Gelengi: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Kmoksy (mesaj | katkılar)
Gerekçe: Kaynakça tütün ilgili sayfasında verilmiştir
43. satır: 43. satır:
**''[[Spermophilus relictus]]'', Tanrı Dağları
**''[[Spermophilus relictus]]'', Tanrı Dağları
**''[[Spermophilus citellus]]'', Avrupa
**''[[Spermophilus citellus]]'', Avrupa
**''[[Anadolu tarla sincabı]] <ref>[http://sagens.erciyes.edu.tr/dergi/2011_3/zeynepayvali.pdf]</ref>Spermophilus xanthoprymnus'', Kafkasya, Türkiye, Suriye
**''[[Spermophilus xanthoprymnus]]'', Kafkasya, Türkiye, Suriye
**''[[Spermophilus suslicus]]'', Polonya, Ukrayna, Romanya, Rusya
**''[[Spermophilus suslicus]]'', Polonya, Ukrayna, Romanya, Rusya
**''[[Spermophilus musicus]]'', Gürcistan
**''[[Spermophilus musicus]]'', Gürcistan

Sayfanın 00.10, 21 Ağustos 2012 tarihindeki hâli

Gelengi
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Animalia
Şube: Chordata
Alt şube: Vertebrata
İnfa şube: Gnathostomata
Sınıf: Mammalia
Takım: Rodentia
Familya: Sciuridae
Cins: Spermophilus
Cuvier, 1825
Spermophilus suslicus
Spermophilus lateralis

Gelengi ya da Geleni (Spermophilus), sincapgiller (Sciuridae) familyasının Marmotini oymağından Kuzey yarıkürede yayılım gösteren 38 türü olan kemirgen cinsidir. 14-40 sm (ve kuyruk 4—25 sm) boyundadırlar. Koloni hâlinde yaşarlar. İki ayağı üzerine dikilip etrafı kolaçan etmeleriyle bilinirler. Postları kürk parka olarak değerlendirildiği gibi eti de Arktika halklarınca (Eskimolar, Çukçiler..) yenir. En gözde yiyecekleri ekin taneleridir ve o yüzden Latince cins adı Spermophilus "tohum sever" anlamına gelir.

Adlandırma

Gelengi (< geleŋi) ya da geleni kelimesinin aslı keleni olup Orta Türkçe dönemindeki kelegü sözüne dayanır[1]. Orta Türkçe dönemine ait Divânu Lügati't-Türk'te «kelegü» (كَﻻَكوُ) biçiminde geçer ve "geleni, tarla sıçanı soyundan bir hayvancık" olarak tanımlanır[2].

Türleri

Kaynakça

  1. ^ Prof. Dr. Hasan Eren (1999) Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü GELENİ < KELENİ (sayfa: 152)
  2. ^ Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi, çeviren Besim Atalay, TDK yayınları: 521, Ankara 1941, cilt: 1, sayfa: 448