Ne-Yo

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Shaffer Smith sayfasından yönlendirildi)

Ne-Yo
Genel bilgiler
Doğum adıShaffer Chimere Smith
Doğum18 Ekim 1979 (44 yaşında)
Camden, Arkansas, ABD
Başladığı yerLos Angeles, Kaliforniya, ABD
TarzlarPop, R&B
MesleklerŞarkıcı, Söz yazarı, Yapımcı, Dansçı, oyuncu
Etkin yıllar1999–hâlen
Müzik şirketiCompound, Motown, Def Jam
İlişkili hareketlerRihanna, Kanye West, Jay-Z, Beyoncé Knowles, Jennifer Hudson, R. Kelly, Pitbull, Chris Brown, Celine Dion

Shaffer Chimere Smith veya bilinen adıyla Ne-Yo (d. 18 Ekim 1979), Amerikalı bir R&B şarkıcısı, söz yazarı, yapımcı, oyuncu ve dansçıdır. Kariyerinin başlangıcından bugüne, Amerikan Billboard Hot 100 listesinde ilk ona giren beş şarkısı, Billboard 200 listesinde zirveye oturan iki albümü bulunmaktadır. Ayrıca, Ne-Yo'nun diğer sanatçılar için yazdığı parçalar arasında da liste başı olanlar mevcuttur.

Ne-Yo, müzik sanayisine R&B şarkıcısı Mario için yazdığı "Let Me Love You" parçasıyla adım attı. Parçanın ABD'deki başarıları sonucunda, Ne-Yo ve Def Jam şirketinin başkanı arasında, sözleşme imzalamak üzere bir görüşme gerçekleşti. Ne-Yo, 2006 yılında, ABD'de bir numara olan hiti "So Sick"in de içinde yer aldığı In My Own Words adlı ilk albümünü Def Jam şirketi aracılığıyla piyasaya sundu.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo, 18 Ekim 1979'da Arkansas eyaletinin Camden şehrinde dünyaya geldi ve Shaffer Chimere Smith adıyla vaftiz edildi.[1] Müzisyen olan babası Afrikalı-Amerikalı ve yine müzisyen olan annesi de Afrikalı-Amerikalı ve Çinli-Amerikalıdır.[2] Anne ve babası, Ne-Yo küçük yaştayken ayrıldı ve Ne-Yo annesinin yanında, Las Vegas, Nevada'da büyüdü.[3]

Müzik kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Çıkış[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo, Las Vegas temelli Envy grubunun bir üyesiydi.[4] 2000 yılında grubun dağılmasıyla, Columbia Records şirketiyle anlaştı. İlk albümünün kayıtlarını tamamladıktan sonra, albümü yayımlayamadan şirketle ilişkisini kesti.[5] Amerikalı şarkıcı Marques Houston Ne-Yo'nun yayımlanmamış albümündeki parçalardan biri olan "That Girl"ü dinledi ve parçayı yeniden kaydederek kendi albümüne koydu.[4] Şarkının single olarak piyasaya sürülmesi, Ne-Yo'nun söz yazarı olarak tanınmasını sağladı ve diğer sanatçılar için şarkılar yazmaya başlamasına öncülük etti.[4]

Ne-Yo, sonraki iki yılda da bazı şarkılar yazdı, fakat bunlardan bazıları resmî olarak yayımlanmadı.[4] Amerikalı şarkıcılar Teedra Moses, Christina Milian ve Amerikalı grup Youngstown için şarkılar yazdı,[6] ancak bu şarkılar fazla dikkat çekmedi.[4] Ne-Yo ayrıca Mary J. Blige, B2K, Faith Evans ve Musiq gibi sanatçı ve gruplar için de şarkılar yazdı.[7]

