Trabzonspor (futbol takımı)

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Trabzonspor
Tam adTrabzonspor Sportif Yatırım ve Futbol İşletmeciliği Ticaret Anonim Şirketi
Takma adKaradeniz Fırtınası, Bordo Mavililer[1]
Kısa adTS
Renkler Bordo - Mavi[2]
Kuruluş2 Ağustos 1967 (56 yıl, 238 gün önce)[2]
StadyumŞenol Güneş Spor Kompleksi
(Kapasite: 40.782)
BaşkanTürkiye Ertuğrul Doğan
Teknik direktörTürkiye Abdullah Avcı
LigSüper Lig
2022-23Süper Lig, 6.
Resmî sitetrabzonspor.org.tr
Şu anki sezon
Trabzonspor faal şubeler

Atıcılık

Atletizm

Basketbol (erkek)

Boks

Eskrim

Espor

Futbol (erkek)

Futbol (kadın)

Masa Tenisi

Judo
Trabzonspor kapanan şubeler

Hentbol (erkek)

Voleybol (erkek)

Trabzonspor (futbol takımı), 2 Ağustos 1967'de kurulan[2] Trabzonspor Kulübü'nün profesyonel futbol takımı.

Renkleri kulübün tüm branşlarda ortak olarak kullandığı, koyu bordo ve açık mavidir. Trabzonspor Futbol Takımı, Süper Lig'de şampiyon olmuş İstanbul dışındaki ilk takımdır ve şampiyon olmayı başarmış altı takımdan biridir.[3] Ayrıca, kazandığı yedi şampiyonlukla; armasında yıldız bulunan dört takımdan biridir.[3] Takımın forma üreticisi Joma'dır.[4] Takımın maçlarını oynadığı sahası Trabzon’da bulunan Şenol Güneş Spor Kompleksi'dir.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Kuruluş dönemi ve 1970'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu dönem, Trabzonspor'un Türkiye 2. Futbol Ligi'nde (şimdiki adıyla 1. Lig) oynadığı yıllar olarak tarihe geçti. 1967'de Trabzonspor Kulübü'nün çatısı altında oluşturulan Trabzonspor Futbol Takımı, aynı yıl (1967-68 futbol dönemi) İkinci Lig Beyaz Grup'ta mücadele etmeye başladı.[5] Trabzonspor, profesyonel liglere katıldığı bu ilk yılı; 20 takımlı bu ligde Boluspor'un ardından ligi altıncı bitirdi.[5] Daha sonraki iki yıl ligi dördüncü tamamladı[6][7] ve bir sonraki sene ligde 8.[8] oldu. 1971-72 futbol döneminde, Kırmızı Grup'ta ter döken Trabzonspor; liderden iki puan geride kalıp Türkiye 1. Futbol Ligi'ne (şimdiki adıyla Süper Lig) çıkamadı.[9] Bir sene sonra yeniden aynı kaderi yaşan Trabzonspor, bu kez liderle (Kayserispor) aynı puana sahip olmasına rağmen; averajla ligi ikinci bitirip Türkiye 1. Futbol Ligi'ne çıkmayı bir kez daha başaramadı.[10] 1973-74 sezonuna geldiğimizdeyse; Kırmızı Grubu en yakın rakibi Sakaryaspor'a altı puan fark atarak birinci bitiren Trabzonspor, diğer grubun birincisiyle (Zonguldakspor) oynadığı şampiyonluk maçını penaltılarda kaybetse de Türkiye 1. Futbol Ligi'ne yükseldi.[11]

Bu yıllarda: Necmi Perekli, Şenol Güneş ve Cemil Usta gibi daha sonra şampiyon olan takımın oyuncuları da kadroda yer almaya başladı.[11] Perekli, Trabzonspor'da oynadığı dönemde iki kez gol kralı olmayı başardı.[12] Bu gol krallıklarından sonra Beşiktaş ve Altay gibi 1. Lig takımlarına transfer oldu.[12]

1974-1984 arası (Şampiyonluklar Dönemi)[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu dönem Trabzonspor'un Türkiye 1. Futbol Ligi'ne yükseldikten sonraki evreyi kapsar.

Trabzonspor 1974'te Türkiye 1. Futbol Ligi'ne yükseldi.[11] Bu ligde mücadele ettiği ilk dönem 1974-75 sezonu oldu ve sezonun sonunda ligi 30 puanla 9. olarak tamamladı.[13] Bunun yanında aynı yıl; Türkiye Kupası'nda finale kadar çıkmayı başaran Trabzonspor, evinde Beşiktaş'ı 1-0 yenmesine rağmen, İstanbul'da 2-0 yenilince kupaya uzanamadı.[14]

1975-76 futbol dönemi, Trabzonspor'un ilk Türkiye 1. Futbol Ligi şampiyonluğunu kazandığı sezon oldu.[15] 1975-76 sezonunda, Trabzon'da oynanan ve Trabzonspor'un 1-0 kazandığı Fenerbahçe maçından sonra Trabzonspor liderliğe yükseldi ve sezon sonuna kadar liderliğini korudu.[15] Ahmet Suat Özyazıcı önderliğindeki takım, Fenerbahçe'nin 3 puan önünde şampiyonluğa uzanırken, lig sonunda 43 puan toplamayı başardı.[15]

Trabzonspor ilk şampiyon olduğu 1975-76 sezonundan 1983-84 sezona kadar olan süreç içerisinde; altı kez lig şampiyonluğu yaşadı.[14] Sözü geçen süreçte 1977-78[16] ve 1981-82[17] sezonlarında 1, 1982-83[18] sezonunda 2 puan farkla şampiyonluğu kaçıran Trabzonspor; altıncı şampiyonluğunu Fenerbahçe'nin beş puan önünde bitirdiği 1983-84 sezonunda kazandı.[19] 1976-77 sezonunda attığı 18 golle gol kralı olan Necmi Perekli ise, Trabzonspor'un Türkiye 1. Futbol Ligi'ndeki ilk gol kralı oldu.[20] Zamanın Trabzonspor kalecisi Şenol Güneş'se 17 Eylül 1978 ile 18 Şubat 1979 arasında oynanan lig maçlarında kalesinde gol görmeyerek (1110 dakika), hem Türk liglerinin en uzun süre gol yemeyen kalecisi hem de dünya tarihindeki en uzun süre gol yemeyen 15. kaleci oldu.[21]

