Mars: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok
Cekli829 (mesaj | katkılar)
k 88.253.112.182 adlı kullanıcının vandalizm amaçlı 1 değişikliği geri alınarak, EmausBot adlı kullanıcının sürümüne dönüldü. (Twinkle)
1. satır: 1. satır:
{{Seçkin madde}}
{
{{Diğer anlamı2|Mars}}
{| class="toccolours" style="margin-left: 1em; float:right; width: 25em;"
|+ style="font-size:larger;" | '''Mars''' [[Resim:Mars symbol.svg|15px|Mars'ın astronomi sembolü]]
|-
| colspan="2" style="text-align:center; background: #000000;"| [[Resim:Mars Hubble.jpg|240px|Mars gezegeni]]
|-
| colspan="2" style="text-align:center; font-size:smaller;"| Hubble Uzay Teleskobundan göründüğü şekliyle Mars.
|-
! colspan="2" style="background: #E8AB79;" | [[Yörünge]]sel özellikleri ([[Epoch (astronomi)|Epoch]] [[J2000]])[http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/marsfact.html]
|-
| [[Yarı-büyük eksen|Güneş'ten ort. uzaklığı]]
| 227,936,637 [[kilometre|km]] (141,632,976 mi)<br />1.523 662 31 [[Astronomi birimi|AB]]
|-
| Yörünge uzunluğu
| 1,429,000,000 [[kilometre|km]] (887,900,000 mi)<br />9.553 AB
|-
| [[Dış merkezlik (yörünge)|Yörünge dış merkezliği]]
| 0.093 412 33
|-
|-
| [[Günberi]]
| [[Günberi]]
6. satır: 24. satır:
| [[Günöte]]
| [[Günöte]]
| 249,228,730 km (154.863,553 mi)<br />1.665 991 16 AB
| 249,228,730 km (154.863,553 mi)<br />1.665 991 16 AB
|-
| [[Yörünge periyodu]]
| [[1 E7 s|686.9600]] [[gün]]<br />(1.8808 [[julian year (astronomy)|a]])
|-
| [[Kavuşum]] süresi
| 779.96 gün<br />(2.135 [[julian year (astronomy)|a]])
|-
|-
| [[Ort. yörünge hızı]]
| [[Ort. yörünge hızı]]
25. satır: 49. satır:
| 286.462 30°
| 286.462 30°
|-
|-
| [[Doğal
| [[Doğal uydu|Uydularının]] sayısı
| 2
|-
! colspan="2" style="background: #E8AB79;" | Fiziksel özellikleri
|-
| [[Ekvator]]al [[çap]]
| 6,804.9 km (4228.4 mi) <br />(0.533 [[Yer (gezegen)|Dünya]] çapı)
|-
| Kutup çapı
| 6,754.8 km (4197.2 mi) <br />(0.531 Dünya çapı)
|-
| '''[[Basıklık]]'''
| 0.007 36
|-
| Yüzey [[alan]]ı
| [[1 E14 m²|1.448]]{{e|8}} [[square kilometre|km²]] 55,907,000 square miles (144 798 465 square kilometers)<br />(0.284 Dünya yüzeyi)
|-
| [[Hacim]]
| 1.6318{{e|11}} [[cubic kilometre|km³]]<br />(0.151 Dünya hacmi)
|-
| [[Kütle]]
| 6.4185{{e|23}} [[kilogram|kg]]<br />(0.107 Dünya kütlesi)
|-
| Ana [[özkütle]]
| 3.934 g/cm³
|-
| Ekvatoral [[yerçekimi]]
| 3.69 [[İvme|m/s<sup>2</sup>]]<br />(0.376[[Yerçekimi ivmesi|g]])
|-
| [[Kaçış hızı]]
| 5.027 km/s (11,245 mi/h)
|-
|-
| Dönme periyodu
| Dönme periyodu
47. satır: 101. satır:
| Yüzey [[sıcaklık|sıcaklığı]]
| Yüzey [[sıcaklık|sıcaklığı]]
|
|
{| cellspacing="0" cellpadding="2f moles?-->
{| cellspacing="0" cellpadding="2" border="0"
! style="border:1px solid #ccc;" | min !! style="border:1px solid #ccc;" | ana !! style="border:1px solid #ccc;" | max
|-
| style="border:1px solid #ccc;" | &minus;140 °C (133 [[kelvin|K]])
| style="border:1px solid #ccc;" | &minus;63 °C ([[1 E2 K|210 K]])
| style="border:1px solid #ccc;" | 20 °C (293 K)
|}
|-
! colspan="2" style="background: #E8AB79;" | [[Atmosfer]] özellikleri
|-
| '''[[Atmosfer basıncı]]'''
| 0.7–0.9 [[Pascal (unit)|kPa]]
|-
| [[Karbondioksit]]
| 95.32%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Nitrojen]]
| 2.7%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Argon]]
| 1.6%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Oksijen]]
| 0.13%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Karbonmonoksit]]
| 0.07%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Su]] buharı
| 0.03%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Nitrik oksit]]
| 0.01%<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Neon]]
| 2.5 [[Parts per million|ppm]]<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
|-
| [[Kripton]]
| [[Kripton]]
| 300 [[Parts per billion|ppb]]<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
| 300 [[Parts per billion|ppb]]<!--by volvarlığı saptanmıştır. Bu krater, bugüne kadar keşfedilmiş en büyük meteor kraterinin (Ay'ın güney kutbu kısmındaki Atkien Havzası) dört misli büyüklüğündedir.<ref>Ashley Yeager (July 19, 2008). "[http://www.sciencenews.org/view/generic/id/33622/title/Impact_may_have_transformed_Mars_ Impact May Have Transformed Mars]". ScienceNews.org.</ref> <ref>Ian Sample (June 26,2008). "[http://www.guardian.co.uk/science/2008/jun/26/mars.asteroid?gusrc=rss&feed=science Cataclysmic impact created north-south divide on Mars]". Science @ guardian.co.uk.</ref>
|-
| [[Xenon]]
| 80 ppb<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Ozon]]
| 30 ppb<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|-
| [[Metan]]
| 10.5 ppb<!--by volume, by mass, by number of moles?-->
|}
'''Mars''' ya da '''Merih''' (Eskimiş: Sakıt<ref>Türkçe Sözlük, Dil Derneği</ref>), [[Güneş Sistemi]]'ndeki, Güneş'ten itibaren dördüncü [[gezegen]]dir. Bu gezegen Roma mitolojisindeki savaş ilahı Mars'a ithafen adlandırılmıştır. Literatürde kullanılan diğer adlarından biri, yüzeyinde yaygın [[demiroksit]]ten dolayı kızılımsı bir görünüme sahip olduğu için Kızıl Gezegen'dir.

İnce bir atmosferi olan Mars gerek [[Ay]]’daki gibi [[meteor krateri|meteor kraterlerini]], gerekse [[Dünya]]’daki gibi volkan, vadi, çöl ve kutup bölgelerini içeren çehresiyle bir [[yerbenzeri gezegen]]dir. Ayrıca rotasyon periyodu ve mevsim dönemleri Dünya’nınkine çok benzer.

Mars’taki Olimpos Dağı ([[Olympus Mons]]) adı verilen dağ [[Güneş Sistemi]]’nde bilinen en yüksek dağ ve Marineris Vadisi ([[Valles Marineris]]) adı verilen kanyon en büyük kanyondur. Ayrıca Haziran 2008’de Nature dergisinde yayımlanan üç makalede açıklandığı gibi, Mars’ın kuzey [[yarımküre]]sinde 10.600 km. uzunluğunda ve 8.500 km. genişliğindeki dev bir meteor kraterinin varlığı saptanmıştır. Bu krater, bugüne kadar keşfedilmiş en büyük meteor kraterinin (Ay'ın güney kutbu kısmındaki Atkien Havzası) dört misli büyüklüğündedir.<ref>Ashley Yeager (July 19, 2008). "[http://www.sciencenews.org/view/generic/id/33622/title/Impact_may_have_transformed_Mars_ Impact May Have Transformed Mars]". ScienceNews.org.</ref> <ref>Ian Sample (June 26,2008). "[http://www.guardian.co.uk/science/2008/jun/26/mars.asteroid?gusrc=rss&feed=science Cataclysmic impact created north-south divide on Mars]". Science @ guardian.co.uk.</ref>

Mars, Dünya hariç tutulursa, halen Güneş Sistemi’ndeki gezegenler içinde sıvı su ve yaşam içermesi en muhtemel [[gezegen]] olarak görülmektedir. <ref> Trudy E. Bell and Tony Phillips (March 12, 2002). " [http://science.nasa.gov/headlines/y2002/12mar%5Fwaterplanet.htm Once Upon a Water Planet] ".Science @ NASA. Retrieved on 2008-06-21. </ref> Mars Express ve Mars Reconnaissance Orbiter keşif projelerinin [[radar]] verileri gerek kutuplarda (Temmuz 2005) <ref> [http://www.esa.int/SPECIALS/Mars_Express/SEMGKA808BE_0.html Water ice in crater at Martian north pole] </ref> gerekse orta bölgelerde (Kasım 2008) <ref>[http://www.jsg.utexas.edu/news/rels/112008.html Scientists Discover Concealed Glaciers on Mars at Mid-Latitudes] </ref> geniş miktarlarda su buzlarının var olduğunu ortaya koymuş bulunmaktadır. 31 Temmuz 2008’de [[Phoenix (uzay gemisi)|Phoenix Mars Lander]] adlı robotik uzay gemisi Mars toprağının sığ bölgelerindeki su buzlarından örnekler almayı başarmıştır. <ref> NASA (July 31, 2008). "[http://www.nasa.gov/mission_pages/phoenix/news/phoenix-20080731.html NASA Spacecraft Confirms Martian Water, Mission Extended]". Science @ NASA.</ref>

Günümüzde, Mars, yörüngelerine oturmuş üç [[uzay gemisi]]ne evsahipliği yapmaktadır: ''Mars Odyssey'', ''Mars Express'' ve ''Mars Reconnaissance Orbiter''. Mars, Dünya hariç tutulursa, Güneş Sistemi’ndeki herhangi bir sıradan gezegenden ibaret değildir. Yüzeyi pek çok uzay aracına evsahipliği yapmıştır. Bu uzay araçlarıyla elde edilen jeolojik veriler şunu ortaya koymuştur ki, Mars önceden su konusunda geniş bir çeşitliliğe sahipti; hatta geçen on yıllık süre sırasında gayzer (kaynaç) türü su fışkırma veya akıntıları meydana gelmişti.<ref> "[http://www.nasa.gov/mission_pages/mars/news/mgs-20061206.html NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars]". NASA/JPL. December 6, 2006.</ref> NASA’nın Mars Global Surveyor projesi kapsamında sürdürülen incelemeler Mars’ın güney kutbu buz bölgesinin geri çekilmiş olduğunu ortaya koymuştur.<ref>Webster, G.; Beasley, D. (September 20, 2005). "[http://mpfwww.jpl.nasa.gov/mgs/newsroom/20050920a.html Orbiter's Long Life Helps Scientists Track Changes on Mars]". NASA.</ref>

Mars’ın 1877 yılında astronom Asaph Hall tarafından keşfedilen [[Phobos (uydu)|Phobos]] ve [[Deimos]] adları verilmiş, düzensiz biçimli iki küçük uydusu vardır. Mars Dünya’dan çıplak gözle görülebilmektedir. "Görünür [[kadir]]"i −2.9’a <ref name="daw"> David R. Williams (September 1, 2004). "[http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/marsfact.html Mars Fact Sheet]". National Space Science Data Center. NASA. </ref> ulaşır ki bu, çıplak gözle çoğu zaman [[Jüpiter (gezegen)|Jüpiter]] Mars’tan daha parlak görünmesine karşın, ancak [[Venüs]], [[Ay]] ve [[Güneş]]’çe aşılabilen bir parlaklıktır.

== Fiziksel özellikler ==
Mars’ın yarıçapı Dünya’nınkinin yaklaşık yarısı kadardır. Yoğunluğu Dünya’nınkinden daha az olup, hacmi Dünya’nın hacminin % 15’i, kütlesi ise Dünya’nınkinin % 11’i kadardır. Mars’ın [[Merkür]]’den daha büyük ve daha ağır olmasına karşılık, Merkür ondan daha yoğundur. Bu yüzden Merkürün yüzeyindeki yerçekimi Mars’ınkinden daha fazladır. Mars, boyutu, kütlesi ve yüzeyindeki yerçekimi bakımından Dünya ile Ay arasında yer alır. Mars yüzeyinin kızıl-turuncu görünümü [[hematit]] ya da pas adıyla tanınan [[demiroksit]]ten (Fe<sub>2</sub>O<sub>3</sub>) kaynaklanır. <ref> Peplow, Mark. "[http://www.bioedonline.org/news/news-print.cfm?art=953 How Mars got its rust]". </ref>

=== Jeoloji ===
[[Dosya:Terrestrial planet size comparisons.jpg|thumb|left|200px|Dört "yerbenzeri gezegen"in<ref> [[Yerbenzeri gezegen]] </ref> boyutlarının mukayesesi: Soldan sağa doğru Merkür, Venüs Dünya ve Mars.]]
[[Dosya:MarsTopoMap-PIA02031 modest.jpg|thumb|left|200px|Mars’ın üstteki topoğrafik haritasında daha ziyade volkanik platolar (kırmızı) ve çarpışma havzaları (mavi) hakim görünmektedir.]]
[[Dosya:Mars rocks.jpg|thumb|left|200px|''Mars Pathfinder'' tarafından çekilmiş Mars’ın dağınık kaya oluşumlu bir yüzey fotoğrafı]]

Uydu gözlemleri ile Mars meteorlarının incelenmesi Mars yüzeyinin esas olarak [[bazalt]]tan oluştuğunu göstermektedir. Bazı kanıtlar Mars yüzeyinin bir kısmının tipik bazalttan ziyade, yeryüzündeki [[andezit]] kayalarının benzeri olabilecek zengin [[silisyum]] oluşumlarından meydana geldiğini göstermektedir; fakat gözlemlerdeki veriler bunların silisli cam olduğu şeklinde de yorumlanabilir. Her ne kadar Mars’ın asli manyetik alanı yoksa da, gözlemler gezegen kabuğunun parçalarının vaktiyle iki kutuplu bir manyetik alanın etkisinde bulunmuş olduğunu göstermektedir. Minerallerde gözlemlenen bu paleomanyetizm<ref>[http://en.wikipedia.org/wiki/Paleomagnetism Paleomagnetism]</ref> yeryüzünün okyanus diplerinde bulunan tabakalarındakilere çok benzer özelliklere sahiptir. 1999’da ortaya atılan ve 2005’te ''Mars Global Surveyor'' verileriyle yeniden gözden geçirilen bir teoriye göre bu tabakalar, Mars’ta 4 milyar yıl önce, manyetik kutuplaşmanın yani manyetik alanın henüz etkin olduğu dönemde mevcut olan tektonik plakaların kanıtıdır.<ref>Goddard Space Flight Center. "[http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/topstory/2005/mgs_plates.html New Map Provides More Evidence Mars Once Like Earth]".</ref>

Gezegenin iç yapısına ilişkin güncel modellere göre, gezegen, esas olarak demir ve %14-17 civarında sülfürden oluşan, yarıçapı yaklaşık 1480 km. olan bir çekirdek bölgesi içerir. Bu demir sülfür (FeS) bileşiği kısmen akışkandır. Çekirdek, günümüzde etkin olmadığı görülen, gezegendeki birçok [[tektonik]] ve [[volkan]]ik oluşumlardan oluşmuş bir [[silikat]] [[manto]]suyla çevrilidir. Gezegenin kabuğunun ortalama kalınlığı 50 km. olup, azami kalınlığı 120 km. civarındadır.<ref>Dave Jacqué (2003-09-26). "[http://www.anl.gov/Media_Center/News/2003/030926mars.htm APS X-rays reveal secrets of Mars' core]" (in English). Argonne National Laboratory.</ref> Dünya’nın ortalama kalınlığı 40 km. olan kabuğu, her iki gezegenin boyutları gözönüne alındığında Mars’ınkine göre üç misli daha ince kalır.
Mars’ın temel [[jeoloji]]k devirleri şunlardır:
* Nuh Devri: Devre bu ad, Mars’ın güney yarımküresindeki bir bölgenin Nuh’un Toprağı (''Noachis Terra'') olarak adlandırılması nedeniyle verilmiştir. Mars’ın en eski yüzey oluşumuna ilişkin devirdir, 3,8 milyar yıl öncesi ile 3,5 milyar yıl öncesi arasındaki dönemi kapsar. Nuh Devri yüzeyleri birçok büyük çarpma [[krater]]leriyle oyulmuş haldedir. Tharsis volkanik [[plato]] bölgesinin bu devirdeki büyük bir sıvı su baskınıyla oluştuğu sanılmaktadır.

