Ofçabolu
Ofçabolu veya Ofçabolu Ovası (Makedonca: Овче Поле) Makedonya’da Üsküp ile İştip arasında uzanan ovadır. Bu düzlük, Makedonya’nın orta-doğu kesimine doğru Kiliseli’nin etrafında yer alır.
Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]
Ofçabolu düzlüğü, Bregalniça Nehri’nin kollarından olan Kiliseli akarsuyu alanında bulunur. Coğrafi yapısı genellikle engebesizdir. Alandaki ana ulaşım hattı Köprülü-İştip karayoludur. Kuzeybatıda en yüksek yeri 861 metre olan dağ, kuzeydoğuda ise en yüksek yeri 741 metre yüksekliğe sahip dağ kütlesi bulunur.
İklim[değiştir | kaynağı değiştir]
Düzlüğün iklimi, karakteristik olarak sıcak ve kuru yazlar ile ölçülü soğuk kışlar şeklindedir. Alanda ölçülen en yüksek sıcaklık 44 C ve en düşük sıcaklık 23 C olmuştur.
Kuzeybatı, kuzey, kuzeydoğu yönlerinden sert rüzgârlar eser. Bu sert esintiler, bölgenin “Balkanlar’ın en rüzgârlı yeri” olarak belirtilmesine sebep olmuştur. Düzlük ayrıca Avrupa’nın en kuru bölgelerindendir ve sık sık kuraklık dönemleri yaşamıştır. Yıllık yağış miktarı 400-500 ml/m²’dir. Alanın ortalama yüksekliği 200-400 metredir. En yüksek noktası 861 metredir (Gurişte). Alin Dol kesiminde Mavroviça Nehri üzerinde 1981 yılında, yapay baraj kurulmuştur. Barajın suyu, Kiliseli’nin su ihtiyacı için kullanılmaktadır.[1]
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Ofçabolu, 14 Ekim 1915 ile 15 Kasım 1915 tarihleri arasında, I. Dünya Savaşı sırasında Ofçabolu Operasyonu’nun yaşandığı alandır.
Demografi[değiştir | kaynağı değiştir]
Ofçabolu’da yaşayan toplam nüfus 21.355 olarak verilmiştir. Bugün, bu nüfusun büyük kısmını Makedonlar oluşturur. Onları Ulahlar, Romanlar, Sırplar ve Boşnaklar takip eder.
Ofçabolu Yörükleri[değiştir | kaynağı değiştir]
Bölge, Balkanlar’ın birçok yerinde olduğu gibi, Türk gruplarının yaşadığı alanlardan birisi olmuştur. Yörük gruplarından biri adının bölgeden almıştır: Ofçabolu Yörükleri.
Tekirdağ, Naldöken, Kocacık, Vize, Selanik, Ofçabolu, Aktuğ, Oktav adlarıyla sekiz grup halinde görünen yürük'lerin eldeki tapu defterlerinin verdiği malûmata göre, İstanbul sınırlarından şimalde Bender, Akkerman'a kadar ve Tuna'yı takiben bugünkü Bulgaristan-Sırbistan hudutlarına, oradan da Selanik Çatalcasına kadar çizilen bir alan içinde yayılmış oldukları görülür.[2]
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Ecological Society Izgrev 28 Ağustos 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İngilizce)
- ^ "Salahaddin Çetintürk, Osmanlı İmparatorluğunda Yürük Sınıfı ve Hukuki Statüleri, Ankara Üniversitesi, Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü, s. 110" (PDF). 2 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2012.
