Patrice Evra

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Patrice Evra
Kişisel bilgileri
Tam adı Patrice Latyr Evra[1]
Doğum tarihi 15 Mayıs 1981 (42 yaşında)
Doğum yeri Dakar, Senegal
Boyu 1,73 m (5 ft 8 in)[2]
Mevkisi Defans
Altyapı kariyeri
1992-1993 CO Les Ulis
1993-1997 CSF Brétigny
1997-1998 Paris Saint-Germain
Profesyonel kariyeri*
Yıllar Takım Maç (Gol)
1998-1999 Marsala 24 (3)
1999-2000 Monza 3 (0)
2000-2002 Nice 40 (1)
2002-2006 Monaco 120 (2)
2006-2014 Manchester United 273 (7)
2014-2017 Juventus 53 (3)
2017 Marsilya 15 (1)
2018 West Ham United 5 (0)
Toplam 533 (17)
Millî takım kariyeri
2002-2003  Fransa U-21 11 (0)
2004-2016  Fransa 81 (0)
Toplam 92 (0)
Başarıları
Erkekler futbol
 Fransa adına
Avrupa Futbol Şampiyonası
Gümüş 2016 Fransa Takım

* Yalnızca lig maçları ve gollerini içerir.
Güncelleme: 26 Ağustos 2022 (2022-08-26)


Patrice Latyr Evra (Fransızca telaffuz: [patʁis evʁa]; d. 15 Mayıs 1981) Fransa millî takımı forması giymiş Fransız eski futbolcudur. Aslen bir hücumcu olarak, öncelikle sol bek olarak oynamaktadır ve sahip olduğu "hızı, atletizmi ve hırsıyla" tam olarak "modern bekin klasik bir örneği" olarak tanımlanmaktadır.[3] Evra "sol kanattan ciddi ataklar yapabilmektedir" ve boyu gözle görülür bir şekilde kısa olmasına rağmen "hava hakimiyeti" iyidir.[3] Sir Alex Ferguson'un liderliğinden övgüyle bahsettiği Evra, Fransa'nın kaptanlığını yapmıştır.[4][5]

Bir diplomatın çocuğu olan Evra, Senegal'de doğdu ve Avrupa'ya bir yaşındayken geldi. Fransa'da büyüdü ve futbol kariyerine yaşadığı şehrin takımları CO Les Ulis ve CSF Brétigny gibi Île-de-France bölgesinde yer alan çeşitli futbol kulüplerinde başladı. 1997'de, bir süreliğine Paris Saint-Germain'de futbol oynadı. Bir yıl sonra, Sicilya'daki Marsala takımıyla profesyonel olarak anlaşma imzaladı. Bu takımda ilk resmi maçına çıktı ve sonraki sezon Monza'ya trasfer oldu. Monza'da bir yıl top koşturduktan sonra Nice'e transfer olarak Fransa'ya döndü. Önceki kulüplerinde orta sahada oynamasına rağmen, Nice'de tam anlamıyla bek oyuncusuna dönüştü. 2002'de Monako kulübü Monaco'ya transfer oldu ve takımın 2003'teki Coupe de la Ligue'i kazanmasına büyük katkı sağladı. Kariyerinde ilk kez bir Avrupa kupası maçında yer aldı. 2003-04 sezonunda Evra takımıyla beraber 2004 UEFA Şampiyonlar Ligi finaline çıktı. Yine aynı sezonda, Evra Ulusal Profesyonel Futbolcular Birliği (UNFP) Ligue 1 Yılın Genç Oyuncusu ödülünü kazandı. Aynı organizasyonda Ligue 1 Yılın Takımı'na seçildi.

Evra'nın Monaco'daki bu performansı Ocak 2006'da İngiliz kulübü Manchester United'a transferiyle sonuçlandı. Manchester United'daki ilk sezonunda, EFL Cup dahil olmak üzere Evra çok miktarda kupa kazanmıştı. İkinci sezonunda, sol bekte ilk seçim olarak vatandaşı Mikaël Silvestre ve Gabriel Heinze'yi gölgede bıraktı ve bu zamana kadar dört Premier League şampiyonluğu, bir UEFA Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu, bir FIFA Kulüpler Dünya Kupası, üç Lig Kupası, ve dört Community Shield şampiyonluğu kazandı. Evra üç kez Profesyonel Futbolcular Derneği (PFA) Yılın Takımı'na seçildi. 2008-09 sezonundaki performansı sırasında, FIFPro World XI ve UEFA Yılın Takımı'na seçildi.

Aynı zamanda Fransa forması giyen Evra, Fransa millî takımında oynamadan önce, 21 yaş altı seviyesinde oynadı. Fransa millî takımı ile ilk maçına Ağustos 2004'te Bosna-Hersek ile oynanan hazırlık maçında çıktı. Evra Fransa ile üç büyük turnuvada mücadele etti; 2008 Avrupa Futbol Şampiyonası, 2010 FIFA Dünya Kupası ve 2012 Avrupa Futbol Şampiyonası. İlk turnuvasında, iki grup maçına çıktı. 2010 FIFA Dünya Kupası'nda, Evra Domenech tarafından kaptan seçildi ve kaptanlık pazubandını ilk kez Mayıs 2010'daki Kosta Rika maçında taktı. Turnuvada, oyuncular eylem yapınca Fransa bir felaket yaşadı. Bu olayların Evra için sonucu olarak, olaylara liderlik ettiğinden dolayı beş maç ceza aldı.

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra Gine asıllı Senegalli bir babayla Yeşil Burun Adaları'ndan olan annenin çocuğu olarak Senegal'in başkenti Dakar'da dünyaya geldi.[6][7][8] Evra'nın babası bir diplomattı ve babası Brüksel'deki Senegal konsolosluğunda çalışmak için Evra henüz bir yaşındayken ailesiyle Belçika'ya yerleşti.[6][8] İki yıldan uzun bir süre Belçika'da yaşadıktan sonra, Evra üç yaşındayken, aile Fransa'ya taşındı ve güney Paris'teki Les Ulis komününe yerleşti. Aile ilk başta Bergeries mahallesinde yaşamıştı fakat çok kısa sürede Hautes-Plaines mahallesine taşındılar.[6] Evra Senegal kültürüyle yetiştirilmişti ve değerleri hızlı bir şekilde "Batılılaştırıldı". On yaşındayken, Evra "iyi bir deneyim olmadığı" şeklinde bir tanımlama yaptığı kısa bir dönem cesaret edip sünnet olmak için Senegal'e döndü.[7] Okul döneminde notları çok iyiydi.[6] Geniş bir aileye sahip olan Evra'nın iki kardeşinin ölmüş olmasına rağmen, 25 kardeşi vardı.[9]

Kulüp kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yılları[değiştir | kaynağı değiştir]

"Bugüne kadar futbolda hissettiğim en iyi duyguydu. Lig şampiyonluğu ya da Şampiyonlar Ligi şampiyonluğu kazanmamıştım fakat o zaman 17 yaşındayken, sonunda profesyonel bir futbolcu olmuştum."

Evra'nın profesyonel bir futbolcu olduğu zamanla ilgili düşünceleri.[10]

Evra futbol kariyerine şehrinin takımı CO Les Ulis'de başladı. Yıllarca sokaklarda oynadıktan sonra, kulübün teknik direktörünü "Sana yeni Romário'yu getirdim." şeklinde bilgilendiren arkadaşı Tshymen Buhanga sayesinde kulübe kazandırıldı.[6] Evra bir yıl boyunca daha sonra kulübe yardımcı başkanlıkta yapacak olan teknik direktör Jean-Claude Giordanella'nın gözetimi altında kaldı. Giordanella Evra'yı "çok sessiz ve biraz utangaçtı. Fakat iyi bir çocuktu." sözleriyle ifade etmişti.[11] Evra forvet pozisyonunda oynamaya başlamıştı ve Les Ulis'de antrenmanlara çıkarken, Rennes ve Lens gibi profesyonel kulüplerle de antrenmanlara çıkıyordu. Değerlendirmelerin sonuçlarından sonra, Evra boyundan dolayı reddedildi.[11] 1993'te, Brétigny-sur-Orge yakınlarında yer alan amatör futbol kulübü CSF Brétigny'e katıldı. Anlaşması Les Ulis ile aynı olduğu gibi, Evra Toulouse ve Paris Saint-Germain gibi birkaç kulüple antrenmanlara çıktı.[6] En sonunda kulübüyle anlaşmayı imzaladı ve bu zamandan sonra kanat oyuncusu olarak oynamaya başladı.[12] Evra birkaç aylığına Camp des Loges'de de antrenmanlara çıktı fakat daha sonra gönderildi.[13]