* Hesperian devri: 3,5 milyar yıl öncesi ile 1,8 milyar yıl öncesi arasındaki dönemi kapsar. Bu devir, geniş [[lav]] ovalarının oluşumu ile nitelenir.

* Amazon Devri: 1,8 milyar yıl öncesi ile günümüze kadarki dönemi kapsar. Amazon Devri bölgeleri, [[meteor]] çarpmalarıyla açılmış kraterleri pek içermez ve tamamen değişiktir. Ünlü Olimpos Dağı bu dönemdeki lav akıntılarıyla oluşmuştur.

19 Şubat 2008’de Mars’ta muhteşem bir çığ meydana geldi. ''Mars Reconnaissance Orbiter'' uzay gemisinin kamerasınca filme kaydedilen görüntülerde 700 m. yükseklikteki bir uçurumun tepesinden kopan buz bloklarının ardında toz bulutları bırakarak yuvarlanışları görülüyordu.<ref>McMahon, Peter (2008-03-04). "[http://www.discoverychannel.ca/reports/article.aspx?aid=7418 Mars avalanche caught on camera]". Discovery Channel. CTVglobemedia.</ref>
Son incelemeler ilk kez 1980’lerde ortaya atılmış bir teoriyi desteklemektedir: Bu teoriye göre 4 milyar önce Mars’a [[Plüton (cüce gezegen)|Plüton]] gezegeni boyutlarındaki bir meteor çarpmıştır. Gezegenin kuzey kutup bölgesini kapsadığı gibi, yaklaşık % 40’ını kapsayan ''Borealis basin'' adı verilen garip havzanın bu çarpmayla oluştuğu sanılmaktadır.<ref> "[http://www.sciam.com/article.cfm?id=giant-asteroid-flattened Giant Asteroid Flattened Half of Mars, Studies Suggest]". Scientific American.</ref> <ref> "[http://www.nytimes.com/2008/06/26/science/space/26mars.html?em&ex=1214712000&en=bd0be05a87523855&ei=5087%0A Huge Meteor Strike Explains Mars’s Shape, Reports Say]". New York Times.</ref>

=== Toprak ===
Haziran 2008’de [[Phoenix (uzay gemisi)|Phoenix]] uzay gemisi tarafından gönderilen veriler Mars toprağının hafifçe alkalin olduğunu ve hepsi de organik maddenin gelişmesi için elzem olan [[magnezyum]], [[sodyum]], [[potasyum]] ve klorür içerdiğini ortaya koydu. Bilim insanları Mars’ın kuzey kutbuna yakın toprağın [[kuşkonmaz]] gibi bitkilerin yetiştirilebileceği bir bahçe oluşturulması için elverişli olduğu sonucuna vardı. <ref> "[http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/7477310.stm Martian soil 'could support life']". BBC News. June 27, 2008.</ref> Ağustos 2008’de ''Phoenix'' uzay gemisi Dünya suyu ile Mars toprağının karıştırılması gibi basit kimya deneylerine başladı ve önceden Mars toprağı konusunda ortaya atılmış birçok teoriyi doğrulayan bir keşifte bulundu: Mars toprağında perklorat tuzlarının izlerini keşfetti. Perklorat tuzlarının varlığı Mars toprağının daha da ilginç bulunmasını sağlamıştı<ref>Chang, Alicia. "[http://news.yahoo.com/s/ap/20080805/ap_on_sc/phoenix_mars Scientists: Salt in Mars soil not bad for life]". AP.</ref> Fakat perklorat tuzlarının varlığının Mars’a taşınan Dünya toprağından, çeşitli örneklerden veya aletlerden kaynaklanmış olma olasılığı da vardı; bu yüzden, kaynağın Mars toprağı olup olmadığından iyice emin olunması için bu konuda daha fazla deneyler yapılması gerekmektedir. <ref>"[http://www.jpl.nasa.gov/news/phoenix/release.php?ArticleID=1816 NASA Spacecraft Analyzing Martian Soil Data]". JPL.</ref>

[[Dosya:MarsPanoramaa.jpg|thumb|center|800px|2005 yılı Kasım ayı sonunda [[Mars Exploration Rover]] [[Rover Spirit|A ''Spirit'']] 'in Husband Hill'in zirvesinden inerken çektiği [[Mars]]'ın panoramik fotoğraf.]]


Mars, Dünya hariç tutulursa, halen Güneş Sistemi’ndeki gezegenler içinde sıvı su ve yaşam içermesi en muhtemel [[gezegen]] olarak görülmektedir. <ref> Trudy E. Bell and Tony Phillips (March 12, 2002). " [http://science.nasa.gov/headlines/y2002/12mar%5Fwaterplanet.htm Once Upon a Water Planet] ".Science @ NASA. enix-2
Mars’ın temel [[jeoloji]]k devirle
=== Hidroloji ===
=== Hidroloji ===
[[Dosya:Cerberus fossae.jpg|thumb|left|100px|Cerberus Fossae adı verilen yüzey yarıkları]]
[[Dosya:Cerberus fossae.jpg|thumb|left|100px|Cerberus Fossae adı verilen yüzey yarıkları]]
64. satır: 199. satır:
Mars tarihinin nispeten erken bir döneminde ''Valles Marineris'' Vadisi (4000 km.) oluştuğunda su kanallarının oluşmasına neden olan, serbest kalmış yeraltı sularının yol açtığı büyük bir sıvı su baskınının meydana geldiği sanılmaktadır. Bu su baskının biraz daha küçüğü de daha sonra ''Cerberus Fossae'' denilen büyük yüzey yarıklarının açıldığı dönemde, yani yaklaşık 5 milyon yıl önce meydana gelmiştir ki, ''Cerberus Palus'' bölgesindeki ''Elysium Planitia''’da halen görülebilen donmuş denizin bu olayın bir sonucu olduğu sanılmaktadır.<ref>Murray, John B.; et al. (March 17, 2005), "Evidence from the Mars Express High Resolution Stereo Camera for a frozen sea close to Mars' equator", Nature 434: 352–356, doi:[http://www.nature.com/nature/journal/v434/n7031/abs/nature03379.html 10.1038/nature03379 ]</ref> Bununla birlikte bölgenin buz akıntılarını<ref>Kerr, Richard A. (March 4, 2005), "Ice or Lava Sea on Mars? A Transatlantic Debate Erupts", Science 307: 1390–1391, doi:[http://www.sciencemag.org/cgi/content/summary/307/5714/1390a 10.1126/science.307.5714.1390a], [http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15746395 PMID 15746395]</ref> andıran lav akıntıları gölcüklerinin oluşabileceği bir morfolojiye de sahip olduğu gözden uzak tutulmamalıdır. Kısa zaman önce ''Mars Global Surveyor''’daki ''Mars Orbiter''’ın yüksek çözünürlüğe sahip kamerasıyla çekilen fotoğraflar Mars yüzeyindeki sıvı suyun tarihi hakkında daha ayrıntılı bilgiler sağlamıştır. İlginçtir ki, bu verilerde Mars’ta dev kanalların, ağacın dallanmasına benzeyen ağ biçimli geniş yolların bulunmasına karşın su akışlarını gösteren daha küçük ölçekli damar ve oluşumlara rastlanamamıştır. Bunun üzerine hava koşullarının bu küçük izleri zamanla yok etmiş olabilecekleri (erozyon) düşünüldü.'' Mars Global Surveyor'' uzay gemisiyle edinilen yüksek çözünürlüklü veriler, kraterlerde ve kanyonların duvarları boyunca yüzlerce yarık bulunduğunu ortaya koymuştur. Araştırmalar bu oluşumların genç yaşta olduğunu göstermektedir. Dikkat çeken bir yarığın 6 yıl arayla çekilen iki fotoğrafı karşılaştırıldığında yarıkta yeni tortul çökeltilerinin biriktiği farkedilmiştir. NASA’nın Mars Keşif Programı yetkili uzmanlarından Michael Meyer bu tür renkli tortul çökelti oluşumlarına ancak güçlü bir sıvı su akışının yol açabileceği görüşündedir.
Mars tarihinin nispeten erken bir döneminde ''Valles Marineris'' Vadisi (4000 km.) oluştuğunda su kanallarının oluşmasına neden olan, serbest kalmış yeraltı sularının yol açtığı büyük bir sıvı su baskınının meydana geldiği sanılmaktadır. Bu su baskının biraz daha küçüğü de daha sonra ''Cerberus Fossae'' denilen büyük yüzey yarıklarının açıldığı dönemde, yani yaklaşık 5 milyon yıl önce meydana gelmiştir ki, ''Cerberus Palus'' bölgesindeki ''Elysium Planitia''’da halen görülebilen donmuş denizin bu olayın bir sonucu olduğu sanılmaktadır.<ref>Murray, John B.; et al. (March 17, 2005), "Evidence from the Mars Express High Resolution Stereo Camera for a frozen sea close to Mars' equator", Nature 434: 352–356, doi:[http://www.nature.com/nature/journal/v434/n7031/abs/nature03379.html 10.1038/nature03379 ]</ref> Bununla birlikte bölgenin buz akıntılarını<ref>Kerr, Richard A. (March 4, 2005), "Ice or Lava Sea on Mars? A Transatlantic Debate Erupts", Science 307: 1390–1391, doi:[http://www.sciencemag.org/cgi/content/summary/307/5714/1390a 10.1126/science.307.5714.1390a], [http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15746395 PMID 15746395]</ref> andıran lav akıntıları gölcüklerinin oluşabileceği bir morfolojiye de sahip olduğu gözden uzak tutulmamalıdır. Kısa zaman önce ''Mars Global Surveyor''’daki ''Mars Orbiter''’ın yüksek çözünürlüğe sahip kamerasıyla çekilen fotoğraflar Mars yüzeyindeki sıvı suyun tarihi hakkında daha ayrıntılı bilgiler sağlamıştır. İlginçtir ki, bu verilerde Mars’ta dev kanalların, ağacın dallanmasına benzeyen ağ biçimli geniş yolların bulunmasına karşın su akışlarını gösteren daha küçük ölçekli damar ve oluşumlara rastlanamamıştır. Bunun üzerine hava koşullarının bu küçük izleri zamanla yok etmiş olabilecekleri (erozyon) düşünüldü.'' Mars Global Surveyor'' uzay gemisiyle edinilen yüksek çözünürlüklü veriler, kraterlerde ve kanyonların duvarları boyunca yüzlerce yarık bulunduğunu ortaya koymuştur. Araştırmalar bu oluşumların genç yaşta olduğunu göstermektedir. Dikkat çeken bir yarığın 6 yıl arayla çekilen iki fotoğrafı karşılaştırıldığında yarıkta yeni tortul çökeltilerinin biriktiği farkedilmiştir. NASA’nın Mars Keşif Programı yetkili uzmanlarından Michael Meyer bu tür renkli tortul çökelti oluşumlarına ancak güçlü bir sıvı su akışının yol açabileceği görüşündedir.
İster yağıştan (yağmurdan), ister yeraltı su kaynaklarından, ister başka bir kaynaktan kaynaklansın, sonuç olarak Mars’ta su mevcuttur.<ref>"[http://www.nasa.gov/mission_pages/mars/news/mgs-20061206.html NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars]". NASA. December 6, 2006.</ref> Öte yandan sözkonusu çökelti oluşumlarına donmuş karbondioksidin veya gezegen yüzeyindeki toz akımlarının neden olduğunu ileri süren senaryolar da ortaya at[http://www.uapress.arizona.edu/onlinebks/mars/chap04.htm Areographers]". The Planet _transformed_Mars_ Impact May Have Transformed Mars]". ScienceNews.org.</ref><ref>Ian Sample (26 Haziran 2008). "[http://www.guardian.co.uk/sluşumuna sahip, Dünya’dan kolayca görülebilen ''Hellas'' çarpma havzasıdır (''Hellas Planitia'').<ref>"[http://www.windows.ucar.edu/tour/link=/mars/interior/Martian_global_geology.html Mars Global Geography]". Windows to the Universe.</ref> Hacmi açısından, bir kozmik cismin Dünya’ya oranla daha küçük olan Mars’a çarpma olasılığı, Dünya’ya çarpma olasılığının yarısı kadardır. Bununla birlikte Mars’ın [[asteroit kuşağı]]na daha yakın olması, bu kuşaktan gelen cisimlerle çarpışma olasılığını çok fazla arttırmaktadır. Mars aynı zamanda kısa periyotlu (yörüngeleri [[Jüpiter (gezegen)|Jüpiter]]’e uzanan) [[kuyruklu yıldız]]ların çarpmalarına (veya süpürmelerine) da maruz kalmaktadır. Bununla birlikte Ay’ın yüzeyi ile kıyaslandığında, atmosferi kendisine küçük [[meteor]]lara karşı koruma sağladığından Mars yüzeyinde daha az krater görülür. Bazı kraterler meteor düştüğünde yerin nemli olduğunu gösteren bir morfolojiye sahiptir.
İster yağıştan (yağmurdan), ister yeraltı su kaynaklarından, ister başka bir kaynaktan kaynaklansın, sonuç olarak Mars’ta su mevcuttur.<ref>"[http://www.nasa.gov/mission_pages/mars/news/mgs-20061206.html NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars]". NASA. December 6, 2006.</ref> Öte yandan sözkonusu çökelti oluşumlarına donmuş karbondioksidin veya gezegen yüzeyindeki toz akımlarının neden olduğunu ileri süren senaryolar da ortaya atılmıştır.<ref>"[http://news.bbc.co.uk/1/hi/sci/tech/6214834.stm Water flowed recently on Mars]". BBC. December 6, 2006.</ref><ref>"[http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6587226 Water May Still Flow on Mars, NASA Photo Suggests]". NASA. December 6, 2006.</ref> Mars yüzeyinde geçmişte sıvı suyun bulunduğunun bir başka kanıtı da yüzeyde saptanan minerallerden gelmektedir: [[Hematit]], goetit gibi mineraller genellikle suyun varlığını işaret eden minerallerdir (goetit serin topraklardaki yegane demir oksittir).<ref>NASA (March 3, 2004).[http://www.jpl.nasa.gov/releases/2004/88.cfm Mineral in Mars 'Berries' Adds to Water Story]. Press release.</ref>

=== Coğrafya ===

[[Dosya:Globo de Marte - Valles Marineris.gif|190px]][[Dosya:Globo de Marte - Elysium Planitia.gif|190px|]][[Dosya:Globo de Marte - Syrtis Major.gif|190px]]

[[Ay]]’ın haritasının yapılmasında ilk çalışmalarda bulunanlardan biri olan Johann Heinrich Mädler on yıl süren gözlemlerinden sonra, 1840’ta da ilk Mars haritasını çizdi. İlk areografi uzmanları olan Mädler ve kendisiyle Ay haritasının yapımında da çalışmış arkadaşı Wilhelm Beer, Mars haritasındaki işaretlemelerde, isimler vererek belirlemek yerine, sade bir şekilde, harfler kullanmayı tercih ettiler.<ref>Sheehan, William. "[http://www.uapress.arizona.edu/onlinebks/mars/chap04.htm Areographers]". The Planet Mars: A History of Observation and Discovery.</ref>

[[Dosya:Olympus Mons alt.jpg|thumb|left|Mars’ın ve Güneş Sistemi’nin en yüksek dağı olan, 27.000 m. yükseklikteki Olimpos Dağı'nın (Olympus Mons) Mars’ın yörüngesinden çekilmiş fotoğrafı]]
Mars’taki coğrafi oluşumlara Dünya coğrafyasından veya tarihsel ve mitolojik isimler verilmiştir. Mars’ın ekvatoru doğal olarak rotasyonuyla belirlenmiştir, başlangıç meridyeni ise Dünya’daki Greenwich meridyeni gibi keyfi olarak, 1830’da ilk Mars haritalarının yapımı çalışmasında Mädler and Beer tarafından belirlenmiştir. 1972’de Mariner 9 uzay aracının Mars’le ilgili yeterince veri toplamasından itibaren, Sinus Meridiani’deki (Meridian Bay), sonradan Airy-0 olarak adlandırılan küçük bir krater, eski belirlemeyle uyuşacak tarzda 0.0° boylamı olarak seçildi (Beer ve Mädler tarafından “a” harfi ile işaretlenen boylam).

