Absans nöbet

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Absans epilepsi sayfasından yönlendirildi)

Absans nöbetleri, çeşitli genelleştirilmiş nöbet türlerinden biridir. Bu nöbetler bazen petit mal nöbetleri olarak da adlandırılır.[1] Absans nöbetleri kısa bir bilinç kaybı ve geri dönüşü ile karakterizedir. Genellikle, bir uyuşukluk dönemi izlememektedir. Bir absans nöbeti, kısa bir süre “boşluğa” ya da boşluğa bakmaya neden olmaktadır. Diğer nöbet türleri gibi, bireyin beynindeki kısa süreli anormal elektriksel aktiviteden kaynaklanır.[2] Bu nöbetler, üç yüzyılı aşkın bir süre önce tanımlanmış olsa da sınıflandırma, patofizyoloji, genetik, tedavi, prognoz ve bunlarla ilişkili araştırmalar yapılmaya devam etmektedir.[3]

Semptomlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Absans nöbetler kısa, ani bilinç kayıpları içermektedir.[4] Absans nöbetler, 20 saniye kadar sürdüğünden ve nöbet sonrası herhangi bir kafa karışıklığı, baş ağrısı veya uyuşukluk olmadığından dolayı kısa süreli dikkat kesintisi ile karıştırılabilir.[5] Nöbetin ardından, birey normal uyanıklık düzeyine hızlı bir dönüş yapar. Bu tür absans nöbetler genellikle fiziksel yaralanmaya yol açmamaktadır.[4] Absans nöbetlerinin belirti ve semptomları şunları içerir:

  • Düşmeden ani hareket halinde durma
  • Dudak şapırdatma
  • Göz kapağı titremesi
  • Çiğneme hareketleri
  • Parmak ovma
  • Her iki elin küçük hareketleri

1981'de ILAE (International League Against Epilepsy), absans nöbetlerini hafif klonik, atonik, tonik veya otonomik bileşenlerle bilinç bozukluğu olarak tanımlamıştır.[6] Absans nöbetlerinin klinik ayırt edici özelliği “boş bir bakış” tır. Tipik absans nöbetler 4 ila 10 yaş arasında gelişmektedir.[7] Bu nöbetler genellikle 9 ila 10 saniye sürer ve günde onlarca veya yüzlerce kez meydana gelir. Hiperventilasyonla, daha az sıklıkla fotik stimülasyonla kolayca provoke edilebilir. Bununla birlikte, göz açma, göz kapağı hareketleri ve oral otomatizmalarla da ilişkili olabilirler.[8] Bu nöbetler genellikle anti-nöbet ilaçları ile kontrol edilebilir. Absans nöbetleri geçiren bazı bireylerde başka nöbetlerin gelişimi de mümkün görülmektedir.

Kullanılmaması gereken ilaçlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Karbamazepin, vigabatrin ve tiagabin, nedeni ve ciddiyetine bakılmaksızın absans nöbetlerinin tedavisinde kontrendikedir. Bu, klinik ve deneysel kanıtlara dayanmaktadır.[9] Özellikle, GABA agonistleri vigabatrin ve tiagabin absans nöbetleri ve absans epileptikusu indüklemek, tedavi etmek için kullanılmaktadır.[10] Benzer şekilde absans nöbetlerinin tedavisinde, absarbazepin, fenitoin, fenobarbital, gabapentin ve pregabalin ilaçları nöbetleri kötüleştirdiği için kullanılmamalıdır.[11]

Risk faktörleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Absans nöbetler kızlarda daha yaygındır. Bu nöbeti geçiren çocukların yaklaşık yarısının nöbet geçiren yakın bir akrabası vardır.[12] Absans nöbeti olan kişilerin % 90'ından fazlası hiperventilasyon ile kolayca tetiklenir. Bu, absans nöbetlerinin teşhisi için güvenilir bir testtir. T-tipi Ca ++ kanallarının mevcutluğundan dolayı absans nöbetlerde spesifik bir mekanizma farkı vardır. Ethosuximide bu kanallar için spesifiktir. Bu nedenle, diğer nöbet türlerinin tedavisinde etkili değildir. Valproat ve gabapentin, T-tipi Ca ++ kanallarının blokajı dahil olmak üzere birden fazla etki mekanizmasına sahiptir ve birden çok nöbet tipinin tedavisinde yararlıdır. Gabapentin, absans nöbetleri şiddetlendirebilir.[13]

Türleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Tipik absans nöbet[değiştir | kaynağı değiştir]

Tipik absans nöbetleri, klinik ve elektroensefalogram (EEG) iktal ve interiktal ekspresyona göre tanımlanmaktadır.[14] Klinik olarak absans nöbetin ayırt edici özelliği, devam eden faaliyetin kesintiye uğraması ve genellikle tepkisizlikle birlikte ani ve kısa süreli bilinç bozulmasıdır. Nöbet birkaç ila 20 saniye sürer ve devamsızlık öncesi aktivitenin kesintiye uğramamış gibi yeniden başlamasıyla aniden sona erer. Bazı absans nöbetleri yalnızca bilinç bozukluğu ile ortaya çıksa da, bu genellikle aşağıdakilerle birleştirilir:[15]

