Ulusal Halk Meclisi
| Ulusal Halk Meclisi المجلس الشعبي الوطني Asqamu Aɣerfan Aɣelnaw Assemblée populaire nationale | |
|---|---|
_Logo.svg){kind=logo} | |
| Tür | |
| Tür | |
| Tarih | |
| Kuruluş | Eylül 1962 |
| Başkanlık | |
İbrahim Bughali[1], Bağımsız 8 Temmuz 2021 tarihinden beri | |
| Yapı | |
| Sandalye | 407 |
 | |
Siyasi gruplar |
|
| Seçimler | |
| Parti listeli nispi temsil (En büyük kalan yöntemi) | |
Son seçim | 12 Haziran 2021 |
Sonraki seçim | 12 Haziran 2026 |
| Toplantı yeri | |
.jpg) | |
| Cezayir | |
| Website | |
Ulusal Halk Meclisi (Arapça: المجلس الشعبي الوطني, romanize: al-Majlis al-Sha'abi al-Watani; Berberi dilleri: Asqamu Aɣerfan Aɣelnaw; Fransızca: Assemblée populaire nationale), kısaltması APN, Cezayir Parlamentosu'nun alt meclisidir. Doğrudan halk tarafından seçilen 407 üyeden oluşur. 407 koltuktan 8'i yurtdışında yaşayan Cezayirliler için ayrılmıştır.[2] Ulusal Halk Meclisi üyeleri, çok üyeli bölgelerde nispi temsil yoluyla doğrudan seçilir ve her seferinde beş yıl süreyle görev yapar. Bu organ için son seçim 12 Haziran 2021'de yapıldı.[2] Cezayir Parlamentosu; sınırlı yasama yetkileri, genel etkisizliği ve yetersiz temsili nedeniyle Cezayir halkının çıkarlarını temsil etmemektedir.[3] Meclise seçilmek için asgari yaş 28'dir.[4]
Cezayir'de vilayet adı verilen 48 bölge ve bu organa temsilci gönderen 4 denizaşırı seçim bölgesi bulunmaktadır.[3] APN'nin şu anki başkanı, bağımsız bir üye olan İbrahim Bughali'dir.[5] Cezayir'de oy kullanmak için asgari yaş 18'dir ve oy kullanmak zorunlu değildir.[6]
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
| Bu kategoride yer alan maddeler Cezayir hükûmeti ve siyasetinin bir parçasıdır. |
 Arap Birliği Üye Devleti |
Halk Meclisi için ilk seçim 20 Eylül 1962'de yapıldı. 1963 yılında Cezayir Cumhurbaşkanı Ahmed bin Bella, APN'nin faaliyetlerini durdurdu ve 1965'ten 1976'ya kadar sürecek bir Devrim Konseyi kurdu.[6] APN, 1976'da Cezayir'in o zamanlar yalnızca tek meclisli bir yasama organı olan yeni anayasasının kabul edilmesiyle yeniden kuruldu.[7] 1991 yılına kadar iktidar partisi Ulusal Kurtuluş Cephesi (FLN) idi ve aslında 1976 Cezayir anayasası FLN'yi ayrıcalık verilen Cezayir siyasi partisi olarak görüyordu.[7] Çok partili ilk APN seçimi Aralık 1991'de yapıldı. İslami Kurtuluş Cephesi'nin (FIS) tahmin edilen zaferinden sonra, köktenci bir muhalefet partisi olan Cezayir Halk Ulusal Silahlı Kuvvetleri seçimleri iptal etti.[4][8] Yedek bir yasama organı olan Ulusal Danışma Konseyi, Nisan 1992'de kuruldu ve Ulusal Geçiş Konseyi'nin 5 Haziran 1997'de yapılacak bir sonraki seçimlere kadar karar verdiği Mayıs 1994'e kadar sürdü.[4] 1996'da yasama organı olan Cezayir Parlamentosu, yeni bir anayasanın onaylanmasıyla iki meclise bölündü.[7]
Parlamentodaki Kadınlar[değiştir | kaynağı değiştir]
1997 seçimlerinden sonra APN üyelerinin %3.4'ünü kadınlar oluşturdu.[4]
2012 yılına gelindiğinde, Cezayirli kadınlar parlamento koltuklarının yüzde 31'ini elde ederek ülkeyi dünya çapında 26. ve Arap dünyasında 1. sıraya yerleştirdi.[9]
Rol[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal Halk Meclisi, Millet Meclisi ile birlikte Parlamentoyu oluşturur. Meclis; yasaları oylar, hükûmet eylemlerini izler ve kamu politikalarını değerlendirir.. Yetkileri anayasa tarafından belirlenir.
