Stokes kayması

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Stokes kayması

Stokes kayması, aynı elektronik geçişin,[1] emisyon ve absorpsiyona eğrilerinin maksimumlarının arasındaki dalga boyu veya frekans farkı olarak tanımlanır. İrlandalı fizikçi George G. Stokes'den sonra Stokes kayması olarak adlandırılmıştır.[2][3][4] Kuantum sisteminde bir atom ya da molekül, bir foton soğurduğunda enerji kazanarak uyarılmış duruma geçer. Ancak sistem kararlı hale gelmek için foton yayar, yani ışıma yaparak enerji verir. Yayılan bu fotonun enerjisi soğrulan fotonun enerjisinden daha az bir enerjiye sahiptir. Bu enerji farkı Stokes Kayması olarak adlandırılır. Eğer yayınlanan fotonun enerjisi başlangıçta soğrulan fotonun enerjisinden daha fazla ise bu olay Anti-Stokes kayması olarak adlandırılır.[5]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Gispert, J.R. (2008). Coordination Chemistry. Wiley-VCH. s. 483. ISBN 352731802X. 24 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011. 
  2. ^ Albani, J.R. (2004). Structure and Dynamics of Macromolecules: Absorption and Fluorescence Studies. Elsevier. s. 58. ISBN 044451449X. 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011. 
  3. ^ Lakowicz, J.R. 1983. Principles of Fluorescence Spectroscopy, Plenum Press, New York. ISBN 0-387-31278-1.
  4. ^ Guilbault, G.G. 1990. Practical Fluorescence, Second Edition, Marcel Dekker, Inc., New York. ISBN 0-8247-8350-6.
  5. ^ Kitai, A. (2008). Luminescent Materials and Applications. John Wiley and Sons. s. 32. ISBN 0470058188. 13 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Temmuz 2011.