  • Göz kapaklarının, ağzın köşesinin veya diğer kasların hafif klonik sarsıntıları
  • Başın sarkmasına, gövdenin çökmesine, kolların düşmesine ve kavramanın gevşemesine yol açan atonik bileşenler
  • Tonik kas kasılması ile baş retropülsiyonu
  • Yaygın olan ve dudak yalama ve yutmadan kıyafetlerle uğraşmaya veya amaçsız yürümeye kadar değişen otomatizmler
  • Solukluk ve daha az sıklıkla kızarma, terleme, öğrencilerin dilatasyonu ve idrar kaçırma gibi otonomik bileşenler

Juvenil absans epilepsi[değiştir | kaynağı değiştir]

Juvenil absans epilepsi, ILAE (International League Against Epilepsy) tarafından tanınan, tipik olarak ergenlik çağında başlamaktadır. Absans nöbetleri ve genelleşmiş tonik-klonik nöbetler ile karakterize edilen idiyopatik bir jeneralize epilepsi sendromudur. Bazı hastalarda ek miyoklonik sarsıntılar da olabilir.[16]

Atipik absans nöbet[değiştir | kaynağı değiştir]

Atipik absans nöbetler, genel olarak şiddetli epilepsili çocukları etkileyen epileptik nöbetlerdir. Atipik absans nöbetler, onları tipik absans nöbetlerden ayırmaya izin veren belirli elektroklinik özellikler üzerine tanımlanmaktadır.[17] Atipik nöbetler her yaşta ortaya çıkabilir. Ancak nadiren 2 yaşından önce veya ergenlikten sonra başlar.[18] Tipik absans nöbeti olan bireylerin aksine, atipik absans nöbeti olan hastalar genellikle belirli bir derecede bilişsel bozukluk ve öğrenme güçlüğü yaşarlar.[19] Teşhisi için Video-EEG gereklidir. Son zamanlarda, atipik absans nöbetleri, bazı gelişimsel ve epileptik ensefalopatilerin ayırt edici özelliği olarak bildirilmiştir.[20]

Absans nöbet
UzmanlıkNöroloji Bunu Vikiveri'de düzenleyin

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Reflections on the Concept of Petit Mal". Epilepsia. 1968. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  2. ^ "Absence Seizures". 25 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ "The current state of absence epilepsy: can we have your attention?". Epilepsy currents. 2013. 
  4. ^ a b "Absence Seizure". 12 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  5. ^ "Proposal for revised clinical and electroencephalographic classification of epileptic seizures. From the Commission on Classification and Terminology of the International League Against Epilepsy". Epilepsia. 1981. 
  6. ^ "Commission on Classification and Terminology of the International League Against Epilepsy. Proposal for a revised clinical and electroencephalographic classification of epileptic seizures". Epilepsia. 1981. 
  7. ^ "Idiopathic generalised epilepsy of late onset: a separate nosological entity?". J Neurol Neurosurg Psychiatry. 2010. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  8. ^ "Electroclinical features of absence seizures in childhood absence epilepsy". Neurology. 2006. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  9. ^ A clinical guide to epileptic syndromes and their treatment (2nd ed.). London: Springer. 2010. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  10. ^ "Tiagabine-induced absence status in idiopathic generalized epilepsy". European Journal of Epilepsy. 2014. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  11. ^ "NICE Guidelines". 2014. 17 Kasım 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ "Revised terminology and concepts for organization of seizures and epilepsies: Report of the ILAE Commission on Classification and Terminology". Epilepsia. 2 Mayıs 2009. 5 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  13. ^ "Antiepileptic drugs as a cause of worsening seizures". 1998. 25 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  14. ^ "Commission of Classification and Terminology of the International League Against Epilepsy (1981) Proposal for revised clinical and electroencephalographic classification of epileptic seizures". Epilepsia. 1981. 24 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  15. ^ "Absence epilepsy: Continuum of clinical presentation and epigenetics?". Seizure. 2017. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  16. ^ "Report of the ILAE classification core group". Epilepsia. 2006. 
  17. ^ "Operational classification of seizure types by the international league against epilepsy: position paper of the ILAE commission for classification and terminology". Epilepsia. 2017. 5 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  18. ^ "Role of the thalamic reticular nucleus in the generation of rhythmic thalamo-cortical activities subserving spike and waves". J Neural Transm Suppl. 1992. 8 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  19. ^ "International league against epilepsy, atypical absence seizures". 2019. 27 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
  20. ^ "A reappraisal of atypical absence seizures in children and adults: therapeutic implications". Expert Opinion on Pharmacotherapy,. 2019. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mayıs 2021. 
Sınıflandırma
Dış kaynaklar