Ne-Yo'nun Amerikalı şarkıcı Mario için yazdığı "Let Me Love You", Billboard Hot 100 listesinin dokuz hafta boyunca zirvesine kaldı ve o dönemde, ABD'de en çok çalınan parçalardan biri hâline geldi.[6][8] Bu başarı sonucunda; Def Jam Recordings eski temsilcisi Tina Davis, Def Jam başkanı L.A. Reid ile Ne-Yo arasında bir görüşme düzenledi.[4] Başlangıçta yeni bir sözleşme isteyen Ne-Yo değildi, ancak sonuç olarak, Def Jam şirketinin CEO'su Amerikalı rapçi Jay-Z ile bir sözleşme imzaladı.[5][7]

2006: In My Own Words[değiştir | kaynağı değiştir]

2006 yılı başında Ne-Yo, In My Own Words adını taşıyan ilk stüdyo albümünü Def Jam Recordings etiketiyle piyasaya sürdü. Albüm, ilk haftasında 301.000 adetlik kopya satışına ulaşarak, Amerikan Billboard 200 listesine zirveden giriş yaptı.[9] Aynı hafta, "So Sick" adlı single'ı, Billboard Hot 100 listesinde zirveye oturdu.[8] Sonraki single "When You're Mad" aynı listede on beş numaraya yükselirken, ardından gelen "Sexy Love" yedi numaraya yükseldi.[10] Albüm bir milyonu aşkın sipariş alarak, ABD'de RIAA tarafından platin plak ile ödüllendirildi.[11]

2007: Because of You[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo Because of You albümünün tanıtım konserinde sahnede.

Because of You adındaki ikinci stüdyo albümü 1 Mayıs 2007 tarihinde yayımlandı. Albüm, önceki albümün başarısını devam ettirdi ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 251.000 kopya satarak Billboard 200 listesine bir numaradan giriş yaptı.[12] Albümle aynı adı taşıyan ilk single, Billboard Hot 100 listesinde iki numaraya yükseldi ve platin plak kazandı.[10] "Because of You"nun bu başarısına rağmen, albümden çıkan diğer singlelar daha düşük başarılar gösterdi ve ilk yirminin içine girmeyi başaramadı.[10] Albüm bir milyonu aşkın sipariş alarak, ABD'de RIAA tarafından platin plak ile ödüllendirildi.[11] Aralık 2007'de Ne-Yo ve Goo Goo Dolls grubu, ABD başkan adayı senatör Barack Obama için bir konser verdi.[13]

2008: Year of the Gentleman[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo'nun üçüncü stüdyo albümü Year of the Gentleman, 6 Eylül 2008'de raflardaki yerini aldı. Albüm, ilk haftasında 250.000 adetlik satış rakamına ulaştı ve Billboard 200 listesine iki numaradan girdi.[14] Albüm, olumlu eleştiriler topladı. Rolling Stone dergisinden Caryn Ganz, albüm için "aslında onun (Ne-Yo) ne harika bir erkek arkadaş olabileceği hakkında süper bir konsept albüm" yorumunda bulundu.[15] Albümün ilk iki single'ı "Closer" ve "Miss Independent"ın her ikisi de, Billboard Hot 100 listesinin yedi numarasına yükseldi. Ayrıca "Miss Independent" şarkısının düzenleme sürümü olan "She Got Her Own" şarkısı için Jamie Foxx ve Fabolous ile bir araya geldi. Şarkı Hot 100 listesinde elli dört numara oldu.[16] Ayrıca, "Miss Independent" Hot R&B/Hip-Hop Songs listesinde zirveye oturdu.[17] Albümden çıkan üçüncü single "Mad", Hot 100'de on bir numaraya ulaştı.[18] "Miss Independent" parçası, 2009 Grammy Ödülleri'nde "En İyi Erkek Vokal R&B Performansı" ve "En İyi R&B Şarkısı" dallarında iki ödül kazandı. Year of the Gentleman, bir milyondan fazla sipariş alarak RIAA'den platin plak kazandı.[11] Son olarak, "Part of the List" şarkısının video klibi Nisan 2009 itibarıyla müzik kanallarında yayınlanmaya başladı ve şarkı; Hot R&B/Hip-Hop Songs listesinde yetmiş numaraya yükseldi.[19]

