Osman Kaymak

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Osman Kaymak
Isparta Valisi
Vekâleten[1]
Görev süresi
5 Şubat 2022 - 15 Şubat 2022[2]
Yerine geldiği Ömer Seymenoğlu
Yerine gelen Ömer Seymenoğlu
Samsun Valisi
Görev süresi
21 Haziran 2017 - 9 Haziran 2020
Yerine geldiği İbrahim Şahin
Yerine gelen Zülkif Dağlı

Osman Kaymak (d. 1965, Bayburt, Türkiye), Türk bürokrat.

Biyografi[değiştir | kaynağı değiştir]

1986 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun olmuştur. 1991 yılında Kütahya iline bağlı Pazarlar ilçesine kurucu kaymakam olarak atanmıştır. Daha sonrasında Narman ve Battalgazi kaymakamlıkları görevinde bulunmuştur. 1998 yılında Niğde'ye vali yardımcısı olarak atanmıştır. Ardından Suluova, Elmadağ ve Eyüpsultan[3] kaymakamlıkları görevinde bulunmuştur. 2013 yılında ise İzmit kaymakamı olmuştur.[4] 23 Mayıs 2014 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanan valiler kararnamesi ile de Tunceli valiliğine atanmıştır. Vali Osman Kaymak, İçişleri Bakanlığı tarafından 18 Ocak 2017 tarihinde Tunceli Belediye Başkan Vekili olarak görevlendirilmiş ve kayyum olarak atanmıştır. Tunceli Valiliği görevi ile Belediye Başkan Vekilliği görevlerini birlikte yürütmüştür.[5] 21 Haziran 2017 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanan valiler kararnamesi ile Samsun Valiliğine atanmıştır. İçişleri Bakanlığı tarafından 5 Şubat 2022 tarihinde vekâleten Isparta Valiliğine atanmıştır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Dal, Aylin (7 Şubat 2022). "İçişleri Bakanlığı: Isparta Vali Vekilliği'ne eski Samsun Valisi Osman Kaymak görevlendirildi". Anadolu Ajansı. 7 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2022. 
  2. ^ "Isparta Valisi görevine döndü". Sözcü. 16 Şubat 2022. 5 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2022. 
  3. ^ "Eyüp Kaymakamı Osman Kaymak". eyup.gov.tr. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011. 
  4. ^ "Özgeçmiş - Osman Kaymak". osmankaymak.com. 21 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2011. 
  5. ^ "21/5/2014 Tarihli ve 2014/6366 Sayılı Kararname Eki". Resmî Gazete. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2014.