Kapatılma[değiştir | kaynağı değiştir]
Cumhurbaşkanı, Millet Meclisini feshedebilir ve buna sahip olan tek yetkilidir.[10] Anayasa'nın 147. maddesine göre cumhurbaşkanı; APN Başkanı, Millet Meclisi başkanı ve başbakan ile istişarelerde bulunduktan sonra Ulusal Halk Kongresi'nin feshedilmesine veya erken yasama seçimlerine karar verebilir.[11]
Seçim sistemi[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal Halk Meclisi, ülkenin vilayetlerine karşılık gelen 48 seçim bölgesinde çok üyeli nispi temsil ile doldurulan 407 sandalyeden oluşur. Her seçim bölgesine, nüfusuna göre, seçim bölgesi başına en az dört sandalye olacak şekilde bir koltuk sayısı tahsis edilir. Oylar sayıldıktan sonra, koltuklar, seçim barajı olmaksızın “en fazla kalan” yöntemine göre dağıtılır.[12]
Seçim tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
- Cezayir Kurucu Meclis seçimleri
- 20 Eylül 1964 Cezayir yasama seçimleri
- 25 Şubat 1977 Cezayir yasama seçimleri
- 5 Mart 1982 Cezayir yasama seçimleri
- 26 Şubat 1987 Cezayir yasama seçimleri
- 25 Aralık 1991 Cezayir yasama seçimleri
- 5 Haziran 1997 Cezayir yasama seçimleri
- 30 Mayıs 2002 Cezayir yasama seçimleri
- 17 Mayıs 2007 Cezayir yasama seçimleri
- 10 Mayıs 2012 Cezayir yasama seçimleri
- 4 Mayıs 2017 Cezayir yasama seçimleri
- 12 Haziran 2021 Cezayir yasama seçimleri
Organizasyon[değiştir | kaynağı değiştir]
Büro[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal Halk Meclisi Başkanı[değiştir | kaynağı değiştir]
Ulusal Halk Meclisi başkanı, tartışmaları yönlendirme ve meclis çalışmalarını organize etme rolüne sahiptir. Protokol törenlerinde cumhurbaşkanı, başbakan ve Millet Meclisi başkanından sonra devlette öncelik sıralamasında dördüncü kişidir.
Yasama prosedüründe başkan; toplantıyı açar ve kapatır, tartışmaları yönetir ve kuralları uygular. Bu görevlerde, başkan yardımcılarından biri tarafından değiştirilebilir.
Ayrıca önemli anayasal imtiyazlara sahiptir: Anayasa Konseyinin dokuz üyesinden üçünü atar; anayasal yetkilerinden bazılarını (kapatılma veya kriz zamanlarında tam yetkilerle ilgili) kullanmadan önce cumhurbaşkanına danışmalıdır. Ayrıca herhangi bir zamanda, bir yasanın yayımlanmasından önce anayasaya uygunluğunu doğrulamak için Anayasa Konseyini ele geçirebilir. Ayrıca, Büro ile birlikte, Ulusal Halk Meclisi'nin kurallarını ve işleyişini yeniden düzenlemeye karar verebilir.
Ulusal Halk Meclisi başkanı, yasama organının süresi boyunca yasama organının başına seçilir.[13]
Bilgiler kamuya açıklanmasa da, APN başkanının maaş miktarı biliniyor ve yaklaşık 600.000 dinar, yani milletvekillerininkinden önemli ölçüde yüksektir.[14]
Başkan yardımcıları[değiştir | kaynağı değiştir]
Dağılımı adaylarını önceden belirleyen farklı siyasi gruplar arasında uzlaşmaya konu olan Halk Meclisinin dokuz başkan yardımcısı, birinci başkan yardımcısından dokuzuncu başkan yardımcısına kadar art arda gelen bir değiştirme emriyle gerektiği zaman, APN başkanının yerine oturmayı hedefler.
Komisyonlar[değiştir | kaynağı değiştir]
Daimi yasama komiteleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Daimi komitelerin önemli bir izleme rolü vardır: oturumlar düzenleyebilir ve bilgi toplama misyonları oluşturabilirler. Kanunların hükûmet tarafından uygulanmasını raporlar aracılığıyla izleyebilirler.