Mars’ta deniz olmadığından Olimpos Dağı’nın yüksekliği “ortalama çekim yüzeyi” (İng. mean gravity surface) esas alınarak hesaplanmış ve yüksekliği 27 km. olarak saptanmıştır. (Bir başka deyişle, Mars’ta irtifalar atmosfer basıncının 610.5 [[Pascal (birim)|Pa]] (6.105 mbar) olduğu seviye esas alınarak hesaplanır. Bu da Dünya’daki deniz seviyesinde mevcut basıncın yaklaşık ‰(binde) 6’sıdır.)<ref>"[http://library.thinkquest.org/04oct/00843/mars_eng.html Topography]". Think Quest.</ref>

[[Dosya:Mars Valles Marineris.jpeg |thumb |
Gezegen fotoğrafının tam ortasındaki devasa kanal, ''Valles Marineris'' kanyon oluşumunu göstermektedir.]]
[[Dosya:Mars caves from NASA orbiters.jpg|thumb|180px|Mars’taki 7 mağaranın girişlerinin THEMIS tarafından çekilen fotoğrafı: A-Dena, B-Chloe, C-Wendy, D-Annie, E-Abby (solda) ve Nikki F-Jeanne.]]
Mars topoğrafyası ilginç bir ikilem göstermesiyle dikkat çeker. Kuzey yarımkürenin lav akıntılarıyla düzleşmiş ovalar içermesine karşın, güney yarımküre eski çarpışmalarla çukurlar ve kraterlerle oyulmuş haldeki bir dağlık arazidir. 2008’de yapılan araştırma ve incelemeler 1980’de ortaya atılmış, Mars’ın kuzey [[yarımküre]]sine dört milyar yıl önce Ay’ın boyutunun %6,6’sı büyüklükteki bir cismin çarpmış olduğunu ileri süren teoriyi kanıtlar görünmektedir. Bu görüş doğru olduğu takdirde Mars’ın kuzey yarımküresinde 10.600 km. uzunluğunda ve 8.500 km. genişliğinde bir krater alanının açılmış olması gerekirdi ki, bu, Avrupa, Asya ve Avustralya toprakları bütününe denk bir alandır.<ref> Ashley Yeager (19 Temmuz 2008). "[http://www.sciencenews.org/view/generic/id/33622/title/Impact_may_have_transformed_Mars_ Impact May Have Transformed Mars]". ScienceNews.org.</ref><ref>Ian Sample (26 Haziran 2008). "[http://www.guardian.co.uk/science/2008/jun/26/mars.asteroid?gusrc=rss&feed=science Cataclysmic impact created north-south divide on Mars]". Science @ guardian.co.uk.</ref>
Mars’ın yüzeyi Dünya’dan görünüşle, farklı [[albedo]]’su olan iki tür alana ayrılır. Kızılımsı demiroksit içeren tuz ve kumla kaplı soluk ovalar geçmişte Mars kıtaları olarak yorumlanmış ve bunlara Arabistan Ülkesi (Arabia Terra), Amazon Ovası (Amazonis Planitia) gibi adlar verilmiştir. Koyu renkli oluşumlar ise denizler olarak yorumlanmış ve bunlara ''Mare Erythraeum'', ''Mare Sirenum'' ve ''Aurorae Sinus'' adları verilmiştir. Dünya’dan görünüşe göre en koyu renkli coğrafi oluşum ''Syrtis Major''’dur.<ref> Frommert, H.; Kronberg, C.. "[http://www.seds.org/messier/xtra/Bios/huygens.html Christiaan Huygens]".</ref>

[[Everest]]’in üç misli yüksekliğindeki Olimpos Dağı birçok büyük [[volkan]] içeren dağlık ''Tharsis'' bölgesindeki, yumuşak eğimli bir sönmüş volkandır. Mars aynı zamanda çarpma kraterlerinin gözlemlendiği bir gezegendir; yarıçapı 5 km. ve daha büyük olabilen bu krater oluşumlarının toplam sayısı 43.000 olarak belirlenmiştir.<ref>Wright, Shawn (April 4, 2003). "[http://ivis.eps.pitt.edu/projects/MC/ Infrared Analyses of Small Impact Craters on Earth and Mars]". University of Pittsburgh. </ref> En büyükleri hafif bir [[albedo]] oluşumuna sahip, Dünya’dan kolayca görülebilen ''Hellas'' çarpma havzasıdır (''Hellas Planitia'').<ref>"[http://www.windows.ucar.edu/tour/link=/mars/interior/Martian_global_geology.html Mars Global Geography]". Windows to the Universe.</ref> Hacmi açısından, bir kozmik cismin Dünya’ya oranla daha küçük olan Mars’a çarpma olasılığı, Dünya’ya çarpma olasılığının yarısı kadardır. Bununla birlikte Mars’ın [[asteroit kuşağı]]na daha yakın olması, bu kuşaktan gelen cisimlerle çarpışma olasılığını çok fazla arttırmaktadır. Mars aynı zamanda kısa periyotlu (yörüngeleri [[Jüpiter (gezegen)|Jüpiter]]’e uzanan) [[kuyruklu yıldız]]ların çarpmalarına (veya süpürmelerine) da maruz kalmaktadır. Bununla birlikte Ay’ın yüzeyi ile kıyaslandığında, atmosferi kendisine küçük [[meteor]]lara karşı koruma sağladığından Mars yüzeyinde daha az krater görülür. Bazı kraterler meteor düştüğünde yerin nemli olduğunu gösteren bir morfolojiye sahiptir.


''[[Valles Marineris]]'' adlı ünlü büyük kanyon 4.000 km uzunluğunda ve 200 km genişliğinde olup, 7 km'ye varan bir derinliğe sahiptir. Yani uzunluğu Avrupa’nın uzunluğuna eş olup, gezegenin çevresinin beşte biridir. Büyüklüğünün devasa boyutlarının anlaşılması amacıyla Dünya’daki [[Büyük Kanyon]]'un boyutları göz önüne getirilebilir. (Büyük Kanyon 446 km uzunluğunda ve yaklaşık 2 km derinliğindedir.) Bir başka geniş kanyon olan ''Ma'adim Vallis'' 700 km uzunluğunda, 20 km genişliğinde ve yer yer 2 km derinliğindedir. Bu kanyonun geçmişte bir sıvı su baskınıyla oluştuğu sanılmaktadır.<ref> Lucchitta, B. K.; Rosanova, C. E. (August 26, 2003). "[http://astrogeology.usgs.gov/Projects/VallesMarineris/ Valles Marineris; The Grand Canyon of Mars]". USGS.</ref> 2001 Mars Odyssey robotik uzay gemisindeki kısa adı THEMIS (Thermal Emission Imaging System) olan kamera sayesinde Arsia Mons volkanının yamaçlarında 7 muhtemel mağara girişi saptanmıştır.<ref>G. E. Cushing, T. N. Titus, J. J. Wynne, P. R. Christensen. (2007). "[http://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2007/pdf/1371.pdf Themis Observes Possible Cave Skylights on Mars]" (PDF). Lunar and Planetary Science XXXVIII.</ref> Bunlar günümüzde “yedi kızkardeşler” adıyla bilinmektedirler.<ref> "[http://www4.nau.edu/insidenau/bumps/2007/3_28_07/mars.htm 'Cave entrances' spotted on Mars]". NAU.</ref> Mağara girişlerinin genişliklerinin 100 m ile 252 m arasında değiştiği sanılmakta ve ışık genellikle mağaraların dibine kadar giremediğinden bu mağaraların yeraltında sanılandan daha derin ve geniş bir halde uzandıkları düşünülmektedir. Bunlar içinden tek istisna dibi görünen Dena adlı mağaradır. Mars’ın kuzey kutbu dairesine ''Planum Boreum'' ve güney kutbu dairesine ''Planum Australe'' adı verilmiştir.
''[[Valles Marineris]]'' adlı ünlü büyük kanyon 4.000 km uzunluğunda ve 200 km genişliğinde olup, 7 km'ye varan bir derinliğe sahiptir. Yani uzunluğu Avrupa’nın uzunluğuna eş olup, gezegenin çevresinin beşte biridir. Büyüklüğünün devasa boyutlarının anlaşılması amacıyla Dünya’daki [[Büyük Kanyon]]'un boyutları göz önüne getirilebilir. (Büyük Kanyon 446 km uzunluğunda ve yaklaşık 2 km derinliğindedir.) Bir başka geniş kanyon olan ''Ma'adim Vallis'' 700 km uzunluğunda, 20 km genişliğinde ve yer yer 2 km derinliğindedir. Bu kanyonun geçmişte bir sıvı su baskınıyla oluştuğu sanılmaktadır.<ref> Lucchitta, B. K.; Rosanova, C. E. (August 26, 2003). "[http://astrogeology.usgs.gov/Projects/VallesMarineris/ Valles Marineris; The Grand Canyon of Mars]". USGS.</ref> 2001 Mars Odyssey robotik uzay gemisindeki kısa adı THEMIS (Thermal Emission Imaging System) olan kamera sayesinde Arsia Mons volkanının yamaçlarında 7 muhtemel mağara girişi saptanmıştır.<ref>G. E. Cushing, T. N. Titus, J. J. Wynne, P. R. Christensen. (2007). "[http://www.lpi.usra.edu/meetings/lpsc2007/pdf/1371.pdf Themis Observes Possible Cave Skylights on Mars]" (PDF). Lunar and Planetary Science XXXVIII.</ref> Bunlar günümüzde “yedi kızkardeşler” adıyla bilinmektedirler.<ref> "[http://www4.nau.edu/insidenau/bumps/2007/3_28_07/mars.htm 'Cave entrances' spotted on Mars]". NAU.</ref> Mağara girişlerinin genişliklerinin 100 m ile 252 m arasında değiştiği sanılmakta ve ışık genellikle mağaraların dibine kadar giremediğinden bu mağaraların yeraltında sanılandan daha derin ve geniş bir halde uzandıkları düşünülmektedir. Bunlar içinden tek istisna dibi görünen Dena adlı mağaradır. Mars’ın kuzey kutbu dairesine ''Planum Boreum'' ve güney kutbu dairesine ''Planum Australe'' adı verilmiştir.

Sayfanın 14.43, 16 Şubat 2012 tarihindeki hâli

Mars Mars'ın astronomi sembolü
Mars gezegeni
Hubble Uzay Teleskobundan göründüğü şekliyle Mars.
Yörüngesel özellikleri (Epoch J2000)[2]
Güneş'ten ort. uzaklığı 227,936,637 km (141,632,976 mi)
1.523 662 31 AB
Yörünge uzunluğu 1,429,000,000 km (887,900,000 mi)
9.553 AB
Yörünge dış merkezliği 0.093 412 33
Günberi 206,644,545 km (128,402,967 mi)
1.381 333 46 AB
Günöte 249,228,730 km (154.863,553 mi)
1.665 991 16 AB
Yörünge periyodu 686.9600 gün
(1.8808 a)
Kavuşum süresi 779.96 gün
(2.135 a)
Ort. yörünge hızı 24.077 km/s (53,859 mi/h)
Max. yörünge hızı 26.499 km/s (59,277 mi/h)
Min. yörünge hızı 21.972 km/s (49,150 mi/h)
Eğiklik 1.850 61°
(Güneş ekvatoruna göre 5.65°)
Çıkış düğümü boylamı 49.578 54°
Günberi açısı 286.462 30°
Uydularının sayısı 2
Fiziksel özellikleri
Ekvatoral çap 6,804.9 km (4228.4 mi)
(0.533 Dünya çapı)
Kutup çapı 6,754.8 km (4197.2 mi)
(0.531 Dünya çapı)
Basıklık 0.007 36
Yüzey alanı 1.448×108 km² 55,907,000 square miles (144 798 465 square kilometers)
(0.284 Dünya yüzeyi)
Hacim 1.6318×1011 km³
(0.151 Dünya hacmi)
Kütle 6.4185×1023 kg
(0.107 Dünya kütlesi)
Ana özkütle 3.934 g/cm³
Ekvatoral yerçekimi 3.69 m/s2
(0.376g)
Kaçış hızı 5.027 km/s (11,245 mi/h)
Dönme periyodu 1.025 957 gün
(24.622 962 h)
Dönme hızı 868.22 km/h (539.49 mi/h)
(ekvatorda)
Eksen eğikliği 25.19°
Kuzey kutbunun
bahar açısı
317.681 43°
(21 h 10 d 44 s)
Yükselim 52.886 50°
Albedo 0.15
Yüzey sıcaklığı
min ana max
−140 °C (133 K) −63 °C (210 K) 20 °C (293 K)
Atmosfer özellikleri
Atmosfer basıncı 0.7–0.9 kPa
Karbondioksit 95.32%
Nitrojen 2.7%
Argon 1.6%
Oksijen 0.13%
Karbonmonoksit 0.07%
Su buharı 0.03%
Nitrik oksit 0.01%
Neon 2.5 ppm
Kripton 300 ppb
Xenon 80 ppb
Ozon 30 ppb
Metan 10.5 ppb

Mars ya da Merih (Eskimiş: Sakıt[1]), Güneş Sistemi'ndeki, Güneş'ten itibaren dördüncü gezegendir. Bu gezegen Roma mitolojisindeki savaş ilahı Mars'a ithafen adlandırılmıştır. Literatürde kullanılan diğer adlarından biri, yüzeyinde yaygın demiroksitten dolayı kızılımsı bir görünüme sahip olduğu için Kızıl Gezegen'dir.

İnce bir atmosferi olan Mars gerek Ay’daki gibi meteor kraterlerini, gerekse Dünya’daki gibi volkan, vadi, çöl ve kutup bölgelerini içeren çehresiyle bir yerbenzeri gezegendir. Ayrıca rotasyon periyodu ve mevsim dönemleri Dünya’nınkine çok benzer.