Şarkıcı, yeni albümü için verdiği bir röportajda şunları söyledi:[20]

“ "Bu parça -Closer- tipik bir R&B şarkısı değil. Tam aksine, İngiltere'de geçirdiğimiz zaman diliminde bizi etkisi altına alan "dans" tınılarından ilham alınarak yazılmış bir şarkı. Günümüzün R&B müziği eski zamanlardakinin yanına bile yaklaşamıyor, ki o zamanlar müzik dediğimiz şey insanda birtakım duygular uyandırırdı. Şimdiyse herkes birbirinin kopyası. Müzisyenler birbirlerini taklit etmekten başka bir şey yapmıyorlar. Müzikte farklı kıvrımlar, dalgalanmalar vardır. Şimdi yapılan işler ise dümdüz, monoton bir çizgide ilerliyor. Müzik bu değil. Bu çok sıkıcı. Bu yüzden ben de yeni şeyler denemeye karar verdim. İnsanlar bazen sizi sadece bir yönünüzle tanıyıp ona alışıyorlar. Mesela "Dur bir dakika, bu gerçekten sen misin? "So Sick"i, "Sexy Love"ı seviyoruz biz. Bu da nesi?" gibi tepkiler olabiliyor. Yani biraz riskli bir şey yaptığım doğru; fakat hayranlarıma güveniyorum. Benim gerçekten kim olduğumu bilen hayranlarım olduğunu biliyorum. Bu albüm şimdiye kadar ortaya koyduklarımdan çok daha farklı. Müzikal olarak daha evrensel yani herkese hitap eden bir albüm yaptım. Bunu siyah ya da beyaz müziği, R&B, pop ya da rock şeklinde tanımlayamayız. Sadece iyi müzik.” „

2009: Greatest hits[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo, 2 Eylül 2009'da Japonya'da Ne-Yo: The Collection adında bir greatest hits albüm çıkardı.[21] Ayrıca albüm, şarkıcının tüm single'larının video kliplerinin de bulunduğu sınırlı sayıda CD+DVD olarak da satışa çıktı.[22] Albüm, ilk haftasında 55.625 kopya sattı ve Japonya Oricon listesine dört numaradan giriş yaptı.[23]

2010: Libra Scale[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo'nun dördüncü stüdyo albümü Libra Scale, 22 Kasım 2010'da piyasaya çıkardı. Albümün ilk single'ı "Beautiful Monster" ilk kez 25 Mayıs'ta yayınlandı ve 8 Haziran'da internet üzerinden satışa sunuldu.[24] Şarkı, İngiltere listesinde zirveye ulaşırken;[25] 20 Temmuz ve 14 Eylül'de albümün ikinci ve üçüncü single'ları "Champagne Life" ve "One in a Million" piyasaya çıktı.[26][27]

Albüm, çıktığı hafta 112 bin kopya satarak Billboard 200 listesine dokuz numaradan giriş yaptı. İngiltere'de ise UK Albums Chart'a 11 ve R&B listesine zirveden girmeyi başardı.