Soruşturma komisyonları[değiştir | kaynağı değiştir]
Her meclis, bir karar alarak meclis araştırma komisyonu oluşturabilir. Sonuçlarını kendilerini oluşturan meclise sunmak amacıyla, belirli gerçekler veya kamu hizmetlerinin veya ulusal şirketlerin yönetimi hakkında bilgi toplamak üzere eğitilirler. Hukuki takibata yol açan olaylar hakkında ve bu takibat devam ettiği müddetçe soruşturma komisyonu oluşturulamaz. Daha önce bir komisyon oluşturulmuşsa, soruşturmaktan sorumlu olduğu olaylarla ilgili adli soruşturma açılmasıyla görevi sona erer. Soruşturma komisyonlarının üyeleri, siyasi grupların nispi temsilini sağlayacak şekilde atanır. Soruşturma komiteleri geçici niteliktedir. Görevleri, raporlarının sunulmasıyla ve en geç kendilerini oluşturan kararın kabul edildiği tarihten itibaren altı aylık bir sürenin sonunda sona erer.
Siyasi gruplar[değiştir | kaynağı değiştir]
Millet Meclisi tüzüğüne göre, meclis gruplarında "vekiller siyasi yakınlıklara göre yeniden toplanabilirler". Gruplar en az on üyeden oluşmalıdır. Siyasi grup, yasama meclisinin açılışında, Ulusal Halk Meclisi başkanına üyeleri tarafından imzalanmış bir siyasi bildirge sunmalıdır.[15]
Grubun, genellikle aynı partinin (FLN, RND, FFS, vb.) üyesi olan tam üyelerine ek olarak, bazı milletvekilleri bir grupla "ilişki kurabilir": o zaman kotaya dahil edilmezler. Grup oluşumu için minimum 10 adet gereklidir. Bunlar genellikle küçük partilerden veya grubun oluşumunun arkasındaki ana siyasi hareketin eğilimine yakın etiketsiz üyelerdir.
Gruplar, oturacakları alanları Halk Meclisi başkanı ile birlikte kararlaştırır. Daha sonra, üyelerini bu bölge içinde nasıl dağıtacaklarının tek hakimi onlardır. Kendi teşkilatları ve kendi usul kuralları vardır. Kendi aralarından Başkanlar Konferansında kendilerini temsil edecek ve birçok önemli ayrıcalığa sahip olacak bir başkan seçerler. Özel bir komite kurulmasına talep veya aksine muhalefet etme, grubu toplantıya çağırmak için oturumun durdurulmasını talep etme, halk oyu ile oylama talep etme, nisabın teyidi için toplantıya çağrıda bulunma hakkı oylama vesilesiyle gruplarına özel aylık meclis günü düzenini hazırlama, basitleştirilmiş katılım prosedürlerinin başlatılmasını önerme veya karşı çıkma gibi. Her grup, meclis içindeki sayısal ağırlığına bağlı olarak büro ve farklı komitelerdeki temsilcilerini büyüklüklerine ve kendi mali yardımlarına göre atar. Grupların toplantı ofisleri ve odaları vardır.
Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Algerian parliament elects independent lawmaker as speaker". Reuters. 8 Temmuz 2021. 8 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2021.
- ^ a b "Algeria". cia.gov. 4 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ a b "People's National Assembly Elections in Algeria" (PDF). cartercenter.org. May 2012. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ a b c d "Algeria, Elections and Parliament". Medea Institute. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ "Algerian parliament elects independent lawmaker as speaker". Reuters. 8 Temmuz 2021. 8 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2021.
- ^ a b "Algeria, State Institutions". Medea Institute. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ a b c "Algeria - Government". GlobalSecurity.org. 10 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ "Algeria". European Forum for Democracy and Solidarity. 21 Ocak 2016. 24 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2016.
- ^ "A future in politics for women in Algeria". UNDP. 21 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2020.
- ^ "Why we must dissolve the APN". www.liberte-algerie.com (Fransızca). 6 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2014.
- ^ "La constitution". 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2021.
- ^ "Le président de l'APN". www.apn.dz (Fransızca). 14 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Ziari et Bensalah mieux payés que le chef du gouvernement". Liberté. 20 Eylül 2008. 12 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Constitution des groupes parlementaires". www.apn.dz (Fransızca). 31 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Resmi internet sitesi 8 Şubat 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