Mars’taki Olimpos Dağı (Olympus Mons) adı verilen dağ Güneş Sistemi’nde bilinen en yüksek dağ ve Marineris Vadisi (Valles Marineris) adı verilen kanyon en büyük kanyondur. Ayrıca Haziran 2008’de Nature dergisinde yayımlanan üç makalede açıklandığı gibi, Mars’ın kuzey yarımküresinde 10.600 km. uzunluğunda ve 8.500 km. genişliğindeki dev bir meteor kraterinin varlığı saptanmıştır. Bu krater, bugüne kadar keşfedilmiş en büyük meteor kraterinin (Ay'ın güney kutbu kısmındaki Atkien Havzası) dört misli büyüklüğündedir.[2] [3]

Mars, Dünya hariç tutulursa, halen Güneş Sistemi’ndeki gezegenler içinde sıvı su ve yaşam içermesi en muhtemel gezegen olarak görülmektedir. [4] Mars Express ve Mars Reconnaissance Orbiter keşif projelerinin radar verileri gerek kutuplarda (Temmuz 2005) [5] gerekse orta bölgelerde (Kasım 2008) [6] geniş miktarlarda su buzlarının var olduğunu ortaya koymuş bulunmaktadır. 31 Temmuz 2008’de Phoenix Mars Lander adlı robotik uzay gemisi Mars toprağının sığ bölgelerindeki su buzlarından örnekler almayı başarmıştır. [7]

Günümüzde, Mars, yörüngelerine oturmuş üç uzay gemisine evsahipliği yapmaktadır: Mars Odyssey, Mars Express ve Mars Reconnaissance Orbiter. Mars, Dünya hariç tutulursa, Güneş Sistemi’ndeki herhangi bir sıradan gezegenden ibaret değildir. Yüzeyi pek çok uzay aracına evsahipliği yapmıştır. Bu uzay araçlarıyla elde edilen jeolojik veriler şunu ortaya koymuştur ki, Mars önceden su konusunda geniş bir çeşitliliğe sahipti; hatta geçen on yıllık süre sırasında gayzer (kaynaç) türü su fışkırma veya akıntıları meydana gelmişti.[8] NASA’nın Mars Global Surveyor projesi kapsamında sürdürülen incelemeler Mars’ın güney kutbu buz bölgesinin geri çekilmiş olduğunu ortaya koymuştur.[9]

Mars’ın 1877 yılında astronom Asaph Hall tarafından keşfedilen Phobos ve Deimos adları verilmiş, düzensiz biçimli iki küçük uydusu vardır. Mars Dünya’dan çıplak gözle görülebilmektedir. "Görünür kadir"i −2.9’a [10] ulaşır ki bu, çıplak gözle çoğu zaman Jüpiter Mars’tan daha parlak görünmesine karşın, ancak Venüs, Ay ve Güneş’çe aşılabilen bir parlaklıktır.

Fiziksel özellikler

Mars’ın yarıçapı Dünya’nınkinin yaklaşık yarısı kadardır. Yoğunluğu Dünya’nınkinden daha az olup, hacmi Dünya’nın hacminin % 15’i, kütlesi ise Dünya’nınkinin % 11’i kadardır. Mars’ın Merkür’den daha büyük ve daha ağır olmasına karşılık, Merkür ondan daha yoğundur. Bu yüzden Merkürün yüzeyindeki yerçekimi Mars’ınkinden daha fazladır. Mars, boyutu, kütlesi ve yüzeyindeki yerçekimi bakımından Dünya ile Ay arasında yer alır. Mars yüzeyinin kızıl-turuncu görünümü hematit ya da pas adıyla tanınan demiroksitten (Fe2O3) kaynaklanır. [11]

Jeoloji

Dört "yerbenzeri gezegen"in[12] boyutlarının mukayesesi: Soldan sağa doğru Merkür, Venüs Dünya ve Mars.
Mars’ın üstteki topoğrafik haritasında daha ziyade volkanik platolar (kırmızı) ve çarpışma havzaları (mavi) hakim görünmektedir.
Mars Pathfinder tarafından çekilmiş Mars’ın dağınık kaya oluşumlu bir yüzey fotoğrafı

Uydu gözlemleri ile Mars meteorlarının incelenmesi Mars yüzeyinin esas olarak bazalttan oluştuğunu göstermektedir. Bazı kanıtlar Mars yüzeyinin bir kısmının tipik bazalttan ziyade, yeryüzündeki andezit kayalarının benzeri olabilecek zengin silisyum oluşumlarından meydana geldiğini göstermektedir; fakat gözlemlerdeki veriler bunların silisli cam olduğu şeklinde de yorumlanabilir. Her ne kadar Mars’ın asli manyetik alanı yoksa da, gözlemler gezegen kabuğunun parçalarının vaktiyle iki kutuplu bir manyetik alanın etkisinde bulunmuş olduğunu göstermektedir. Minerallerde gözlemlenen bu paleomanyetizm[13] yeryüzünün okyanus diplerinde bulunan tabakalarındakilere çok benzer özelliklere sahiptir. 1999’da ortaya atılan ve 2005’te Mars Global Surveyor verileriyle yeniden gözden geçirilen bir teoriye göre bu tabakalar, Mars’ta 4 milyar yıl önce, manyetik kutuplaşmanın yani manyetik alanın henüz etkin olduğu dönemde mevcut olan tektonik plakaların kanıtıdır.[14]

Gezegenin iç yapısına ilişkin güncel modellere göre, gezegen, esas olarak demir ve %14-17 civarında sülfürden oluşan, yarıçapı yaklaşık 1480 km. olan bir çekirdek bölgesi içerir. Bu demir sülfür (FeS) bileşiği kısmen akışkandır. Çekirdek, günümüzde etkin olmadığı görülen, gezegendeki birçok tektonik ve volkanik oluşumlardan oluşmuş bir silikat mantosuyla çevrilidir. Gezegenin kabuğunun ortalama kalınlığı 50 km. olup, azami kalınlığı 120 km. civarındadır.[15] Dünya’nın ortalama kalınlığı 40 km. olan kabuğu, her iki gezegenin boyutları gözönüne alındığında Mars’ınkine göre üç misli daha ince kalır.

Mars’ın temel jeolojik devirleri şunlardır:

  • Nuh Devri: Devre bu ad, Mars’ın güney yarımküresindeki bir bölgenin Nuh’un Toprağı (Noachis Terra) olarak adlandırılması nedeniyle verilmiştir. Mars’ın en eski yüzey oluşumuna ilişkin devirdir, 3,8 milyar yıl öncesi ile 3,5 milyar yıl öncesi arasındaki dönemi kapsar. Nuh Devri yüzeyleri birçok büyük çarpma kraterleriyle oyulmuş haldedir. Tharsis volkanik plato bölgesinin bu devirdeki büyük bir sıvı su baskınıyla oluştuğu sanılmaktadır.
  • Hesperian devri: 3,5 milyar yıl öncesi ile 1,8 milyar yıl öncesi arasındaki dönemi kapsar. Bu devir, geniş lav ovalarının oluşumu ile nitelenir.
  • Amazon Devri: 1,8 milyar yıl öncesi ile günümüze kadarki dönemi kapsar. Amazon Devri bölgeleri, meteor çarpmalarıyla açılmış kraterleri pek içermez ve tamamen değişiktir. Ünlü Olimpos Dağı bu dönemdeki lav akıntılarıyla oluşmuştur.

19 Şubat 2008’de Mars’ta muhteşem bir çığ meydana geldi. Mars Reconnaissance Orbiter uzay gemisinin kamerasınca filme kaydedilen görüntülerde 700 m. yükseklikteki bir uçurumun tepesinden kopan buz bloklarının ardında toz bulutları bırakarak yuvarlanışları görülüyordu.[16] Son incelemeler ilk kez 1980’lerde ortaya atılmış bir teoriyi desteklemektedir: Bu teoriye göre 4 milyar önce Mars’a Plüton gezegeni boyutlarındaki bir meteor çarpmıştır. Gezegenin kuzey kutup bölgesini kapsadığı gibi, yaklaşık % 40’ını kapsayan Borealis basin adı verilen garip havzanın bu çarpmayla oluştuğu sanılmaktadır.[17] [18]

Toprak

Haziran 2008’de Phoenix uzay gemisi tarafından gönderilen veriler Mars toprağının hafifçe alkalin olduğunu ve hepsi de organik maddenin gelişmesi için elzem olan magnezyum, sodyum, potasyum ve klorür içerdiğini ortaya koydu. Bilim insanları Mars’ın kuzey kutbuna yakın toprağın kuşkonmaz gibi bitkilerin yetiştirilebileceği bir bahçe oluşturulması için elverişli olduğu sonucuna vardı. [19] Ağustos 2008’de Phoenix uzay gemisi Dünya suyu ile Mars toprağının karıştırılması gibi basit kimya deneylerine başladı ve önceden Mars toprağı konusunda ortaya atılmış birçok teoriyi doğrulayan bir keşifte bulundu: Mars toprağında perklorat tuzlarının izlerini keşfetti. Perklorat tuzlarının varlığı Mars toprağının daha da ilginç bulunmasını sağlamıştı[20] Fakat perklorat tuzlarının varlığının Mars’a taşınan Dünya toprağından, çeşitli örneklerden veya aletlerden kaynaklanmış olma olasılığı da vardı; bu yüzden, kaynağın Mars toprağı olup olmadığından iyice emin olunması için bu konuda daha fazla deneyler yapılması gerekmektedir. [21]

2005 yılı Kasım ayı sonunda Mars Exploration Rover A Spirit 'in Husband Hill'in zirvesinden inerken çektiği Mars'ın panoramik fotoğraf.

Hidroloji

Cerberus Fossae adı verilen yüzey yarıkları
Opportunity adlı uzay keşif aracı (astromobil) tarafından çekilmiş, Mars yüzeyinde geçmişte sıvı su bulunduğunu gösteren mikroskobik kaya oluşumlarının fotoğrafı
10 Eylül 2005'te Mars Global Surveyor sonda aracı tarafından alınmış bu fotoğraf (sağda) 30 Ağustos 1999'daki fotoğrafta (solda) mevcut olmayan su buzuna benzer beyazımsı bir çökeltinin meydana geldiğini, yani geçici de olsa, yüzeyde sıvı su akışının varlığını ortaya koymaktadır.[22][23]

1965’te Mariner-4’le gerçekleştirilen ilk Mars alçak uçuşuna kadar, gezegenin yüzeyinde sıvı su olup olmadığı çok tartışılmıştı. Bu tartışma özellikle kutup bölgelerindeki periyodik olarak değişim gösteren, deniz ve kıtaları andıran açık ve koyu renkli lekelerin gözlemlenmiş olmasından kaynaklanıyordu. Koyu renkli çizgiler bazı gözlemciler tarafından uzun zaman sıvı su içeren sulama kanalları olarak yorumlanmıştı. Bu düz çizgi oluşumları sonraki dönemlerde gözlemlenemediğinden optik illüzyonlar olarak yorumlandı. Kısa dönemlerde alçak irtifalarda olabilecek oluşumlar hariç tutulursa, günümüzdeki atmosferik basınç altında Mars yüzeyinde sıvı su mevcut olamaz, ancak geçici sıvı su akışları olabilir.[24] [22][23][25] Buna karşılık özellikle iki kutup bölgesinde geniş su buzları mevcuttur.[26] Mart 2007’de NASA, güney kutbu bölgesindeki su buzlarının erimeleri halinde suların gezegenin tüm yüzeyini kaplayacağını ve oluşacak bu okyanusun derinliğinin 11 m. olacağının hesaplandığını açıkladı. [27]Ayrıca gezegende kutuptan 60° enlemine kadar bir buz permafrost[28] mantosu uzanır.[26] Mars’ta kalın kirosfer[29] tabakasının altında, büyük miktarlarda, sıkışık halde tutulmuş (yüzeye çıkamayan) su rezervlerinin bulunduğu sanılmaktadır. Mars Express ve Mars Reconnaissance Orbiter’dan gelen radar verileri her iki kutupta (Temmuz 2005)[30] ve orta enlemlerde (Kasım 2008)[31] büyük miktarlarda su buzlarının bulunduğunu ortaya koymuştur. Phoenix Mars Lander ise 31 Temmuz 2008’de Mars toprağındaki su buzlarından örnek parçalar almayı başarmıştır.[32]

Mars tarihinin nispeten erken bir döneminde Valles Marineris Vadisi (4000 km.) oluştuğunda su kanallarının oluşmasına neden olan, serbest kalmış yeraltı sularının yol açtığı büyük bir sıvı su baskınının meydana geldiği sanılmaktadır. Bu su baskının biraz daha küçüğü de daha sonra Cerberus Fossae denilen büyük yüzey yarıklarının açıldığı dönemde, yani yaklaşık 5 milyon yıl önce meydana gelmiştir ki, Cerberus Palus bölgesindeki Elysium Planitia’da halen görülebilen donmuş denizin bu olayın bir sonucu olduğu sanılmaktadır.[33] Bununla birlikte bölgenin buz akıntılarını[34] andıran lav akıntıları gölcüklerinin oluşabileceği bir morfolojiye de sahip olduğu gözden uzak tutulmamalıdır. Kısa zaman önce Mars Global Surveyor’daki Mars Orbiter’ın yüksek çözünürlüğe sahip kamerasıyla çekilen fotoğraflar Mars yüzeyindeki sıvı suyun tarihi hakkında daha ayrıntılı bilgiler sağlamıştır. İlginçtir ki, bu verilerde Mars’ta dev kanalların, ağacın dallanmasına benzeyen ağ biçimli geniş yolların bulunmasına karşın su akışlarını gösteren daha küçük ölçekli damar ve oluşumlara rastlanamamıştır. Bunun üzerine hava koşullarının bu küçük izleri zamanla yok etmiş olabilecekleri (erozyon) düşünüldü. Mars Global Surveyor uzay gemisiyle edinilen yüksek çözünürlüklü veriler, kraterlerde ve kanyonların duvarları boyunca yüzlerce yarık bulunduğunu ortaya koymuştur. Araştırmalar bu oluşumların genç yaşta olduğunu göstermektedir. Dikkat çeken bir yarığın 6 yıl arayla çekilen iki fotoğrafı karşılaştırıldığında yarıkta yeni tortul çökeltilerinin biriktiği farkedilmiştir. NASA’nın Mars Keşif Programı yetkili uzmanlarından Michael Meyer bu tür renkli tortul çökelti oluşumlarına ancak güçlü bir sıvı su akışının yol açabileceği görüşündedir.

İster yağıştan (yağmurdan), ister yeraltı su kaynaklarından, ister başka bir kaynaktan kaynaklansın, sonuç olarak Mars’ta su mevcuttur.[35] Öte yandan sözkonusu çökelti oluşumlarına donmuş karbondioksidin veya gezegen yüzeyindeki toz akımlarının neden olduğunu ileri süren senaryolar da ortaya atılmıştır.[36][37] Mars yüzeyinde geçmişte sıvı suyun bulunduğunun bir başka kanıtı da yüzeyde saptanan minerallerden gelmektedir: Hematit, goetit gibi mineraller genellikle suyun varlığını işaret eden minerallerdir (goetit serin topraklardaki yegane demir oksittir).[38]

Coğrafya

Ay’ın haritasının yapılmasında ilk çalışmalarda bulunanlardan biri olan Johann Heinrich Mädler on yıl süren gözlemlerinden sonra, 1840’ta da ilk Mars haritasını çizdi. İlk areografi uzmanları olan Mädler ve kendisiyle Ay haritasının yapımında da çalışmış arkadaşı Wilhelm Beer, Mars haritasındaki işaretlemelerde, isimler vererek belirlemek yerine, sade bir şekilde, harfler kullanmayı tercih ettiler.[39]

Mars’ın ve Güneş Sistemi’nin en yüksek dağı olan, 27.000 m. yükseklikteki Olimpos Dağı'nın (Olympus Mons) Mars’ın yörüngesinden çekilmiş fotoğrafı

Mars’taki coğrafi oluşumlara Dünya coğrafyasından veya tarihsel ve mitolojik isimler verilmiştir. Mars’ın ekvatoru doğal olarak rotasyonuyla belirlenmiştir, başlangıç meridyeni ise Dünya’daki Greenwich meridyeni gibi keyfi olarak, 1830’da ilk Mars haritalarının yapımı çalışmasında Mädler and Beer tarafından belirlenmiştir. 1972’de Mariner 9 uzay aracının Mars’le ilgili yeterince veri toplamasından itibaren, Sinus Meridiani’deki (Meridian Bay), sonradan Airy-0 olarak adlandırılan küçük bir krater, eski belirlemeyle uyuşacak tarzda 0.0° boylamı olarak seçildi (Beer ve Mädler tarafından “a” harfi ile işaretlenen boylam).

Mars’ta deniz olmadığından Olimpos Dağı’nın yüksekliği “ortalama çekim yüzeyi” (İng. mean gravity surface) esas alınarak hesaplanmış ve yüksekliği 27 km. olarak saptanmıştır. (Bir başka deyişle, Mars’ta irtifalar atmosfer basıncının 610.5 Pa (6.105 mbar) olduğu seviye esas alınarak hesaplanır. Bu da Dünya’daki deniz seviyesinde mevcut basıncın yaklaşık ‰(binde) 6’sıdır.)[40]

Gezegen fotoğrafının tam ortasındaki devasa kanal, Valles Marineris kanyon oluşumunu göstermektedir.
Mars’taki 7 mağaranın girişlerinin THEMIS tarafından çekilen fotoğrafı: A-Dena, B-Chloe, C-Wendy, D-Annie, E-Abby (solda) ve Nikki F-Jeanne.

