Baba İlyas: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon]

← Önceki sürümle aradaki fark Sonraki sürümle aradaki fark →

İçerik silindi İçerik eklendi

Satır içi

Sayfanın 11.50, 28 Ocak 2012 tarihindeki hâli

Şablon:İslam Alevilik Ebu'l-Baka Baba İlyas bin Ali el-Horasânî^[1], Vefâîyye^[2] tarikatının ruhani önderi ve Horasan azizlerinden Dede Ğarkın (Dede Garkın, Dede Kargın, Dede Karğın ya da Dede Karkın) tarafından bu tarikatın inançlarını Anadolu'daki Türkmenler arasında yaymak amacıyla Şeyh Osman, Aynu'd-Devlet Dede, Hacı Bağdın, ve Hacı Mihman ile birlikte görevlendirilmiş beş halifeden biriydi. 1231 yılında Amasya yakınlarındaki Cat köyüne yerleşti. Manevî bir hayat sürdüğü bu köyde müridleri tarafından mucizeler yaratan çok saygın üst düzey bir aziz olarak görülmekteydi. Anadolu Selçuklu yönetimi altında kötü koşularda yaşayanlar arasında çok sayıda izleyicisi vardı. Baba İlyas, Tanrı sevgisinin dinin katı kurallarıyla oluşmayacağını, bunu ancak insanın kendi sevgisiyle yaratabileceğini söylüyordu. Kadın-erkek ayrımına karşı çıkıyor, bütün insanların eşitliğini savunuyordu. Türkmenlerin o zamanki yaşamlarına son derece uygun olan ortak mülkiyete dayalı bir toplumsal düzen öneriyordu.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Ocak, Ahmet Yaşar: Menâkıbu'l-Kudsiyye Fî Menâsıbi'l-Ünsiyye (1995), Türk Tarih Kurumu, s. XLVIII
^ Dursun Gümüşoğlu: Tâcü'l Arifîn es-Seyyid Ebu'l Vefâ Menakıbnamesi - Yaşamı ve Tasavvufi Görüşleri, Can Yayınları, 2006, s. 48

[1] Ocak, Ahmet Yaşar: Menâkıbu'l-Kudsiyye Fî Menâsıbi'l-Ünsiyye (1995), Türk Tarih Kurumu, s. XLVIII

[2] Dursun Gümüşoğlu: Tâcü'l Arifîn es-Seyyid Ebu'l Vefâ Menakıbnamesi - Yaşamı ve Tasavvufi Görüşleri, Can Yayınları, 2006, s. 48

[1]

[2]

@@ 1. satır: / 1. satır: @@
 {{İslam Alevilik}}
-'''Ebu'l-Baka Baba İlyas bin Ali el-Horasânî'''<ref>Ocak, Ahmet Yaşar: Menâkıbu'l-Kudsiyye Fî Menâsıbi'l-Ünsiyye (1995), Türk Tarih Kurumu, s. XLVIII</ref>, [[Ebu'l Vefâ el-Bağdâdî|Vefâîyye]]<ref>Dursun Gümüşoğlu: Tâcü'l Arifîn es-Seyyid Ebu'l Vefâ Menakıbnamesi - Yaşamı ve Tasavvufi Görüşleri, Can Yayınları, 2006, s. 48</ref> tarikatının ruhani önderi ve Horasan azizlerinden ''Dede Ğarkın'' tarafından bu tarikatın inançlarını [[Anadolu]]'daki Türkmenler arasında yaymak amacıyla görevlendirilmiş bir dervişti. 1231 yılında Amasya yakınlarındaki Cat köyüne yerleşti. Manevî bir hayat sürdüğü bu köyde müridleri tarafından mucizeler yaratan çok saygın üst düzey bir aziz olarak görülmekteydi. Anadolu Selçuklu yönetimi altında kötü koşularda yaşayanlar arasında çok sayıda izleyicisi vardı. Baba İlyas, Tanrı sevgisinin dinin katı kurallarıyla oluşmayacağını, bunu ancak insanın kendi sevgisiyle yaratabileceğini söylüyordu. Kadın-erkek ayrımına karşı çıkıyor, bütün insanların eşitliğini savunuyordu. Türkmenlerin o zamanki yaşamlarına son derece uygun olan ortak mülkiyete dayalı bir toplumsal düzen öneriyordu.
+'''Ebu'l-Baka Baba İlyas bin Ali el-Horasânî'''<ref>Ocak, Ahmet Yaşar: Menâkıbu'l-Kudsiyye Fî Menâsıbi'l-Ünsiyye (1995), Türk Tarih Kurumu, s. XLVIII</ref>, [[Ebu'l Vefâ el-Bağdâdî|Vefâîyye]]<ref>Dursun Gümüşoğlu: Tâcü'l Arifîn es-Seyyid Ebu'l Vefâ Menakıbnamesi - Yaşamı ve Tasavvufi Görüşleri, Can Yayınları, 2006, s. 48</ref> tarikatının ruhani önderi ve Horasan azizlerinden Dede Ğarkın ''(Dede Garkın, Dede Kargın, Dede Karğın ya da Dede Karkın)'' tarafından bu tarikatın inançlarını [[Anadolu]]'daki Türkmenler arasında yaymak amacıyla Şeyh Osman, Aynu'd-Devlet Dede, Hacı Bağdın, ve Hacı Mihman ile birlikte görevlendirilmiş beş halifeden biriydi. 1231 yılında Amasya yakınlarındaki Cat köyüne yerleşti. Manevî bir hayat sürdüğü bu köyde müridleri tarafından mucizeler yaratan çok saygın üst düzey bir aziz olarak görülmekteydi. Anadolu Selçuklu yönetimi altında kötü koşularda yaşayanlar arasında çok sayıda izleyicisi vardı. Baba İlyas, Tanrı sevgisinin dinin katı kurallarıyla oluşmayacağını, bunu ancak insanın kendi sevgisiyle yaratabileceğini söylüyordu. Kadın-erkek ayrımına karşı çıkıyor, bütün insanların eşitliğini savunuyordu. Türkmenlerin o zamanki yaşamlarına son derece uygun olan ortak mülkiyete dayalı bir toplumsal düzen öneriyordu.
 == Ayrıca bakınız ==