Ayrıca Trabzonspor bu dönemde, 3 Türkiye Kupası, 6 Cumhurbaşkanlığı Kupası, 3 Başbakanlık Kupası ve Kıbrıs Barış Kupası'nı kazandı.[22] Elde edilen iki şampiyonluk Özkan Sümer yönetiminde diğer dört şampiyonluksa Ahmet Suat Özyazıcı'nın teknik direktörlüğü döneminde geldi.[23] Özyazıcı, şu an Trabzonspor Futbol Danışmanlığı görevini yürütmektedir. Sümer'se, bir dönem Trabzonspor'da başkanlık yapmış, ancak bir Fenerbahçe maçında çıkan olaylardan sonra federasyonu protesto ederek görevinden ayrılmıştır.[24]

1984-1996 arası[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonspor, 1984'ten 1994-95 sezonuna kadar; sezonları üçüncülük, yedincilik ve bu aradaki derecelerle tamamladı.[25] Yeni kadro yapılanmasına giden Trabzonspor, teknik direktör Georges Leekens döneminde (1992-93 sezonu) sezonun ilk on haftasında liderin on puan gerisine düştü; altı hafta hiç maç kazanamadı ve Trabzonspor tarihinin en kötü dönemlerinden birini yaşadı.[26] Ancak, bu dönemde takıma kazandırılan Ünal Karaman (Millî Takım'da kaptanlığa kadar yükseldi.) ve Tolunay Kafkas gibi oyuncular; 1994-95 ile 1995-96 sezonlarında ligi ikinci bitiren[25] ve yeniden şampiyonluk yarışına dahil olan Trabzonspor'un kadrosunda, ilk on birin değişmez isimleri arasında yer aldı.[27][28] Bu dönemde; Trabzonspor'un en büyük başarıları olarak: 1992 ve 1995'te kazanılan Türkiye Kupası, 1995'te kazanılan Cumhurbaşkanlığı Kupası ve 1985 ile 1994 yıllarında kazanılan Başbakanlık Kupası oldu.[22]

1995-96 sezonu ve etkileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonspor, 1993-94 sezonunun bitişiyle birlikte; takımın başına İstanbulspor'u çalıştıran eski kaptanı Şenol Güneş'i getirdi.[29] 218 golle Trabzonspor formasıyla en fazla gol atan oyuncu olan Hami Mandıralı ve Ogün Temizkanoğlu gibi oyuncuların yanına,[30] Şota Arveladze ve Arçil Arveladze gibi oyuncular eklendi. Şota, takıma katıldığı ilk yıl önemli sayıda gol attı.[31] 1994-95 sezonunda şampiyonluğu Beşiktaş'a kaptıran ama hem Türkiye Kupası'nı hem de Cumhurbaşkanlığı Kupası'nı kazanan Trabzonspor;[22] Şota'nın gol kralı olduğu 1995-96 sezonunda;[20] 5 Mayıs 1996'da Hüseyin Avni Aker Stadyumu'nda 1-0 öne geçtiği maçta; 55. dakikada Oğuz Çetin ve 82. dakikada Aykut Kocaman'nın golleriyle Fenerbahçe'ye 2-1 yenilerek, bir kez daha şampiyonluğu kaçırdı.[32] Bu şampiyonluğun kaçışı Trabzonspor tarihindeki önemli bir travma olarak tarihe geçti. Öyle ki, maçın ardından, Giresun'un Görele ilçesinde şampiyonluğun kaçışına üzülen bir taraftar, yazdığı:"Gömerken beni Trabzonspor bayrağına sarın. Ölümümden kimse sorumlu değil. Yeniden doğsam yine Trabzonlu doğmak isterim." içerikli notla birlikte intihar etti.[33]

Şampiyon olamayan Trabzonspor; sezon sonunda Başbakanlık Kupası'nı kazansa da,[22] bir sonraki sezon kaçırılan şampiyonluğun etkileri devam etti. Kocaelispor deplasmanının dönüşünde trafik kazası geçirip, yaşamını yitiren taraftarların cenaze töreninde; futbolcular büyük bir tepki ile karşılaştı ve kaptan Ogün Temizkanoğlu taraftarların saldırısına uğradı.[34] 2000'li yılların başına geldiğimizdeyse, takımda büyük bir değişime gidildi ve Abdullah Ercan, Ogün Temizkanoğlu ve Tolunay Kafkas gibi oyuncular takımdan gönderilerek, Rune Lange gibi yüksek bonservis ücretli oyuncularla sözleşme imzalandı. Ancak Rune Lange, Kevin David Campbell ve Jean-Jacques Missé-Missé gibi oyuncular Trabzonspor'da başarılı olamadı. Hatta Rune Lange'de olduğu gibi itilaflar ortaya çıktı ve konular FIFA nezdine taşındı.[35]

2000'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonspor taraftarından bir görüntü. (Atatürk Olimpiyat Stadyumu, 12 Aralık 2010)

2000'li yılların başı, Trabzonspor'un en başarısız dönemlerinden biri oldu. Takım 2001-2002 sezonunda, ligi 14. bitirerek; tarihinin en kötü sezonunu yaşadı.[36] Ayrıca bu sezon Trabzonspor'un en çok gol yediği ve en çok yenildiği sezon olarak tarihe geçti.[36] Bu sezondan sonra zamanın başkanı Özkan Sümer teknik direktörlüğe Samet Aybaba'yı getirerek, yeniden yapılanma kararı aldı.[37] Bu yeni yapılanma ile birlikte; Trabzonspor'da asist kralı ve en uzun süre forma giymiş yabancı futbolcu olan Ibrahim Yattara ve Michael Petković gibi yabancı isimlerin yanında; Gökdeniz Karadeniz ve Fatih Tekke gibi kulüp içinde yetişmiş yerli oyuncular da takımın bünyesine katıldı. Kurulan bu iskelet, 2002-03[38] ve 2003-04[39] sezonlarında Türkiye Kupası'nı kazanıp; 2003-04[40] ve 2004-05[41] sezonlarında sezon sonuna dek şampiyonluğu kovaladı ve her iki sezonda da Fenerbahçe'nin ardından ikinci oldu. Trabzonspor'un 2004'te İstanbul'da Fenerbahçe'ye yenildiği maçtan sonra; Trabzonspor taraftarları, maçın hakemi Cem Papila'nın yanlış kararlar verdiğini ve bunun Trabzonspor'un şampiyonluğuna mal olduğunu iddia etti.[42] Taraftarlar, Trabzon'da düzenlenen ve 40 bin kişinin katıldığı bir gösteriyle, Federasyon'u ve Merkez Hakem Kurulu'nu istifaya davet etti.[42] Bu tepkilerin ardından Cem Papila hakemliği bıraktığını açıkladı.[42] Trabzonspor, başkanlığa Nuri Albayrak'ın gelmesiyle birlikte; kariyerli yabancı oyuncular getirerek başarıya ulaşma yoluna gitti. Marcelinho[43] ve Kiki Musampa[44] gibi oyuncular transfer edilse de, bunlar takıma uyum sağlayamadı.