2012-günümüz: R.E.D[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo yeni albümünü sonbahar döneminde çıkaracağını açıklamıştır. Albüm R&B-Pop tarzında olacaktır. Albümün adının R.E.D (Realazing Every Dream) olacağını açıklayan Ne-Yo kendisinin R&B'den uzaklaştığını söyleyenlere bu albümde cevap vereceğini ve R&B'nin asla ölmeyeceğini söylemiştir. Albümün ilk teklisi Lazy Love sadece Amerika'da yayınlanmıştır.12 Haziran 2012'de yayınlanan şarkı Amerika R&B-Hip Hop listelerinde 25 numara olmuştur. Albümün dünya çapında ilk teklisi Let Me Love You (Until You Learn to Love Yourself) 30 Temmuzda yayınlanmıştır. İngiltere'de 1 numara olan şarkı Ne-Yo'nun İngiltere'de 5. kez liste başı olan şarkıdır. Beğenilen şarkı birçok listede üst sıralardadır. Albümün 3.teklisi ise R&B tarzında olan Don't Make Em Like You'dur.Şarkıda Ne-Yo'ya Wiz Khalifa eşlik etmiştir. Albümün 4.teklisi ise Forever Now olarak belirlenmiştir. Japonya'da 6, ABD'de ise 4 numara olan albüm beğeni toplasa da satışlara yansımamıştır. İlk haftasında dünya çapında 150 bin satarak Ne-Yo'nun en az satışa ulaşan albümü olmuştur.

Söz yazarlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo, şarkı sözlerini çoğunlukla Norveçli yapımcılık ekibi Stargate üyeleri Tor Erik Hermansen ve Mikkel S. Eriksen ile birlikte yazmaktadır. Ne-Yo, bu ekiple New York'taki Sony Müzik Stüdyoları'nda tanıştı ve onlarla iş birliği yapmaya karar verdi. Ortak yazdıkları ilk şarkı, Ne-Yo'nun In My Own Words albümündeki "So Sick" parçası idi.[28]

Kendi albümleri için yazdığı şarkılar dışında Ne-Yo, birçok sanatçı için de şarkılar yazmaktadır. Rihanna'nın ABD'de ilk ona giren hiti "Unfaithful" ve bir numara olan hiti "Take a Bow", Mario Vazquez'in "Gallery", Paula DeAnda'nın "Walk Away (Remember Me)" ve Beyoncé'nin bir numara hiti "Irreplaceable" parçalarının yazarlığını üstlendi.[1]

Whitney Houston, Celine Dion, Ciara, Corbin Bleu ve Enrique Iglesias gibi sanatçılar için de şarkılar yazan Ne-Yo,[1][29] Lindsay Lohan'in üçüncü stüdyo albümünde Lohan'e destek verdi ve ilk single'ı "Bossy"nin yazarlığını üstlendi.[30] Ayrıca, Michael Jackson'ın 2009'da çıkaracağı yeni albümü için besteler yaptı.[31] Ancak, Jackson'ın ölümü nedeniyle bu şarkılar kaydedilemedi.[32] Ne-Yo 2009 yılında Rihanna'nın Rated R albümündeki "Russian Roulette" ve "Stupid In Love" parçalarının yazarlığını üstlendi. The X Factor yarışmasını kazanan Alexandre Burke'nin çıkardığı Overcome albümündeki "Good Night Good Morning" şarkısını hem yazdı hem de şarkıda Alexandre Burke ile düet yaptı.

Hâlen Mary J. Blige, Justin Bieber, Monica, Cheryl Cole ve Willow Smith gibi isimlerin albümleri için şarkılar yazan Ne-Yo'nun son olarak Roc Nation sanatçısı Alexis Jordan'ın ilk albümü için ve Jennifer Hudson'ın ikinci albümü I Remember Me için yazdığı şarkılar yayınlandı.

Diğer girişimleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo, Carrington House adındaki kendisine ait kayıt stüdyosunu Atlanta, Georgia'da açmak için bir girişimde bulundu.[33] 2007'de Compound Entertainment adını taşıyan kendisine ait plak şirketini açtı.[5][33]

2006 yılında Bizim Dansımız 2 filminde beyaz perdeye yansıyan müzisyen, 2007 yılında Stomp the Yard filminde rol aldı.[34] Aynı zamanda bu filmlerin orijinal film müziklerine katkıda bulundu. Ne-Yo, Şubat 2011'de CSI: NY dizisinin bir bölümünde konuk oyuncu oldu.[35] Ne-Yo'nun rol aldığı son film Dünya İstilası: Los Angeles Savaşı, 18 Mart 2011'de gösterime girdi. Oynadığı diğer bir film Red Tails'in 2011'in üçüncü çeyreğinde yayınlanması beklenmektedir.