Futbolcu olarak sahip olduğu kabiliyeti Paris Saint-Germain yetkililerini ikna etmede başarısız olduktan sonra, Evra Brétigny'e geri döndü ve arkadaşı tarafından Juvisy-sur-Orge spor merkezinin organize ettiği beş kişilik takımlardan oluşan futbol turnuvasına katılması için davet edildi.[14] Burada oynarken, profesyonel futbol kulübü Torino'da antrenmanlara çıkması için teklif sunan İtalyan bir yıldız avcısı tarafından izleniyordu.[10] Evra on günlüğüne kulüple antrenmanlara çıktı ve antrenmanlardan sonra, kulübün altyapı takımında oynaması için yetkililer tarafından teklif götürüldü. Daha sonraları, kendisine profesyonel olabileceğini söyleyen Serie C1 kulübü Marsala yetkilileri ile görüşmelere başladı. Evra ikinci seçeneği seçti ve 17 yaşındayken ilk profesyonel kontratını imzaladı. O anı "futbolda yaşadığım en iyi an" olarak belirtmişti.[10] Evra kulüpte bir sezonda 27 toplam maça çıktı ve iki gol attı.[14] Bundan sonra Serie A kulüpleri Roma ve Lazio ile potansiyel anlaşmaları gerçekleşmeyince, 250,000 Euroluk bir fiyata Serie B seviyesindeki Monza takımına transfer oldu.[14][15] Burada sadece üç maça çıktı. Kulüpteki ilk maçı 29 Ağustos 1999'da deplasmanda 2-1 yendikleri Alzano maçıydı.[16] İlk sezonunun ardından fazla forma şansı bulamadığı için takımdan ayrıldı.[14]

Fransa'ya dönüşü[değiştir | kaynağı değiştir]

Nice[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra Fransa'ya döndü ve Ligue 2 takımlarından profesyonel futbol kulübü Nice'e transfer oldu. İlk sezonunu Fransa futbolunda dördüncü seviye olan Championnat de France amateur'da oynayan altyapı takımında geçirdi. O zamanlar takımda orta sahada oynuyordu ve 18 maçta 1 gol atmıştı.[17] Sezonun ortalarında, Evra teknik direktör Sandro Salvioni tarafından birinci takıma çağrıldı. 26 numaralı formayı giydi ve 7 Ekim 2000 tarihinde Châteauroux'u 7-2 yendikleri maçta kulüpteki ilk maçına çıktı ve maçta sol kanat olarak oynadı.[18] Evra ligde oynadığı dört maçın Cannes ve Nancy maçlarına sonradan dahil oldu, 3-0 yendikleri Laval ve sezonun son maçında 1-0 kaybettikleri Le Havre maçlarına ilk 11'de başladı.[19][20][21][22] Evra forma giydiği maçlarda forvet olarak oynamaktaydı.[23]

2001-02 sezonunda, Evra 17 numaralı formayı giymeye başladı ve ilk takımda oynamaya başladı.[24] Takımın Laval ile oynadığı sezonun ilk maçında, ilk 11'de başladı ve takımı 2-1 kazandı.[25] Maçın sonuna doğru, José Cobos'un yerine maça başlayan yedek sol bek Jean-Charles Cirilli sakatlanınca, oyundan çıkmak zorunda kaldı.[25] Bu olayın sonucunda, Evra bek olarak oynamaya başladı ve maçın sonuna kadar bu pozisyonda devam etti.[14] Maçtan sonra, Cobos ve Cirilli'nin sakatlıklarından dolayı, Salvioni Evra'ya bu mevkiyi almasını söyledi. Evra forvet oynadığını söyleyerek teknik direktörün kararını kabul etmedi, ancak, Salvioni Evra'ya "Takımda olmak istiyorsan burada oynayacaksın" deyince, Evra bek oynamayı kabul etti.[10] Evra bu mevkideki ilk maçına 3-0 kazandıkları Strasbourg maçında çıktı.[26] Düzenli olarak forma giymeye başladı ve Cobos'un takıma dönüşünden sonra, tercih ettiği sol açık olarak oynaması kararlaştırıldı.[nb 1] Kulüple mevki savaşının ortasındayken, Nice'deki son maçı olan ve 4-3 kazandıkları Laval maçında, kulüpteki ilk ve tek golünü attı.[34] Bu zaferle Nice üçüncü sıraya yerleşti ve 1997'den beri ilk defa Ligue 1'e çıkma başarısını kazandı. Bu performansıyla, Ulusal Profesyonel Futbolcular Birliği (UNFP) Ligue 2 Yılın Takımı'nda sol bek pozisyonunda yer aldı.[10]

Monaco[değiştir | kaynağı değiştir]

Didier Deschamps Evra'nın dört yıllık Monaco kariyerinde takımın teknik direktörüydü.

Bir sonraki sezon, Evra Nice'nin Derby de la Côte d'Azur'daki rakibi Monaco'ya transfer oldu. Yine sol açıkta oynamak istemesine rağmen, teknik direktör Didier Deschamps Evra'ya sadece sol bekte oynayabileceğini söyledi.[10] Evra, başlangıçta bu mevkinin iyi olmadığını açıklamasına rağmen, daha iyi bir savunma oyuncusu olmasını Deschamps'ya borçlu olduğunu belirtti.[35] Evra merkez defans oyuncuları Rafael Márquez ve Sébastien Squillaci ve sağ bek Franck Jurietti'den oluşan defans hattına sol bek olarak dahil oldu. Evra 3 numaralı formayı giymeye başladı ve ilk maçına 2002-03 sezonunun açılış maçı olan Troyes maçında çıktı. 4-0 kazandıkları maçın tamamında oynadı.[36] 28 Eylül'de, 2-1 kazandıkları Rennes maçında takımına galibiyeti getiren golü attı. Bu aynı zamanda Monaco formasıyla ilk golüydü.[37] 22 Mart 2003'te, 3-0 yendikleri Le Havre maçında ikinci golünü attı.[38] Galibiyet, kulüp Lyon ve Marsilya ile üçlü çekişmenin içindeyken, kulübün ligi birinci sırada devam ettirmesini sağladı.[39] Mayıs ayında Lyon, Monaco'dan ilk sırayı aldı ve tarihinde ilk defa Ligue 1 şampiyonu oldu.[40] Monaco ligi ikinci sırada bitirdi, ve bu sayede UEFA Şampiyonlar Ligi'nde boy göstermeyi başardı.[41] Kulüp aynı zamanda bu performansıyla Coupe de la Ligue'de finale kalmayı başarmıştı. Evra'nın da oynadığı maçı Monaco Sochaux'u 4-1 yenmeyi başardı.[42] Lig kupası şampiyonluğu Evra'nın kariyerindeki ilk büyük şampiyonluk olmuştu.

Sezon sonunda, Marquez İspanyol kulübü Barcelona'ya ve Jurietti de Bordeaux'a transfer olmuştu. Yerleri Gaël Givet ve kiralık gelen Hugo Ibarra ile dolduruldu. 2003-04 lig sezonunda, Deschamps Evra'yı ikinci kaptan olarak görevlendirdi. Evra çıktığı 33 maçta dört gol pası verdi.[24][43] Monaco Eylül'den Mart'a kadar geçen altı ayda lider kaldı fakat önceki sezondaki gibi, liderliği yine Lyon'a kaptırdı.[41] Evra UEFA Şampiyonlar Ligi'ndeki ilk maçına 17 Eylül 2003'teki grup aşamasının açılış maçında Hollanda kulübü PSV karşısında çıktı. Evra 2-1 kazandıkları maçta sonuna kadar sahada kaldı.[44] Monaco'nun birinci bitirdiği grupta Evra altı maçın hepsinde forma giydi.[nb 2][50] 2003-04 sezonunun ilk yarısında gösterdiği performansıyla, 2004 kış transfer döneminde İngiliz kulübü Arsenal, İtalyan kulüpleri Juventus ve Milan, ve İspanyol takımı Barcelona ile adı anıldı.[51]

Takımda sürekli forma şansı buluyorken, 24 Mart 2004 tarihinde İspanyol kulübü Real Madrid ile oynanan Şampiyonlar Ligi çeyrek final maçı ilk ayağında ayak bileğinden sakatlandı.[52][53] Evra ligde oyndıkları iki maçı da kaçırdı fakat sakatlığı geçince çeyrek finalin ikinci ayağında takımdaki yerini aldı ve Monaco ikinci maçı Madrid karşısında 3-1 kazandı.[nb 3][56] Kulüp dış saha golü avantajıyla Madrid'i eleyip Şampiyonlar Ligi yarı finaline çıktı.[56] Yarı finallerde, Monaco İngiliz kulübü Chelsea ile eşleşti. Evra'nın iki maçta da oynadığı eşleşmeyi Monaco toplamda 5-3 kazandı ve finale çıkmaya hak kazandı.[57][58] 2004 UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde, Monaco Portekiz temsilcisi Porto ile karşılaştı. Maç Gelsenkirchen'deki Arena AufSchalke'de oynandı ve Porto maçı 3-0 kazandı. Evra maçta 90 dakika boyunca sahada kaldı.[59][60] Sezon bitiminde, Evra UNFP Yılın Genç Oyuncusu ödülünü kazandı ve bu ödülü 1997 yılından beri kazanan ikinci (ilki Philippe Christanval'dır) defans oyuncusu oldu.[61] Ayrıca organizasyonun Ligue 1 Yılın Takımı'na seçildi.[62]