2008'de Sadri Şener'in başkan seçilmesiyle birlikte[45] takımdaki oyuncuların büyük bir kısmıyla yollar ayrıldı, teknik direktörlüğe Ersun Yanal getirilip, 25 transfer yapıldı.[46] Yapılan bu transferlerle, Trabzonspor 2008-09 sezonunda şampiyonluk yarışını son haftaya kadar sürdürdü ve lig üçüncüsü oldu.[47]

2010'lar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bir sonraki sene göreve Hugo Broos'u getiren Trabzonspor yönetimi, takım başarısız sonuçlar alınca; Hugo Broos'un görevine son verdi.[48] Broos'un yerine Şenol Güneş'le anlaşıldı. Güneş'in gelmesiyle birlikte takım başarılı sonuçlar aldı. 2009-10 sezonunda Trabzonspor; hem Türkiye Süper Kupası'nı hem de Türkiye Kupası'nı kazandı.[49] Trabzonspor, 2010-11 sezonunun ilk yarısını lider kapatmayı başardı.[50] Fakat sezonu 82 puanla bitirmesine rağmen şampiyonluğu ikili averajla Fenerbahçe'ye kaptıran Trabzonspor, o sezon Fenerbahçe'nin 3 Temmuz 2011'de şike davası nedeniyle şampiyonluk kupasının kendisine verilmesini istedi. Aynı süreçte Fenerbahçe UEFA kararıyla Avrupa kupalarından 2 yıl boyunca men edildi. Sonraki süreçte Trabzonspor konuyu CAS ve FIFA'ya taşıma kararı aldı. Bu süreç devam ederken Trabzonspor birçok oyuncusunu elinden kaçırdı ve 2011-12 sezonuna farklı bir kadroyla giren Bordo-Mavililer sezonu 3. sırada bitirdi.

2012-13 sezonunda Sadri Şener'den sonra başkanlığa İbrahim Hacıosmanoğlu geldi. Bu sezonun 19. haftasındaki 3-1 kaybedilen Elazığspor maçı sonrası 2009 yılından bu yana takımda görev yapan Şenol Güneş görevi bıraktı ve yerine sezon sonuna kadar Tolunay Kafkas getirildi. Bir önceki sezona göre daha kötü sonuçlar alan ve başarılı olamayan Trabzonspor ligi 9. sırada tamamladı fakat Türkiye Kupası'nda Fenerbahçe'ye finalde 1-0 mağlup olmasına rağmen final oynadığı için Avrupa ligine gitmeye hak kazandı. 2013-14 sezonunda Florent Malouda ve Jose Bosingwa gibi isimleri takıma getiren Trabzonspor teknik direktörlüğe de Mustafa Reşit Akçay'ı getirdi fakat ligde istediği sonuçları alamamasına rağmen UEFA Avrupa Ligi'nde sırasıyla Derry City, Dinamo Minsk ve Kukesi'yi eleyip gruplara kalmayı başardı. Gruplarda Lazio, Apollon Limasol ve Legia Varşova ile eşleşen Trabzonspor grubu 14 puanla namağlup lider bitirdi ve 2. tura yükseldi ve Juventus'la eşleşti. Bordo-Mavililer rakibine iki maçta da 2-0'lık sonuçlarla yenilerek elendi. Ligin 20. haftasında Mustafa Reşit Akçay görevi bıraktı ve yerine Hami Mandıralı getirildi. Bu sezonda ligi 4. bitirerek yine Avrupa Ligi'ne katılmayı başaran Trabzonspor, 2014-15 sezonu öncesinde teknik direktörlüğe Vahid Halilhodzic'in getirilmesinden sonra kadrosunu büyük oranda değiştirerek yaklaşık 20 transfer yaptı. Başta Oscar Cardozo olmak üzere Mehmet Ekici, Constant, Waris ve Yatabare gibi oyuncuları takıma transfer eden Trabzonspor, kötü sonuçlar nedeniyle teknik direktör Vahid Halilhodzic iie yollarını ayırdı ve 10. haftada takımın başına 2. kez Ersun Yanal'ı getirdi. Ersun Yanal'ın gelişiyle birlikte başarılı sonuçlar alan Bordo-Mavililer Avrupa Ligi'nde Metalist Kharkiv, Lokeren ve Legia Varşova ile birlikte olduğu grubu ikili averajla 2. sırada bitirdi ve 2. turda Napoli ile eşleşti. Bu maçların birincisinde rakibine Hüseyin Avni Aker stadında 4-0 mağlup olan Trabzonspor rövanşta da rakibine 1-0'lık sonuçla yenilerek elendi. Ligi 5. sırada bitiren Trabzonspor'da teknik direktör Ersun Yanal'la yollar ayrıldı. 2015-16 sezonu öncesinde Şota Arvelazde takımın başına geçti fakat ligin 11. haftasında 1-0 kaybedilen Medipol Başakşehir maçı sonrası o da istifa etti. Sonrasında 6 Aralık 2015'te yapılan seçim sonrası başkanlığa Muharrem Usta getirildi. Bu süreçte takım devre arasına kadar Sadi Tekelioğlu'na emanet edildi ve devre arasını orta sıralarda tamamlayan Trabzonspor yeniden Hami Mandıralı'yı takımın başına getirdi. Bu süreçte mali krizlerle boğuşan Trabzonspor, takımdaki futbolcularla ödeme konusunda kriz yaşadı ve bazı yabancı futbolcular sezon bitmeden takımdan ayrıldı. Ligde kötü sonuçlar almaya devam eden Bordo-Mavililer 2001-02 sezonundan sonraki en kötü dönemini yaşadı. Ligi 12 galibiyet, 4 beraberlik, 18 mağlubiyetle 40 puanla 12. sırada bitiren Trabzonspor ligin 33. haftasında Antalyaspor'a 7-0 yenilerek lig tarihinin en farklı mağlubiyetini aldı. Bu mağlubiyetten sonra Hami Mandıralı görevi bıraktığını açıkladı. Trabzonspor 2016-17 sezonu öncesinde teknik direktörlüğe 3. kez Ersun Yanal'ı getirdi ve Muharrem Usta önderliğindeki Trabzonspor, sezon öncesi takımın teknik direktörü Ersun Yanal'la birlikte 50. yıl öncesi yeniden yapılanma kararı aldı. Sezon öncesi takımdaki birçok oyuncuyu gönderen Bordo-Mavililer, UEFA'nın getirdiği mali kısıtlama nedeniyle maliyeti düşük futbolculara yöneldi. Ligin ilk yarısında yaptığı transferlerden verim alamayan Trabzonspor, ligi 18 puanla 13. sırada bitirdi. Devre arası kadrosunu güçlendiren Trabzonspor ikinci yarısında yeni stadı Medical Park Arena'ya geçtikten sonra çıkışa geçti ve 5. sıraya kadar yükseldi. Trabzonspor, Medical Park Arena'daki ilk resmi maçına 29 Ocak 2017'de Gaziantepspor karşısında çıktı ve maçı 4-0 kazandı. Bu maçta Fabian Castillo yeni stattaki ilk golü atan futbolcu oldu ve tarihe geçti. Trabzonspor yeni stadındaki ilk mağlubiyetini de 8 Nisan 2017'de Beşiktaş'a 4-3 yenilerek aldı. 2018-19 sezonunda Trabzonspor'un yeni başkanı Ahmet Ağaoğlu oldu ve kulübün mali açıdan sıkıntılı bir durumda olduğunu belirtti. Ağaoğlu yönetiminde kulübün borçlarında yapılandırmaya gidildi ve kulübün başına, 90'lı yıllarda Trabzonspor camiası tarafından efsane olarak anılan Ünal Karaman getirildi. Bu sezon takımdaki önemli isimlerin sakatlıkları ve ara transfer döneminde transfer yasağı gibi problemler yaşanmasına rağmen takım ligi Galatasaray'ın 5 puan gerisinde 4. olarak tamamladı. 2019'un sonunda Ünal Karaman ile Ahmet Ağaoğlu arasında yaşanan kriz sonucu Ünal Karaman teknik direktörlükten ayrıldı ve yerine yardımcısı, futbolculuk kariyerinde Bursaspor'da da şampiyonluk yaşamış Hüseyin Çimşir getirildi.

