Sarah Helen Whitman

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Sarah Helen Whitman
Doğum19 Ocak 1803(1803-01-19)
Providence, Rhode Island
Ölüm27 Haziran 1878 (75 yaşında)
Providence, Rhode Island
Diğer ad(lar)ıSarah Helen Power
İmza

Sarah Helen Power Whitman (19 Ocak 1803 - 27 Haziran 1878), şair, deneme yazarı, transandantalist ve spiritüalist. Ayrıca Edgar Allan Poe'nun bir dönemki sevgilisidir.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Whitman Providence, Rhode Island'da 19 Ocak 1803'te, Poe'dan tam altı yıl önce doğdu.[1] Nicholas Power'ın kızıdır.[2] 1828'de, şair ve yazar John Winslow Whitman ile evlendi. John, Sarah'nın "Helen" adıyla yazdığı bazı şiirlerini yayımlayan Boston Spectator and Ladies' Album'ün iki editöründen biriydi. Çiftin hiç çocuğu olmadı ve John 1833'te öldü.

Sarah Helen Whitman'ın mendilinden eter koklayarak tedavi ettiği bir kalp rahatsızlığı vardı.[3]

Whitman Margaret Fuller ve New England'daki başka entelektüellerle arkadaştı. Bu sosyal çevre ve Boston, Massachusetts ile Providence'da Ralph Waldo Emerson'ın derslerini dinlemesi dolayısıyla transandantalizme merak sardı. Bunun yanında bilim, hipnoz ve okültizmle de ilgilenmeye başladı.[4] Whitman'ın siyah giyinme ve boynuna tabut şeklinde bir tılsım takma eğilimi vardı. Ayrıca Pazar günleri evinde ölülerle iletişim kurmaya çalıştığı seanslar yapmış da olabilir.[5]

Edgar Allan Poe ile ilişkisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Whitman ile Poe'nun yolları ilk defa Temmuz 1845'te kesişti. Poe arkadaşı şair Frances Sargent Osgood'un bir dersine katılmıştı. Poe ve Osgood yürürken Whitman'ın evinin yakınından geçtiler; bu sırada Whitman evinin arkasındaki gül bahçesinde ayakta durmaktaydı. Poe onunla tanıştırılmayı kabul etmedi.[6] Bu sıralarda Whitman zaten Poe'nun öykülerinin hayranıydı. Arkadaşı Mary Hewitt'e şöyle dedi:

"Onun öykülerinden birini ilk defa okuduğumda hissettiğim etkiyi asla unutamam... Öyle şiddetli bir korku yaşadım ki; ne yazdığı herhangi bir şeye bakmaya, ne adını telaffuz etmeye cesaret edebildim... By degrees this terror took the character of fascination—I devoured with a half-reluctant and fearful avidity every line that fell from his pen".[7]

Sarah Helen Whitman, 1869

Arkadaşı Annie Lynch, Whitman'dan 1848'de bir Sevgililer Günü partisinde bir şiir yazmasını istedi. Kabul eden Whitman, o sırada orada bulunmayan Poe için bir şiir yazdı. Poe, "To Edgar Allan Poe" adlı bu şiirden haberdar oldu ve karşılığında daha önceden basılmış olan şiiri "To Helen"ı isimsiz olarak gönderdi. Whitman muhtemelen yollayanın Poe'nun kendisi olduğunu bilmiyordu ve yanıt vermedi. Üç ay sonra Poe, yıllar önce Whitman'ı ilk defa evinin arkasındaki gül bahçesinde gördüğü ana gönderme yapan ve tamamıyla yeni bir şiir olan "To Helen"ı yazdı.[8]

