Yürüyen merdiven

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Türkiye'nin başkenti Ankara'da Çayyolu metrosu Necatibey istasyonunda yer alan yürüyen merdivenler.
Danimarka'nın başkenti Kopenhag'da Amagerbro metro istasyonunda yer alan yürüyen merdivenler.

Yürüyen merdiven, basamakları sürekli olarak dönen bir düzenek üzerine yerleştirilmiş, elektrikle çalışan merdivendir. İnsanları yukarı ya da aşağı taşımaya yararlar. Asansörlere göre daha fazla insan taşıyabilirler. Başlıca kullanım alanları oteller, alışveriş merkezleri, tren ve metro istasyonları ile havaalanlarıdır.

Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]

15 Mart 1892'de yürüyen merdivenin mucidi Jesse W. Reno (Amerikan İç Savaşı'nda general olan Jesse L. Reno'nun oğlu), buluşu için patent aldı. Bu taşıma aracının ilk örneği, patent tarihinden 3 yıl sonra (Eylül 1895) New York'taki Coney Island eğlence merkezinde, 25 derecelik eğimli bir düzenekle kullanıma sunuldu. Yaklaşık 6 yıl sonra Otis Asansör Şirketi, Reno'yla yaptığı anlaşmayla ticari bir ürün olarak yürüyen merdiveni de ürün yelpazesine kattı. Şirket ilk yürüyen merdivenini, 1900'de Fransa'da düzenlenen Paris Dünya Fuarı'nda sergiledi ve ardından yürüyen merdiveni ilk kez Filadelfiya'daki çok katlı bir mağazaya kurdu.