2020'ler[değiştir | kaynağı değiştir]

2019-20 sezonunda borçları yapılandırma ve uygun transferleri sayesinde sezon başından beri şampiyonluğun en büyük adayı haline gelen takım, son 10 senenin en parlak dönemini yaşadı ve ligin bitimine 8 hafta kala Pandemi sebebiyle verilen araya lider olarak girdi. Fakat sezon başlamaya yakınken UEFA tarafından, finansal fair-play kuralların uyulmadığı gerekçesiyle Trabzonspor Avrupa kupalarından men edildi. Pandemi sonrası performans olarak düşüş yaşayan takım 19 Temmuz 2020 tarihinde 36 sene sonra şampiyonluğa en yakın olduğu sezonda şampiyonluğu bir kez daha kaçırdı ve sezon sonu İstanbul Başakşehir şampiyonluk ipini göğüsleyen takım oldu. Şampiyonluğun kaçmasının ardından Hüseyin Çimşir'in görevine son verilerek yerine yardımcı antrentör olarak gelen Eddie Newton getirildi. Bu sezonda Süper Lig'de şampiyonluğu kıl payı kaçıran Trabzonspor, finalde Alanyaspor ile karşılaştığı Türkiye Kupası'nı 10 sene üzerine kazanarak 9. kez kazandığı Türkiye kupasını da müzesine getirmiş oldu. 2020-21 sezonuna Eddie Newton ile devam eden Trabzonspor, ilk 8 hafta beklenen performansı gösterememesi sebebiyle Newton ile de yollarını ayırdı ve teknik direktör Abdullah Avcı ile anlaştı. Eddie Newton yönetiminde küme hattına kadar düşen takım, Abdullah Avcı'nın gelişiyle 4.lüğe kadar yükseldi ve sezonu 4. olarak tamamladı. Ayrıca geçen sezon pandemi sebebiyle ertelenen Türkiye Süper Kupası'nı 27 Ocak 2021'de Başakşehir'le oynadığı maç sonrası 9. kez müzesine getirmiş oldu. Ligde oynanan 40 maç sonunda 19 galibiyet 14 beraberlik ve 7 mağlubiyetle 71 puan toplayan Trabzonspor ligi 4. tamamladı ve 2021-22 UEFA Avrupa Konferans Ligi'ne üçüncü eleme turundan katılmaya hak kazandı. 2020-21 Türkiye Kupası'nda ise 5. turda Adana Demirspor'a normal süresi ve uzatmaları 2-2 biten maç sonucunda penaltılarda 4-3 kaybederek kupadan elendi. 2021-22 sezonuna iyi bir başlangıç yapan bordo-mavili ekip, 38 haftalık lig maratonunun 35. haftasında şampiyonluğunu ilan ederek 38 yıllık hasrete son verdi ve yedinci şampiyonluğunu ilan etti.

Avrupa kupaları tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonspor'un Barcelona'yı 1-0 yendiği maçta kullanılan top.