2004 Avrupa Futbol Şampiyonasında oynayamamasına rağmen, İngiltere'den Manchester United ve İtalya'dan Juventus ve Internazionale kulüpleriyle adı geçtiği için hareketli bir yaz geçirdi.[63][64][65] Tekliflere rağmen Monaco'da kalmaya karar verdi. 24 Eylül 2004'te, kulüple bir yıllık kontrat imzaladı fakat kontratı 2008'e kadar uzatıldı.[66] Sezon boyunca 52 maçta görev yaptı ve bir gol attı, yedi asist yaptı. Monaco Fransa Lig Kupası ve Coupe de France'da yarı finale kadar ulaştı.[41] Evra bu sezondaki tek golünü 8 Ocak 2005 tarihinde Fransa Kupası Son 64 turunda amatör bir kulüp olan Seyssinet-Pariset karşısında attı. Bu gol, 7-0 kazandıkları maçın ilk golüydü.[67] Şampiyonlar Ligi'nde ise, Monaco ilk tura kadar çıktı fakat PSV'ye toplamda 3-0'lık skorla elendiler.[68][69] Evra takımının turnuvada oynadığı on maçın dokuzunda yer aldı.[24] Nisan 2005'te, kulüpten ayrılmayı düşündüğünü söyledi. Daha sonra "Kariyerimin geri kalanı için bir karar vereceğim" ve "İlgi çekici bazı kulüpler ilgi gösterirlerse ciddi bir şekilde düşünürüm" şeklinde açıklamalar yaptı.[70] Bazı kulüpler Evra ile ilgilendiklerini açıklasalar da, Deschamps Evra'nın satılmayacağını söyledi. 2005-06 sezonunun ilk bir ayında, Monaco 15. sıraya kadar düştü. Eylül ayında Deschamps, medyanın o ve kulüp başkanı ile değişmeyen anlaşmazlıkları olduğunu söylemesine rağmen, kulübün kötü başlangıcını söyleyerek sürpriz bir şekilde teknik direktörlük görevinden ayrıldı.[71] 21 Aralık 2005 tarihinde, Evra takımının Fransa Lig Kupası'nda karşılaştığı ve 1-0 yendiği Lille maçında Monaco formasını son kez giydi.[72]

Manchester United[değiştir | kaynağı değiştir]

2006-2008[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra Arsenal ile oynanan maçta.

27 Aralık 2005'te, Fransız kaynakları Manchester United'in Evra ile anlaşma imzalamak istediklerini yazdı.[73] Monaco'nun İtalyan kulübü Internazionale ile anlaşma imzaladığı dedikoduları çıksa da Evra, 3 Ocak 2006'da Manchester United'te oynamayı tercih ettiğini söyledi.[74] Sonraki gün, Manchester United resmi olarak oyuncu için teklif sundu.[75] 6 Ocak'ta, Manchester United teknik direktörü Alex Ferguson Evra ile anlaşmanın sağlandığını söyledi.[76] Evra'nın Manchester United'a transferi dört gün sonra, 5.5 milyon sterlin civarı bir değerle gerçekleşti ve Evra takım ile 3.5 yıllık bir anlaşma imzaladı.[77][78] Evra'nın gelişi Ferguson'un niyetinin Gabriel Heinze'nin sakatlığından dolayı defans hattını desteklemek olduğuna işaret ediyordu.[76] Kulübe katıldıktan sonra, Evra Manchester'ın ileride varacağı tek nokta olduğunu söyledi ve "Arsenal, Liverpool ya da Real Madrid ile ile konuşmaya kesinlikle hevesli değildim. Sadece iki yıl önce menajerimle konuşmuşlardı. Fakat benim için bu iş bitmişti. Monaco yetkililerine sadece Manchester ile ilgili şeyler duymak istediğimi söyledim" şeklinde bir açıklama yaptı.[79]

Evra İngiliz oyununa uyum sağlama ile ilgili bazı problemler yaşadı. Kulüpteki ilk maçını 14 Ocak'ta 3-1 kazandıkları Manchester City'ye karşı oynadı.[80] Fakat pek fazla bir etki yapamadığı için ilk yarının sonunda oyundan alındı.[14][81] Maçın bitmesinin ardından, oyuncu "Manchester United'da oynamak için hazır olmadığım bir şeydi" diyerek hatasını kabul ettikten sonra Ferguson "Belki bu biraz Evra'yla kumar oynamak gibiydi" dedi.[10][82] Bu ilk aksiliğe rağmen, Evra takımın bir sonraki maçı olan ve 1-0 kazandıkları Liverpool maçında da görev aldı.[83] Maçtaki performansıda takım arkadaşı Rio Ferdinand tarafından övgü aldı.[84] 26 Şubat'ta, United'in 2006 Football League Cup finalinde Wigan'ı 4-0 yendiği ve şampiyon olduğu maçta oyuna sonradan dahil oldu.[85] 2 Mart'ta, Liverpool defans oyuncusu Steve Finnan'ın maç esnasında Evra'ya karşı ırkçılık yaptığı rapor edildi. Bu taciz iki sağır televizyon izleyicisinin polise şikayette bulunmasıyla ortaya çıktı. Maçı izleyen iki kişide Finnan'ın dudaklarını okuduklarını ve Evra'ya ırkçılık yaptıklarını söyledi.[86] Finnan suçlamaları reddetti ve soruşturmanın ardından, İngiltere Futbol Federasyonu (FA) oyuncuya karşı hiçbir yapmadığına karar verdi.[87] Evra lig bitene kadar bazen maçlara yedeklerde bazen de ilk on birde başladı. Kalan yarım sezonda 14 kez forma giydi.[88]

Evra'nın Manchester United oyuncusu olarak ilk tam sezonunda, Ferguson Mikaël Silvestre'yi tercih edince, sezonun ilk bölümlerinde ilk on birde yer almak için durmadan mücadele verdi.[89] United'ın ilk iki Şampiyonlar Ligi maçında yedeklerde kaldıktan sonra, 17 Ekim 2006'da, Evra Avrupa Kupaları'ndaki ilk maçına grup aşamasında Danimarka kulübü Kopenhag'a karşı oynadıkları ve 3-0 kazandıkları maçta çıktı.[90] 18 Kasım'ta, takımın 2-1 kazandığı Sheffield United maçında Wayne Rooney'e galibiyeti getiren golün asistini yaptı.[91] Sekiz gün sonra, Evra 3-0 kazandıkları Everton maçında kulüpteki ilk golünü attı. Ayrıca aynı maçta bir de asist yaptı.[92] Aralıktan itibaren, Evra düzenli olarak ilk onbirde yer almaya başladı. 6 Aralık'ta United'ın Portekiz kulübü Benfica'yı 3-1 yendiği Şampiyonlar Ligi galibiyetinde, üst üste ilk onbirde başladığı dokuzuncu maçına çıktı.[3][93] Evra Rooney'e 2-1 yendikleri Arsenal maçında ve 2-0 yendikleri Charlton maçında asistler yaptı.[94][95] 10 Nisan 2007 tarihinde, Evra takımının 7-1 kazandığı Şampiyonlar Ligi çeyrek final ikinci maçında son golü attı.[96] Bu onun ilk Şampiyonlar Ligi golüydü ve yarı finale çıkmasında büyük rol oynadı fakat takım yarı finalde turnuvanın şampiyonu olacak olan Milan'a yenildi.[97][98][99] Sezon bittikten sonra, Manchester United altıpuan farkla şampiyon oldu ve Evra sadece 24 maçta görev almasına rağmen Profesyonel Futbolcular Derneği (PFA) Yılın Takımı'na seçildi.[100]

Evra 2007-08 sezonuna sol bekte ilk seçim olarak başladı.[101] Sezona ezeli rakipleri Chelsea'yi 2007 FA Community Shield'de normal süresi 1-1 biten maçta, penaltılara giden maçta penaltılarda 3-0 yenerek kupayla başladılar.[102] Evra kulübün ilk 12 maçında yer aldı.[3] Isınma esnasında baldırından sakatlanınca, sezonun ilk maçı olan Dinamo Kiev maçında forma giyemedi.[103] Evra birkaç gün sora Arsenal ile yaptıkları lig maçında formasına tekrar kavuştu. Maçta Cristiano Ronaldo'nun 82. dakikada attığı takımı ve 2-1 öne geçiren golün asistini yaptı. Ne var ki Evra'nın millî takım arkadaşı William Gallas Arsenal için durumu eşitleyen golü attı ve maç 2-2 bitti.[104] Şampiyonlar Ligi'nde Dinamo Kiev ile eşleşmelerinin ikinci maçında 4-0'lık galibiyette bir golün asistini yaptı.[105] Tüm turnuvalarda toplma 48 kez forma giyse de, Evra gol kaydedemedi.[88] Manchester United Chelsea'yı iki puanla geçince, son günde üst üste ikinci Premier League şampiyonluğunu perçinledi.[106] Aynı kulübü bu sefer 2008 UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde penaltılarla yenince United duble yapmış oldu.[107] Evra turnuvada on maçta görev aldı ve finalde 120 dakika boyunca sahada kaldı.[24][107] Sezon sonunda, 12 Haziran tarihinde kendisini 2012'ye kadar Old Trafford'ta tutacak olan dört yıllık sözleşme imzaladı.[108][109]

2008-2014[değiştir | kaynağı değiştir]

2009-10 sezonundaki Everton maçında Evra Gabriel Obertan'a pas atarken.

