Savlar
 | Bu madde, öksüz maddedir; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur. (Ağustos 2022) |
Savlar, İslamiyet öncesi Türk Edebiyatında günümüzdeki atasözünün karşılığıdır. Akılda kalan, sözlü gelenekle nesilden nesile aktarılan özlü bir anlatım biçimidir.
Türk atasözlerinin en eski örnekleri Orhun Anıtları'nda yer almaktadır.
Örnek Savlar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Ağılda oğlak toğsa teride otu üner. (Ağılda oğlak doğsa,ırmakta otu biter.)
- Aç ne yemez tok ne timez. (Aç ne yemez, tok ne demez?)
- Ay tolun bolsa elgin imlemes. (Dolunay haline gelen ay el ile gösterilmez.)
- Uma kelse kut kelir. (Eve konuk gelse uğur da gelir.)
- Yılan kendü egrisin bilmes tevi boynın egri tir. (Yılan kendi eğrisini görmez, deve boynun eğri der.)