Özel hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ne-Yo'nun eski sevgilisinin 2005 yılında bir oğlu oldu. Ne-Yo, ona kendisinin ikinci adı olan Chimere adını verdi.[1] Şarkıcı, daha sonra çocuğun biyolojik babasının kendisi olmadığını öğrendi. Çocuğun annesiyle davası sürmektedir.[36]

Ne-Yo yine 19 Şubat 2008'de Cobb County, Georgia yakınlarında, trafikte dikkatsiz sürüş gerekçesiyle tutuklandı. Gerekçeye göre sanatçı, 2006 model Range Rover'ı ile saatte 100 mil hızla gitmekteydi ve geçerli bir ehliyeti yoktu. The Atlanta Journal-Constitution gazetesine göre Ne-Yo, 2 Haziran 2008'de 24 saatlik bir toplum hizmeti yapma cezasına çarptırıldı. Bu olaydan sonra Ne-Yo, ehliyetsiz araç kullandığı için özür diledi ve dikkatsiz sürüşün affının olmadığını söyledi.[37]

Haziran 2010'da Ebony dergisine konuşan Ne-Yo, Monyetta Shaw ile bir çocuklarının olacağını ve 2011 başında dünyaya gelmesini beklediklerini söyledi.[38] Ağustos 2010'da The Sun'ın, bebeğinin annesiyle ilgili soruyu şöyle yanıtladı: "O benim arkadaşım. Kız arkadaşım değil. Çocuğumu taşıyor, ama bağlanamadığımı biliyor. Diğer kadınları umursamıyor."[39] Çiftin Madilyn Grace Smith adını verdikleri kızları 12 Kasım 2010'da Atlanta, Georgia'da doğdu.[40] 9 Ekim 2011'de Ne-Yo'nun Monyetta Shaw'dan 2.çocuğu dünyaya gelmiştir. Çiftin çocuğunun adı Mason Evan Smith'dir.

Diskografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Ne-Yo diskografisi

Ödülleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana madde: Ne-Yo'nun ödülleri ve adaylıkları listesi

