Siemens (birim)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Siemens (sembol: S) SI birim sisteminde elektrik iletkenliği birimi olup ohm'un tersidir. Adını, Alman kâşif ve iş insanı Ernst Werner von Siemens'den alır. Daha önceleri mho () ile de gösterilmiştir. 1971'de, türetilmiş bir SI birimi olarak kabul edilmiştir.

Siemens (S), elektrik iletkenliği birimi olarak kullanılır. Siemens birimi, bir malzemenin elektrik akımını iletme yeteneğini ifade eder. Bir malzemenin iletkenliği ne kadar yüksekse, o malzeme elektrik akımını o kadar iyi iletir.

Bir maddenin iletkenliği, malzemenin direncinin tersidir. Yani, bir malzeme ne kadar düşük dirence sahipse, o kadar yüksek iletkenliğe sahiptir. Örneğin, gümüş, bakır ve altın gibi metaller yüksek iletkenliğe sahiptirler ve bu nedenle elektrik iletkenliği için tercih edilirler.

Siemens birimi, bir amperlik akımın, bir voltajdaki bir potansiyel farkına bölünmesi ile hesaplanır. Yani, bir maddenin iletkenliği, bir saniyede bir metre uzunluğundaki bir malzemeden geçen bir amper akımı için gereken voltaj düşüşüne eşittir.

Siemens birimi, özellikle elektrik mühendisliği ve fizik alanında kullanılır.

Bir maddenin iletkenliğini hesaplamak için aşağıdaki formül kullanılabilir:

σ = I / V

Burada, σ: iletkenlik (siemens), I: akım şiddeti (amper), V: potansiyel farkı (volt).

Örneğin, bir malzemenin üzerinden 2 amperlik bir akım geçerken, 4 voltajdaki bir potansiyel farkı oluşuyorsa, bu malzemenin iletkenliği şu şekilde hesaplanabilir:

σ = I / V = 2 A / 4 V = 0.5 S

Bu malzeme için, iletkenlik 0.5 siemens veya 0.5 S olarak ifade edilir.