"Taşlıçay" sayfasının sürümleri arasındaki fark
Gezinti kısmına atla
Arama kısmına atla
→Tarihçe
k (r2.7.3) (Bot: Ekleniyor: ms:Taşlıçay) |
|||
|
Yörede 19. yüzyıla dek nüfus çoğunluğunu oluşturan Ermenilern büyük bir kısmı 1828 Osmanlı-Rus savaşı esnasında memleketlerini terkederek Rusya'ya sığınmışlardı. Bu tarihten sonra geri kalan Ermeniler yoksul ve az nüfuslu altı köyde kalmış, bunlar da 1915'ten sonra imha edilmişlerdir. Taşlıçay ve Eleşkirt yöresinin 1808-1829 yılları arasındaki tarihine ilişkin Boğos Muradyan tarafından yazılmış çok etraflı bir vekayiname mevcuttur.
Murat vadisindeki yol güzergahında bulunan ilçe toprakları, birçok kavmin ve
Çaldıran Zaferi (1514) ile birlikte Osmanlı topraklarına katıldı. iran Safevilerinin sınır tecavüzleri sonucunda 1578’te tekrar geri alındı. 1585 tarihli Osmanlı Mufassal Tapu defterinde gösterilen şelve Sancağının dört nahiyesinden biri Kumluca’dır. Taşlıçay, 1828-1829, 1854-1856, 1877-1878 Osmanlı Rus savaşlarında Rus işgaline uğradı. 1885’te asayiş karakolu kuruldu. 1892’de bucak merkezi oldu. Birinci Dünya Harbinde yeniden Rus işgaline uğrayan ilçe, 1917’de Rusların geri çekildiği günlerde Ermeni saldırılarına maruz kaldı. Önceleri Diyadin’e bağlı Aşağı Taşlıçay adıyla bir bucak olarak yönetilirken 4.3.1954 tarih ve 6324 sayılı kanunla ilçe yapıldı.
| |||