Rusalka

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Ivan Kramskoi, The Mermaids, 1871
Witold Pruszkowski "Rusałki" 1877

Rusalka (Rusçaруса́лка; Lehçerusałka), Slav mitolojisinde ve folklorunda kadın ruhusu perisi.[1][kaynak güvenilir mi?] Terim bazen Bulgarca, Beyaz Rusça, Rusça ve Ukraynacadan "deniz kızı" olarak çevrilir.

Kökenleri ve görünümü[değiştir | kaynağı değiştir]

Vladimir Propp'a göre, orijinal "rusalka", onları doğurganlık ile birleştiren ve 19. yüzyıldan önce rusalki kötülüğü dikkate almayan Pagan Slav kabileleri tarafından kullanılan bir unvandı. Rusalkalar, ilkbaharda sudan çıkmış ve yaşam veren nemi alanlara aktarmış ve böylece ekinleri beslemeye yardımcı olmuşlardır.[2][3]

19. yüzyıl versiyonlarında, bir rusalka, artık ruhaniyetle ilişkili olmayan, artık canlı olmayan, sessiz ve tehlikeli bir varlıktır. Dmitry Zelenin'e göre[4] mutsuz bir evliliğe (sevgilileri tarafından terk edilmiş ya da yaşlı kocaları tarafından tacize veya istismara uğramış olabilirler) bağlı olarak boğularak intihar eden ya da iradesine (özellikle istenmeyen çocuklarla hamile kaldıktan sonra) karşı şiddetli bir şekilde boğulmuş genç kadınlar, rusalki olarak yeryüzündeki belirlenmiş zamanlarını yaşamalıdırlar. nBununla birlikte, başlangıçtaki Slav bilimi, tüm rusalki olaylarının sudan ölümle bağlantılı olmadığını öne sürmektedir.

Çoğu hikâyede, bir ırmak ya da gölün yakınında ölen genç bir kadının ruhunun bu su geçidine sık sık uğramak için geri döneceği anlatılır. Bu ölümsüz rusalka her zaman kötü niyetli değildir ve ölümünün intikamı alınırsa huzur içinde ölmesine izin verilebilir. Ancak asıl amacı genç erkekleri, görünüşü veya sesiyle baştan çıkarmaya, uzun kızıl saçlarıyla ayaklarını dibe sokacakları ve batıracakları suların derinliklerine çekebilmelerini sağlamaktır. Vücudu anında çok kaygan hale gelir ve kurbanın yüzeye ulaşması için vücuduna yapışmasına izin vermez. Daha sonra kurbanın boğulmasını beklemek veya bazı durumlarda güldükçe onları ölümüne kadar gıdıklamak için bekler.[5] Rusalkanın genel güzelliği temsil ettiği düşünülse de, rusalkinin görünüşünü baştan çıkarmaya başladıkları erkeklerin zevkleriyle eşleşecek şekilde değiştirebileceğine de inanılmaktadır. Bu nedenle, Rusalka genel olarak Slav kültüründe saygı görmekten çok korkulan bir durumdur.

Varyasyonları[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusalka, çizen: Ivan Bilibin, 1934

Çoğu zaman folklor ürünleri rusalkinin tamamen sudan çıkamayacağını söylerken bazı kurgu çalışmaları ağaçlara tırmanıp şarkı söyleyebilen ve sadece suyun altında kalan ayaklarla rıhtımda oturup saçlarını tarayan rusalkiden ve hatta meydanda diğer rusalkilerin oluşturduğu dans halkasına katılmasından bahseder. Bu tür hikâyelerin özel bir özelliği, bu davranışın yılın sadece belirli dönemleriyle, genellikle yaz ile, sınırlı olacağı gerçeğinin etrafında dönmektedir.

