Sanhedrin (Talmud)

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sanhedrin (Babilli Yahudi Aramicesi: סנהדרין‎) Mişna'nın Nezikin faslının dördüncü bölümü. Bu bölümün onbir kısmı dini mahkemelerin kuruluşu ve işletilmesi ile ilgili yasaları ele alır.[1] Erets Yisrael'de belirli bir kentin büyüklüğüne ve davaya göre 3, 23 ve 71 kişilik mahkemeler kurulurdu.[1] En büyük Mahkeme, Büyük Sanhedrin adını alır ve Bet-Amikdaş'ın kesme taşlı salonunda toplanırdı. Mişna, parasal konularla ilgili ve çeşitli suç davalarını, cinayet suçlarını, infazı ve kralın yargıyla ilgili haklarını tartışır.[1]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c The new encyclopedia of Judaism. New York: New York University Press. 2002. ss. 137. ISBN 978-0814793886.