Tathir ayeti

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Tathir Ayeti sayfasından yönlendirildi)

Tathir Ayeti (Arapça: آية التطهير), Ahzab Suresinin otuz üçüncü ayetinin bir bölümü. Şiîler'e göre bu ayet, İslâm dîni peygamberi Muhammed'in Ehl-i Beyt'inin tamamının "ismet" sıfatına hâiz olduğunu belirleyen ayettir. İsmi "pâklanılmak" anlamına gelir.

Ayet[değiştir | kaynağı değiştir]

Tathir Ayeti, (Arapça:آية التطهير; Kuran 33.33)
Ayet Türkçe Transcript Tercüme[1]
وَقَرْ‌نَ فِي بُيُوتِكُنَّ وَلَا تَبَرَّ‌جْنَ تَبَرُّ‌جَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَىٰ ۖ وَأَقِمْنَ الصَّلَاةَ وَآتِينَ الزَّكَاةَ وَأَطِعْنَ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ ۚ إِنَّمَا يُرِ‌يدُ اللَّـهُ لِيُذْهِبَ عَنكُمُ الرِّ‌جْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَ‌كُمْ تَطْهِيرً‌ا Vekarne fî buyûtikunne velâ teberracne teberruce-lcâhiliyyeti-l-ûlâ(s) ve akimne-ssalâte ve âtîne-zzekâte ve ati’na(A)llâhe ve rasûleh(u)(c) innemâ yurîdu(A)llâhu liyużhibe ‘ankumu-rricse ehle-lbeyti veyutahhirakum tathîrâ(n) Evlerinizde vakarla-oturun (evlerinizi karargah edinin), ilk cahiliye (kadınları)nın süslerini açığa vurması gibi, siz de süslerinizi açığa vurmayın; namazı dosdoğru kılın, zekatı verin, Allah'a ve elçisine itaat edin. Ey Ehl-i Beyt, gerçekten Allah, sizden kiri (günah ve çirkinliği) gidermek ve sizi tertemiz kılmak ister.

Muhteva[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu ayette İslam'da kadın ve evin yerine işaret edilmiş. Ayrıca ilk cahiliye devrine işaret edilip, o devire dönmek yasak olduğunu belirtmiş. Bu ayette (kadınlara hitap eder), cazibeleri sergilemek ve süsleri açığa vurmak ilk cahiliye dönemin alameti olarak kabul edilmiş. Namaz kılmak, zekat vermek, Allaha ve onun elçisine itaat etmek müminlere emr edilmiş.

Tefsir[değiştir | kaynağı değiştir]

Müfessirler Rics kelimesinin anlamı hakkında muhtelif anlamlar zikretmişler. Şeytan, Günah, fısk, şirk, şüphe, tamah, nefsani arzular ve bidat bu kelimenin manalarındandır.[2] Tathir kelimesi ise Arapça'da paklamak ve temizlemek manaları var. Bu ayete göre Allah Ehl-i Beyti rics’ten (pislik ve kötülükten) temiz ve tahir kılınmıştır. Şii âlimler Ehl-i Beyt'in ismetini (masum oluşlarını) bu ayetle ispatlıyor.[3][4]

Celâleddîn Süyûtî Ed Dürrü'l Mensur adlı kitabında bu ayetin tefsirinde muhtelif senetlerle ayetteki Ehl-i Beyt'ten muksadın Muhammed'in ailesi olan Fatıma, Ali, Hasan ve Hüseyin olduğuna delalet eden yirmi rivayet nakletmektedir.[5] Ayrıca Şii ve Ehl-i sünnetin diğer kaynaklarında da, ayetteki Ehl-i Beyt'ten muksadı hakkında rivayetler geçmektedir.[6][7][8][9][10][11]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Kuran 33:33". kuranmeali.com. 28 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  2. ^ İbn Babıveyh, s. 138
  3. ^ Müfid, s. 27; Şuşteri, s. 147 ve 148
  4. ^ Tabatabai, c. 16, s. 313
  5. ^ "TATHİR AYETİ". tebyan.net. 2 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2021. 
  6. ^ İbn Atiyye, c. 13, s. 72
  7. ^ İbn Kesir, c. 3, s. 799
  8. ^ Şevkani, c. 4, s. 279
  9. ^ Müsned-i Ahmed, c. 1, s. 331
  10. ^ Müsned-i Ahmed, c. 4, s. 107
  11. ^ Müsned-i Ahmed, c. 6, s. 292