Oğlan

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mısır'da cenaze töreni için hazırlanmış bir erkek çocuğu portresi.

Oğlan ya da erkek çocuğu, küçük yaştaki erkek. Oğlan sözcüğü bazen genç yetişkin erkekler için de kullanılır.[1]

Eski Türkçe döneminde Orhun (Göktürk) Yazıtları Bilge Kağan Abidesi Doğu Yüzü [20] numarada "işilik kız oglungın küng kıldıg"[2] şeklindeki kullanımına bakıldığında oğul sözcüğünün çocuk, evlat anlamında kullanıldığı görülür. Bu metinden yola çıkarak sadece erkek çocukları için değil kız çocukları içinde kullanıldığı saptanmıştır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Oğlan sözcüğünün kökeni 'erkek evlat' anlamındaki Türkçe oğul sözcüğüdür. Bu sözcüğün kökü "oğl" öncesinde "oıl" ve onun öncesinde de "ol" sözcüklerine dayanır.[3]

Kültür[değiştir | kaynağı değiştir]

Dünyadaki neredeyse tüm toplumların ataerkil kökleri bulunur. Bu nedenle oğlanlar tarih boyunca soyun devamını sağlayan yegane unsur olarak görülmüşlerdir. Bunun sonucu olarak din, mitoloji ve sanata sıklıkla konu olmuşlardır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "oğlan." Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Mayıs 2013
  2. ^ Prof. Dr. Muharrem Ergin. Orhun Abideleri. Boğaziçi Yayınları. s. 40. ISBN 9789754510171. 
  3. ^ oğul 28 Mart 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü. Türk Dil Kurumu. Erişim: 23 Ekim 2011.