında Orgeneral rütbesinde [[3. Ordu (Türkiye)|3. Ordu]] Komutanı iken, [[27 Mayıs Darbesi]] oldu. Ankara'da darbe yapan [[Milli Birlik Komitesi]]'ne liderlerinin kim olduğunu sordu ve eğer liderleri kendisinden daha kıdemli bir [[Orgeneral]] değilse emrindeki 3. Ordu ile Ankara'ya yürüyüp isyana son vereceğini bildirdi. Bunun üzerine, [[cunta]]cılar,  Emekli Orgeneral [[Cemal Gürsel]]'i askeri uçakla [[İzmir]]'den Ankara'ya getirip, darbenin en kıdemlisi olan Tümgeneral [[Cemal Madanoğlu]]'nun yerine lider gösterdiler. [[6 Haziran]] [[1960]] tarihinde Genelkurmay Başkanlığı'na atandı. [[2 Ağustos]] [[1960]] tarihinde, daha sonra [[Emekli İnkılap Subaylar Derneği]]'ni oluşturacak olan yaklaşık 5000 subayla birlikte [[Milli Birlik Komitesi]] tarafından re'sen emekliye sevk edildi.
 Ragıp Gümüşpala, [[I. Dünya Savaşı]], [[Kurtuluş Savaşı]] ve [[Şeyh Said İsyanı]] Harekatı'na katılmıştır.

g t d Demokrat Parti/Adalet Partisi/Doğru Yol Partisi/Demokrat Parti genel başkanları
Demokrat Parti (1946–1960)	Celâl Bayar (1946–1950) Adnan Menderes (1950–1960)
Adalet Partisi (1961–1981)	Ragıp Gümüşpala (1961–1964) Süleyman Demirel (1964–1981)
Doğru Yol Partisi (1983–2007)	Ahmet Nusret Tuna (1983) Yıldırım Avcı (1983–1985) Hüsamettin Cindoruk (1985–1987) Süleyman Demirel (1987–1993) Tansu Çiller (1993–2002) Mehmet Ağar (2002–2007)
Demokrat Parti (2007-günümüz)	Mehmet Ağar (2007–2008) Süleyman Soylu (2008–2009) Hüsamettin Cindoruk (2009–2011) Namık Kemal Zeybek (2011–2012) Gültekin Uysal (2012-günümüz)