2008-09 sezonunun başlamaasından önce, 18 Temmuz 2008'de, Evra dört ayrı uygunsuz davranıştan dolayı FA tarafından suçlandı.[110] Suçlamalar 2007-08 sezonu esnasında Chelsea saha görevlisi ile maç sonrasında yaşadığı münakaşa ile ilgiliydi. Evra suçlamaları reddetti ve bazı takım yetkilileri tartışmadan önce saha görevlisinin Evra'ya ırkçı sözler söylediği yorumunu yaptı ve oyuncuya destek verdi.[111][112] Evra Temmuz 2008'de yapılan suçlamalara rağmen mahkemeye çağrılana kadar United'da oynamaya devam etti. Lige geçen sezon olduğu gibi 2008-2009 sezonunda da Community Shield kupasıyla başladılar. Maçta Portsmouth'u penaltılarda 3-0 yendiler.[113] Evra Manchester United'ın ilk 22 maçında hep sahadaydı ve bunların 19 tanesinde ilk onbirdeydi.[3] 18 Kasım olan mahkeme tarihi 5 Aralık'a ertelendi.[114] Evra mahkemede, uygunsuz davranış açısından suçlu bulunduktan sonra dört maçlık ceza aldı, cezası 22 Aralık 2008'de başladı ve ek olarak kendisine 15,000 sterlinlik para cezası verildi.[115]

Evra, sağdaki, 2009 UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde Samuel Eto'o'yu savunurken.

Cezasına rağmen, kulüp 2008 FIFA Kulüpler Dünya Kupası'nda katıldığında, o da Manchester United ile birlikte yer aldı. Takımın oynadığı iki maçta da yer aldı ve United Ekvador kulübü LDU Quito'yu finalde yenip şampiyonluğunu ilan etti.[116][117] Evra 11 Ocak 2009'daki Chelsea maçında şans eseri sahalara geri döndü. Maç içerisinde, Evra 3-0 galibiyetteki ikinci golün asistini yaptı.[118] Fakat daha sonra ciddi olduğu anlaşılan bir ayak sakatlığından dolayı maçı bırakmak zorunda kaldı. Bir ay hiç oynayamadı ve dönüşü 15 Şubat'ta Manchester'ın Fulham'ı 3-0 yendiği maçta oldu.[119] Evra United'ın Nisan'da Sunderland'i yenerek üst üste üçüncü Premier League şampiyonluğunu kazandığı maç, EFL Cup'ı kazandığı maç ve ligdeki ezeli rakibi Arsenal'i toplamda 4-1 ile geçerek 2009 UEFA Şampiyonlar Ligi finaline ulaştığı maçlar dahil olmak üzere her maçında görev aldı.[3][120][121][122] Arsenal karşısında ikinci ayak maçından sonra, Evra sesli beyanda bulundu. Kendisine 3-1'lik galibiyetle ilgili fikri sorulduğunda, Evra "11 bebeğe karşı 11 adamla oynadık. Bundan asla şüphemiz yok" şeklinde bir açıklama yaptı.[123] Manchester United'ın Barcelona ile çıktığı final maçı, Evra'nın üçüncü finaliydi. Maçta, United her bir yarıda gelen gollerle 2-0 yenildi.[124] Sezon sonunda, Evra ikinci defa PFA Yılın Takımı'na seçildi.[125]

Kariyerinde ilk kez, 2009-10 sezonunda, Evra 38 lig maçında da yer aldı.[24] Sezon 2009 FA Community Shield'de Chelsea'ya penaltılarda kaybettikleri maçta penaltıyı kaçırınca, kendisi için kötü başlamıştı ve medyada bazılar bunu "berbat" bulmuştu.[126] Rio Ferdinand, Gary Neville ve Ryan Giggs'in sakatlıklarında dolayı takıma bazı maçlarda kaptanlık yapmıştı ve Manchester United kariyerinde ilk kez pazubandını VfL Wolfsburg'a karşı 3-1 kazandıkları Şampiyonlar Ligi galibiyetinde giydi.[127][128] Aralık 2009'da, Evra diğer üç Manchester United oyuncusuyla birlikte FIFPro World XI'de yer aldı.[129] Bir sonraki ay, UEFA Yılın Takımı'nda yer aldı.[130] 28 Şubat 2010'da, Evra Aston Villa karşısında 2-1 kazandıkları 2010 Football League Cup finalinde Manchester United'a kaptanlık yaptı.[131][132] Ligkupası şampiyonluğu Evra'nı dördüncü şampiyonluğu olduğu kadar kaptan olarak ilk şampiyonluğuydu. Ayrıca Eric Cantona'dan sonra büyük bir turnuva şampiyonluğunda Manchester United'a kaptanlık yapan ikinci Fransız oldu.[131] Lig devam ederken, Manchester United şampiyonluğu Chelsea'a kaptırdı.[133] Şampiyonlar Ligi'nde Almanya şampiyonu Bayern Münih'e çeyrek finalde elendi.[134]

Evra 2011 MLS All-Star Maçı'nda.

2010-11 sezonunun ilk aylarında, Evra hem Fransa Futbol Federasyonu, hem Fransız medyası hem de Fransız hükûmeti tarafından 2010 FIFA Dünya Kupası'nda olan olaylarla ilgili sürekli soruşturmalarla engelleniyordu.[135][136][137] Evra'nın Manchester United ile olan sözleşmesi 2011-12 sezonunun bitimiyle beraber sonlanıyordu ve oyuncunun adı sürekli Real Madrid ile geçiyordu.[138][139] Evra'nın da katıldığı Paris'teki federasyonla olan duruşması, ligin ilk maçı olan ve 3-0 yendikleri Newcastle United maçının bir gün sonrasındaydı.[140] Evra maçta 85 dakikadan fazla oynamıştı.[141] 20 Kasım'da, Evra 2-0 kazandıkları Wigan maçında Premier League'deki ikinci golünü attı.[142] 21 Şubat 2011 tarihinde, haftalar süren görüşmelerin ardından, Evra kendisini 2013-14 sezonun bitimine kadar Manchester United'da tutacak olan anlaşmayı kulüple imzaladı.[143][144] Anlaşmayı imzaladıktan iki gün sonra, Evra Şampiyonlar Ligi eleme aşaması ilk maçında United'ın 0-0 berabere kaldığı Marsilya maçında forma giydi.[145] Evra'nın Marsilya'daki Vélodrome Stadyumu'nda oynadığı maç, 2010 FIFA Dünya Kupası'ndaki Fransa'nın ani çöküşünden beri Fransa'da oynadığı ilk maçtı. Topa her dokunduğu anda yuhalandı.[146][147]

2011-12 sezonunun başlangıcında, Evra 7 Ağustos'ta United'ın 2011 Community Shield'ı Manchester City karşısında kazanmasında büyük pay sahibi oldu. İlk yarıda Joleon Lescott'un kafa golü ve Edin Džeko'un uzun mesafeden gelip attığı golle City 2-0 öne geçti fakat United ikinci yarıda geri dönüş yaptı ve kupayı 3-2 kazandı.[148] 15 Ekim'de, Evra 1-1 berabere kalınan Liverpool maçında Manchester United'ın kaptanıydı.[149] Maçın sonrasında, Fransız televizyon kanalı Canal+'yla yaptığı röportajda, Evra Liverpool'un oyuncusu Luis Suárez'in kendisine defalarca ırkçı tacizde bulunduğunu iddia etti.[150] Ayrıca hakem Andre Marriner'i maçın sonunda olayla ilgili bilgilendirdiğini söyledi. Sonraki gün, FA olayın inceleneceğini açıkladı,[151] ve 17 Kasım'da, FA Suárez'in "Patrice Evra'nın etnik kökeni ve/veya rengi ve/veya ırkına kinayede bulunmak" suçu dahil olmak üzere "FA kurallarına göre kötü ve/veya rencide edici kelimeler ve/veya uygunsuz davranış" suçlarından suçlarından suçlu bulunduğunu açıkladı.[152]

Deplasmanda 3-0 kazandıkları Newcastle United maçında, ilk yarının başlarında attığı kafa golü Premier League'deki üçüncü golü oldu. Sezonun ikinci golünü de 3 Kasım 2012'de Arsenal'e karşı, yine bir kafa golüyle buldu. 23 Aralık'taki Swansea City maçında da yine bir kafa golüne imza attı. Noel'in ertesi günü, yine Newcastle United'a karşı ligdeki dördüncü golünü attı.

Millî takım kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra, ilk olarak 21 Yaş Altı takımının formasını giydi, gelişim yılları esnasında İtalya'da oynamasından ötürü bu seviyeden önce millî maça çıkamadı. İlk defa 21 yaş altı teknik direktörü Raymond Domenech tarafından 3 Ekim 2002'de Slovenya ve Malta maçlarının kadrosuna alındı.[153] 21 yaş altındaki ilk maçına Slovenya karşısında çıktı ve maçı Fransa 1-0 kazandı.[154] Evra kazandıkları Slovenya maçında sakatlanınca Malta maçını kaçırdı.[155] Fransa 2004 Avrupa 21 Yaş Altı Futbol Şampiyonası ve 2004 Yaz Olimpiyatları'ndaki futbol turnuvasına katılmaya çalışırken, Evra 2002-2004 yılları arasında düzenli olarak forma şansı buldu. Fransa her iki turnuvada da elemeleri geçemezken, Evra'nın genç kariyeride sonlanmıştı.