Trabzonspor, 1975-76 sezonunda ligde şampiyon olarak[15] ertesi sezon ilk kez bir UEFA organizasyonuna (Şampiyon Kulüpler Kupası) katılmaya hak kazandı. Avrupa'da ilk maçını İzlanda temsilcisi ÍB Akraness ile oynayan ve bu takımı eleyen bordo-mavili takımın Avrupa arenasındaki ilk golünü Necmi Perekli attı.[51] IA Akranes'ı eleyen Trabzonspor, ikinci turda Liverpool ile eşleşti. Trabzon'daki ilk maçı 1-0 kazanan Trabzonspor, İngiltere'de elenmekten kurtulamasa da; Şampiyon Kulüpler Kupası'nı kazanan Liverpool'a, o sene Avrupa maçlarındaki tek yenilgisini tattırdı.[52] Trabzonspor'un Avrupa arenasındaki en büyük başarısı UEFA Kupası 3. Turu olsa da; tarihi boyunca Olympique Lyonnais ve Aston Villa gibi önemli Avrupa kulüplerini eledi. Internazionale, Liverpool ve Barcelona gibi Avrupa'da şampiyonluklar yaşamış takımları yenmeyi başardı.[53][54]

Trabzonspor Avrupa'daki en farklı galibiyetini 2007 yılında 6-0 ile Vllaznia Shkodër karşısında alırken,[55] en farklı mağlubiyetini 1990-91 sezonunda 7-2'lik sonuçla FC Barcelona karşısında aldı.[54]

Lig mücadeleleri ve sezonlara göre sıralaması[değiştir | kaynağı değiştir]

1974-

Sezon O G B M AG YG AV P Lig Kupa Süper Kupa Teknik Direktör
1974-75 30 9 12 9 19 17 +2 30 9.sırada Final TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1975-76 30 17 9 4 36 14 +22 43 Şampiyon Final TürkiyeŞükrü Ersoy (13 maç), TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı (17 maç)
1976-77 30 18 7 5 41 12 +29 43 Şampiyon Şampiyon Şampiyon TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1977-78 30 18 5 7 42 16 +26 41 2.sırada Şampiyon Şampiyon TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1978-79 30 13 16 1 34 7 +27 42 Şampiyon 6.kademe Şampiyon TürkiyeÖzkan Sümer
1979-80 30 12 15 3 25 11 +14 39 Şampiyon Çeyrek final Şampiyon TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1980-81 30 16 7 7 41 21 +20 39 Şampiyon 5.kademe Şampiyon TürkiyeÖzkan Sümer
1981-82 32 14 15 3 26 11 +15 43 2.sırada Çeyrek final Final TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1982-83 34 17 13 4 40 19 +21 47 2.sırada Yarı final TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1983-84 34 18 14 2 43 14 +29 50 Şampiyon Şampiyon Şampiyon TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1984-85 34 14 14 6 38 26 +12 42 3.sırada Final Final TürkiyeÖzkan Sümer (24 maç), Türkiyeİlyas Akçay (10 maç)
1985-86 36 12 13 11 37 27 +10 37 7.sırada 6.kademe Almanya Jürgen Sundermann (26 maç), TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı (8 maç)
1986-87 36 18 13 5 49 21 +28 49 4.sırada Çeyrek final TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı
1987-88 38 16 9 13 57 51 +6 57 6.sırada 4.kademe TürkiyeMetin Türel (19 maç), TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı (19 maç)
1988-89 36 19 7 10 59 38 +21 64 5.sırada 4.kademe Almanya Werner Biskup (4 maç), TürkiyeŞenol Güneş (32 maç)
1989-90 34 20 8 6 58 28 +30 68 3.sırada Final BelçikaUrbian Braems
1990-91 30 14 9 7 55 37 +18 51 3.sırada Yarı final TürkiyeÖzkan Sümer
1991-92 30 16 7 7 56 31 +25 55 4.sırada Şampiyon BelçikaUrbian Braems
1992-93 30 17 9 4 57 27 +30 60 3.sırada Yarı final Final BelçikaGeorge Leekens
1993-94 30 17 8 5 67 28 +39 59 3.sırada Yarı final BelçikaGeorge Leekens (4 maç), TürkiyeŞenol Güneş (26 maç)
1994-95 34 23 7 4 80 28 +52 76 2.sırada Şampiyon TürkiyeŞenol Güneş
1995-96 34 26 4 4 79 24 +55 82 2.sırada Çeyrek final Şampiyon TürkiyeŞenol Güneş
1996-97 34 22 6 6 73 33 +40 72 4.sırada Final TürkiyeŞenol Güneş (20 maç), TürkiyeYılmaz Vural (14 maç)
1997-98 34 19 9 6 68 42 +26 66 3.sırada Yarı final TürkiyeYılmaz Vural (9 maç), TürkiyeÖzkan Sümer (15 maç)
1998-99 34 17 7 10 48 37 +11 58 4.sırada 6.kademe TürkiyeAli Kemal Denizci (10 maç), İngiltereGordon Milne (24 maç)
1999-00 34 15 8 11 47 41 +6 53 6.sırada Çeyrek final TürkiyeAhmet Suat Özyazıcı (14 maç), TürkiyeGiray Bulak (20 maç)
2000-01 34 17 7 10 69 52 +17 58 5.sırada Çeyrek final TürkiyeGiray Bulak (18 maç), TürkiyeSadi Tekelioğlu (16 maç)
2001-02 34 11 7 16 49 60 -11 40 14.sırada Çeyrek final TürkiyeSadi Tekelioğlu (17 maç), Almanya Hans-Peter Briege (17 maç)
2002-03 34 13 12 9 44 33 +11 51 7.sırada Şampiyon TürkiyeSamet Aybaba
2003-04 34 22 6 6 60 38 +22 72 2.sırada Şampiyon TürkiyeSamet Aybaba (14 maç), TürkiyeTurgay Semercioğlu (5 maç), TürkiyeZiya Doğan (15 maç)
2004-05 34 24 5 5 73 29 +44 77 2.sırada Yarı final TürkiyeZiya Doğan (14 maç), Türkiyeİhsan Derelioğlu (3 maç), TürkiyeŞenol Güneş (17 maç)
2005-06 34 15 7 12 51 42 +9 52 4.sırada Grup aşaması TürkiyeŞenol Güneş (7 maç), TürkiyeOrhan Çıkırıkçı (1 maç), Bosna-HersekVahid Halilhodžić (26 maç)
2006-07 34 15 7 12 54 44 +10 52 4.sırada Yarı final BrezilyaSebastião Lazaroni (4 maç), TürkiyeZiya Doğan (30 maç)
2007-08 34 14 7 13 44 39 +5 49 6.sırada Grup aşaması TürkiyeZiya Doğan (9 maç), TürkiyeAhmet Özen (1 maç), TürkiyeErsun Yanal (24 maç)
2008-09 34 19 8 7 54 34 +20 65 3.sırada Grup aşaması TürkiyeErsun Yanal (29 maç), TürkiyeAhmet Özen (5 maç)
2009-10 34 16 9 9 53 32 +21 57 5.sırada Şampiyon BelçikaHugo Henry Broos (13 maç), TürkiyeŞenol Güneş (21 maç)
2010-11 34 25 7 2 69 23 +46 82 2.sırada Grup aşaması Şampiyon TürkiyeŞenol Güneş
2011-12 34 15 11 8 60 39 +21 56 3.sırada 4.eleme turu TürkiyeŞenol Güneş
2012-13 34 13 7 14 39 40 -1 46 9.sırada Final TürkiyeŞenol Güneş (19 lig maçı), TürkiyeTolunay Kafkas (15 lig maçı)
2013-14 34 14 11 9 53 41 +12 53 4.sırada 4.eleme turu TürkiyeMustafa Reşit Akçay (20 lig maçı), TürkiyeHami Mandıralı (14 lig maçı)
2014-15 34 15 12 7 58 48 +10 57 5.sırada Son 16 Bosna-HersekVahid Halilhodžić (8 lig maçı), TürkiyeErsun Yanal (26 lig maçı)
2015-16 34 12 4 18 40 59 -19 40 12.sırada Son 16 GürcistanShota Arveladze (11 lig maçı), TürkiyeSadi Tekelioğlu (8 lig maçı), TürkiyeHami Mandıralı (15 lig maçı)
2016-17 34 14 9 11 39 34 +5 51 6.sırada Grup aşaması TürkiyeErsun Yanal
2017-18 34 15 10 9 63 51 +12 55 5.sırada Son 16 TürkiyeErsun Yanal (8 lig maçı), TürkiyeRıza Çalımbay (26 lig maçı)
2018-19 34 18 9 7 64 46 +18 63 4.sırada Çeyrek final TürkiyeÜnal Karaman
2019-20 34 18 11 5 76 42 +34 65 2.sırada Şampiyon Şampiyon TürkiyeÜnal Karaman (17 lig maçı), TürkiyeHüseyin Çimşir (16 lig maçı), İngiltereEddie Newton (1 lig maçı)
2020-21 40 19 14 7 50 37 +13 71 4.sırada 5.eleme turu İngiltereEddie Newton (7 lig maçı), TürkiyeAbdullah Avcı (33 lig maçı)
2021-22 38 23 12 3 69 36 +33 81 Şampiyon Yarı final Şampiyon TürkiyeAbdullah Avcı
2022-23 36 17 6 13 64 54 +10 57 6.sırada Çeyrek final TürkiyeAbdullah Avcı (23 lig maçı), TürkiyeOrhan Ak (3 lig maçı), Türkiyeİhsan Derelioğlu (2 lig maçı), HırvatistanNenad Bjelica (8 lig maçı)