Filmografi[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c d Hobbs, Linda (27 Şubat 2007). "VIBE.com: Ne-Yo to VIBE: "I am NOT a Sex Addict"". Vibe. 27 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2008. 
  2. ^ "Ne-Yo: Grammy-winning singer to perform at Halenbeck Hall". St. Cloud State University. 25 Eylül 2008. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2008. 
  3. ^ Lo, Ricky (2008). "Let Ne-Yo Love You". The Philippine Star. 
  4. ^ a b c d e f Reeves, Mosi (7 Eylül 2006). "Slick of It All". Miami New Times. 20 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2008. 
  5. ^ a b c Jones, Steve (15 Mayıs 2007). "Ne-Yo keeps tunes coming". USA Today. 25 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2008. 
  6. ^ a b Kellman, Any. "Neyo: Biography". Allmusic. 18 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  7. ^ a b Reid, Shaheem. "Jay-Z's Picks: Teairra Mari, Rihanna, Ne-Yo". MTV. 3 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  8. ^ a b Hope, Clover (9 Mart 2009). "Ne-Yo Completes Chart Takeover With 'So Sick'". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 20 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  9. ^ Hasty, Katie (8 Mart 2006). "Ne-Yo's 'Words' Speak Volumes At No. 1". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 21 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  10. ^ a b c "Artist Chart History - Ne-Yo". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  11. ^ a b c "RIAA - Gold and Platinum". Recording Industry Association of America. 16 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  12. ^ Hasty, Katie (9 Mayıs 2009). "Ne-Yo Scores Second No. 1 In Debut-Heavy Week". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 20 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  13. ^ Cathcart, Rebecca (11 Aralık 2007). "Ne-Yo, The Goo Goo Dolls and, Oh, Yes, Barack". The New York Times. 6 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  14. ^ Hasty, Katie (24 Eylül 2008). "Metallica Edges Ne-Yo, Nelly To Remain No. 1". Billboard. Nielsen Business Media, Inc. 6 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  15. ^ Ganz, Caryn (18 Eylül 2008). "Year of the Gentleman : Ne-Yo : Review". Rolling Stone. 5 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Eylül 2008. 
  16. ^ "The Billboard Hot 100 - Miss Independent - Ne-Yo". Billboard. 26 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2008. 
  17. ^ "Hot R&B/Hip-Hop Songs - Miss Independent - Ne-Yo". Billboard. 26 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2008. 
  18. ^ "The Billboard Hot 100 - Mad - Ne-Yo". Billboard. Nielsen Business Media. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  19. ^ "Artist Chart History - Ne-Yo - Singles". Billboard. Nielsen Business Media. 23 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2009. 
  20. ^ "MTV Türkiye : Ne-Yo". MTV Türkiye. 23 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  21. ^ "NE-YO: The Collection [Limited Edition]". CDJapan.co.jp. Neowing. 19 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009. 
  22. ^ "NE-YO: The Collection Complete Edition [SHM-CD] [w/ DVD, Limited Edition]". CDJapan.co.jp. Neowing. 19 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009. 
  23. ^ "Oricon Ranking Search" (Japonca). Oricon. 20 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009. 
  24. ^ Rodriguez, Jayson (25 Mayıs 2010). "Ne-Yo Single 'Beautiful Monster' Debuts". MTV News. 28 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2010. 
  25. ^ Posted by oddsman1 on 3/12/2011 4:03:00 PM. "Ne-Yo : Discography". Yearofthegentleman.com. 24 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2011. 
  26. ^ http://www.amazon.com/Champagne-Life/dp/B003VDWAOW/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=dmusic&qid=1278880810&sr=8-1 [yalın URL]
  27. ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Eylül 2010. 
  28. ^ Sisario, Ben (6 Mayıs 2007). "Wizards in the Studio, Anonymous on the Street". The New York Times. 28 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Aralık 2008. 
  29. ^ McDonald, Sam (30 Mayıs 2007). "The many roles of Ne-Yo". Daily Press. AccessMyLibrary. 12 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  30. ^ Laudadio, Marisa (7 Mayıs 2008). "Listen to Lindsay Lohan's New Song 'Bossy'". People. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  31. ^ "Ne-Yo: 'I'm Not Trying To Top 'Thriller'". Starpulse. 7 Haziran 2007. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  32. ^ "Michael Jackson Tribute Tour by The Jacksons, Final Collaborations With NeYo'". 3 Temmuz 2009. 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2009. 
  33. ^ a b Frezza, Robert (29 Mayıs 2007). "Ne-Yo To Open Carrington House Studio". Soulshine. 17 Ekim 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2007. 
  34. ^ "Interview: Ne-Yo". MTV. 2006. 22 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2008. 
  35. ^ "Ne-Yo to Guest-Star on CSI: NY". TVGuide.com. 21 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Aralık 2010. 
  36. ^ Gardner, Elysa (31 Ekim 2008). "R&B star Ne-Yo flaunts his gentlemanly style". USA Today. 4 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2009. 
  37. ^ TMZ staff (22 Şubat 2008). "Cops: Ne-Yo Was Driving CRAZY!". TMZ. 16 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2008. 
  38. ^ "Ne-Yo Expecting First Child". TVGuide.com. 25 Haziran 2010. 5 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2010. 
  39. ^ "NeYou beauty". The Sun. Londra. 9 Ağustos 2010. 12 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2011. 
  40. ^ "Ne-Yo Is a New Father". People. 13 Kasım 2010. 10 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2011. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Ne-Yo&oldid=32242088" sayfasından alınmıştır