Mayıs 2004'te teknik direktör Jacques Santini Evra'yı 2004 Avrupa Futbol Şampiyonasına katılacak 31 kişilik geçici kadroya alınca ilk defa Fransa millî futbol takımına çağrılmış oldu. Kadro 23 oyuncuya düşünce, Evra bu kadroya giremedi ve turnuvaya katılamadı.[63] Avrupa Şampiyonası'ndan sonra, eski 21 yaş altı teknik direktörü Domenech millî takımın başına geçmişti, 18 Ağustos 2004'te Bosna-Hersek ile yapılacak hazırlık maçı için Evra millî takıma çağrılmıştı. Evra millî takıma çağrıldığı için "çok gurur duyduğunu" söyledi.[156] Evra ilk millî takım maçına Bosna-Hersek karşısında çıktı. 75. dakikada oyundan çıkana kadar sol açıkta oynadı. Maç 1-1 beraberlikle sonuçlandı.[157] Éric Abidal'in sakatlığından dolayı, Evra Abidal'in yerini aldı ve Fransa'nın ilk iki 2006 FIFA Dünya Kupası eleme maçında sol bek oynadı.[158][159] Takımın Mart 2005'te İsviçre ile yaptığı hazırlık maçında sakatlandığı için kadrodan çıkartıldı.[160] Bu sonuçla, William Gallas geçici çözüm olarak sol bekte oynadı.[14] Abidal'in sakatlıktan dönüşü ve Domenech'in Mikaël Silvestre'yi tercih etmesinden dolayı, Evra hemen hemen iki yıl millî takıma çağrılmadı ve 2006 FIFA Dünya Kupası'nda yer alamadı. Ekim 2007'de, Evra L'Equipe'e yaptığı açıklamada Dünya Kupası hakaretinin "kendisine azim getirdiğini" söyledi.[161]

Evra Kasım 2006'da Yunanistan ile yapılan maçta takıma geri döndü. İkinci yarıda Abidal'in yerine oyuna girdiği maçı Fransa 1-0 kazandı.[162] Fransa'da oynayamadığı yıllardan sonra, Evra Domenech'i gelmesiyle 2007'den itibaren düzenli olarak oynamaya başladı. 28 Mayıs 2008'de, 2008 Avrupa Futbol Şampiyonasına katılacak kadrodan yer aldı.[163] Evra ilk başlarda Abidal'in yedeği olarak oynuyordu fakat Romanya ile yaptığı ve 0-0 biten maçta Abidal başarısız olunca, Fransız medyası Domenech'e Abidal'in yerine Evra'yı koyması için baskı yaptı.[164][165][166] Domenech Evra'yı takımın sonraki maçı olan Hollanda karşısında ilk onbirde başlattı, fakat takım 4-1 yenildi.[167][168] Mutlaka kazanmaları gereken ve grubun son maçı olan İtalya maçında Evra ikinci üst üste maçına çıkmıştı. Fransa 2-0 kaybetti ve turnuvadan elendi.[169] Maç sonunda, kameralar Evra ve takım arkadaşları Patrick Vieira ile Abidal'in tünelde ağız kavgası yaptığına tanıklık etti. Sonra Vieira videonun bir grup Fransız taraftarıyla tartıştıktan sonra çekildiğini söyledi.[170] Takımın elenmesinde bir gün sonra, Evra düş kırıklığını Fransız gazetesi L'Equipe'e şöyle anlattı:"Kaybetmeyi sevmeyen birisiyim fakat özür dilemeyeceğim. Bu sene Euro 2008'de üç maç yaptık fakat hiçbirini kazanamadık. Bittiğini söylemeye inanmak bile zor."[171]

2010 FIFA Dünya Kupası[değiştir | kaynağı değiştir]

"Bu akşam binlerce Fransız'a karşı özür dilemenin zamanıdır, çünkü bu acıyı bütün Fransızlarla paylaşıyorum. Canımı daha da acıtan bu özrün dün yapılması gerekiyor olmasıydı fakat teknik direktörüm kaptan olarak bunu engelledi ve bu daha da canımı acıttı. Fakat hiçbir şey değişmeyecek, şimdi hesaplaşmanın vakti değil. Saklayacak hiçbir şeyim yok. Fransa takımı kimseye ait değildir, takım tüm Fransa halkınındır. İnsanlar bu büyük felaketin gerçeklerini öğrenmek zorunda."

Evra'nın, Fransa'nın 2010 FIFA Dünya Kupası'ndan elenmesinin ardından yaptığı yorumlar.[172]

Euro 2008'den sonra, defans oyuncusu Lilian Thuram takımdan emekli oldu. Takım Thuram'ın emekliliğine alışmaya çalışırken, Domenech Abidal'in stoper bölgesine konulmasına karar verildi bu sayede Evra takımda sol bek için ilk tercih oldu. Euro 2008'den sonra oynadıkları ilk maçta Avusturya karşısında sürpriz bir şekilde 3-1 kaybettiler. Bu maçta, Evra Sidney Govou'nun attığı takımın tek golünün asistini yaptı.[173] 2010 FIFA Dünya Kupası elemelerinde, play-off turundaki İrlanda maçı dahil olmak üzere Evra 12 maçın 10'unda görev aldı.[174] 26 Mayıs 2010'da, Evra Kosta Rika maçında ilk defa takıma kaptanlık yaptı; Fransa maçı 2-1 kazandı.[175] Thierry Henry'nin önünde 2010 FIFA Dünya Kupası'nda takıma kaptanlık yaptı.[176] Evra, kaptanlık pazubandını 0-0 biten Uruguay ve 2-0 kaybettikleri Meksika iki karşılaşmada taktı.[177][178] 21 Haziran'da, forvet Nicolas Anelka, Meksika'ya kaybettikleri maçın ilk yarısında Domenech'le ettiği terbiyesizliği geçen tartışmadan sonra takımdan uzaklaştırıldı.[179] Oyuncular, teknik ekip ve federasyon yetkilileri arasında Anelka'nın takımdan çıkarılmasından doğan anlaşmazlık, Evra'nın 20 Haziran günü karara karşı oyuncuların gerçekleştirdiği protestoya öncülük etmesiyle sonuçlandı ve bu süreçte, oyuncular antrenman yapmayı reddetti.[180][181][182] Bu başkaldırıdan önce, Evra millî takımın fitness koçu Robert Duverne ile sözlü tartışmaya girmişti.[183] Bu olay Fransa Futbol Federasyonu olduğu gibi, yönetimdeki yetkililer tarafından kınandı.[184] Sonraki gün, oyuncular olay olmamış gibi kampa antrenmanlara geri döndüler.[185] Bu başkaldırının sonucu olarak, Evra kaptanlıktan alındı ve ev sahibi olan Güney Afrika ile oynadıkları son grup maçında yedek kulübesinde oturdu.[186] Fransa 2-1 kaybetti ve turnuvadan elendi.[187]

Turnuvadan sonra, eski millî takım kaptanı Lilian Thuram Evra'nın bir daha asla millî takımda yer almaması gerektiğini söyledi.[188] Düşünceleri "Evra'ya karşı hiçbir şeyim yok fakat, bir Fransa oyuncusu ve özellikle kaptan olarak, bu ülkeyle paylaştığı sporun değerlerini savunmadı. Eminim ki adı lekelenmemiş başka yeteneklerde var ve yeni bir tarih yazmak için şans bekliyorlar" şeklinde bir açıklama yapan spor bakanı Chantal Jouanno tarafından tekrar edildi.[189] 6 Ağustos'ta, Evra takımın Dünya Kupası'nda yaşadığı olaydan dolayı Fransa Futbol Federasyonu'na bağlı Disiplin Komitesi tarafından mahkemede hazır bulunması için çağrılan beş oyuncudan biriydi.[190] 17 Ağustos'ta, olayların parçası olduğundan dolayı beş maç ceza aldı.[140][191]

Geri dönüşü[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra 2012 Avrupa Futbol Şampiyonası'nda Fransa formasıyla.

Kaptan olmanın sonucu olarak, Evra eleştirilerin asıl yükünü çekiyordu, fakat, insanların dalga geçmesine rağmen, Evra millî takımla olan geleceğine ilişkin yaptığı "Fransa takımı olmadan geleceğimi göremem" açıklamasıyla tutumunu sürdürdü.[192][193] 17 Mart 2011'de, 2010 FIFA Dünya Kupası'ndan beri ilk kez yeni teknik direktör Laurent Blanc yönetimindeki millî takıma çağrıldı.[194] Beş maç cezasını tamamladıktan bir ay sonra takıma dönebilecekken, Blanc sporla ilgili gerekçelerden dolayı onu takıma çağırmadı.[195] Evra döndükten sonraki ilk maçına 25 Mart'ta takımın 2012 Avrupa Futbol Şampiyonası elemelerine dahil olan Lüksemburg maçında çıktı. Maça ilk onbirde başladı ve 2-0 kazandıkları maçta 90 dakika sahada kaldı.[196] Dört gün sonra, Evra Dünya Kupası'ndan beri Fransa Stadyumu'nda çıktığı ilk maçta Hırvatistan maçında yedek kulübedeydi.[197] UEFA Euro 2012 elemelerinde düzenli olarak forma giydikten sonra, 29 Mayıs 2012 tarihinde, Fransa'nın turnuvaya katılacak kadrosunda yer aldı.[198]

Kişisel yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Evra'nın futbola olan ilgisi küçük yaşlardan beri geliştiğini ve asla bir idolü olmadığını söylese de Brezilyalı millî oyuncu Romário'nun oyunundan büyülendiğini söyledi.[10] 2010 FIFA Dünya Kupası öncesinde, Evra kendi ülkesine karşın Fransa millî takımını seçtiği için bazı Senegal taraftarının ırçkı tacizinden mağdur olduğunu söyledi.[199] Evra Lenny isimli bir oğlu olan Sandra ile evlendi.[200][201] Yaptığı bir açıklamada beş dil konuşabildiğini ve Güney Koreli eski takım arkadaşı Park Ji-Sung ile daha iyi bir iletişim kurabilmek için Korece öğrendiğini söyledi.[10]

