Steve Biko

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Steve Biko
DoğumBantu Stephen Biko
18 Aralık 1946(1946-12-18)
Tarkastad, Doğu Kap, Güney Afrika
Ölüm12 Eylül 1977 (30 yaşında)
Pretoria, Güney Afrika
MeslekIrk ayrımı karşıtı aktivist
OrganizasyonSouth African Students' Organisation;
Black People's Convention
EvlilikNtsiki Mashalaba
Partner(ler)Mamphela Ramphele
Çocuk(lar)5, çocuklardan biri Hlumelo Biko
Apartheid
Olaylar ve Projeler

Sharpeville Katliamı
Soweto Ayaklanması · İhanet Davası
Rivonia Davası
Church Street saldırısı · CODESA
St James Kilisesi Katliamı
Cape Town barış yürüyüşü

Kuruluşlar

ANC · IFP · AWB · Siyah Kuşak · CCB
Muhafazakar Parti · ECC · PP · RP
PFP · HNP · MK · PAC · SACP · UDF
Broederbond · Ulusal Parti
COSATU · SADF

Kişiler

P. W. Botha · D. F. Malan
Nelson Mandela
Desmond Tutu · F. W. de Klerk
Walter Sisulu · Helen Suzman
Harry Schwarz · Andries Treurnicht
H. F. Verwoerd · Oliver Tambo
B. J. Vorster · Kaiser Matanzima
Jimmy Kruger · Steve Biko
Mahatma Gandi · Robert Sobukwe
Joe Slovo · Trevor Huddleston
Hector Pieterson · Winnie Madikizela-Mandela

Yerler

Bantustan · Altıncı Bölge · Robben Adası
Sophiatown · Güneybatı Afrika
Soweto · Sun City · Vlakplaas

Diğer konular

Afrika ulusalcılığı
Apartheid yasaları · Özgürlük Anlaşması
Sullivan İlkeleri · Kairos Belgesi
Yatırım çekme kampanyası
Güney Afrika Polis Teşkilatı

Steve Bantu Biko (d. 18 Aralık 1946, King Williams Town, Güney Afrika Cumhuriyeti - ö. 12 Eylül 1977, Pretoria, Güney Afrika Cumhuriyeti), Güney Afrika Cumhuriyeti'nde ırk ayrımına karşı mücadele eden halk önderi, Siyah Bilinç Hareketi'nin kurucusu.

1966'da Durban'da bulunan Natal Üniversitesi'nde tıp eğitimine başladı. Natal Üniversitesi'nde öğrenciyken ırk ayrımına karşı çeşitli faaliyetlerde bulundu. Güney Afrika Ulusal Öğrenci Birliği içerisinde yer aldı. Bu örgütte beyazlar da dahil farklı ırklardan öğrenciler yer alıyordu. Biko siyahların, yerlilerin ve farklı renkte olanların kendi örgütlerini kurmaları gerektiğini savundu. Bu amaçla 1968'de Güney Afrika Öğrenci Derneği'ni kurdu ve ilk başkanlığına seçildi. Derneğin aktif üyelerinden Ntsiki Mashalaba ile evlendi. 1972'de Siyahlar Kongresi onursal başkanlığına seçildi. Mart 1973'ten sonra tırmanışa geçen ırk ayrımı politikaları nedeniyle Biko'nun faaliyetleri tamamen yasaklandı. Birden fazla kişiyle aynı anda konuşması, kamuya açık yerlerde konuşma yapması, konuşma ve düşüncelerinin başkalarına aktarılması da bu yasak kapsamındaydı. Bunun üzerine Biko, doğduğu yer olan Doğu Cape bölgesine giderek, sağlık ve eğitim faaliyetlerinde bulunan çeşitli vakıf ve derneklerin kurulmasına öncülük etti.

16 Haziran 1976'da, Soweto'da ırk ayrımına karşı protesto gösterisi düzenleyen 700 ortaokul ve lise öğrencisinin ırkçı beyaz rejim tarafından katledilmesinden sonra, çeşitli protesto gösterileri düzenledi. Bu gösterilerde dikkat çeken Biko rejimin hedefi hâline geldi.

18 Ağustos 1977'de bir polis kontrol noktasında tutuklandı. Gözaltında başına ağır darbeler aldı ve bir gün boyunca zincirlenerek hücreye kapatıldı. Çıplak bir şekilde bir kamyonun kasasına konarak 1200 km uzaklıktaki Pretoria'ya götürüldü. Pretoria cezaevine ulaştıktan kısa bir süre sonra 12 Eylül 1977'de hayatını kaybetti. Polis ölüm nedeninin uzamış açlık grevi olduğunu açıkladı. 2 Şubat 1978'de açılan davada hiçbir polis hakkında soruşturma açılmadı, Biko'nun kafasındaki yaraların intihar girişimi sonucu oluştuğu ileri sürüldü.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Background: Steve Biko: martyr of the anti-apartheid movement. BBC News (1997-12-08).
  2. Biko, Steve (1986). I Write What I Like. Harper & Row, 103-104.
  3. See, for instance, Rian Malan's book My Traitor's Heart
  4. Stephen Bantu Biko. South African history online (09 2007). Retrieved on 2007-11-20.
  5. King William's Town's hero: Steve Biko 1946 - 1977. Buffalo City government. Retrieved on 2007-09-02.
  6. Pillay, Verashni (2007-09-12). Keeping Steve Biko alive. News24. Retrieved on 2007-09-19.
  7. Mrs Helen ZILLE. Who's who. 24.com. Retrieved on 2007-12-12.
  8. SA editor's escape from apartheid, 30 years on M & G