1967-1974

Trabzonspor’un Süper Lig tarihinde en çok maça çıkan teknik direktörler (1974-2024)[değiştir | kaynağı değiştir]

Teknik direktör M
1 Türkiye Ahmet Suat Özyazıcı 312
2 Türkiye Şenol Güneş 284
3 Türkiye Özkan Sümer 129
4 Türkiye Ersun Yanal 121
5 Türkiye Abdullah Avcı 94
6 Belçika Urbain Braems 64
7 Türkiye Ziya Doğan 54
8 Türkiye Ünal Karaman 51
9 Türkiye Samet Aybaba 48
10 Türkiye Sadi Tekelioğlu 63
  Şu anda aktif Trabzonspor teknik direktörü

Trabzonspor'da Kupa kazanan teknik direktörler (Tüm Kupalar)[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonspor tarihinde 12 kupa ile en çok kupa kazanan teknik direktörü Ahmet Suat Özyazıcı.
Teknik direktör Kupa Süper Lig 1. Lig Türkiye Kupası Süper Kupa Başbakanlık Kupası
1 Türkiye Ahmet Suat Özyazıcı 13 1976, 1977, 1980 1974 1977, 1978, 1984 1976, 1977, 1979, 1983 1976, 1978
2 Türkiye Şenol Güneş 5 1995, 2010 1995, 2010 1994
3 Türkiye Özkan Sümer 4 1979, 1981 1978, 1980
4 Türkiye Abdullah Avcı 3 2022 2020, 2022
5 Türkiye İlyas Akçay 1 1985
Türkiye Yılmaz Vural 1 1996
Belçika Urbain Braems 1 1992
Türkiye Samet Aybaba 1 2003
Türkiye Ziya Doğan 1 2004
İngiltere Eddie Newton 1 2020
Alt Toplam 31 6 1 9 10 5

Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Süper Lig

Türkiye Kupası

Süper Kupa

Başbakanlık Kupası

1. Lig

Kıbrıs Barış Kupası

Kadro[değiştir | kaynağı değiştir]

7 Şubat 2024 itibarıyla
Mevki Futbolcu
1 Türkiye KL Uğurcan Çakır (kaptan)
2 İtalya DF Rayyan Baniya
3 İspanya DF Joaquín Fernández
4 Türkiye DF Hüseyin Türkmen
5 Türkiye DF Berat Özdemir (Al-Ettifaq'tan kiralık)
6 Fransa DF Batista Mendy
7 Bosna-Hersek FV Edin Višća
8 Kuzey Makedonya OS Enis Bardhi
9 Türkiye FV Umut Bozok
12 Belçika DF Thomas Meunier
14 Yunanistan OS Taxiarchis Fountas
16 Türkiye OS Kerem Şen
18 Türkiye DF Eren Elmalı
20 Karadağ OS Ognjen Bakić
Mevki Futbolcu
23 Türkiye OS Umut Güneş
24 Hollanda DF Stefano Denswil
27 Mısır OS Trézéguet
29 Fildişi Sahili OS Nicolas Pépé
30 Nijerya FV Paul Onuachu (Southampton'dan kiralık)
32 Hırvatistan DF Filip Benković (Udinese'den kiralık)
33 Türkiye OS Göktan Gürpüz
50 Türkiye DF Mehmet Aydın (Schalke 04'ten kiralık)
54 Türkiye KL Muhammet Taha Tepe
73 Türkiye DF Arif Boşluk
94 Türkiye FV Enis Destan
98 Türkiye KL Kağan Moradaoğlu
99 Hırvatistan OS Mislav Oršić