Kariyer istatistikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulüp[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulüp Sezon Lig Kupa[nb 4] Lig Kupası[nb 5] Avrupa Diğer[nb 6] Toplam
Maç Gol Maç Gol Maç Gol Maç Gol Maç Gol Maç Gol
Marsala 1998-99 24 3 3 3 - - - 27 6
Toplam 24 3 3 3 - - - 27 6
Monza 1999-2000 3 0 0 0 - - - 3 0
Toplam 3 0 0 0 - - - 3 0
Nice 2000-01 5 0 0 0 0 0 - - 5 0
2001-02 35 1 1 0 1 0 - - 37 1
Toplam 40 1 1 0 1 0 - - 42 1
AS Monaco 2002-03 36 2 1 0 4 0 0 0 - 41 2
2003-04 33 0 1 0 0 0 13 0 - 47 0
2004-05 36 0 5 1 2 0 9 0 - 52 1
2005-06 15 0 0 0 1 0 7 0 - 23 0
Toplam 120 2 7 1 7 0 29 0 - 163 3
Manchester United 2005-06 11 0 1 0 2 0 0 0 - 14 0
2006-07 24 1 4 0 1 0 7 1 - 36 2
2007-08 33 0 4 0 0 0 10 0 1 0 48 0
2008-09 28 0 3 0 2 0 11 0 4 0 48 0
2009-10 38 0 0 0 3 0 9 0 1 0 51 0
2010-11 35 1 3 0 0 0 10 0 0 0 48 1
2011-12 37 0 2 0 0 0 7 0 1 0 47 0
2012-13 34 4 3 0 0 0 5 0 - 42 4
2013-14 33 1 0 0 3 1 8 1 1 0 45 3
Toplam 273 7 20 0 11 1 67 2 8 0 379 10
Juventus 2014-15 20 1 1 0 - 8 0 1 0 30 1
Kariyer toplamı 479 14 32 4 19 1 103 2 9 0 642 21

ManUtd için Lig İstatistikleri 13 Mayıs 2012 tarihindeki maç itibarıyla doğrulanmıştır.(UTC)[24][202][203]

Millî takım[değiştir | kaynağı değiştir]

2 Temmuz 2014. itibarıyla[174]
Millî takım Sezon Maç Gol
Fransa 2004-05 5 0
2005-06 0 0
2006-07 1 0
2007-08 7 0
2008-09 7 0
2009-10 12 0
2010-11 3 0
2011-12 7 0
2012-13 7 0
2013-14 8 0
2014-15 7 0
Toplam 64 0

Başarıları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kulüp[değiştir | kaynağı değiştir]