Bölgeye özgü[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusalki ile ilgili özellikler bölgeler arasında farklılık göstermektedir. Çoğu masalda erkekler olmadan yaşadıkları halde Ukrayna'da çoğu zaman suyla, Belarus'ta orman ve tarla ile bağlantılıdırlar. Arazinin verimli olduğu yerde bakireler çıplak ve güzel görünmektedirler. Rusya'nın daha sert bölgelerinde "büyük göğüslü amazonlar" olarak ortaya çıkmışlardır.[6]

Rusalka Haftası[değiştir | kaynağı değiştir]

Rusalkinin en tehlikeli olduğu dönem, haziran ayı başlarındaki Rusalka Haftası (Rusalnaya nedelja) olduğuna inanılmaktadır. Bu sırada, geceleyin huş ağacı ve söğüt ağacının dallarında sallanmaları için suyun derinliklerinden ayrılmaları gerekmektedir. Bu hafta boyunca yüzmek kesinlikle yasaktı çünkü deniz kızları bir yüzücüyü nehir tabanına sürükleyeceklerdi. Rusalnaya'nın kutlanmasının ortak bir özelliği, haftanın sonunda rusalkinin ritüel bir törenle uzaklaştırılması veya gömülmesiydi. Bu etkinlik, 1930'lara kadar Rusya, Belarus ve Ukrayna'da eğlence olarak kaldı.

Edebiyat, müzik ve medyada[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 1829 – "Rusalka", Orest Somov'un kısa öyküsü.
  • 1831 – "Rusalka", Mikhail Lermontov'un bir şiiri.
  • 1856 – Rusalka, Alexander Dargomyzhsky'nin bir operası.
  • 1895 – Roussalka, Henri Duparc'ın tamamlanmamış bir operası.
  • 1901 – Rusalka, Antonín Dvořák'ın bir operası.
  • 1908 – Su Anasy (tat. Су анасы; anlamı Su Ana, Rusça çevirisi Vodyanaya), Tatar şair Abdullah Tukay'ın bir şiiri.
  • 1943 – Nikolai Medtner'in Üçüncü Piyano Konçertosu, Mikhail Lermontov'un balladına dayanır.
  • 1989 – Rusalka, C. J. Cherryh tarafından Rusalka üçlemelerinin bir parçası olan fantastik roman. 
  • 1996 – Aleksandr Petrov'un yönettiği kısa bir film. 
  • 2005 – The Rusalka Cycle: Songs Between the Worlds, Kaliforniyalı kadın vokal grubu Kitka'nın performans parçası ve CD'si.[7]
  • 2013 – "Fatima Rusalka", alternatif bir metal grubu Alesana'nın single'ı.
  • 2016 – "The Book of Speculation: A Novel", Erika Swyler'ın rusalka karakterleri içeren çıkış eseri.
  • 2018 - "Rusalka, Rusalka / Wild Rushes", The Decemberists'in bir şarkısı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Vladimir E. Alexandrov (22 Mayıs 2014). The Garland Companion to Vladimir Nabokov. Routledge. s. 597. ISBN 978-1-136-60157-6. 15 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  2. ^ Linda J. Ivanits (15 Şubat 1989). Russian Folk Belief. M.E. Sharpe. ss. 78-81. ISBN 978-0-7656-3088-9. 16 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  3. ^ Elizabeth Wayland Barber (11 Şubat 2013). The Dancing Goddesses: Folklore, Archaeology, and the Origins of European Dance. W. W. Norton. s. 18. ISBN 978-0-393-08921-9. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  4. ^ Zelenin, D.K, cited in Ivanits, Linda J. (1992). Russian Folk Belief. M.E. Sharpe. s. 76. ISBN 0765630885. 31 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 
  5. ^ "Rusalka". University of Toronto Press. 16 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  6. ^ Joanna Hubbs (22 Eylül 1993). Mother Russia: The Feminine Myth in Russian Culture. Indiana University Press. s. 29. ISBN 0-253-11578-7. 26 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Haziran 2015. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya". 4 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Nisan 2018. 

Konuyla ilgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Hilton, Alison. Russian folk art. Indiana University Press, 1995. 0-253-32753-9.
  • Д.К. Зеленин. Очерки русской мифологии: Умершие неестественною смертью и русалки. Москва: Индрик. 1995.

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]