Stéphane Grappelli
| Stéphane Grappelli | |
|---|---|
 Grappelli 1976'da, Allan Warren tarafından çekildi. | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Stéfano Grappelli |
| Doğum | 26 Ocak 1908 Paris, Fransa |
| Ölüm | 1 Aralık 1997 (89 yaşında) Paris, Fransa |
| Tarzlar | Swing, continental jazz, Gypsy jazz |
| Meslekler | Müzisyen |
| Çalgılar | Keman, piyano, saksafon, akordiyon |
| İlişkili hareketler | Django Reinhardt, Quintette du Hot Club de France, Yehudi Menuhin, Oscar Peterson, David Grisman |
Stéphane Grappelli (d. 26 Ocak 1908 - ö. 1 Aralık 1997) Fransız caz kemancısı. Django Reinhardt ile birlikte tamamen telli veya yaylı enstrümanlardan oluşan "Quintette du Hot Club de France" grubunu kurdu.
Erken dönem[değiştir | kaynağı değiştir]
1908 yılında Paris'te doğdu. Ailesi İtalyandır. Annesinin ölümü ve babasının I. Dünya Savaşı'nda görev alması üzerine 4 yaşında yetimhaneye giden Grappelli kariyerine 12 yaşındayken kemanıyla sokak müzisyenliği yaparak başladı.[1] 1924 - 1928 yılları arasında Paris Konservatuvarı'nda müzik teorisi okudu. Paris'te bir virtüöz olarak ünü yayılana kadar sokak müzisyenliğine devam etmiştir. Aynı dönemde sessiz film piyanistliği yaptı,[2] saksafon ve akordiyonla da ilgilendi.
İlk olarak Quintette du Hot Club de France grubuyla birlikte çalarak adını duyurdu. Grup II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesiyle 1939 yılında dağıldı.
Savaş sonrası[değiştir | kaynağı değiştir]
Savaştan sonra caz piyanistleri Oscar Peterson ve Claude Bolling, caz kemancısı Jean-Luc Ponty, vibrafoncu Gary Burton, şarkıcı Paul Simon, mandolinci David Grisman, klasik müzik kemancısı Yehudi Menuhin, orkestra şefi André Previn gibi isimlerle beraber birçok kayıt yaptı. İngiliz gitarist Diz Disley ve orkestrası ile birlikte 13 albümde yer aldı. 1980'lerde genç İngiliz çelist Julian Lloyd Webber ile konserler verdi.
Grappelli 1997 yılında yaşam boyu başarı dalında Grammy Ödülü'ne layık görüldü. Aynı yıl ölen sanatçı Paris'te Père Lachaise mezarlığında gömülüdür.
"Sinemada prensip olarak Mozart çalmak durumundaydım, bazen komedilerde araya Gershwin sıkıştırdığım olmuştur. Sonra cazı keşfettim ve Amadeus'a hoşçakal öpücüğünü verdim." - Stéphane Grappelli
Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1940 1935-1940
- 1943 1941-1943
- 1958 Improvisations
- 1969 Limehouse Blues
- 1969 Meets Barney Kessel
- 1969 Paris Encounter
- 1971 Afternoon in Paris
- 1973 I Got Rhythm
- 1973 Just One of Those Things
- 1973 Stardust
- 1974 The Giants
- 1979 Young Django
- 1981 Vintage 1981
- 1985 Together at Last
- 1990 One on One: with McCoy Tyner
- 1992 Stephane Grappelli & Michel Legrand
- 1992 Anything Goes: with Yo Yo Ma
- 1995 Live at the Blue Note
- 1997 Celebrating Grappelli
Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Stephane Grappelli: A Life in the Jazz Century (otobiyografik belgesel)- İngilizce". 16 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2007.
- ^ "Stéphane Grappelli'nin defin töreni metni - İngilizce". 3 Aralık 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2007.
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
 | Fransız müzisyen ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