Monaco
Manchester United
Juventus

Bireysel[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ José Cobos ve Evra'nın beraber sol bekte oynadığı Nice maçları kaynaklara eklenmiştir.[27][28][29][30][31][32][33]
  2. ^ Evra'nın oynadığı altı UEFA Şampiyonlar Ligi grup aşaması maçı kaynaklara eklenmiştir.[44][45][46][47][48][48][49]
  3. ^ Evra'nın Real Madrid'e karşı oynadığı çeyrek final ilk maçında yaşadığı ortalama iki haftalık sakatlıktan dolayı kaçırdığı Monaco'nun lig maçları kaynaklara eklenmiştir.[54][55]
  4. ^ Kupa turnuvalarına, Coppa Italia, Coupe de France ve FA Cup gibi turnuvalar dahildir.
  5. ^ Lig kupası turnuvalarına, Coupe de la Ligue ve EFL Cup gibi turnuvalar dahildir.
  6. ^ Diğer turnuvalara, FA Community Shield, UEFA Süper Kupası, FIFA Kulüpler Dünya Kupası gibi turnuvalar dahildir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Premier League clubs submit squad lists" (PDF). PremierLeague.com. Premier League. 2 Şubat 2012. s. 23. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  2. ^ "Patrice Evra Club Profile". ManUtd.com. Manchester United. 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012. 
  3. ^ a b c d e f "Patrice Evra ESPN Profile". ESPN. 16 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012. 
  4. ^ "After torrid World Cup, Evra embroiled in controversy yet again". Sports Illustrated. 21 Ekim 2011. 21 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012. 
  5. ^ "Blog: Evra is Manchester United's Mr Reliable". ITV. Erişim tarihi: 5 Haziran 2012. [ölü/kırık bağlantı]
  6. ^ a b c d e f "Patrice Evra, le petit prince des Ulis". Le Parisien (Fransızca). France. 26 Mayıs 2004. 30 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  7. ^ a b "Patrice Evra - "Je suis retourné au pays une seule fois pour me faire circoncire"" (Fransızca). allAfrica. 8 Haziran 2010. 27 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  8. ^ a b "Patrice Evra tacle Thuram" (Fransızca). Afiavi. 13 Ağustos 2010. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  9. ^ Kay, Oliver (23 Temmuz 2007). "Evra thanks God for a United shirt". The Times. Birleşik Krallık: Times Newspapers. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  10. ^ a b c d e f g h i Lawton, Matt (1 Mayıs 2010). "Patrice Evra on Sir Alex Ferguson's hair dryer, Carlos Tevez and more..." Daily Mail. Birleşik Krallık. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  11. ^ a b "Les Ulis se souviennent d'Evra et d'Henry". Le Parisien (Fransızca). Fransa. 26 Mayıs 2009. 30 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  12. ^ "Patrice Evra: La face cachée des Bleus". Linternaute (Fransızca). 21 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  13. ^ "Le PSG ne veut plus rater un Evra ou un Diaby". Foot01 (Fransızca). Fransa tarih=29 Mart 2011. 17 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  14. ^ a b c d e f g "From Dakar to Old Trafford, via Paris, Milan (just), Sicily and Stamford Bridge". The Guardian. Londra. 22 Ocak 2006. 9 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2012. 
  15. ^ "Calciobidoni - Tutti i bidoni del calcio italiano - Evrà" (İtalyanca). Calciobidoni. 28 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  16. ^ "Mondo CALCIO - Serie B 1999/2000: Alzano-Monza". Rai Sport (İtalyanca). RAI. 13 Mart 2005 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  17. ^ "O.G.C. Nice Reserve Pro: Saison Football 2000/2001". Stat 2 Foot (Fransızca). 2 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  18. ^ "Châteauroux v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 7 Kasım 2000. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Haziran 2012. 
  19. ^ "Cannes v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 28 Ekim 2000. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  20. ^ "Nancy v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 9 Aralık 2000. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  21. ^ "Nice v. Laval Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 21 Aralık 2000. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  22. ^ "Le Havre v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 18 Mayıs 2001. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  23. ^ "Patrice Evra, le latéral gauche de référence". Footballfr (Fransızca). 3 Ekim 2009. 26 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  24. ^ a b c d e f "Patrice Evra". L'Equipe (Fransızca). 7 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  25. ^ a b "Nice v. Laval Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 28 Temmuz 2001. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  26. ^ "Strasbourg v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 4 Ağustos 2001. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Haziran 2012. 
  27. ^ "Le Mans v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 12 Ekim 2001. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  28. ^ "Martigues v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 28 Kasım 2001. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  29. ^ "Grenoble v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 16 Şubat 2002. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  30. ^ "Ajaccio v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 6 Mart 2002. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  31. ^ "Gueugnon v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 23 Mart 2002. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  32. ^ "Nice v. Amiens Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 26 Mart 2002. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  33. ^ "Nice v. Martigues Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 13 Nisan 2002. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  34. ^ "Laval v. Nice Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 3 Mayıs 2002. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  35. ^ Haond, Patrick (1 Aralık 2003). "Evra: Don't believe the hype". Sky Sports. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Nisan 2011. 
  36. ^ "Troyes v. Monaco Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 3 Ağustos 2002. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  37. ^ "Monaco v. Rennes Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 28 Eylül 2002. 8 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  38. ^ "Le Havre v. Monaco Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 22 Mart 2003. 7 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  39. ^ "Lyon à deux pas du bonheur". La Depeche (Fransızca). 5 Mayıs 2003. 3 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  40. ^ "37ème journée de Ligue 1: Lyon champion!". Ados.fr (Fransızca). 24 Mayıs 2003. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  41. ^ a b c "Historique". AS Monaco FC (Fransızca). 14 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  42. ^ "Sochaux v. Monaco Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 17 Mayıs 2003. 13 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  43. ^ "Sept Bleuets prennent la reléve". L'Equipe (Fransızca). 17 Ağustos 2004. 20 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  44. ^ a b "Monaco muscle past PSV". UEFA. 17 Eylül 2003. 21 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  45. ^ "Rampant Monaco end AEK run". UEFA. 30 Eylül 2003. 12 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  46. ^ "Tristán delivers for Deportivo". UEFA. 21 Ekim 2003. 15 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  47. ^ "Depor bewitched by magic Monaco". UEFA. 5 Kasım 2003. 9 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  48. ^ a b "Monaco advance as PSV stay alive". UEFA. 25 Kasım 2003. 11 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  49. ^ "AEK unable to end on a high". UEFA. 10 Aralık 2003. 10 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  50. ^ "Season 2003-2004 Group C". UEFA. 10 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2011. 
  51. ^ "Milan duo fancy Evra". Sky Sports. 27 Ocak 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  52. ^ "Morientes checks Madrid onslaught". UEFA. 24 Mart 2004. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  53. ^ "Evra plays down injury fears". Sky Sports. 27 Ocak 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  54. ^ "Le Mans v. Monaco Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 27 Mart 2004. 18 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Haziran 2011. 
  55. ^ "Monaco v. Ajaccio Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 2 Nisan 2004. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  56. ^ a b "Madrid felled by Morientes". UEFA. 6 Nisan 2004. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  57. ^ "Ten-man Monaco dazzle Chelsea". UEFA. 20 Nisan 2004. 11 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  58. ^ "Morientes has the final say". UEFA. 5 Mayıs 2004. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  59. ^ "Porto 3-0 Monaco". BBC Sport. 26 Mayıs 2004. 5 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  60. ^ "Porto perform to perfection". UEFA. 26 Mayıs 2004. 5 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  61. ^ "Drogba named France's best". Sky Sports. 3 Mayıs 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  62. ^ "L'Equipe type de L1 - 2003/2004". Maxifoot (Fransızca). 30 Mayıs 2004. 1 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2012. 
  63. ^ a b "Premier entraînement pour les Bleus" (Fransızca). French Football Federation. 19 Mayıs 2004. 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  64. ^ "Big guns get set for Evra". Sky Sports. 28 Mayıs 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  65. ^ "Inter duo catch Monaco's eye". Sky Sports. 22 Haziran 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  66. ^ "In-demand Evra gets new deal". Sky Sports. 24 Eylül 2004. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  67. ^ "AC Seyssinet-Pariset v. AS Monaco FC Match Report". Footisere (Fransızca). 8 Ocak 2005. 26 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  68. ^ Chaplin, Mark (22 Şubat 2005). "Alex earns PSV advantage". UEFA. 14 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  69. ^ Spiro, Matthew (9 Mart 2005). "PSV make most of advantage". UEFA. 10 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  70. ^ "Evra eyes big move". Sky Sports. 15 Nisan 2005. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  71. ^ "Monaco accept Deschamps resignation". Orange. 19 Eylül 2005. 22 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  72. ^ "Monaco v. Lille Match Report". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 21 Aralık 2005. 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2012. 
  73. ^ "Fergie back on Evra trail". Sky Sports. 27 Aralık 2005. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  74. ^ "United may hold edge in Evra race". Sky Sports. 3 Ocak 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  75. ^ "Bids lodged for Evra". Sky Sports. 4 Ocak 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  76. ^ a b "Fergie: Evra to have medical". Sky Sports. 6 Ocak 2006. 22 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  77. ^ "Evra completes Man Utd transfer". BBC Sport. 10 Ocak 2006. 12 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  78. ^ "Evra completes United move". Sky Sports. 10 Ocak 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2012. 
  79. ^ "Evra: Only United for me". Sky Sports. 10 Ocak 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2012. 
  80. ^ "Evra pleads with United and City fans to behave at FA Cup semi-final and make Manchester proud". Daily Mail. 13 Nisan 2011. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  81. ^ "Man City 3-1 Man Utd". BBC Sport. 14 Ocak 2006. 28 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  82. ^ Hyde, Marina (19 Ocak 2006). "Francophile Fergie undone by the logic of languages". Guardian Media Group. Londra. 9 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  83. ^ "Man Utd 1-0 Liverpool". BBC Sport. 22 Ocak 2006. 27 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  84. ^ "Rio hails 'admirable' Evra". Sky Sports. 23 Ocak 2006. 24 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  85. ^ McCarra, Kevin (26 Şubat 2006). "Rooney runs amok to wreck Wigan's dream". Guardian Media Group. Londra. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  86. ^ "Finnan rejects racism claims". Sky Sports. 2 Mart 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  87. ^ Adams, Tom (5 Mart 2006). "Finnan cleared of racist claims". Sky Sports. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  88. ^ a b "Patrice Evra Footballdatabase.eu Profile". Footballdatabase.eu. 13 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  89. ^ "Evra targets regular spot". Sky Sports. 20 Eylül 2006. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  90. ^ "United too strong for København". UEFA. 27 Ekim 2006. 16 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  91. ^ Herbert, Ian (20 Kasım 2006). "Sheffield United 1 Manchester United 2: Warnock hails 'King' Rooney after striker's majestic display". The Independent. Birleşik Krallık. 11 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  92. ^ McNulty, Phil (29 Kasım 2006). "Man Utd 3-0 Everton". BBC Sport. 18 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  93. ^ "United heading into last 16". UEFA. 6 Aralık 2006. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  94. ^ McCarra, Kevin (22 Ocak 2007). "Henry has the final word as United stutter". Guardian Media Group. Londra. 18 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  95. ^ Hughes, Ian (10 Şubat 2007). "Man Utd 2-0 Charlton". BBC Sport. 18 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  96. ^ "Majestic United storm into semis". UEFA. 10 Nisan 2007. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  97. ^ Anderson, Michael (22 Mart 2011). "Manchester United locks in Patrice Evra for another two years with contract extension". Bettor. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  98. ^ Aikman, Richard (2 Mayıs 2007). "Rampant Milan reach Athens final". UEFA. 19 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  99. ^ "2006/07: Milan avenge Liverpool defeat". UEFA. 23 Mayıs 2007. 7 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  100. ^ "The PFA teams of the year: from Premier League to League Two". Guardian Media Group. Londra. 23 Nisan 2007. 17 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  101. ^ "Evra retains focus". Sky Sports. 20 Eylül 2007. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  102. ^ "Van the man for United". Futbol Birliği. 5 Ağustos 2007. 7 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2012. 
