TCG Dumlupınar (D-6)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

USS Blower
Tarihçe
ABD Deniz Kuvvetleri bayrağıABD
Adı USS Blower (SS-325)
İnşa eden Electric Boat Company, Groton, Connecticut
Kızağa konuluşu 15 Temmuz 1943
Denize indirilişi 23 Nisan 1944
Görevlendirme 10 Ağustos 1944
Hizmetten çıkışı 16 Kasım 1950
Liste dışı 20 Aralık 1950
Akıbet Türkiye'ye transfer, 16 Kasım 1950
Tarihçe
Türk Deniz Kuvvetleri bayrağıTürkiye
Adı TCG Dumlupınar
Satın alınışı 16 Kasım 1950
Akıbet İsveç şilebi Naboland ile çarpışarak battı, 4 Nisan 1953
Genel karakteristik
Sınıf ve tipi Balao sınıfı denizaltı dizel-elektrik denizaltı
Deplasman 1,526 ton (1,550 t) su yüzeyi
2,424 ton (2,463 t) su altı
Uzunluk 311 ft 9 in (95,02 m)
Genişlik 27 ft 3 in (8,31 m)
Su çekimi 16 ft 10 in (5,13 m) maximum
İtme gücü Şablon:Fleet-boat-propulsion-late-GM-4-GE
Hız 20,25 knot (38 km/sa) su yüzeyi
8,75 knot (16 km/sa) su altı
Menzil 11.000 deniz mili (20.000 km) su yüzeyi 10 knot (19 km/h)
Dayanıklılık 48 saat 2 knot (3,7 km/sa) su altı
75 gün devriye
Test derinliği 400 ft (120 m)
Kişi kapasitesi 10 subay, 70–71 asker
Silah donanımı Şablon:Fleet-boat-armament-5-inch

TCG Dumlupınar (D-6), Türk Donanması'na 16 Kasım 1950 - 4 Nisan 1953 tarihleri arasında hizmet etmiştir. 4 Nisan 1953 günü I. İnönü denizaltısı ile Akdenizdeki NATO Blue Sea tatbikatından dönerken 86 kişilik mürettebatı ile deniz kazası sonucu batan Türk denizaltısıdır.

USS Blower[değiştir | kaynağı değiştir]

ABD Deniz Kuvvetleri için 1944 yılında Electric Boat Co. Groton Connecticut tarafından üretilen Balao sınıfı denizaltının ilk adı USS Blower (SS-325)’dır. Pearl Harbor’a 16 Aralık 1944 tarihinde gelen denizaltı yapılan tamirat ve bakımların ardından II. Dünya Savaşı sırasındaki ilk devriye görevine 17 Ocak 1945 günü çıkar. Cava Adası ve Güney Çin Denizinde üç ayrı devriye görevini tamamlayarak 28 Temmuz 1945 günü Avustralya’daki Fremantle limanına demirler. Eylül 1945'te Mariana Adaları bölgesinde tatbikatlara katılır. 1946-1949 yılları arasında Pasifik Filosuna bağlı kalır. Ağustos-Eylül 1948 arasında Alaska’daki radar ve sonar tatbikatlarına katılır. 1950 yılında Atlantik Filosuna devredilen denizaltı 3 Mart günü Philadelphia’ya gelerek bakıma girer. 27 Eylül tarihinde Connecticut’a gelen denizaltıda Türk Deniz Kuvvetleri personeli eğitim görür. 16 Kasım 1950 günü ABD envanterinden çıkartılan denizaltı ABD-Türkiye arasındaki Ortak Savunma Destek Yasası kapsamında Türk Deniz Kuvvetlerine devredilir ve TCG Dumlupınar adını alır.[1]

Dumlupınar faciası[değiştir | kaynağı değiştir]

1953 yılında, 3 Nisan'ı 4 Nisan'a bağlayan gece su üstünden seyrederken, saat 2.10 sularında Çanakkale Boğazı'ndaki Nara Burnu açıklarında Naboland adlı bir İsveç yük gemisiyle çarpıştı. Naboland, baş torpido dairesinin sancak tarafından Dumlupınar'a çarpmıştı. Çarpışmanın şiddetiyle Dumlupınar'ın güvertesinde bulunan 8 kişi denize düştü. 8 kişiden 2 si pervaneye takılarak, biri boğularak yaşamını yitirdi.

Olay yerine ilk olarak Gümrük Motoru geldi. Sağ kalan 5 kişi, Gümrük Motoru tarafından Çanakkale'ye götürülerek hastaneye yatırıldı. Denizaltı öylesine hızlı batmıştı ki geminin içindeki 81 kişiden yalnızca 22'si kıç torpido dairesine sığınabilmişti. Burada mahsur kalan 22 kişi battı şamandırasını su yüzüne fırlattılar. Güneşin doğmasıyla birlikte civarda dolaşan balıkçı tekneleri tarafından şamandıra görüldü. Gümrük Motoru derhal şamandıranın yanına geldi. Gümrük Motorunun ikinci çarkçısı Selim Yoludüz, şamandıradaki ahizeyi kaldırarak ve "Alo" diyerek cevap bekledi. Denizaltıdan cevap veren Astsubay Selami Özben; elektriğin kesik olduğunu, geminin sancak tarafına 15 derece yatık olduğunu, kıç torpido dairesinde 22 kişi olduklarını bildirdi. Selim Yoludüz, Kurtaran gemisinin geleceğini söyledi. Saat 11.00 sularında Kurtaran olay yerine geldi. 72 saat boyunca çalışmalar durmaksızın sürdü. Fakat boğazdaki şiddetli akıntı nedeniyle çalışmalar sonuçsuz kalıyordu. Artık denizaltıdakiler için umutlar kesilmişti.