Poe intihar teşebbüsü olduğu iddia edilen doz aşımını yaşadığı zaman Whitman'ı görmeye gidiyordu. Lowell, Massachusetts'ten Providence'a doğru yolunun üzerinde olan Boston'a giden trene binmeden önce iki doz laudanum almıştı. Boston'a vardığı zaman çok hastaydı ve ölmek üzereydi.[9] Bu olayın hemen sonrasında dört gününü Providence'ta Whitman ile birlikte geçirdi. Edebiyata ortak bir ilgi duyuyor olsalar da, Poe Whitman'ın aralarında Elizabeth F. Ellet, Margaret Fuller ve diğer transandantalistlerin bulunduğu çoğuna saygı duymadığı arkadaşlarından dolayı endişeliydi. Poe'nun buna ilişkin olarak Whitman'a sarfettiği sözler şöyledir: "Kalbim ağır, Helen; gördüğüm kadarıyla senin arkadaşların benim arkadaşım değil."[10]

Çift bir süre mektuplaştıktan ve birbirlerine şiirler gönderdikten sonra, nişanlanmayı düşünmeye başladı. Poe'nun Aralık 1848'de Providence'ta verdiği konferansta Edward Coote Pinkney'in bir şiirini doğrudan kendisine okumasının ardından Whitman, "ani bir evliliği" kabul etti.[11] Poe nişanlılıkları boyunca içmeyeceğine söz verdi; ancak, bu sözünü yalnızca birkaç gün içinde bozdu. Whitman'ın annesi Poe'nun ayrıca Annie Richmond ve çocukluk aşkı Sarah Elmira Royster'ın da peşinden koştuğunu öğrendi. Çift evlenmeye o kadar yaklaşmıştı ki, Ocak 1849'da New London, Connecticut'ta bir gazete ve diğerleri, birlikteliklerini duyurdu ve onlara iyi dileklerde bulundu.[12] Bir ara, arkadaşlarının ve düşmanlarının ilişkilerine dair benzer eleştirilerine karşın, 25 Aralık 1848'i nikâh tarihi olarak belirlediler.[13] İddiaya göre, Whitman kütüphanedeyken Poe'nun içmeyeceğine dair sözünü tutmadığına ilişkin isimsiz bir mektup aldı ve bu, ilişkilerinin sonunu getirdi. Poe Whitman'a yazdığı (ve kendisine "Dear Madam" -"Sayın Bayan"- diye hitap ettiği) bir mektubunda, ayrılıklarından dolayı Whitman'ın annesini suçladı.[9] Poe'nun ilk biyografisinin kötü şöhretli yazarı Rufus Wilmot Griswold, yazarın Whitman'la ilişkisini, nikâhtan bir gün önce "sarhoş" halde yasa dışı davranışlarda bulunarak[14] kasten bitirdiğini; hatta bu davranışların "polislerin kendisini çağırmasını gerektirecek" türden olduğunu belirtti.[15]

Sonraki yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Sarah Helen Whitman'ın mezarı

Sarah Helen Whitman'ın eserlerinin bir derlemesi olan Hours of Life, and Other Poems 1853'te basıldı. 1860'ta, ölümünden on bir yıl sonra Whitman, Poe'yu eleştirmenlere, özellikle de Rufus Griswold'a karşı savunmak amacıyla Edgar Allan Poe and His Critics (Edgar Allan Poe ve Eleştirmenleri) başlıklı bir eser yayımladı. Bir Baltimore gazetesine göre, kitap asil bir çabaydı, "ancak, Dr. Griswold'un kaleme aldığı biyografideki onur kırıcı kayıtları yok etmiyordu."[16] Çalışma muhtemelen William Douglas O'Connor'ın Walt Whitman'ı benzer şekilde savunduğu ve 1866'da basılan The Good Gray Poet'i yazmasında ilham vermişti.[17] Whitman Poe'nun biyografisini yazan İngiliz yazar John Henry Ingram ile haberleşti ve Ingram onun verdiği Poe'ya ait mektuplar ile eski bir portreyi malzemeleri arasına kattı. Ingram'ın Poe koleksiyonu günümüzde, Virginia Üniversitesi'ndeki Alderman Kütüphanesi'nde bulunmaktadır.[18]

