Yabancı Resmî Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması Sözleşmesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Lahey Yabancı Resmî Belgelerin Tasdiki Mecburiyetinin Kaldırılması Sözleşmesi, Lahey Uluslararası Özel Hukuk Konferansı'nda imzalanan bir dizi sözleşmeden biridir. 5 Ekim 1961 tarihinde katılımcı ülkeler tarafından bizzat imzalanan sözleşme, taraf ülkelerin herhangi birinde geçerli sayılan bir belgenin, sözleşmeye taraf diğer ülkelerde hangi koşullar altında geçerli olacağına ilişkin hükümleri içermektedir. Tasdik şerhi olarak adlandırılan bu onay koşulu noter onayına benzemekte ve çoğu zaman bir noter, avukat ya da görevli memur tarafından onaylanan belgelere eklenmektedir.

Sözleşmeyi imzalamayan ülkeler yabancı resmî belgelerin hangi koşullar altında geçerli sayılacağını belirlemek durumundadırlar. Çok sıklıkla görülmese de, iki ülke birbirleri tarafından ayrı ayrı onaylanması gereken özel bir antlaşmaya imza koymuş olabilirler. Belgeyi yürürlüğe koymak isteyen ülkede tasdik şerhinin uygulanmaması durumunda belge, onama amacıyla genellikle o ülkenin yasama organına gönderilir. Antlaşmanın imzalandığı ülkenin en yüksek yürütme organı tarafından onaylanması gereken antlaşma daha sonra karşı ülkenin büyükelçisi tarafından teslim alınır.

Sözleşmeye taraf ülkeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Sözleşmeyi imzalayan ülkelerin tam listesi Lahey Uluslararası Özel Hukuk Konferansı resmî websitesinde bulunmaktadır.[1] Konferansa katılan tüm ülkeler sözleşmeye imza koymazken konferansa katılmayan bazı ülkeler sözleşmeyi imzalamıştır.[2]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "HCCH | Durum çizelgesi". 5 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010. 
  2. ^ "HCCH | Yayınlar". 21 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2010. 

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]