Denizaltıda ölen 81 kişi her yılın 4 Nisan günü anılır.[2]

TCG Dumlupınar'da Hayatını Kaybeden Denizciler[değiştir | kaynağı değiştir]

Denizaltı Filosu Brovesi

Subaylar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Komodor Kurmay Albay Hakkı Burak
  2. Makine Kıdemli Yüzbaşı Naşit Öngören
  3. Makine Yüzbaşı Affan Kayalı
  4. Güverte Üsteğmen İsmail Türe
  5. Makine Üsteğmen Fikret Coşkun
  6. Güverte Teğmen Bülent Orkunt
  7. Güverte Teğmen Macit Şengün
  8. Makine Asteğmen Ahmet Er

Astsubay Kıdemli Başçavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Kd. Bçvş. Ali Tayfun
  2. Astsb. Kd. Bçvş. Emin Akan
  3. Astsb. Kd. Bçvş. Mehmet Denizmen
  4. Astsb. Kd. Bçvş. Ömer Öney
  5. Astsb. Kd. Bçvş. Sait Yıldırım
  6. Astsb. Kd. Bçvş. Şevki Özsekban
  7. Astsb. Kd. Bçvş. Hasan Tahsin Cebeci
  8. Astsb. Kd. Bçvş. Mehmet Fidan

Astsubay Başçavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Bçvş. Cemal Kaya
  2. Astsb. Bçvş. Cemaleddin Denizkıran
  3. Astsb. Bçvş. Hüseyin Uçan
  4. Astsb. Bçvş. Kemal Acun
  5. Astsb. Bçvş. Naci Özaydın
  6. Astsb. Bçvş. Salahaddin Çetindemir
  7. Astsb. Bçvş. Zeki Gider
  8. Astsb. Bçvş. Sabri Gudeberk
  9. Astsb. Bçvş. Ulvi Erhazar
  10. Astsb. Bçvş. Fevzi Gürsan

Astsubay Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Astsb. Çvş. Bahri Sertesen
  2. Astsb. Çvş. Hamd Reis
  3. Astsb. Çvş. İbrahim Altıntop
  4. Astsb. Çvş. İhsan Aral
  5. Astsb. Çvş. İhsan Coşkun
  6. Astsb. Çvş. İhsan İçdemir
  7. Astsb. Çvş. Mehmet Ali Yılmaz
  8. Astsb. Çvş. Mustafa Doğan
  9. Astsb. Çvş. Necdet Yaman
  10. Astsb. Çvş. Samim Nebioğlu
  11. Astsb. Çvş. Selami Özben
  12. Astsb. Çvş. Şaban Mutlu
  13. Astsb. Çvş. Tuğrul Çabuk
  14. Astsb. Çvş. Zeki Açıkdağ

Mükellef Çavuşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Çvş. Ramazan Yurdakul (Rizeli)
  2. Çvş. Veysel Saygılı (Karasulu)

Mükellef Onbaşılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Emin Süzen (Bodrumlu)
  2. Mehmet Kızılışık (Bodrumlu)
  3. Murat Yıldırım (Trabzonlu)
  4. Niyazi Giritli (Milaslı)
  5. İbrahim İşlemeci (İstanbullu)
  6. Züğfer Ceylan (İstanbullu)

Erler[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Ahmet Günal (Lapsekili)
  2. Ahmet Özkaya (İnebolulu)
  3. Ali Aslan (Edremitli)
  4. Ali Kökçü (Bigalı)
  5. Bekir Sarı (Şileli)
  6. Enver Uçar (Çanakkaleli)
  7. Feridan Kırcalı (İzmirli)
  8. Fikri Ulaştırıcı (Tekirdağlı)
  9. Galip Yılmaz (Giresunlu)
  10. Hasan Arslan (Çarşambalı)
  11. Hasan Bozoğlu (Çanakkaleli)
  12. Hasan Kelleci (Göreleli)
  13. Hüdai Çağdan (Çorlulu)
  14. Hüseyin Kayan (Bartınlı)
  15. Hüseyin Sayım (Bigalı)
  16. İbrahim Aksoy (Bursalı)
  17. İsmail Özdemir (Ordulu)
  18. Kadir Demiroğlu (Lapsekili)
  19. Kenan Odacıoğlu (İzmirli)
  20. Mehmet Aydın (Rizeli)
  21. Mehmet Demir (Giresunlu)
  22. Mehmet Demirel (Çanakkaleli)
  23. Murat Suyabatmaz (İnebolulu)
  24. Mustafa Özsoy (Sökeli)
  25. Mustafa Taşçı (Bartınlı)
  26. Necati Kalan (Foçalı)
  27. Nurettin Alabacak (Antalyalı)
  28. Nuri Acar (Marmarisli)
  29. Ömer Yalçın (Bandırmalı)
  30. Ülfeddin Akar (Lapsekili)
  31. Yusuf Demir (Sürmeneli)
  32. Tarık Gediz (Yozgat)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Naval History and Heritage Command - Blower 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce) 1 Eylül 2015 tarihinde erişilmiştir
  2. ^ İlgili anma haberi 6 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 9 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]