Tatar Ramazan Sürgünde

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Tatar Ramazan
YönetmenMelih Gülgen
YapımcıMelih Gülgen
SenaristKerim Korcan eser
Safa Önal
OyuncularKadir İnanır
Esin Moralıoğlu
Hayati Hamzaoğlu
Yaman Okay
Yıldırım Gencer
Kazım Kartal
MüzikAhmet Kaya
StüdyoGülgen Film
TürüDram
Yapım yılı1992,Türkiye
Süre95 dakika
DilTürkçe
Önceki filmTatar Ramazan

Tatar Ramazan Sürgünde, serinin ikinci ve son filmi. 1992 yapımı olan film, ilk film Tatar Ramazan'ın devamı niteliğindedir. Olaylar yine II. Dünya Savaşı'nın sürdüğü 1942 yılında geçmektedir ve yine Cumhuriyet gazetesinin manşetleriyle açılır. "700 kasaba, 70 vilayet ve 7 düvelde namı söylendi" yazısıyla biter.

Konusu[değiştir | kaynağı değiştir]

Tatar Ramazan sürgüne gelmeden ünü gelmiştir. Bütün hapishanede Tatar Ramazan'ın adaleti koruyup kollayan, güçsüzü ezdirmeyen, mert biri olduğu konuşulmaktadır. Bütün cezaevi Tatar Ramazan'ın gelişini merakla beklemektedir. Sonunda Ramazan gelir ve "Merhaba yarenler, merhaba felaket arkadaşlarım" diyerek hapishane ahalisiyle selamlaşır.

Elbette ki gene koğuş ağası Abdurrahman Çavuş ve yardımcısı Akseli Ali bu durumdan rahatsız olur. En başta Tatar ile iyi geçinmeye çalışırlar, diğer mahpusların üzerine gittikleri gibi gidemezler. Fakat Tatar Ramazan durumu Kirmastılı ile konuşarak anlar, fakat gene de kendini tutmaya çalışır. Bu arada sevgilisi Zeynep de Tatar'ı görmek için hapishaneye gelir fakat Tatar o sırada "Benim adım Tatar Ramazan, ben bu oyunu bozarım!" diyerek müdürle takıştığından kapalıya atılmıştır. Zeynep de Tatar'ı göremeyince deliye döner en sonunda hapishaneye girerek bağırmaya başlar. En sonunda Tatar da onu duyar ve tam konuşmaya başladıklarında üzerine gelen gardiyanlardan korkan Zeynep kendini yukarı kattan atar ve ölür.

Zeynep'in ölümüyle artık Tatar'ı durduracak bir şey kalmamıştır. Abdurrahman Çavuş'da hapishane bahçesinde Tatar'a meydan okumaktadır. Sonunda Tatar Ramazan, "Gel dedin geldim, Abdurrahman Çavuş" diyerek üstüne yürür Çavuş'un. Bıçaklar çekilir ve sahne başlar. Bu sırada Kirmastılı Ağa, Aksekili'yi içeri kilitler ve Tatar Ramazan'ın Abdurrahman Çavuş'la tek başına dövüşmesini sağlar. Tatar Ramazan bir hamleyle Abdurrahman Çavuş'u bıçaklar. Çavuş kanlar içinde yere düşer. O anda Tatar Ramazan etrafına dönerek yapılanların aslında mahpuslar için olduğunu söyler, herkes Ramazan'a sahip çıkıp "Ben vurdum, biz vurduk" diyerek üstüne kapanır. Yönetim yukarıdan tehdit edip teslim olmasını ister. O arada elinde bıçağıyla Tatar Ramazan aradan çıkar ve şöyle der:

  • Burada vurulacak birisi vardı, onu da ben vurdum! Benim adım TATAR RAMAZAN gücün varsa gelip alsana!

Bu bölümde özellikle Kirmastılı karakterine dikkat edilmelidir. Kerim Korcan, yıllarca hapiste yatmış ve orada rastladığı mahkûmlardan yola çıkarak bu karakterleri yaratmıştır. Kirmastı, Bursa'nın Mustafakemalpaşa ilçesinin eski adıdır. Kirmastılı karakteri, yiğitliğin ve mertliğin sembolüdür.

Film 700 kasaba, 70 vilayet ve 7 düvelde namı söylendi yazısıyla biter.

Oyuncular[değiştir | kaynağı değiştir]

Teknik Ekip[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapımcı[değiştir | kaynağı değiştir]

Müzikler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yapım[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]