Mars topoğrafyası ilginç bir ikilem göstermesiyle dikkat çeker. Kuzey yarımkürenin lav akıntılarıyla düzleşmiş ovalar içermesine karşın, güney yarımküre eski çarpışmalarla çukurlar ve kraterlerle oyulmuş haldeki bir dağlık arazidir. 2008’de yapılan araştırma ve incelemeler 1980’de ortaya atılmış, Mars’ın kuzey yarımküresine dört milyar yıl önce Ay’ın boyutunun %6,6’sı büyüklükteki bir cismin çarpmış olduğunu ileri süren teoriyi kanıtlar görünmektedir. Bu görüş doğru olduğu takdirde Mars’ın kuzey yarımküresinde 10.600 km. uzunluğunda ve 8.500 km. genişliğinde bir krater alanının açılmış olması gerekirdi ki, bu, Avrupa, Asya ve Avustralya toprakları bütününe denk bir alandır.[41][42] Mars’ın yüzeyi Dünya’dan görünüşle, farklı albedo’su olan iki tür alana ayrılır. Kızılımsı demiroksit içeren tuz ve kumla kaplı soluk ovalar geçmişte Mars kıtaları olarak yorumlanmış ve bunlara Arabistan Ülkesi (Arabia Terra), Amazon Ovası (Amazonis Planitia) gibi adlar verilmiştir. Koyu renkli oluşumlar ise denizler olarak yorumlanmış ve bunlara Mare Erythraeum, Mare Sirenum ve Aurorae Sinus adları verilmiştir. Dünya’dan görünüşe göre en koyu renkli coğrafi oluşum Syrtis Major’dur.[43]

Everest’in üç misli yüksekliğindeki Olimpos Dağı birçok büyük volkan içeren dağlık Tharsis bölgesindeki, yumuşak eğimli bir sönmüş volkandır. Mars aynı zamanda çarpma kraterlerinin gözlemlendiği bir gezegendir; yarıçapı 5 km. ve daha büyük olabilen bu krater oluşumlarının toplam sayısı 43.000 olarak belirlenmiştir.[44] En büyükleri hafif bir albedo oluşumuna sahip, Dünya’dan kolayca görülebilen Hellas çarpma havzasıdır (Hellas Planitia).[45] Hacmi açısından, bir kozmik cismin Dünya’ya oranla daha küçük olan Mars’a çarpma olasılığı, Dünya’ya çarpma olasılığının yarısı kadardır. Bununla birlikte Mars’ın asteroit kuşağına daha yakın olması, bu kuşaktan gelen cisimlerle çarpışma olasılığını çok fazla arttırmaktadır. Mars aynı zamanda kısa periyotlu (yörüngeleri Jüpiter’e uzanan) kuyruklu yıldızların çarpmalarına (veya süpürmelerine) da maruz kalmaktadır. Bununla birlikte Ay’ın yüzeyi ile kıyaslandığında, atmosferi kendisine küçük meteorlara karşı koruma sağladığından Mars yüzeyinde daha az krater görülür. Bazı kraterler meteor düştüğünde yerin nemli olduğunu gösteren bir morfolojiye sahiptir.

Valles Marineris adlı ünlü büyük kanyon 4.000 km uzunluğunda ve 200 km genişliğinde olup, 7 km'ye varan bir derinliğe sahiptir. Yani uzunluğu Avrupa’nın uzunluğuna eş olup, gezegenin çevresinin beşte biridir. Büyüklüğünün devasa boyutlarının anlaşılması amacıyla Dünya’daki Büyük Kanyon'un boyutları göz önüne getirilebilir. (Büyük Kanyon 446 km uzunluğunda ve yaklaşık 2 km derinliğindedir.) Bir başka geniş kanyon olan Ma'adim Vallis 700 km uzunluğunda, 20 km genişliğinde ve yer yer 2 km derinliğindedir. Bu kanyonun geçmişte bir sıvı su baskınıyla oluştuğu sanılmaktadır.[46] 2001 Mars Odyssey robotik uzay gemisindeki kısa adı THEMIS (Thermal Emission Imaging System) olan kamera sayesinde Arsia Mons volkanının yamaçlarında 7 muhtemel mağara girişi saptanmıştır.[47] Bunlar günümüzde “yedi kızkardeşler” adıyla bilinmektedirler.[48] Mağara girişlerinin genişliklerinin 100 m ile 252 m arasında değiştiği sanılmakta ve ışık genellikle mağaraların dibine kadar giremediğinden bu mağaraların yeraltında sanılandan daha derin ve geniş bir halde uzandıkları düşünülmektedir. Bunlar içinden tek istisna dibi görünen Dena adlı mağaradır. Mars’ın kuzey kutbu dairesine Planum Boreum ve güney kutbu dairesine Planum Australe adı verilmiştir.

Atmosfer

Kuzey yarımkürenin yaz döneminde Mars atmosferinde saptanan metan gazı izleri-NASA
Mars’ın yörüngeden çekilmiş, ufukta görülebilen ince atmosferi.
Mars Pathfinder tarafından çekilmiş, Mars semalarındaki buz bulutlarının fotoğrafı

.

Mars manyetosferini 4 milyar yıl önce kaybetmiştir. Böylece Güneş rüzgârları Mars’ın iyonosfer tabakasıyla doğrudan etkileşime girerek atmosferi ince halde tutmaktadır. Mars Global Surveyor ve Mars Express’in her ikisi de, iyonize atmosfer parçacıklarının uzaya sürüklendiklerini saptamışlardır.[49][50] Mars atmosferi günümüzde nispeten incedir. Yüzeydeki atmosfer basıncı gezegenin en yüksek kısmında saptanan 30 Pa (0.03 kPa) ile en derin kısmında saptanan 1,155 Pa (1.155 kPa) arasında değişmektedir. Yani ortalama yüzey basıncı 600 Pa’dır (0.6 kPa) ki, bu da Dünya yüzeyinden 35 km. yükseklikte rastlanan basınca eştir. Bir başka deyişle Dünya yüzey basıncının %1’inden daha düşük bir değerdir. Mars’taki düşük yerçekiminden dolayı da atmosferinin "ölçek irtifa"sı (İng. scale height)[51] Dünya’nınkinden (6 km.) daha yüksek olup, 11 km.’dir. Mars yüzeyinde yerçekimi Dünya yüzeyindeki yerçekiminin %38’i kadardır.

Mars atmosferi %95 karbondioksit, %3 nitrojen, %1.6 argondan oluşmakla birlikte, oksijen ve su izleri de taşımaktadır.[52] 1.5 µm yarıçapındaki toz parçacıklarını içeren atmosferi tümüyle tozludur ki, bu, Mars yüzeyinden bakıldığında Mars gökyüzünün soluk bir turuncu-kahverengimsi renkte (İng. tawny) görülmesine neden olmaktadır.[53]

Birçok araştırmacı Mars atmosferinde hacim itibariyle 30 ppb oranında metanın varlığını saptamışlardır.[54][55] Metan morötesi ışınlarla bozunan ve Mars’ınki gibi bir atmosferde[56] yaklaşık 340 yılda bozunacak kararsız bir gaz olduğundan, bu, gezegende güncel veya kısa zaman öncesine dek mevcut bir gaz kaynağının varlığını göstermektedir. Buna da ancak volkanik etkinlik, kuyruklu yıldız çarpmaları ve metanojenik mikroorganizma türleri neden olabilir. Bununla birlikte kısa zaman önce metanın biyolojik olmayan bir süreçle de üretilebileceği görüşü ortaya atılmıştır.[57]

Kutup bölgelerinde kışın sürekli bir karanlık ve yüzeyde dondurucu bir soğuk hakim olur, bu da atmosferin %25–30 civarındaki kısmının yoğunlaşmasına ve karbondioksitin “kuru buz” (İng. dry ice)[58] denilen halde katılaşmasına yol açar.[59] Kutuplar kış mevsimi geçip yeniden Güneş ışıklarına maruz kalmaya başladığında, buzlaşmış karbondioksit, hızı saatte 400 km.’ye ulaşan müthiş rüzgarlar yaratarak uçmaya başlar. Bu mevsimlik değişimler, büyük miktarlarda toz ve su buharı taşırlar ve Dünya’dakine benzer kırağı ve "sirüs bulutları"nın (saçakbulut) oluşmasına neden olurlar. Su-buzu bulutlarının fotoğrafı Opportunity tarafından 2004’te çekilmiştir.[60]

İklim

Mars’ın Eylül 2001'deki toz fırtınasından önceki (solda) ve toz fırtınası sırasındaki (sağda) görünümlerinin karşılaştırılması

Gezegenler içinde mevsimleri Dünya’nınkilere en çok benzeyen gezegen, rotasyon ekseni eğikliğinin Dünya’nınkine benzer olması nedeniyle, Mars’tır. Bununla birlikte Mars mevsimlerinin süreleri gezegenin Güneş’e daha uzak olması nedeniyle Dünya’nınkilerin iki mislidir ve “Mars yılı”nın süresi de iki Dünya yılı süresi kadardır. Mars’ın yüzey sıcaklıkları kutup kışı sırasındaki −140 °C (−220 °F) ile yaz sırasındaki 20 °C (68 °F) arasında değişir.[61] Isı farklarının büyük olması, ince atmosferinin Güneş ısısını yeterince depolayamaması, atmosfer basıncının düşük olması ve toprağın ısı kapasitesinin (İng. thermal inertia) düşük olması gibi nedenlerden ileri gelir.[62]

Mars Dünya’nınki gibi bir yörüngeye sahip olsaydı "eksen eğikliği"nin de benzeşmesi sayesinde, mevsimleri de Dünya’nınkilere daha benzer olacaktı. Bununla birlikte Mars yörüngesinin geniş eksantrikliği ilginç bir sonuç sağlamaktadır. Mars, güney yarımkürede yaz, kuzey yarımkürede kış olduğu zaman günberiye yakındır, güney yarımkürede kış, kuzey yarımkürede yaz olduğu zaman da günöteye yakındır. Bunun sonucunda da güney yarımkürede mevsimlerin daha aşırı farklar göstermesine karşın kuzey yarımkürede mevsimler olması gerekenden daha yumuşak geçerler. Böylece güneyde 30 °C ‘yi (54 °F) bulan yaz sıcaklıkları kuzeydeki yaz sıcaklıklarına kıyasla biraz daha fazladır.[63]

Mars’ın kuzey kutbu buz bölgesi

Mars aynı zamanda Güneş Sistemi’ndeki en büyük “toz fırtınaları”na[64] sahne olan gezegendir. Bu toz fırtınaları mahalli bir bölgedeki küçük fırtınalar biçiminde olabildiği gibi, tüm gezegeni kaplar büyüklükteki dev fırtınalar biçiminde de olabilmektedir. Bunlar özellikle Mars Güneş’e en yakın konumuna geldiğinde ve küresel sıcaklığın arttığı hallerde oluşmaya eğilimlidirler.[65]

Kutup dairelerinin her ikisi de esas olarak su buzundan oluşmaktadırlar. Ayrıca yüzeylerinde “kuru buz” da mevcuttur. Katılaşan karbondioksit olan “kuru buz” (İng. dry ice) kuzey kutup dairesinde yalnızca kışın yaklaşık bir metre kalınlıkta bir ince tabaka oluşturacak şekilde birikir; güney kutup dairesine ise bu tabaka kalıcıdır ve kalınlığı 8 m.’yi bulur.[66] Kuzey kutup dairesinin yarıçapı kuzey yarımkürenin yazı sırasında 1000 km. olup yaklaşık 1.6 milyon buz içerir. (Grönland buz kitlesinin hacmi 2.85 milyon ’tür.) Bu buz tabakasının kalınlığı 2 km.’ye ulaşır. Güney kutbu dairesinin yarıçapı ise 350 km. olup, buradaki buz kalınlığı 3 km.’dir.[67] Buradaki buz kitlesinin hacminin de kuzeydeki kadar olduğu sanılmaktadır.[68] Her iki kutup dairesinde de diferansiyel güneş ısısından kaynaklandığı sanılan, buzların uçması ve su buharının yoğunlaşması olaylarıyla etkileşim içinde bulunan spiral oluşumlar gözlemlenmiştir.[69] [70] Her iki kutup dairesi de Mars mevsimlerinin ısı dalgalanmalarına bağlı olarak küçülüp büyürler.

Evrim

Mars’la ilgili son keşifler gezegenin tarihi boyunca çeşitli belirleyici anlar yaşamış olduğunu ortaya koymuştur. Örneğin sıvı su izleri gezegenin atmosferinin vaktiyle bugünkünden daha kalın olduğunu, Kuzey Havzası izleri de çok büyük kütleli bir cisimle büyük bir çarpışma geçirmiş olduğunu ortaya koymaktadır. Gezegenin evrimiyle ilgili muhtemel açıklamalar şunlardır:

  • Geçmişte büyük bir uydu iç kısmın üzerindeki gelgit etkisiyle kalıcı bir manyetik alanın oluşmasını sağlamış olabilir. Bu alan Mars atmosferini güneş rüzgarlarından korumuş ve yüzeyde sıvı su hareketlerinin meydana gelmesine olanak sağlamış olmalıdır.
  • Bu çarpışma bir yarımküresinin kabuğunun kalkmasına ve atmosfer tabakasının tahrip olmasına yol açmış olmalıdır. Mars’a geçmişte kuzey kutbu bölgesinden çarpan bu büyük cisim muhtemelen yörüngesi gelgit gücünün etkisiye bozulmuş bir uydusu olabilir. Düşen uydunun artık gelgit etkisi olmadığından manyetik alan zayıflamış ve yüzeye çarpan güneş rüzgarları atmosferin yeniden oluşmasını engellemiş olmalıdır.
  • Gezegende belirli bir kararlılığı sağlayan uydunun yokluğu beş milyon yıllık dengenin yalpalaması ya da bozulması demekti. Dengedeki bu bozulma, kutup bölgelerinin düzenli olarak ısınmasına, buzların bir parça erimesiyle sıvı suların oluşmasına ve dolayısıyla kutup dairesinde çizgilerin meydana gelmesine neden oldu.

Yörünge ve rotasyon

Mars ve yörüngesi (kırmızı) ile asteroit kuşağındaki cüce gezegen Ceres’in (sarı) mukayesesi (kuzey tutulum kutbundan görünüşle). Tutulumun güney yörünge parçaları koyu renkle gösterilmiştir. Günberi (q) ve günöte (Q) en yakın geçiş tarihleriyle belirtilmiştir.

Mars’ın Güneş’ten ortalama uzaklığı yaklaşık 230.000.000 km. (1.5 AU), yörünge süresi ise 687 dünya günüdür. Mars günü Dünya gününden biraz daha uzun olup, tam olarak 24 saat, 39 dakika ve 35.244 saniyedir. Bir Mars yılı 1.8809 Dünya yılıdır, yani Dünya zaman birimiyle tam olarak 1 yıl, 320 gün ve 18,2 saattir.

Mars’ın eksen eğikliği Dünya’nın eksen eğikliğine çok yakın olup, 25.19 derecedir. Dolayısıyla Mars’ta de Dünya’dakini andıran mevsimler meydana gelir. Fakat Mars mevsimlerinin süreleri Mars’ın yörünge süresinin uzunluğundan dolayı, Dünya mevsimlerinin sürelerinin iki katıdır. Mars Mayıs 2008’de günöteye Nisan 2009’de günberiye geçmiştir. Bir sonraki günöte tarihi haziran 2010’dur.