Kiralık gönderilenler[değiştir | kaynağı değiştir]

Teknik kadro[değiştir | kaynağı değiştir]

Görev İsim
Teknik Direktör Türkiye Abdullah Avcı
Takım Menajeri Türkiye Emrah Tok
Yardımcı Antrenör Hırvatistan Nino Bule
Atletik Performans Antrenörü Türkiye Ali Bulut
Kaleci Antrenörü Türkiye Ömer Alper Boğuşlu
Analist Türkiye Mesut Kabahasanoğlu
Doktor Türkiye Halil Polat
Fizyoterapist Türkiye Fatih Emre Doğan
Fizyoterapist Türkiye Oğuzhan Kolot
Fizyoterapist Türkiye Burak Subaşı

Futbol şubesine ait tesisler[değiştir | kaynağı değiştir]

Hüseyin Avni Aker Stadyumu[değiştir | kaynağı değiştir]

Hüseyin Avni Aker Stadyumu, Trabzon'da bulunan, Trabzonspor'un maçlarını oynadığı ve 1. Karadeniz Oyunları'nda ana stat görevini gören, doğal çim zeminli kent stadı.[56]

Stadın, 19.800[57] kişilik kapasitesine 2008'den sonra yapılan eklemelerle stadın kapasitesi 21.260[58][59]'a ulaşmıştır.

Hüseyin Avni Aker Stadyumu, 1951'de yılında 2.400 kişilik yapılmıştır, daha sonra birçok kez onarım geçirmiştir.[60] Stada 1981'de büyük bir tadilat yapılmış, 1994'te stadın üstü kapatılıp ışıklandırılmıştır.[60] 2008'de +1.200,[58] 2010'da +260[59] kişilik kapasite artışına tabii tutulan stat bugünkü halini almıştır. Ayrıca 2008'de yapılan onarımda, maraton tribününün üzeri açılmıştır.[61]

Hüseyin Avni Aker Stadı, UEFA kriterlerine uygun ve UEFA organizasyonlarında kullanılan bir stattır.[62]

Stat, adını Hüseyin Avni Aker'den almıştır. Stada ad vermek için valilikte yapılan toplantıda; stadın yapılması için çokça uğraşıp, uçurum zeminin toprak dolgusunun yapılması için önemli mesai harcayan, zamanın Trabzon Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü Asbaşkanı ve Trabzon'un ilk beden eğitimi öğretmeni Hüseyin Avni Aker'in adı, Hayri Gür'ün teklifiyle stada verilmiştir.[63][64]

Şenol Güneş Spor Kompleksi

Trabzon'un Akyazı beldesinde yer alan, yapımına 24 Kasım 2013'te başlanılan ve 18 Aralık 2016'da açılan futbol stadyumudur. Süper Lig kulüplerinden Trabzonspor'un maçlarına ev sahipliği yapmaktadır. Stadın kapasitesi 40.782 kişilik olup, tahmini olarak 350 milyon TL'ye mal oldu. Stat denize dolgu yapılan bir alanda inşa edildi.

Trabzonspor'un maçlarını oynadığı Hüseyin Avni Aker Stadyumu 1951 yılında inşa edilmişti. Bu tarihten itibaren birçok kez onarımdan geçirilen stat çok eskimesi, taraftarın maçlara ilgi göstermemesi gibi sebeplerden ötürü tartışılmaya başlandı.

Trabzonspor'a yeni bir stat yapma fikri ilk olarak Nuri Albayrak döneminde ortaya atıldı. Albayrak, Mart 2007'de açıkladığı projede Avni Aker Stadı'nın yıkılıp aynı yere yeniden yapılacağını açıkladı. Ancak birkaç ay sonra yaptığı açıklamada aynı yere stat yapmanın şehri boğacağını belirtip yeni stadın Akyazı beldesinde dolgu alana yapılabileceğini belirtti. Projenin tanıtılmasından sonra pek fazla ilerleme kaydedilemeyen proje için somut adımlar 2010 yılında Sadri Şener'in başkanlığı döneminde atılabildi.[65]

Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Trabzonsporlu sporcuların, çalışmalarını gerçekleştirdiği tesislerdir. Tesislerde: antrenman alanları (5 antrenman sahası[66]); kafeterya vb. dinlenme alanları ve organik tarım alanı[67] gibi bölümler bulunur. Tesisin toplam kapladığı alan, 50 bin m².dir.[68]

Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri'nin sponsoru İstikbal Mobilya'dır.[69] 1983'te yapımına başlanan ve 1985'te hizmete açılan tesisler,[66] 2010 yazında yenilenmiştir.[69] Tesislerde 60 idari, 24[67] teknik (organik tarım alanı dahil) olmak üzere; toplamda 84 kişi çalışmaktadır.[66]

