Yukarıardıç, Fatsa

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yukarıardıç
Harita
Ordu
Ordu
Ülke Türkiye
İlOrdu
İlçeFatsa
Coğrafi bölgeKaradeniz Bölgesi
Nüfus
 (2000)[1]
 • Toplam439
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
İl alan kodu0452
Posta kodu52400
Resmî site
[2]

Yukarıardıç, Ordu ilinin Fatsa ilçesine bağlı bir mahalledir. Ordu ili büyükşehir belediyesi olmadan önce köy statüsü taşıyordu.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Eski adı Yukarı Çaltumar'dır. Daha sonra Çaltımar, Çaltımar-i Ülya biçiminde yazılmıştır.[1][2][3] Hemen yakınında ve aynı vadi içinde Aşağı Çaltumar köyün yer alır.

Yukarı Çaltumar, 19. yüzyılın ilk yarısında Trabzon eyaletinin Canik sancağında yer alan Fatsa kazasına bağlı bir köydü. 1834 tarihli nüfus tespitine göre köyde 33 hanede 104 erkek yaşıyordu. O dönemde sadece erkek nüfusu sayıldığından köyün gerçek nüfusunu tespit etmek için bir bu kadar da kadın nüfusu eklemek gerekir. Sonuç olarak bu tarihte Yukarı Çaltumar'da 208 kişinin yaşadığı söylenebilir.[1]

Yukarıardıç köyü 1935 genel nüfus sayımı sonuçlarında "Çaltımarıülya" olarak kaydedilmiştir. Bu tarihte Ordu iline bağlı Fatsa kazının merkez bucağında yer alan köye 416 kişi yaşıyordu.[4] Köyün adı, "yabancı kökten geldiği ve iltibasa yol açtığı" gerekçesiyle 1959'da 7267 sayılı kanun uyarınca Yukarı Ardıç olarak değiştirilmiştir.[5]

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

Ordu kentine 62 km, Fatsa kentine 10 km uzaklıktadır.

Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıllara göre mahalle nüfus verileri
2007
2000 439
1997 454

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b "Yakup Arzu, "1003 Numaralı Fatsa Nüfus Defteri'nin Transkripsiyon ve Değerlendirilmesi" (Yüksek lisans tezi, 2018, s. 31". 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2020. 
  2. ^ Son Teşkilat-i Mülkiyede Köylerimizin Adları (Osmanlıca), İstanbul, 1928, s. 196.
  3. ^ Köylerimiz, (Yayımlayan) Dahiliye Vekaleti, 1933, İstanbul, s. 632.
  4. ^ Başbakanlık İstatistik Genel Direktörlüğü (1937). "1935 Genel Nüfus Sayımı: Köyler Nüfusu" (PDF). mku.edu.tr. 16 Ocak 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2020. 
  5. ^ Köylerimiz, (Yayımlayan) İçişleri Bakanlığı, 1968, Ankara, s. 49.