Mars’ın nispi olarak söylenebilecek yörünge eksantrikliği (eksenel kaçıklık, dışmerkezlik) 0.09'dur; Güneş Sistemi’nde yalnızca Merkür bundan daha büyük bir eksantrikliğe sahiptir. Bununla birlikte Mars’ın geçmişte bugünkünden daha dairesel bir yörünge çizdiği bilinmektedir. 1,35 milyon Dünya yılı öncesinde Mars’ın eksantrikliği yaklaşık 0.002 idi, yani Dünya’nın bugünkü eksantrikliğinden de daha azdı.[71] Mars’ın eksantriklik devresi 96.000 Dünya yılıdır.[72] Bununla birlikte Mars’ın 2,2 milyon yıllık bir eksantriklik devresi daha vardır. Son 35.000 yılda Mars’ın yörüngesinin eksantrikliği diğer gezegenlerin çekimsel etkileri dolayısıyla artmıştır. Mars ve Dünya’nın birbirlerine en yaklaştıkları zamanlarda aralarında bulunan mesafe gelecek 25.000 yılda biraz daha azalacaktır.[73]

Doğal uyduları

İsim Çap
(km)
Kütle
(kg)
Ortalama yörünge
yarıçapı (km)
Yörünge süresi
(saat)
Phobos 22.2 (27 × 21.6 × 18.8) 1.08×1016 9 378 7.66
Deimos 12.6 (10 × 12 × 16) 2×1015 23 400 30.35

Mars’ın düzensiz biçimli, iki küçük doğal uydusu vardır. Kendilerine eski Yunan mitolojisindeki savaş ilahı Ares’e (Romalılar’da Mars) yardım eden çocuklarının adlarından esinlenerek Phobos ve Deimos adları verilmiş, gezegene çok yakın yörüngeler izleyen bu uydular muhtemelen bir Mars "Trojan asteroiti" [74] olan 5261 Eureka gibi, gezegenin çekim alanına kapılarak uydu haline gelmiş asteroitlerdir. [75] Fakat hava tabakası olmayan Mars’ın bu iki uyduya nasıl ve ne zaman sahip olduğu tam olarak anlaşılmış değildir. Üstelik bu büyüklükteki asteroitler çok nadirdir, özellikle ikili olanları. Bu büyüklükteki asteroitlere asteroit kuşağının dışında rastlanması durumu daha da garip kılmaktadır.[76]

Her iki uydu da 1877’de Asaph Hall tarafından keşfedilmiştir. Phobos ve Deimos’un hareketleri Mars yüzeyinden bizim ‘ay’ımızın Dünya’dan görünüşüne kıyasla çok farklı olarak görünür. Phobos 11 saatte bir, batıdan doğar. Deimos ise, dolanım süresi 30 saat olmakla birlikte, 2.7 günde bir doğar.[77] Her iki uydu da ekvatora yakın dairesel yörüngeler izlerler. Phobos ‘un yörüngesi Mars’tan kaynaklanan gelgit etkileri nedeniyle giderek küçülmektedir. Bu yüzden Phobos yaklaşık 50 milyon yıl içinde Mars’a çarpacaktır.[78]

Yaşam

ALH84001 adı verilen Mars meteoru, bakteri düzeyinde yaşam belirtileri olduğu ileri sürülen mikroskobik oluşumlar göstermektedir.
Mars Global Surveyor (MGS) tarafından çekilmiş fotoğrafta görülen, mahiyeti anlaşılamamış “koyu kumul lekeleri”.
“Koyu kumul lekeleri”nin Mars Global Surveyor tarafından çekilen yüksek çözünürlüğe sahip fotoğrafında lekelerin yakın plandan görünümü.

Evrende yaşamın Dünya’daki koşullara benzer koşullar altında ortaya çıkabileceği varsayımından hareketle, günümüzde bir gezegenin yaşanabilirlik (İng. planetary habitability)[79] ölçüsü, yani bir gezegende yaşamın gelişebilme ve sürebilmesinin ölçüsü yüzeyinde su bulunup bulunmamasıyla yakından ilgili görülmektedir. Bu da bir güneş sistemindeki gezegenin güneşine uzaklığının gereken uygun uzaklıkta olup olmamasına bağlıdır. Mars’ın yörüngesinin Dünya’nın yer aldığı bu uygun kuşağın yarım astronomik birim kadar daha uzağında olması, ince bir atmosfere sahip bu gezegenin yüzeyinde suyun donmasına neden olmaktadır. Bununla birlikte gezegenin geçmişindeki sıvı su akışları Mars’ın yaşanabilirlik potansiyeli taşıdığını ortaya koymaktadır. Verilere göre, Mars yüzeyindeki sular yaşam için gerekenden çok daha tuzlu ve çok daha asitlidir.[80]

Gezegenin manyetosferinin olmayışı ve son derece ince bir atmosfere sahip oluşu büyük bir handikaptır. Yüzeyindeki ısı tranferi (İng. heat transfer)[81] pek büyük değildir, meteorlara ve güneş rüzgarlarına karşı savunması hemen hemen yok gibidir ve suyu sıvı halde tutacak atmosfer basıncı yetersizdir (dolayısıyla su gaz haline geçer). Verilere göre gezegen geçmişte günümüzdeki haline kıyasla daha yaşanabilir haldeydi. Bütün bu olumsuzluklara rağmen Mars’ta organizmaların olmadığı ya da hiç yaşamamış olduğu söylenemez. Nitekim 1970’lerdeki Viking Programı sırasında Mars toprağındaki mikroorganizmaların saptanması amacıyla Mars’tan getirilen örneklerde bazı pozitif görünen sonuçlar elde edildi. Fakat bu sonuçlar birçok bilim insanının katıldığı bir tartışmaya yol açtı ve kesin bir sonuca ulaşılamadı. Buna karşılık Viking Programı’yla edinilen verilerden yararlanan profesör Gilbert Levin,[82] Rafaël Navarro-González[83] ve Ronalds Paepe yeni bir taksonomik sistem hazırladılar ve bu sistemde Mars’taki yaşam türü Gillevinia straata[84] adı altında ele alındı.[85] [86][87]

Sonraki yıllarda Phoenix Mars Lander tarafından yürütülen deneyler Mars toprağında sodyum, potasyum ve klorür içeren bir alkali bulunduğunu gösterdi.[88] Bu besleyici toprak yaşamı taşımaya gayet elverişliydi, fakat unutulmaması gereken bir sorun daha vardı: Yaşamın yoğun morötesi ışınlardan korunabilmesi.

Nihayet Johnson Uzay Merkezi Laboratuvarı’nda[89] Mars kökenli ALH84001 meteoru üzerinde organik bileşimler saptandı; varılan sonuca göre bunlar Mars üzerindeki ilk yaşam türleriydi.[90][91][92] [93] Öte yandan Mars yörüngesindeki uzay gemileri kısa zaman önce düşük miktarlarda metan ve formaldehit saptadılar ki, bunlar da yaşamın varlığını ima eden işaretler olarak yorumlandılar; zira bu kimyasal bileşimler Mars atmosferinde hızla çözünmektedirler.[94][95]

Mars’ta biyolojik kökenli oldukları ileri sürülen oluşumlardan en tanınmışları “koyu kumul lekeleri” adıyla bilinen oluşumlardır.[96] İlk kez Mars Global Surveyor tarafından 1998-1999 yıllarında gönderilen fotoğraflarla keşfedilen “koyu kumul lekeleri” Mars’ın özellikle güney kutup bölgesinde (60°-80°enlemleri arasında) görülebilen, buz tabakasının üzerinde veya altında beliren, mahiyeti henüz anlaşılamamış oluşumlardır. Mars ilkbaharının başlarında belirmekte ve kış başlarında yok olmaktadırlar. Bunların kış boyunca buz tabakasının altında kalan fotosentetik koloniler, yani fotosentez yapan ve yakın çevrelerini ısıtan mikroorganizmalar oldukları ileri sürülmektedir.[97] [98] [99] [100] [101] [102]

Keşif

Mars’a günümüze dek, gezegenin yüzeyini, iklimini ve jeolojisini incelemek üzere, SSCB, ABD, Avrupa ülkeleri ve Japonya tarafından düzinelerce uzay gemisi (İng. spacecraft), uydu/yörünge aracı (İng. orbiter), iniş aracı/uzay gemisi (İng. lander) ve sonda/uzay keşif aracı (İng. rover) gibi çeşitli uzay araçları [103] gönderilmiştir. Fakat bu uzay gemisi gönderme denemelerinin yaklaşık üçte ikisi araçlar ya görevlerini tamamlayamadan ya da görevlerine daha başlayamadan bilinen veya bilinmeyen nedenlerle başarısızlıkla sonuçlanmıştır.

Tamamlanmış keşif projeleri

Phoenix'in temsilî inişi

Görevini tamamlama konusunda ilk başarı 1964’te NASA tarafından gönderilen Mariner-4’ten gelmiştir. Yüzeye ilk başarılı inişler ise SSCB’nin Mars Probe Projesi kapsamında 1971’de fırlattığı Mars-2 ve Mars-3 tarafından gerçekleştirilmiş, fakat her iki araçla irtibat, inişlerinden kısa bir süre sonra kesilmiştir. Sonraki yıllarda NASA Viking Projesi'ni başlattı ve 1975’te her biri birer "iniş aracı" taşıyan iki "uydu aracı" fırlatıldı. Her iki araç 1976’da başarıyla iniş yaptılar. Gezegende Viking-1 altı yıl, Viking-2 ise üç yıl kaldı. Bunlar Mars’ın ilk renkli fotoğraflarını gönderdiler [104]; gezegenin yüzeyinin haritasının çıkarılması amacıyla gönderdikleri fotoğraflara günümüzde bile zaman zaman başvurulmaktadır.

Sovyetler 1988’de Mars’a gezegeni ve doğal uydularını incelemek üzere Phobos-1 ve Phobos-2 adlı sonda araçları gönderdiler. Phobos-1’le irtibat Mars yolundayken kesilmiş olmasına karşın, Phobos-2 fotoğraflar göndermede başarılı oldu. Fakat Phobos-2 de tam Phobos adlı doğal uydunun yüzeyine iki iniş aracını salmak üzereyken başarısızlığa uğradı.

Mars Observer uydusunun 1992’deki başarısızlığından sonra NASA tarafından 1996’da Mars Global Surveyor fırlatıldı. Görevinde tümüyle başarılı oldu. Harita çıkarma görevini 2001’de tamamladı. Kasım 2006’da üçüncü uzatılmış görevi sırasında sonda aracıyla irtibat kesildi, uzayda 10 yıl çalışır halde kalmayı başardı. NASA Surveyor’ın fırlatılmasından bir ay sonra da Mars Pathfinder’ı fırlattı. Bu, robotik bir keşif aracı olan Sojourner’ı taşıyordu. 1997 yazında Mars’taki Ares Vallis bölgesine iniş yaptı. Bu proje de başarıyla sonuçlandı.[105]

Mars’le ilgili son tamamlanmış görevde 4 Ağustos 2007’de fırlatılan iniş yeteneğine sahip Phoenix uzay gemisi kullanılmıştır. Araç 25 Mayıs 2007’de Mars’ın kuzey kutbu bölgesine iniş yaptı. [106] 2,5 m.’ye uzanan robot koluyla Mars toprağını bir metre kazabilecek kapasitede olup, mikroskobik bir kamerayla donatılmıştı. Bu mikroskobik kamera insan saçının binde biri kadar inceliği ayırt edebilecek bir hassasiyete sahipti. 15 Haziran 2008’de indiği yerde su buzlarını keşfetti. [107] [108] Görevini 10 Kasım 2008’de tamamladı.

Sürdürülen keşif projeleri

Spirit adlı sonda aracı
  • 2001’de NASA Eylül 2010’a kadar görevini sürdürmesi planlanan ve halen görevini başarıyla yerine getiren Mars Odyssey uydu aracını fırlattı.[109] Aracın Gamma Işını Spektrometresi,[110] regolit[111] incelemesi sırasında ilginç miktarlarda hidrojen tesbit etti.[112]
  • 2003’te Avrupa Uzay Ajansı (ESA), Mars Express Projesi kapsamında Mars Express Orbiter adlı uydu aracı ile Beagle-2 adlı iniş aracını fırlattı. Beagle-2 iniş sırasında başarısızlığa uğradı ve Şubat 2004’te kaybolduğuna dair bir açıklama yapıldı.
  • ESA’nın Beagle-2’yi fırlattığı yıl NASA Spirit ve Opportunity adlarında iki keşif sondasını fırlattı. Her ikisi de görevini başarıyla yerine getirdi. Bu çalışmalarla Mars’ta en azından geçmişte sıvı suyun bulunduğu kesinlik kazanmıştı.
  • 2004’te Planetary Fourier Spectrometer ekibi Mars atmosferinde metan saptadıklarını açıkladı.
  • NASA 12 Ağustos 2005’te Mars Reconnaissance Orbiter sonda aracını fırlattı, 10 Mart 2006’da yörüngeye oturan araç iki yıl boyunca bilimsel incelemelerde bulundu. Araç aynı zamanda gelecekteki projeler için en uygun iniş platformlarını bulmak üzere Mars toprağı ve iklimini incelemekle görevlidir.
  • ESA Haziran 2006’da Mars’ta “kutup ışıkları” olayını saptadıklarını açıkladı.[113] Vesta ve Ceres’i incelemek üzere gönderilen Dawn uzay gemisinin Şubat 2009’da Mars’a ulaşması bekleniyor.

Gelecekte uygulanacak projeler

  • Phoenix’in ardından, ondan daha büyük, daha hızlı 2011’de Mars Science Laboratory adlı keşif sondasının fırlatılması planlanmaktadır. Yapması planlanan deneyler arasında kayalar üzerinde kimyasal lazer yardımıyla 13 m. uzaktan çalışarak örnekler toplaması da bulunmaktadır.
  • Rusya ve Çin’in ortak projesi olan Phobos-Grunt projesinde Phobos’tan örnekler toplanması planlanmaktadır, fırlatma 2009’da gerçekleşecektir.
  • ESA 2013’te Mars toprağındaki organik molekülleri araştırmak üzere ExoMars adlı sonda aracını fırlatmayı planlamıştır. [114]
  • 15 Eylül 2008’de NASA Mars atmosferi hakkında bilgi edinilmesini sağlamak üzere 2013’te MAVEN adı verilen robot programını uygulamaya koyacağını açıklamıştır. [115]
  • Fin-Rus ortak projesi olan MetNet projesinde, gezegenin atmosferik, fiziksel ve meteorolojik yapısını yeterince inceleyebilmek için yaygın bir gözlem ağı kurmak üzere on kadar küçük taşıtın Mars yüzeyine gönderilmesi planlanmıştır. [116] Öncü görevinde bulunacak ilk iniş araçlarının 2009’da ya da 2011’de fırlatılması planlanmıştır. [117]
  • NASA ve Lockheed Martin şirketi önce Ay’a (2020’de), ardından Mars’a insan taşıması planlanan Orion adı verilen uzay gemisi için çalışmalara başladılar. 28 Eylül 2007’de NASA başkanı Michael D. Griffin NASA tarafından Mars’a yollanacak ilk insanın 2037’de Mars’ta olacağını açıkladı. [118]
  • ESA Mars’a insan göndermelerinin 2030 ve 2035 yılları arasında yer alacağını umduklarını açıkladı. [119]

Mars’ta astronomi gözlemleri

Mars’tan Güneş’in batışı manzarası.Fotoğraf Gusev Krateri’nden Spirit adlı uzay keşif sonda aracınca 19 Mayıs 2005’te çekilmiştir.

Çeşitli uydu araçlarının, iniş araçlarının ve sonda araçlarının Mars’taki varlıkları sayesinde günümüzde astronomi araştırmaları Mars gökyüzünden de yapılabilmektedir. Bunun pek çok yönden avantajları bulunmaktadır. Mars’ın doğal uydularından Phobos doğal olarak Mars’tan daha iyi gözlemlenebilmektedir (dolunayın üçte biri açısal çapta görülür). Diğer doğal uydu olan Deimos ise Mars yüzeyinden az çok bir yıldızı andırır tarzda görünür; Dünya’dan Venüs’ün görünüşüne kıyasla, Venüs’ten hafifçe daha parlaktır. [120]

Öte yandan Dünya’da iyi bilinen, kutup ışıkları, meteorlar gibi birçok fenomen artık Mars yüzeyinde de gözlemlenebilmektedir. [121] Dünya’nın Mars ile Güneş arasına girecek ve Güneş üzerinde bir leke oluşturacak şekilde Güneş önünden geçişi Mars’tan 10 Kasım 2084’te izlenebilecektir. Mars’tan aynı şekilde Merkür ve Venüs’ün transit geçişi (bir kütlenin başka bir kütlenin önünden geçmesinin gözlemlenebildiği geçiş) ve Deimos’un kısmi güneş tutulmaları izlenebilir.

