Siyasal iletişim

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Siyasal iletişim, temelde bir ikna sürecidir. Siyaset bilimindeki birçok terim için olduğu gibi, siyasal iletişimi tanımlamak da zor olmuştur. Cevaplarla ortaya konan tanımların fazlalığı, gerçekte kavramın karmaşık olmasından ya da belirsizliğinden değil, "siyasal iletişim" kavramının geniş kapsamlı olmasından kaynaklanmaktadır. sözcük olarak tek başına "siyasal" kavramını tanımlamak ne kadar güç ise, bir de buna " iletişim" gibi çok geniş kapsamlı ve tek bir tanımı yapılamayan ikinci bir kavramın eklenmesiyle ortaya çıkan "siyasal iletişim" kavramını tek bir tanıma sığdırılması da o denli güçtür.[1]

Tanım farkları[değiştir | kaynağı değiştir]

Robert E. Denton ve Gary C. Woodward'a göre "iletişimi "siyasal"laştıran etken mesajın kaynağı değil içeriği ve hedefidir."[1] Brian McNair da siyasal iletişim "siyaset ile ilgili hedefe dönük bir iletişim"dir derken benzer bir tanım sunmaktadır. McNair için bu sadece sözlü ve yazılı ifadeleri değil aynı zamanda görsel sunumları da; elbise, makyaj, saç veya logo tasarımı gibi, kapsayan bir tanımdır. Bir "siyasi kimliği" veya "imajı" oluşturacak her etkeni de içermelidir.[2] Aysel Aziz ise "siyasal iletişim"i şu şekilde tanımlamaktadır: "Siyasal iletişim, siyasal aktörlerin belli ideolojik amaçlarını, belli gruplara, kitlelere, ülkelere ya da bloklara kabul ettirmek ve gerektiğinde eyleme dönüştürmek, uygulamaya koymak üzere çeşitli iletişim tür ve tekniklerinin kullanılarak yapılmasıdır."[3] Siyasal iletişim için kullanılan tanımlardan birisi de Zeynep Karahan Uslu'ya aittir: "Bir siyasal görüş ya da organın, etkinlikte bulunduğu siyasal sistemin içinde kamuoyu güvenini ve desteğini sağlamak, dolayısıyla iktidar olabilmek için zaman ve konjonktürün gereklerine göre reklam, propaganda ve halkla ilişkiler tekniklerinden yararlanarak sürekli bir biçimde gerçekleştirdiği tek veya çift yönlü iletişim çabasıdır."[4] Ferhat Kentel'in siyasal iletişim tanımı ise şöyledir: "Siyasal iletişim siyasal arenada birbirini anlama ve anlatma biçimidir."[5] APSA'nın tanımı ise şudur: "Siyasal İletişim, hükümetler, diğer kurumlar, gruplar veya bireyler açısından, hem iç hem de dış siyasal sistem içinde bilginin yaratılmasını, şekillendirilmesini, yayılmasını, işlenmesini ve etkilerini kapsamaktadır."[6] Necdet Ekinci de siyasal iletişimi şöyle tanımlamaktadır: "Siyasal iletişim: Yöneten ve Yönetilen kesimlerin aktörlerince, bulundukları konumları gereği, var olan iktidarları, iç ve dış güç odaklarına karşı güçlendirmek ya da etkisini azaltmak veya ele geçirmek üzere yeni siyasal olgular yaratmak, var olanları değiştirmek amacıyla, siyasal alanda ortaya koydukları, sonuçta kimlikleri ve siyasal kültürü ortaya çıkaracak, siyasal yapıyı biçimlendirecek olan, tanıtıma dönük her türlü eylem, strateji, teknik ve uygulamalar bütünüdür."[7]

Türkçe ileri okumalar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Siyasal İletişime Giriş.Necdet Ekinci.Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayın. ISBN:978-9967-24-875-5,Bişkek.2009.
  • Siyasal İletişim: Partiler, Seçimler, Stratejiler.Abdullah Özkan. Nesil Yayınları. ISBN: 975640194X
  • Siyasal İletişim. Aysel Aziz. Nobel Yayın Dağıtım. ISBN: 9755914447
  • Siyasal İletişimi Anlamak. Oya Tokgöz. İmge Kitabevi Yayınları. ISBN: 9789755335797
  • Siyasal İletişim Kavramlar ve Ardındakiler. Emine Yavaşgel. Babil Yayıncılık. ISBN: 9756360119
  • Bir Siyasal İletişim Aracı Olarak İnternet. Hasret Aktaş. Tablet Basım Yayın. ISBN: 9756346078
  • Siyasal İletişim Yönetimi: Siyasette Marka Yaratmak. Ferruh Uztuğ. MediaCat Kitapları. ISBN: 9756347155
  • Siyasal İletişim Seçme ve İkna Stratejileri. Ahmet Kalender. Çizgi Kitabevi Yayınları. ISBN: 9758156144
  • Siyasal Propaganda. Arsev Bektaş. Bağlam Yayınları. ISBN: 9789756947777
  • Reklamcılık ve Siyasal Reklamcılık. T. Şahım. İletişim Yayınevi
  • Siyasal Kampanya Yönetimi: Mesaj, Strateji ve Taktikler. Yusuf Devran. Odak İletişim Yayınları. ISBN: 9789759205300
  • İletişimde Etkileme Süreci Seçim Kampanyalarından Örneklerle. Şengül Özerkan (Altınal). Eser Sahibinin Kendi Yayını
  • Suskunluk Sarmalı ve Siyasal İletişim. FİDE YAYINLARI. Şaban Çobanoğlu. ISBN: 9944432160;

Türkiye'de Siyasal İletişim ve Siyasal Davranış, Adem Doğan, Nobel Yayınları,ISBN 978-605-320-757-3, Ankara, 2017.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ulusal ve uluslararası siyasal iletişim uzmanları meslek örgütleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Dipnotlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Siyasal İletişim. Aysel Aziz. Nobel Yayın Dağıtım. ISBN 978-605-133-481-3
  2. ^ McNair B. An Introduction to Political Communication, London: Routledge, 2003, p.24
  3. ^ Siyasal İletişim.Aysel Aziz.Nobel Yayın Dağıtım.ISBN:9755914447. syf 3-4
  4. ^ "Siyasal İletişim ve 24 Aralık 1995 Genel Seçimleri". Yeni Türkiye Dergisi, 11. Ankara. 1996. s. 790. 
  5. ^ "Demokrasi, kamuoyu ve İletişime Dair" Birikim (dergi),Sayı:30, İletişim Yayınları,1991, s.40
  6. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2008. 
  7. ^ Necdet Ekinci: Siyasal İletişime Giriş* Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi Yayın. ISBN: 978-9967-24-875-5, Bişkek, 2009.s.47.