İkinci Çin-Japon Savaşı

Çin-Japon Savaşı
	1941'den itibaren II. Dünya Savaşı'nda Pasifik Cephesi
	; Çin'in başkenti Nankin'in Çonghua kapısına saldıran Japon zırhlı araçlar (12 Aralık 1937 saat 12.10)
Tarih	7 Temmuz 1937-9 Eylül 1945
Bölge	Çin'in Mançurya bölgesi
Sonuç	Japonya ilk başta Mançurya bölgesini başarıyla işgal etti. Ancak 1945'te Sovyetler'in müdahalesi sonucunda Japonlar, Mançurya'ya dan çekildi.; Çin, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'nin daimi üyesi oldu ; Çin İç Savaşı kaldığı yerden devam etti
Coğrafi; Değişiklikler	Çin, Shimonoseki Antlaşması'yla kaybettiği tüm topraklarını geri aldı
Taraflar
Çin Cumhuriyeti; ABD; Birleşik Krallık; Sovyetler Birliği;	Japon İmparatorluğu; Jingwei Hükümeti ; Mançu İmparatorluğu
Komutanlar ve liderler
Çan Kay Şek; Chen Cheng; Yan Xishan; Feng Yuxiang; Li Zongren; Xue Yue; Bai Chongxi; Peng Dehuai; Mao Zedong; Joseph Stilwell; Claire Chennault; Aleksandr Vasilevsky;	Iwane Matsui; Shunroku Hata; Hisaichi Tereuchi; Hajime Sugiyama; Seishirō Itagaki; Prens Asaka; Prens Higashikuni; Jun Ushiroku; Heisuke Yanagawa; Otozō Yamada; Wang Jingwei (Sadece komünist asileri sindirme haraketlerine katıldı);
Güçler
Çin: 5,600,000; S.S.C.B.: 1,577,225; A.B.D: 700+ uçak ve personeli	Japonya: 3,200,000 ; Çin: 900,000
Kayıplar
Ulusalcılar: 1,320,000 ölü 1,797,000 yaralı 120,000 kayıp ; Komünistler: 500,000 ölü ve yaralı	1937-1941: 185,647 ölü, 520,000 yaralı, ve 430,000 hasta ; 1941-1945: 202,958 ölü; 54,000 asker savaştan sonra öldü.

İkinci Çin-Japon Savaşı, diğer dillerdeki adlarıyla: Çince: 八年抗战^{[dn 1]} veya 中国人民抗日战争^{[dn 2]}, Japonca: 支那事変 Shina Jihen (Çin Olayı) veya 日中戦争 Nichhū Sensō (Japon-Çin Savaşı), İngilizce: Second Sino-Japanese War (İkinci Çin-Japon Savaşı), ayrıca Japonya'da Mukden Olayı'ndan Japonya'nın teslimiyetine (1945) kadar süren "15 Yıllık Savaşı" (十五年戦争 Jūgo Nen Sensō)" adlandırması ve Japonya'nın Doğu ve Güneydoğu Asya ülkelerini Batılı Sömürgecilerden kurtuluş bir savaşı gerçekleştirdiğini iddia eden tarih anlayışına dayanarak "Büyük Doğu Asya Savaşı" (大東亜戦争 Dai Tōa Sensō) diyen de vardır.

Çin'in iç istikrarsızlığından istifade eden Japonya'nın özellikle Kantō Ordusu kurmay subaylarının yayılma siyasetinden kaynaklanmış ve Çin'de sömürgeci çıkarlarına sahip olan Batı Dünyası'nın hoşnutsuzluk ve kıskançlıklarından uzatılmıştır. Kuomintang lideri Çan Kay Şek, bir yandan Japonların ilerlemesini önlemeye çalışırken diğer yandan da komünistlerin kökünü kazımaya çalışmıştır.

Bu savaşlarda Japon Ordusu'nun göz yaşartıcı gazı Chloroacetophenone (Kod adı: Midori=Yeşil), hapşırmacı gazı Diphenylcyanoarsine (Kod Adı: Aka=Kırmızı) kullanmıştı. Ayrıca hardal gazı (Kod Adı: Kii=Sarı)'nın kullanıldığına dair raporlar da mevcuttur.

Kronoloji

İlk çatışmalar ve Tungçov Katliamı

7-8 Temmuz 1937 tarihinde Marko Polo Köprüsü Olayı (7 Temmuz Olayı) meydana geldi. Çin 29. Ordusu'na bağlı birliklerinin yanlışlıkla Japon 1. Tugayı'na bağlı bir takıma kurşun yağdırmasıyla iki taraf arasında sıcak çatışmanın meydana gelmesi. 11 Temmuz'da Fumimaro Konoe hükumeti Tientsin'e iki tümenin gönderilmesine karar verildi. 20 Temmuz'da Marko Polo Köprüsü civarında çatışmanın tekrar başlatıldı. 25 Temmuz'da Langfang Olayı, telefon hattının kesilmesi üzerine Pekin Hükûmeti'nin izniyle Japonya'nın yolladığı tamircilerin Çinliler tarafından vuruldu. 26 Temmuz'da Pekin'nin Guang An Kapısı'nda Japon güvenlik güçlerine karşı Çin güçleri tarafından pusu kurup hücum edildi. 29 Temmuz'da Tongzhou Katliamı: Chi-tung Anti-Komünist Özerk Hükûmeti'ne (冀東防共自治政府) bağlı güvenlik güçlerinin Tungçov'da oturan 420 Japon (110 asker ve 310 sivil)'a saldırarak 230'unu katletmesi, Tientshin'de konuşlandırılan Japon Ordusu'nun hücuma geçmesi.