Sağırlık

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Sağırlığın bir kişinin odyolojik bir durum olan konuşulan dili anlamasını engelleyen işitme kaybıdır.[1]

Tıbbi bağlam[değiştir | kaynağı değiştir]

Uluslararası Sağırlık Sembolü, özellikle yardımcı dinleme cihazları olmak üzere, işitme artırma hizmetleri olan tesisleri belirtmek için kullanılır.[2]

Tıbbi bağlamda sağırlık, bir kişinin, amplifikasyon varlığında bile konuşmayı anlayamadığı bir işitme farkı derecesi olarak tanımlanır.[1] İleri sağırlıkta, bir odyometre tarafından üretilen en yüksek yoğunluklu sesler bile algılanamayabilir. Tam sağırlıkta, amplifikasyon veya üretim yöntemi ne olursa olsun hiçbir ses duyulamaz.

Kültürel bağlam[değiştir | kaynağı değiştir]

Arnaud Balard tarafından yapılan sağırlar topluluğunun bayrağı

Kültürel bağlamda, Sağır kültürü, Anadili işaret dili olan ve çevreleyen işitme topluluğundan farklı sosyal ve kültürel normları uygulayan, birbirine sıkı sıkıya bağlı bir kültürel grup anlamına gelir. Bu topluluk, klinik veya yasal olarak sağır olan herkesi otomatik olarak içermediği gibi, işiten her kişiyi de dışlamaz. Baker ve Padden'e göre, "kendisini Sağırlar topluluğunun bir üyesi olarak tanımlayan ve diğer üyeler bu kişiyi topluluğun bir parçası olarak kabul eden" herhangi bir kişiyi içerir,[3] bir örnek, normal işitme yeteneği olan sağır yetişkinlerin çocuklarıdır. Kültürel olarak sağırlık ana iletişim aracı olarak işaret dillerini kullanan toplulukların sosyal inançlarını, davranışlarını, sanatını, edebi geleneklerini, tarihini, değerlerini ve ortak kurumlarını içerir.[4] Sağırlar topluluğunun üyeleri, sağırlığı bir sakatlık veya hastalıktan ziyade insan deneyimindeki bir farklılık olarak görme eğilimindedir.[5][6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b Elzouki AY(2012) Textbook of clinical pediatrics Berlin: Springer. Sayfa: 602
  2. ^ "International Deafness Symbol". Deafness Forum Australia (İngilizce). 3 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2022. 
  3. ^ Baker, Charlotte; Carol Padden (1978). American Sign Language: A Look at Its Story, Structure and Community.
  4. ^ Inside Deaf Culture. Cambridge, MA: Harvard University Press. 2005. s. 1. ISBN 978-0-674-01506-7. 18 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2023. 
  5. ^ Lad, Paddy (2003). Understanding Deaf Culture: In Search of Deafhood. Multilingual Matters. s. 502. ISBN 978-1-85359-545-5. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2023. 
  6. ^ Lane, Harlan L.; Richard Pillard; University Press (2011). The People of the Eye: Deaf Ethnicity and Ancestry. s. 269. ISBN 978-0-19-975929-3. 12 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Temmuz 2023.