Görünüş ve "karşı konum"lar

Mars’ın 2003 yılında küçük bir teleskoptan görünüşü esas alınarak hazırlanmış rotasyon hareketi.
Mars’ın 2003’te Dünya’dan görünüşle hazırlanan görünürdeki “geri devim”i(tersinir hareketi)
Dünya'yı merkez alan, tutulum üzerinden 2003-2018 Mars "karşı konum"larının görünüşü

Çıplak gözle bakıldığında Mars genellikle, farklı olarak sarı, turuncu ya da kırmızımsı renklerde görünür. Parlaklığı da, yörüngesindeki yolculuğu sırasındaki konumlarına bağlı olarak, Dünya’dan görünen diğer gezegenlerden daha fazla değişiklik gösterir. Görünürdeki kadirikavuşum konumu”ndaki +1.8’den “günberi karşı konumu”ndaki −2.9 aralığında değişir. [10] Kimi konumlarında güneşin güçlü ışığından dolayı görünmez hale gelir. 32 yılda iki kez -Temmuz ve Eylül sonunda- en uygun konuma gelir. Mars teleskopla bakıldığında bolca yüzey ayrıntısı sunan bir gezegendir, özellikle kutuplardaki buzul bölgeleri elverişsiz koşullarda bile belirgin olarak görülürler. [122]

Mars’ın Dünya’ya en yakın olduğu konum karşı konum olarak bilinir. “Kavuşum dönümü” (İng. synodic period) olarak bilinen iki “karşı konum” arasındaki süre Mars için 780 gündür. Yörünge eksantriklikleri nedeniyle bu sürede 8,5 güne varan oynamalar olabilir. Dünya’ya en yaklaştığı zamanlarda Dünya ile Mars arasındaki en kısa uzaklık, gezegenlerin eliptik yörüngelerine bağlı olarak 55.000.000 km. ile 100.000.000 km. arasında değişir. [10] Önümüzdeki Mars “karşı konum”u 29 Ocak 2010’da meydana gelecektir. Mars “karşı konum” pozisyonuna yaklaştığında “geri devim “ (tersinir hareket, İng. retrograde motion) periyodu başlar.

27 Ağustos 2003 günü, saat 9:51:13’de (UT) Mars son 60.000 yıl boyunca Dünya’ya en yaklaştığı konuma geldi. Bu konumunda Dünya ile arasındaki uzaklık 55.758.006 km. (0.372719 AU) idi. Bu olay Mars’ın karşı konumundan bir gün, günberisinden yaklaşık üç gün farkla meydana geldiğinden Mars Dünya’dan kolaylıkla izlenebildi. Yapılan hesaplamalara göre, Mars’ın Dünya’ya bu denli yaklaşmasının sözkonusu olduğu son tarih M.Ö. 57.617 yılıdır, bir sonraki tarih ise 2287 yılıdır. 24 Ağustos 2208’deki yakınlaşmada ise iki gezegen arasındaki uzaklığın yalnızca 0.372254 AU olacağı hesaplanmıştır.

Gözlem tarihi

Mars’ın eski uygarlıklarla başlayan gözlem tarihinin özellikle, her iki yılda bir meydana gelen, gezegenin Dünya’ya yaklaştığı ve dolayısıyla görünürlüğünün arttığı “karşı konum”larına dayandığı görülür. Ayrıca tarihsel kayıtlarda her 15-17 yılda bir meydana gelen, farkedilebilen günberikarşı konum”larına da yer verildiği görülmektedir, çünkü Mars günberiye yaklaştığında Dünya’ya da yaklaşmaktadır.

Batı tarihinde Mars gözlemlerine ilişkin pek fazla kayıt olduğu söylenemez. Aristo Mars gözlemlerini tarif eden ilk yazarlardan biri olmuştur. Mars’ın 3 Ekim 1590’da Venüs’çe “örtülme”si (İng. Occultation) Heidelberg’te M. Möstlin tarafından kaydedilmiştir.[123] Nihayet 1609’da Mars Galile tarafından gözlemlendi. Bu aynı zamanda Mars’ın bir teleskop aracılığıyla yapılan ilk gözlemiydi.

Mars kanalları

Giovanni Schiaparelli tarafından yapılan Mars haritası.

19. yy.’da teleskobun yaygınlaşması gök cisimlerinin tanımlanmasında belirli bir düzeye gelinmesini sağladı. 5 Eylül 1877’de Mars’ın bir günberi karşı konumu meydana geldi. O yıl İtalyan astronom Giovanni Schiaparelli Milano’da ilk ayrıntılı Mars haritalarını çıkarmak üzere 22 cm.’lik bir teleskop kullandı. Gözlemlerinde Mars yüzeyinde kendisinin “kanallar” adını verdiği, günümüzde kimilerince “optik illüzyon” olarak açıklanan birtakım oluşumlar saptadı ve bunları hazırladığı Mars haritalarına işaretledi. Mars yüzeyinde gözlemlediği bu uzun doğrusal hatlara Dünya’daki ünlü nehirlerin adlarını verdi. [124] [125]

Bu gözlemlerden etkilenen şarkiyatçı Percival Lowell 300 mm. 450 mm.’lik teleskoplara sahip bir gözlemevi kurdu. Gözlemevi Mars’ın keşfine ağırlık verdi. Mars’ın pozisyonları bakımından 1894 yılı son uygun fırsattı. Lowell Mars ve Mars’ta yaşam üzerine kamuda büyük bir yankı uyandıran kitaplar yayımladı. “Kanallar” dönemin en büyük teleskoplarını kullanan Henri Joseph Perrotin ve Louis Thollon gibi başka astronomlarca da saptanmıştı. Sonraki yıllarda daha büyük teleskoplarla yapılan gözlemler sonucunda, boyları önceden belirtildiği kadar uzun olmamakla doğrusal kanalların bulunduğu doğrulandı.

Lowell tarafından 1914’ten önce yapılan gözlemlere göre hazırlanmış Mars kanalları

Fakat daha sonra, 1909’da Flammarion, 840 mm.’lik bir teleskopla yaptığı gözlemler sonucunda, düzensiz bazı izler gözlemlemekle birlikte sözü edilen kanallara rastlamadığını açıkladı. [126] 1960’lı yıllara gelindiğinde farklı yaşam biçimleri olan Marslılar hakkında çeşitli senaryolar içeren bir sürü makale ve kitap yayımlanmış bulunuyordu. [127] NASA’nın Mariner Projesi kapsamında gönderdiği uzay gemisinin Mars’a ulaşmasından sonra bu tür senaryolar azalmış ve şekil değiştirmiştir. Örneğin bu kez, Marslılar’in bir başka boyutta ya da frekansta oldukları, gezegenlerine inilse de algılanamayacakları yönünde yeni senaryolar üretildi.

Kültürde

Mars’ın çeşitli adları

Bu gezegene Batı kültüründe Mars adının verilmesi, eski Yunan mitolojisinde savaş ilahı olan Ares’e Roma mitolojisinde tekabül eden ilahın adının Mars olmasından ileri gelir. [128]Mars’a çeşitli dillerde verilmiş adlardan bazıları şunlardır:

  • Babil mitolojisinde Mars, gezegenin kızılımsı görünüşünden olsa gerek, ateş ve yıkım ilahı Nergal’in adıyla ifade edilirdi. [129]
  • Eski Yunanlılar Nergal’i Ares’e denk tuttukları zaman bu gezegene Areos aster (Ἄρεως ἀστἡρ), yani “Ares’in yıldızı” adını verdiler.[130] Daha sonra Ares ile Mars ilahlarının özdeş kılınmasıyla gezegen Romalılar’da stella Martis, yani “Mars’ın yıldızı” ya da kısaca Mars adını aldı. Eski Yunanlılar’da Mars’ın bir başka adı “ateşli, ateşten ” anlamına gelen Pyroeis (Πυρόεις) idi.[131]
  • Mars’a Hindu mitolojisinde Mangala (मंगल),[132] [133][134] Sanskrit dilinde ise, Koç Burcu ve Akrep Burcu işaretlerine sahip olan ve okült bilimleri öğreten savaş ilahından dolayı Angaraka denir.[135]
  • Mars eski Mısırlılar’da “kızıl Horus[136] anlamında "Ḥr Dšr";;;; adını almıştır.
  • İbranice ‘de Mars’a “kızaran” anlamında Ma'adim (מאדים) denir ki, Mars’taki en büyük kanyona da bu ad (Ma'adim Vallis) verilmiştir. [137]
  • Gezegenin Arapça’daki adı El-Mirrih’tir, oradan da Türkçe’ye Merih olarak geçmiştir. Eski Türkler’de Mars’a Sakit adı verilirdi.
  • Urdu ve Acem dillerinde de Merih (مریخ) olarak telaffuz edilir. Merih teriminin etimolojik kökeni bilinmemektedir. Eski İranlılar’da ise gezegene "iman ilahı"yla ilgili olarak Bahram (بهرام.) adı verilirdi.[138]
  • Çin, Japon, Kore ve Vietnam kültürlerinde Mars eski Çin mitolosindeki beş unsurdan ateşle ilişkilendirilerek “ateş yıldızı” ( 火星) adıyla geçer.[139]

Mars’ın sembolü astrolojik sembolünden yararlanılarak hazırlanmış bir sembol olup, bir daire ve küçük bir oktan oluşur. Bu, aslında, savaş ilahı Mars’ın kalkan ve mızrağının stilize bir temsilidir. Biyolojide de eril cinsiyeti göstermede kullanılan bu sembol, simyada karakteristik rengi kırmızı olan Mars’ın hükmettiği demir elementini simgeler; Mars da kırmızımsı rengini demiroksite borçludur. [140] [141]

“Zeki Marslılar”

Cydonia bölgesinde insan suratına benzetilen, doğal olmayabileceği iddia edilen oluşum. Viking-1,1976
İnsan suratına benzetilen oluşum yakınlarında doğal olmayabileceği iddia edilen piramit benzeri oluşumlar.

Mars’ta zeki bir yaşam olabileceği konusunda 19.yy.’da ve 20. yy.’da, özellikle Mars’ın modern uzay araçlarınca incelenmesinden önce çeşitli iddialarda bulunulmuştur. Bu iddialardan bazıları şöyle özetlenebilir:

  • 19. yy. sonlarındaki popüler görüşe göre Mars zeki Marslılar’ca meskundu. Schiaparelli’nin gözlemlediği kanallar ile Percival Lowell’ın kitapları insanlarda şu kavramın doğmasına neden olmuştu: Mars soğuk, çorak bir gezegen olmakla birlikte burada sulama çalışmaları yapan eski uygarlıklar mevcuttu. [142]
  • 1899 Colorado Springs Laboratuvarı’nda alıcılarını kullanarak atmosferdeki radyo gürültülerini incelemeye çalışan mucit Nikola Tesla, sonradan bir başka gezegenden, muhtemelen Mars’tan gelmekte olduğunu belirttiği, tekrarlanan sinyaller saptadı. Bu düşüncesini 1901’deki bir konuşmasında açıkladı.[143] Lord Kelvin, Tesla’nın Dünya-dışı yaşamla ilgili varsayımlarını önceleri desteklemişse de, sonradan reddetmiştir.[144][145]
  • 1901’de ise Harvard College Gözlemevi müdürü Edward Charles Pickering, New York Times’taki bir makalede Arizona’daki Lowell Gözlemevi’nden Mars’tan irtibat kurma girişimlerinin olduğunu doğrulayıcı bir telgraf almış bulunduğunu açıkladı.[146]
  • 20. yy.’ın son çeyreğinde Mars’a giden uzay araçları Mars’ta “zeki yaşam” ürünü olabilecek ikamet yapıları olmadığını ortaya koyduğunda, bu kez, Marslılar konusunda yeni görüşler ileri sürüldü. Bunlardan bazılarına göre, Marslılar farklı bir boyutta yaşamaktaydılar, kimilerine göre de Mars’ta saptanan insan suratı ve piramitler biçimindeki oluşumlar doğal oluşumlar değildiler.[147][148][149][150]

Bilimkurgu

Bilimkurguda Mars kızıl renkte temsil edilmiş ve ilk zamanlardaki bilimsel spekülasyonlar doğrultusunda zeki canlılarca meskun olarak canlandırılmıştı. Marslılar’a ilişkin ilk bilimkurgu senaryoları içinde en tanınmışı H.G. Wells’in 1898’de yayımlanan, ölmekte olan gezegenlerinden kaçan Marslılar’ın Dünya’yı istila etmesini konu alan Dünyalar Savaşı'dır. Kitap, 1938’de radyoya, daha sonra sinemaya uyarlandı.[151] Mars ya da Marslılar’a ilişkin diğer bilimkurgu eserlerinin arasında şunlar sayılabilir:

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Harita bağlantıları

Kaynakça

  • İngilizce Wikipedia'nın 1 Şubat 2009 tarihli Mars (gezegen) ve Mars'ta Yaşam makaleleri