Bu tesisler isimlerini; eski Spor Bakanı ve Trabzonspor'un onursal başkanı Mehmet Ali Yılmaz'dan almaktadır.[70]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Trabzonspor İnformation" (İngilizce). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  2. ^ a b c "Tarihçe". trabzonspor.org.tr. 29 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Aralık 2010. 
  3. ^ a b "Süper Lig Şampiyonlukları". TFF. 30 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  4. ^ "Trabzonspor´a forma sponsoru - Trabzon Haberleri". www.haberturk.com. 23 Haziran 2023. 23 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2023. 
  5. ^ a b "1967-1968 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 31 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  6. ^ "1969-1970 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  7. ^ "1968-1969 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  8. ^ "1970-1971 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  9. ^ "1971-1972 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  10. ^ "1972-1973 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  11. ^ a b c "1973-1974 Türkiye 2. Ligi" (İngilizce). 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  12. ^ a b "Gol Krallarımız". trabzonspor.org.tr. 16 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  13. ^ "Türkiye 1. Ligi 1974-1975". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  14. ^ a b "Trabzon'a Güneş, kupasız doğmuyor". Aksiyon Dergisi, Sayı: 819. 16 Ağustos 2010. 23 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2010. 
  15. ^ a b c d "Türkiye 1. Ligi 1975-1976". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  16. ^ "Türkiye 1. Ligi 1977-1978". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  17. ^ "Türkiye 1. Ligi 1981-1982". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  18. ^ "Türkiye 1. Ligi 1982-1983". 8 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  19. ^ "Türkiye 1. Ligi 1984-1985". 6 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  20. ^ a b "Ligin Gol Kralları". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi Sitesi. 30 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  21. ^ "Şenol Güneş, 'gol orucu'nda 15. sırada". Hürriyet Gazetesi. 30 Ocak 2006. 8 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  22. ^ a b c d "Başarılarımız". trabzonspor.org.tr. 29 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  23. ^ "Ahmet Suat Özyazıcı Yeniden Trabzonspor'da". haberler.com. 23 Ocak 2010. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  24. ^ "Özkan Sümer İsyanı". Radikal Gazetesi. 6 Eylül 2003. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  25. ^ a b "Süper Lig Tarihi". 7 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  26. ^ Çol, Zeki, Milliyet Gazetesi, Erken İflas, s.26, yayım günü: 1992-11-15
  27. ^ Altuğ, Atalay, Milliyet Gazetesi, Tolunay'dan İmza, s.28, yayım günü: 1995-5-19
  28. ^ Milliyet Gazetesi, Ünal="Tesadüfen Futbolcu Oldum, s.27, yayım günü: 1995-4-1
  29. ^ "Şenol Güneş". TFF. 29 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  30. ^ "Gol Krallarımız". trabzonspor.org.tr. 16 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  31. ^ Altuğ, Atalay, Milliyet Gazetesi, Şota'da Boş Yok, s.29, yayım günü:1993-12-14
  32. ^ Yıldırım, Enis, Milliyet Gazetesi, Bunu Haketmedik, s.28, yayım günü:1996-5-6
  33. ^ Aktuğ, Atalay, Milliyet Gazetesi, Trabzonspor İçin Kendisini Astı, s.25, yayım günü:1996-5-7
  34. ^ Milliyet Gazetesi, Bu Nasıl Taraftarlık, s.24, yayım günü:1997-4-20
  35. ^ "Rune Lange ile Trabzonspor İhtilafı". 10 Aralık 2010. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= (yardım)[ölü/kırık bağlantı]
  36. ^ a b "Trabzon'un kara sezonu". Hürriyet Gazetesi. 6 Mayıs 2002. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  37. ^ "Samet Aybaba 1 yıllığına Trabzonspor'da". Hürriyet Gazetesi. 11 Mayıs 2002. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  38. ^ "Türkiye Kupası Final Maçı (2002-03)". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi İnternet Sitesi. 11 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  39. ^ "Türkiye Kupası Final Maçı (2003-04)". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi İnternet Sitesi. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  40. ^ "2003-2004 Sezonu". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi Sitesi. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  41. ^ "2004-2005 Sezonu". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi Sitesi. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  42. ^ a b c "Trabzonspor'da Cem Papila Gerginliği". haberler.com. 16 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  43. ^ "Marcelinho Trabzonspor'da". LigTV. 2 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  44. ^ "Musampa Trabzonspor'da". 1 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2010. 
  45. ^ "Yeni Başkan Sadri Şener". ajansspor.com. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Aralık 2010. 
  46. ^ "Trabzonspor'un transfer ettiği 25. oyuncu". Hürriyet Gazetesi. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  47. ^ "2008-2009 Sezonu". Türkiye Futbol Federasyonu Resmi İnternet Sitesi. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  48. ^ "Hugo Broos'un Kaderi". Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  49. ^ "Trabzonspor, Şenol Güneş ile hayat buldu". Milliyet Gazetesi. 8 Kasım 2010. 6 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  50. ^ "İlk yarının lideri Trabzon!". Vatan Gazetesi. 12 Aralık 2010. 11 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  51. ^ "Turkish Clubs in UEFA Cups - 70's" (İngilizce). 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  52. ^ "Trabzonspor-Liverpool 34 yıl sonra yeniden". Mynet. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  53. ^ "Turkish Clubs in UEFA Cups - 80's" (İngilizce). 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  54. ^ a b "Turkish Clubs in UEFA Cups - 90's" (İngilizce). 27 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2010. 
  55. ^ "Trabzonspor tarih yazdı". Sporx.com. 9 Temmuz 2007. 30 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2009. 
  56. ^ "Stad-Hüseyin Avni Aker". trabzonspor.org.tr. 1 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  57. ^ "Huseyin Avni Aker Stadi". The Stadium Guide. 29 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  58. ^ a b "Hüseyin Avni Aker'de son noktaya gelindi". trabzonspor.org.tr. 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  59. ^ a b "H. Avni Aker Stadı'nda çalışmalar sürüyor". trabzonspor.org.tr. 30 Haziran 2010. 12 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  60. ^ a b "Hüseyin Avni Aker Stadyumu". Kuzey Yıldızı Trabzonlular Derneği. 11 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  61. ^ "Avni Aker'de Çatı Kalkıyor". 9 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  62. ^ "Avni Aker'e UEFA incelemesi". 5 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  63. ^ Özbak, Ali. "İşte, Hayri Gür'ün son röportajı". trabzonunsesi.com. Erişim tarihi: 13 Aralık 2010. [ölü/kırık bağlantı]
  64. ^ "Hayri Gür Vefat Etti". haber61.net. 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2010. 
  65. ^ Şenol Güneş Spor Kompleksi
  66. ^ a b c "Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri". Kuzey Yıldızı Trabzonlular Derneği. 11 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  67. ^ a b "Trabzonspor Kulübü Başkanı Sadri Şener Organik Tarım Alanıyla İlgili Eleştirilere Tepki Gösterdi". 4 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  68. ^ "Mehmet Ali Yılmaz Tesisleri 110 Trilyon". 12 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  69. ^ a b "Trabzonspor tesisleri yenilendi". 4 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  70. ^ "'Borcun Karşılığı Görülmüyor'". Taka Gazetesi. 10 Kasım 2010. 17 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.