  103. ^ "Ronaldo lights up the night at Dynamo". Guardian Media Group. 24 Ekim 2007. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  104. ^ Murray, Scott (3 Kasım 2007). "Arsenal 2 - 2 Manchester United". Guardian Media Group. Londra. 18 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  105. ^ "Slick United ease through to last 16". UEFA. 7 Kasım 2007. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  106. ^ McNulty, Phil (11 Mayıs 2008). "Wigan 0-2 Man Utd". BBC Sport. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  107. ^ a b "United strike gold in shoot-out". UEFA. 22 Mayıs 2008. 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  108. ^ "Evra puts pen to paper". Manchester United. 12 Haziran 2008. 12 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2011. 
  109. ^ "Evra pens Red Devils deal". Sky Sports. 12 Haziran 2008. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  110. ^ "Evra charged over Blues fracas". Sky Sports. 18 Temmuz 2008. 17 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  111. ^ "Duo deny FA charge". Sky Sports. 6 Ağustos 2008. 17 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  112. ^ Kay, Oliver (10 Aralık 2008). "Sir Alex Ferguson in shock over Patrice Evra's four-game ban". The Times. Birleşik Krallık. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  113. ^ "Lucky 13 for United". Futbol Birliği. 10 Ağustos 2008. 7 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  114. ^ "Date set for hearing into race row involving United star Evra and Chelsea groundsman". Daily Mail. 18 Kasım 2008. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  115. ^ "Evra banned and fined by FA". Sky Sports. 5 Aralık 2008. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  116. ^ "Gamba Osaka - Manchester United FC". Fédération Internationale de Football Association. 18 Aralık 2008. 12 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  117. ^ "Liga Deportiva Universitaria de Quito - Manchester United FC". Fédération Internationale de Football Association. 21 Aralık 2008. 2 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  118. ^ Winter, Henry (21 Aralık 2008). "Manchester United cut Chelsea to pieces". The Daily Telegraph. Birleşik Krallık. 25 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  119. ^ "United suffer Evra blow". Sky Sports. 13 Ocak 2009. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  120. ^ "Draw sees Manchester United retain title". CNN. 16 Mayıs 2009. 25 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  121. ^ "Man Utd 0-0 Tottenham (aet)". BBC Sport. 1 Mart 2009. 23 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  122. ^ "Ronaldo leads ruthless United to Rome". UEFA. 5 Mayıs 2009. 8 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  123. ^ "Arsenal v Manchester United: 'Babies' were taught a lesson, says Patrice Evra". The Daily Telegraph. Birleşik Krallık. 9 Mayıs 2009. 14 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  124. ^ "Stylish Barcelona take United's crown". UEFA. 27 Mayıs 2009. 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  125. ^ Stafford, Mikey (27 Nisan 2009). "Ryan Giggs wins PFA player of the year award". Guardian Media Group. Londra. 20 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2012. 
  126. ^ Stafford, Mikey (9 Ağustos 2009). "Community Shield as it happened". BBC Sport. Londra. 27 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  127. ^ "Wolfsburg 1 United 3". Manchester Evening News. 8 Aralık 2009. 12 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  128. ^ "Owen treble sinks Wolfsburg". Sky Sports. 9 Aralık 2009. 2 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  129. ^ "FIFA/FIFPro World XI: The best defenders". FIFPro. 21 Aralık 2009. 14 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  130. ^ "Team of the Year 2009". UEFA. 18 Ocak 2011. 14 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  131. ^ a b "Evra proud to lift trophy". Sky Sports. 1 Mart 2010. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  132. ^ McCarra, Kevin (28 Şubat 2010). "Wayne Rooney seals Manchester United's Carling Cup comeback". Guardian Media Group. Londra. 30 Mart 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  133. ^ McCarra, Kevin (10 Mayıs 2010). "Chelsea and Carlo Ancelotti are worthy winners of Premier League title". Guardian Media Group. Londra. 29 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  134. ^ "United buckle under Bayern strain". UEFA. 7 Nisan 2010. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2012. 
  135. ^ Taylor, Daniel (10 Mayıs 2010). "Manchester United try to spare Patrice Evra from French mutiny inquest". Guardian Media Group. Londra. 20 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  136. ^ "Evra, des excuses et c'est tout". L'Equipe (Fransızca). 25 Haziran 2010. 25 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  137. ^ "Manchester United try to spare Patrice Evra from French mutiny inquest". British Broadcasting Corporation. 25 Haziran 2010. 27 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  138. ^ Hassan, Nabil (21 Şubat 2011). "Real Madrid eye £20m move for Manchester United star Patrice Evra on Cristiano Ronaldo's recommendation". Daily Mail. Birleşik Krallık. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  139. ^ "Patrice Evra eyeing up a move to Real Madrid?". ESPN. 6 Kasım 2010. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  140. ^ a b "Nicolas Anelka laughs at 'nonsense' 18-match French ban". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 18 Ağustos 2010. 31 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  141. ^ Winter, Henry (16 Ağustos 2010). "Manchester United 3 Newcastle United 0: match report". The Daily Telegraph. Birleşik Krallık. 11 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  142. ^ Hassan, Nabil (20 Kasım 2010). "Man Utd 2-0 Wigan". BBC Sport. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  143. ^ "Manchester United in Evra stand-off". Belfast Telegraph. 26 Ocak 2011. 20 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  144. ^ Hassan, Nabil (21 Şubat 2011). "Patrice Evra signs new contract with Manchester United". BBC Sport. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  145. ^ "United check Marseille momentum". UEFA. 23 Şubat 2011. 13 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  146. ^ Glendenning, Barry (23 Şubat 2011). "Marseille v Manchester United - as it happened". Guardian Media Group. Londra. 26 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  147. ^ "Sir Alex Ferguson admits goalless draw with Marseille in Champions League could prove a dangerous scoreline for Manchester United". Guardian Media Group. 23 Şubat 2011. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  148. ^ Bevan, Chris (7 Ağustos 2011). "Man City 2-3 Man Utd". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  149. ^ "Liverpool 1 Manchester United 1: match report". Daily Telegraph. 15 Ekim 2011. 17 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  150. ^ "Fergie: Evra to pursue complaint". ESPN. 17 Ekim 2011. 19 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  151. ^ "Now prove it! FA to grill race row pair as Suarez denies Evra claims". Daily Mail. 17 Ekim 2011. 18 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  152. ^ Taylor, Daniel (16 Kasım 2011). "Liverpool's Luis Suárez will plead not guilty to FA racism charge". The Guardian. 7 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Temmuz 2012. 
  153. ^ "Les Bleuets pour la Slovénie et Malte" (Fransızca). French Football Federation. 3 Ekim 2002. 26 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  154. ^ "Courte et précieuse victoire des Bleuets (1-0)" (Fransızca). French Football Federation. 11 Ekim 2002. 20 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  155. ^ "Patrice Evra forfait pour le match face à Malte" (Fransızca). French Football Federation. 13 Ekim 2002. 26 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2012. 
  156. ^ "Patrice Evra: "Le plus dur commence"" (Fransızca). French Football Federation. 12 Ağustos 2004. 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  157. ^ "France v. Bosnia and Herzegovina Match Report" (Fransızca). French Football Federation. 18 Ağustos 2004. 25 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  158. ^ "France v. Israel Match Report". Fédération Internationale de Football Association. 4 Eylül 2004. 2 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  159. ^ "Faroe Islands v. France Match Report". Fédération Internationale de Football Association. 8 Eylül 2004. 2 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  160. ^ "Evra out for France". Sky Sports. 24 Mart 2005. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  161. ^ "Evra reveals motivation". Sky Sports. 12 Ekim 2007. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  162. ^ "France v. Greece Match Report" (Fransızca). French Football Federation. 15 Kasım 2006. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  163. ^ "Domenech springs Gomis surprise". UEFA. 28 Mayıs 2008. 24 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  164. ^ "Abidal: "Evra? Je suis pour"". L'Equipe (Fransızca). 10 Haziran 2008. 3 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  165. ^ "Eric Abidal wants more competition in team even if he loses place to Evra at Euro 2008". Taiwan News. 12 Haziran 2008. 20 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  166. ^ "World Cup parallel heartens Abidal". UEFA. 10 Haziran 2008. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  167. ^ "4-2-3-1, Henry, Govou, Evra". L'Equipe (Fransızca). 13 Haziran 2008. 6 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  168. ^ "Dominant Dutch progress in style". UEFA. 13 Haziran 2008. 24 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  169. ^ "France sunk as Italy grab lifeline". UEFA. 17 Haziran 2008. 16 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  170. ^ "Evra, Abidal, Vieira: mais qui se clashe sur cette vidéo?". Le Post (Fransızca). 17 Haziran 2008. 3 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  171. ^ "Evra: "Quel gâchis!"". L'Equipe (Fransızca). 18 Haziran 2008. 4 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  172. ^ Garbett, Paul (22 Haziran 2010). "World Cup 2010: Patrice Evra blasts Raymond Domenech as France depart South Africa". The Daily Telegraph. Birleşik Krallık. 14 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  173. ^ "Austria v. France Match Report" (Fransızca). French Football Federation. 6 Eylül 2008. 28 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  174. ^ a b "EVRA Patrice". French Football Federation. 27 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  175. ^ "Valbuena makes his mark". Guardian Media Group. 26 Mayıs 2010. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  176. ^ "Evra to take French armband". ESPN. 4 Haziran 2010. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  177. ^ Hytner, David (11 Haziran 2010). "World Cup 2010: Ten-man Uruguay and France begin with stalemate". Guardian Media Group. Londra. 27 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  178. ^ Wilson, Paul (17 Haziran 2010). "World Cup 2010: Mexico put France in peril with stylish victory". Guardian Media Group. Londra. 9 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  179. ^ "World Cup 2010: Nicolas Anelka sent home after bust-up". The Guardian. Birleşik Krallık. 19 Haziran 2010. 28 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  180. ^ Greland, Philippe (20 Haziran 2010). "French football in chaos after players' mutiny". Agence France Press. Knysna, Güney Afrika: Google. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010. 
  181. ^ "Brazil advances, Italy held to another WCup draw". Banderas News. Associated Press. 21 Haziran 2010. 30 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Eylül 2011. 
  182. ^ "Communiqué de la FFF". French Football Federation. France Football Federation. 20 Haziran 2010. 21 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010. 
  183. ^ "Altercation Duverne-Evra". L'Equipe (Fransızca). 20 Haziran 2010. 25 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  184. ^ "World Cup 2010: France stars 'may boycott match'". BBC Sport. 21 Haziran 2010. 13 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  185. ^ "World Cup 2010: France players return to training". BBC Sport. 21 Haziran 2010. 27 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  186. ^ Gleeson, Mark (22 Haziran 2010). "France captain dropped in wake of player strike". Reuters. 31 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  187. ^ Hytner, David (22 Haziran 2010). "World Cup 2010: South Africa beat red-faced France and both bow out". Guardian Media Group. Londra. 20 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2012. 
  188. ^ "Lilian Thuram calls on France to ban Patrice Evra for life". Guardian Media Group. Londra. 2 Temmuz 2010. 15 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  189. ^ Stevens, Howard (29 Ocak 2011). "Evra must be banished from national side - says French minister". Daily Mirror. Birleşik Krallık. 15 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  190. ^ "French football in chaos after players' mutiny". Agence France Presse. 21 Haziran 2010. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  191. ^ "Nicolas Anelka given 18-match France suspension". British Broadcasting Corporation. 17 Ağustos 2010. 8 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  192. ^ "Evra reflects on WC nightmare". Sky Sports. 10 Ağustos 2010. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  193. ^ "Patrice Evra hauled before French Football Federation as he fires another swipe at senior figures". Daily Mail. Birleşik Krallık. 9 Ağustos 2010. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  194. ^ "Evra and Ribery back for France amid discontent". Reuters. 17 Mart 2011. 18 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  195. ^ "Blanc omits Evra for Brazil friendly". Yahoo!. 3 Şubat 2011. 29 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  196. ^ "France work hard for win in Luxembourg". UEFA. 25 Mart 2011. 31 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  197. ^ "Franck Ribéry's return the sole excitement as Croatia frustrate France". Guardian Media Group. Londra. 29 Mart 2011. 4 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  198. ^ "Yoann Gourcuff omitted as France announce Euro 2012 squad". The Independent. 29 Mayıs 2012. 1 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2012. 
  199. ^ Kay, Oliver (8 Haziran 2010). "Patrice Evra reveals racist abuse". ESPN. Times Newspapers. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2012. 
  200. ^ Boshoff, Alison (21 Mayıs 2008). "The War of the WAGSKIS: The real battle for Moscow". Daily Mail. Birleşik Krallık. 19 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  201. ^ Castles, Duncan (19 Ekim 2008). "Best of the left". The Observer. Londra. 22 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2012. 
  202. ^ "Patrice Evra". StretfordEnd.co.uk. 14 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 
  203. ^ "Patrice Evra". Ligue de Football Professionnel (Fransızca). 2 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Sportif görevi
Önce gelen:
Thierry Henry
Fransa millî takımı kaptanı
2010
Sonra gelen:
Hugo Lloris