Notlar ve referanslar

  1. ^ Türkçe Sözlük, Dil Derneği
  2. ^ Ashley Yeager (July 19, 2008). "Impact May Have Transformed Mars". ScienceNews.org.
  3. ^ Ian Sample (June 26,2008). "Cataclysmic impact created north-south divide on Mars". Science @ guardian.co.uk.
  4. ^ Trudy E. Bell and Tony Phillips (March 12, 2002). " Once Upon a Water Planet ".Science @ NASA. Retrieved on 2008-06-21.
  5. ^ Water ice in crater at Martian north pole
  6. ^ Scientists Discover Concealed Glaciers on Mars at Mid-Latitudes
  7. ^ NASA (July 31, 2008). "NASA Spacecraft Confirms Martian Water, Mission Extended". Science @ NASA.
  8. ^ "NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars". NASA/JPL. December 6, 2006.
  9. ^ Webster, G.; Beasley, D. (September 20, 2005). "Orbiter's Long Life Helps Scientists Track Changes on Mars". NASA.
  10. ^ a b c David R. Williams (September 1, 2004). "Mars Fact Sheet". National Space Science Data Center. NASA.
  11. ^ Peplow, Mark. "How Mars got its rust".
  12. ^ Yerbenzeri gezegen
  13. ^ Paleomagnetism
  14. ^ Goddard Space Flight Center. "New Map Provides More Evidence Mars Once Like Earth".
  15. ^ Dave Jacqué (2003-09-26). "APS X-rays reveal secrets of Mars' core" (in English). Argonne National Laboratory.
  16. ^ McMahon, Peter (2008-03-04). "Mars avalanche caught on camera". Discovery Channel. CTVglobemedia.
  17. ^ "Giant Asteroid Flattened Half of Mars, Studies Suggest". Scientific American.
  18. ^ "Huge Meteor Strike Explains Mars’s Shape, Reports Say". New York Times.
  19. ^ "Martian soil 'could support life'". BBC News. June 27, 2008.
  20. ^ Chang, Alicia. "Scientists: Salt in Mars soil not bad for life". AP.
  21. ^ "NASA Spacecraft Analyzing Martian Soil Data". JPL.
  22. ^ a b Than, Ker (13 September 2005). "Scientists Reconsider Habitability of Saturn's Moon". Science.com.
  23. ^ a b "NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars". NASA. 2006.
  24. ^ Haberle, R. M.; et al. (2001). "On the possibility of liquid water on present-day Mars". J. Geophys. Res. 106(E10), 23,317–23,326. (abstract, full paper requires purchase or AGU subscription)
  25. ^ Heldmann, Jennifer L.; et al. (2005-05-07), "Formation of Martian gullies by the action of liquid water flowing under current Martian environmental conditions" (PDF), Journal of Geophysical Research 110: Eo5004, doi:10.1029/2004JE002261, 'conditions such as now occur on Mars, outside of the temperature-pressure stability regime of liquid water' … 'Liquid water is typically stable at the lowest elevations and at low latitudes on the planet because the atmospheric pressure is greater than the vapor pressure of water and surface temperatures in equatorial regions can reach 273 K for parts of the day [Haberle et al., 2001]'
  26. ^ a b Kostama, V.-P.; Kreslavsky, M. A.; Head, J. W. (June 3, 2006), "Recent high-latitude icy mantle in the northern plains of Mars: Characteristics and ages of emplacement", Geophysical Research Letters 33: L11201, doi:10.1029/2006GL025946, 'Martian high-latitude zones are covered with a smooth, layered ice-rich mantle'
  27. ^ "Mars' South Pole Ice Deep and Wide". NASA. March 15, 2007.
  28. ^ Permafrost
  29. ^ Cryosphere
  30. ^ Water ice in crater at Martian north pole
  31. ^ Scientists Discover Concealed Glaciers on Mars at Mid-Latitudes
  32. ^ NASA (July 31, 2008). "NASA Spacecraft Confirms Martian Water, Mission Extended". Science @ NASA.
  33. ^ Murray, John B.; et al. (March 17, 2005), "Evidence from the Mars Express High Resolution Stereo Camera for a frozen sea close to Mars' equator", Nature 434: 352–356, doi:10.1038/nature03379
  34. ^ Kerr, Richard A. (March 4, 2005), "Ice or Lava Sea on Mars? A Transatlantic Debate Erupts", Science 307: 1390–1391, doi:10.1126/science.307.5714.1390a, PMID 15746395
  35. ^ "NASA Images Suggest Water Still Flows in Brief Spurts on Mars". NASA. December 6, 2006.
  36. ^ "Water flowed recently on Mars". BBC. December 6, 2006.
  37. ^ "Water May Still Flow on Mars, NASA Photo Suggests". NASA. December 6, 2006.
  38. ^ NASA (March 3, 2004).Mineral in Mars 'Berries' Adds to Water Story. Press release.
  39. ^ Sheehan, William. "Areographers". The Planet Mars: A History of Observation and Discovery.
  40. ^ "Topography". Think Quest.
  41. ^ Ashley Yeager (19 Temmuz 2008). "Impact May Have Transformed Mars". ScienceNews.org.
  42. ^ Ian Sample (26 Haziran 2008). "Cataclysmic impact created north-south divide on Mars". Science @ guardian.co.uk.
  43. ^ Frommert, H.; Kronberg, C.. "Christiaan Huygens".
  44. ^ Wright, Shawn (April 4, 2003). "Infrared Analyses of Small Impact Craters on Earth and Mars". University of Pittsburgh.
  45. ^ "Mars Global Geography". Windows to the Universe.
  46. ^ Lucchitta, B. K.; Rosanova, C. E. (August 26, 2003). "Valles Marineris; The Grand Canyon of Mars". USGS.
  47. ^ G. E. Cushing, T. N. Titus, J. J. Wynne, P. R. Christensen. (2007). "Themis Observes Possible Cave Skylights on Mars" (PDF). Lunar and Planetary Science XXXVIII.
  48. ^ "'Cave entrances' spotted on Mars". NAU.
  49. ^ Philips, Tony (2001). "The Solar Wind at Mars". Science@NASA.
  50. ^ R. Lundin, S. Barabash, H. Andersson, M. Holmström, A. Grigoriev, M. Yamauchi, J.-A. Sauvaud, A. Fedorov, E. Budnik, J.-J. Thocaven,2 D. Winningham, R. Frahm, J. Scherrer, J. Sharber, K. Asamura, H. Hayakawa, A. Coates, D. R. Linder, C. Curtis, K. C. Hsieh, B. R. Sandel, M. Grande, M. Carter, D. H. Reading, H. Koskinen, E. Kallio, P. Riihela, W. Schmidt, T. Säles, J. Kozyra, N. Krupp, J. Woch, J. Luhmann, S. McKenna-Lawler, R. Cerulli-Irelli, S. Orsini, M. Maggi, A. Mura, A. Milillo, E. Roelof, D. Williams, S. Livi, P. Brandt, P. Wurz, P. Bochsler (2004). "Solar Wind-Induced Atmospheric Erosion at Mars: First Results from ASPERA-3 on Mars Express". Science 305: 1933–1936. doi:10.1126/science.1101860.PMID 15448263.
  51. ^ Scale height
  52. ^ David R. Williams (1 Eylül, 2004). "Mars Fact Sheet". National Space Science Data Center. NASA.
  53. ^ Lemmon; et al. (2004). "Atmospheric Imaging Results from Mars Rovers". Science 306: 1753–1756. doi:10.1126/science.1104474. PMID 15576613.
  54. ^ V. Formisano, S. Atreya, T. Encrenaz, N. Ignatiev, M. Giuranna (2004). "Detection of Methane in the Atmosphere of Mars". Science 306: 1758–1761. doi:10.1126/science.1101732. PMID 15514118.
  55. ^ "Mars Express confirms methane in the Martian atmosphere". ESA. March 30, 2004.
  56. ^ Martin Baucom (2006). "Life on Mars?". American Scientist 94 (2): 119–120.
  57. ^ C. Oze, M. Sharma (2005). "Have olivine, will gas: Serpentinization and the abiogenic production of methane on Mars". Geophys. Res. Lett. 32: L10203. doi:10.1029/2005GL022691.
  58. ^ Dry ice
  59. ^ J. T. Mellon, W. C. Feldman, T. H. Prettyman (2003). "The presence and stability of ground ice in the southern hemisphere of Mars". Icarus 169 (2): 324–340. doi:10.1016/j.icarus.2003.10.022.
  60. ^ "Mars Rovers Spot Water-Clue Mineral, Frost, Clouds". NASA. December 13, 2004.
  61. ^ Haberle, R. M.; et al. (2001). "On the possibility of liquid water on present-day Mars". J. Geophys. Res.. 106(E10), 23,317–23,326. (abstract, full paper requires purchase or AGU subscription)
  62. ^ "Mars' desert surface...". MGCM Press release. NASA.
  63. ^ Goodman, Jason C (September 22, 1997). "The Past, Present, and Possible Future of Martian Climate". MIT.
  64. ^ Dust storm
  65. ^ Philips, Tony (July 16, 2001). "Planet Gobbling Dust Storms". Science @ NASA.
  66. ^ Darling, David. "Mars, polar caps, ENCYCLOPEDIA OF ASTROBIOLOGY, ASTRONOMY, AND SPACEFLIGHT".
  67. ^ Phillips, Tony. "Mars is Melting, Science at NASA".
  68. ^ J. J. Plaut, G. Picardi, A. Safaeinili, A. B. Ivanov, S. M. Milkovich, A. Cicchetti, W. Kofman, J. Mouginot, W. M. Farrell, R. J. Phillips, S. M. Clifford, A. Frigeri, R. Orosei, C. Federico, I. P. Williams, D. A. Gurnett, E. Nielsen, T. Hagfors, E. Heggy, E. R. Stofan, D. Plettemeier, T. R. Watters, C. J. Leuschen, P. Edenhofer (2007). "Subsurface Radar Sounding of the South Polar Layered Deposits of Mars". Science 315: 92. doi:10.1126/science.1139672. PMID 17363628.
  69. ^ Pelletier J. D. (2004). "How do spiral troughs form on Mars?". Geology 32: 365–367. doi:10.1130/G20228.2.
  70. ^ "MarsToday.Com". Mars Polar Cap Mysery Solved.
  71. ^ "Mars' Orbital eccentricity over time". Solex. Universita' degli Studi di Napoli Federico II. 2003.
  72. ^ Jean Meeus (March 2003). "When Was Mars Last This Close?". International Planetarium Society.
  73. ^ Ron Baalke (August 22, 2003). "Mars Makes Closest Approach In Nearly 60,000 Years". meteorite-list.
  74. ^ Trojan asteroid
  75. ^ "Close Inspection for Phobos". ESA website.
  76. ^ Ellis, Scott. "Geological History: Moons of Mars". CalSpace.
  77. ^ Arnett, Bill (November 20, 2004). "Phobos". nineplanets.
  78. ^ Arnett, Bill (November 20, 2004). "Phobos". nineplanets.
  79. ^ Planetary habitability
  80. ^ Helen Briggs (BBC science reporter, Boston) (February 15, 2008). "Early Mars 'too salty' for life". BBC News.
  81. ^ Heat transfer
  82. ^ The Carnegie Institution Geophysical Laboratory Seminar, "Analysis of evidence of Mars life" held 05/14/2007; Summary of the lecture given by Gilbert V. Levin, Ph.D. [1], published by Electroneurobiología vol. 15 (2), pp. 39-47, 2007
  83. ^ Navarro-González, R; Navarro, K. F.; de la Rosa, J., Iñiguez, E.; Molina, P.; Miranda, L. D.; Morales, P; Cienfuegos, E.; Coll, P.; Raulin, F., Amils, R. and McKay, C. P. (2006), "The limitations on organic detection in Mars-like soils by thermal volatilization-gas chromato-graphy-MS and their implications for the Viking results", Proc. Natl. Academy of Sciences 103 (44), 16089-16094.
  84. ^ Gillevinia straata
  85. ^ Chambers, Paul (1999), Life on Mars; The Complete Story, London: Blandford, ISBN 0-7137-2747-0
  86. ^ Viking biological experiments,Life on Mars/Gillevinia straata
  87. ^ Gillevinia-straata
  88. ^ "Phoenix Returns Treasure Trove for Science". NASA/JPL. 2008-06-26.
  89. ^ Johnson Space Center
  90. ^ Evidence for ancient Martian life. E. K. Gibson Jr., F. Westall, D. S. McKay, K. Thomas-Keprta, S. Wentworth, and C. S. Romanek, Mail Code SN2, NASA Johnson Space Center, Houston TX 77058, USA.
  91. ^ "Allan Hills 84001". The Meteorolitical Society. April 2008.
  92. ^ Crenson, Matt (2006-08-06). "After 10 years, few believe life on Mars". Associated Press (on space.com.)
  93. ^ McKay, D.S., Gibson, E.K., ThomasKeprta, K.L., Vali, H., Romanek, C.S., Clemett, S.J., Chillier, X.D.F., Maechling, C.R., Zare, R.N. (1996). "Search for Past Life on Mars: Possible Relic Biogenic Activity in Martian Meteorite ALH84001". Science 273: 924–930. doi:10.1126/science.273.5277.924.PMID 8688069.
  94. ^ Vladimir A. Krasnopolsky, Jean-Pierre Maillard, Tobias C. Owen (2004). "Detection of methane in the Martian atmosphere: evidence for life?". Icarus 172: 537–547. doi:10.1016/j.icarus.2004.07.004.
  95. ^ "Formaldehyde claim inflames Martian debate". Nature. February 25, 2005. doi:10.1038/news050221-15.
  96. ^ Dark dune spot
  97. ^ Gánti, Tibor; András Horváth, Szaniszló Bérczi, Albert Gesztesi and Eörs Szathmáry (October 31, 2003). "Dark Dune Spots: Possible Biomarkers on Mars?". Origins of Life and Evolution of Biospheres Volume 33 (Numbers 4-5): 515-557. doi:10.1023/A:1025705828948. Retrieved on 18 November 2008.
  98. ^ Gánti, T. et al, "Evidence For Water by Mars Odyssey is Compatible with a Biogenic DDS-Formation Process". (PDF) Lunar and Planetary Science Conference XXXVI (2003)
  99. ^ Horváth, A., et al, Annual Change of Martian DDS-Seepages. (PDF) Lunar and Planetary Science Conference XXXVI (2005).
  100. ^ DasSarma,Shiladitya. "Extreme Halophiles Are Models for Astrobiology" (PDF).
  101. ^ Vasavada, A.; K. E. Herkenhoff (1999). "SURFACE PROPERTIES OF MARS’ POLAR LAYERED DEPOSITS AND POLAR LANDING SITES." (PDF). NASA.
  102. ^ " Martian spots warrant a close look". European Space Agency. March 13, 2002.
  103. ^ Orbiter, Lander (spacecraft),Rover
  104. ^ "Other Mars Missions". Journey through the galaxy.
  105. ^ "Mars Global Surveyor". CNN- Destination Mars.
  106. ^ "Mars Pulls Phoenix In". University of Arizona Phoenix mission Website.
  107. ^ "Phoenix: The Search for Water". NASA website.
  108. ^ "Water Confirmed on Mars". UANews.org.
  109. ^ "NASA's Mars Odyssey Shifting Orbit for Extended Mission". nasa.com. October 9, 2008.
  110. ^ Gamma_Ray_Spectrometer
  111. ^ Regolith
  112. ^ Britt, Robert (March 14, 2003). "Odyssey Spacecraft Generates New Mars Mysteries". Space.com.
  113. ^ Bertaux, Jean-Loup; et al. (June 9, 2005). "Discovery of an aurora on Mars". Nature Magazine.
  114. ^ NASA Selects 'MAVEN' Mission to Study Mars Atmosphere
  115. ^ Rincon, Paul (November 10, 2006). "European Mars launch pushed back".
  116. ^ "Introduction to the MetNet Mars Mission". Finnish Meteorological Institute.
  117. ^ " The MetNet Mars Precursor Mission". Finnish Meteorological Institute.
  118. ^ "NASA aims to put man on Mars by 2037".
  119. ^ "Liftoff for Aurora: Europe’s first steps to Mars, the Moon and beyond". October 11, 2002.
  120. ^ "Deimos". Planetary Societies's Explore the Cosmos.
  121. ^ Bertaux, Jean-Loup; et al. (June 9, 2005). "Discovery of an aurora on Mars". Nature Magazine.
  122. ^ " Mars Observing FAQ". Shallow Sky.
  123. ^ Breyer, Stephen (March 1979). "Mutual Occultation of Planets". Sky and Telescope 57 #3: 220.
  124. ^ Snyder, Dave (May 2001). "An Observational History of Mars".
  125. ^ Sagan, Carl (1980). Cosmos. New York, USA: Random House. p. 107. ISBN 0-394-50294-9.
  126. ^ Zahnle K. (2001). "Decline and fall of the Martian empire". Nature 412: 209–213. doi:10.1038/35084148.
  127. ^ Salisbury F. B. (1962). "Martian Biology". Science (journal) 136 (3510): 17–26.
  128. ^ Britannica/Mars
  129. ^ Sheehan, William (February 2, 1997). "Motions of Mars". The Planet Mars: A History of Observation and Discovery.
  130. ^ The name Mars/Areos aster- Nergal
  131. ^ PYROEIS
  132. ^ Theosophical Glossary/Mangala
  133. ^ Hindu_calendar
  134. ^ Planetary Gemologists Association
  135. ^ Theosophical Glossary/Angaraka
  136. ^ The Duat and Perihelion of the Dark Star
  137. ^ ESA Science Ma’adim Vallis
  138. ^ Encyclopedia/Bahram-Mars
  139. ^ Qi Zheng
  140. ^ Alchemical Great Work
  141. ^ "Planet Symbols". NASA solar system exploration.
  142. ^ "Percivel Lowell's Canals".
  143. ^ Tesla, Nikola (February 19, 1901). "Talking with the Planets". Collier's Weekly.
  144. ^ Cheney, Margaret (1981). Tesla, man out of time. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall. p. 162. ISBN 978-0-13-906859-1. OCLC 7672251.
  145. ^ "Departure of Lord Kelvin", The New York Times, May 11, 1902, p.29.
  146. ^ Professor Pickering (January 16, 1901). "The Light Flash From Mars" (PDF). The New York Times. Archived from the original on 2007-05-20.
  147. ^ Martian pyramids
  148. ^ Face on Mars
  149. ^ Articlecs and photos about Martian mysteries
  150. ^ MARS - CYDONIA INFORMATION INCLUDES VIKING AND SURVEYOR PHOTOS AND OPINIONS
  151. ^ "Radio's War of the Worlds Broadcast (1938) ".

Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link SM Şablon:Link KM Şablon:Link SM