Whitman 1878'de yetmiş beş yaşındayken, bir arkadaşının Providence, Rhode Island'daki 97 Bowen Sokağında bulunan evinde öldü[19] ve North Burial Ground'da toprağa verildi.[13] Mal varlığının çoğunluğunun, kendi şiirleri ile kız kardeşinin şiirlerinin basılması için kullanılmasını vasiyet etti. Ayrıca Providence Association for the Benefit of Colored Children (Providence Siyahi Çocuklara Yardım Derneği) ile Rhode Island Society for the Prevention of Cruelty to Animals'a da (Rhode Island Hayvanlara Karşı Zulmün Önlenmesi Derneği) para bıraktı.[20]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Meyers, Jeffrey. Edgar Allan Poe: His Life and Legacy. New York: Cooper Square Press, 1992: 226. ISBN 0-8154-1038-7
  2. ^ Şablon:Cite Appletons'
  3. ^ Sova, Dawn B. Edgar Allan Poe: A to Z. New York: Checkmark Books, 2001: 254. ISBN 0-8160-4161-X
  4. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991: 347–348. ISBN 0-06-092331-8
  5. ^ Benton, Richard P. "Friends and Enemies: Women in the Life of Edgar Allan Poe" as collected in Myths and Reality: The Mysterious Mr. Poe. Baltimore: Edgar Allan Poe Society, 1987: 18. ISBN 0-9616449-1-5
  6. ^ Benton, Richard P. "Friends and Enemies: Women in the Life of Edgar Allan Poe" as collected in Myths and Reality: The Mysterious Mr. Poe. Baltimore: Edgar Allan Poe Society, 1987: 17. ISBN 0-9616449-1-5
  7. ^ Thomas, Dwight & David K. Jackson. The Poe Log: A Documentary Life of Edgar Allan Poe, 1809–1849. Boston: G. K. Hall & Co., 1987: 614. ISBN 0-8161-8734-7
  8. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991: 347–351. ISBN 0-06-092331-8
  9. ^ a b Benton, Richard P. "Friends and Enemies: Women in the Life of Edgar Allan Poe" as collected in Myths and Reality: The Mysterious Mr. Poe. Baltimore: Edgar Allan Poe Society, 1987: 19. ISBN 0-9616449-1-5
  10. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991: 358–359. ISBN 0-06-092331-8
  11. ^ Thomas, Dwight & David K. Jackson. The Poe Log: A Documentary Life of Edgar Allan Poe, 1809–1849. Boston: G. K. Hall & Co., 1987: 778–779. ISBN 0-8161-8734-7
  12. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991: 385–388. ISBN 0-06-092331-8
  13. ^ a b Ehrlich, Eugene and Gorton Carruth. The Oxford Illustrated Literary Guide to the United States. New York: Oxford University Press, 1982: 70. ISBN 0-19-503186-5
  14. ^ Chivers, Thomas Holley. Chivers' Life of Poe, Richard Beale Davis, editor. New York: E. P. Dutton & Co., Inc., 1952: 71–72
  15. ^ Stashower, Daniel. The Beautiful Cigar Girl: Mary Rogers, Edgar Allan Poe, and the Invention of Murder. New York: Dutton, 2006: 283. ISBN 0-525-94981-X
  16. ^ Moss, Sidney P. Poe's Literary Battles: The Critic in the Context of His Literary Milieu. Southern Illinois University Press, 1969: 128–129
  17. ^ Loving, Jerome. Walt Whitman: The Song of Himself. University of California Press, 1999: 327. ISBN 0-520-22687-9
  18. ^ Miller, John Carl. "John Henry Ingram: Editor, Biographer, and Collector of Poe Materials". University of Virginia Library. 3 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2011. 
  19. ^ Miller, John Carl. Poe's Helen Remembers. 1979. Charlottesville: Univ Press of Virginia, 1979: 502.
  20. ^ Silverman, Kenneth. Edgar A. Poe: Mournful and Never-ending Remembrance. New York: Harper Perennial, 1991: 521. ISBN 0-06-092331-8

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Sarah_Helen_Whitman&oldid=31024655" sayfasından alınmıştır