Nexus S

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Nexus S
Nexus S
CPU1 GHz single-core ARM Cortex-A8
Hafıza512 MB RAM (split 128MB GPU / 384MB OS), 16 GB iNAND (bölünmüş 1 GB dahili depolama, 15 GB USB depolama alanı)
Batarya1,500 mAh Dahili kullanıcı tarafından değiştirilebilir şarj edilebilir Li-ion
Veri girişi3 eksenli jiroskop

Hız ölçer Ortam ışığı sensörü Kapasitif dokunmaya duyarlı düğmeler Dijital pusula Mikrofon Çok dokunmalı kapasitif dokunmatik ekran Yakınlık sensörü

Buton
Ağırlık129 g (4,6 oz)
Ekran800 × 480 piksel (0,37 megapiksel), 4,0 inç (10 cm) çapraz (2,06 x 3,43 inç), 233 ppi, WVGA Super AMOLED PenTile veya Süper Clear LCD ekran (GT-i9023)
İşlemciSamsung Exynos 3 Single[
BağlantıGSM/GPRS/EDGE Quad-band (850, 900, 1800, and 1900 MHz)

AWS WCDMA/HSPA Tri-band (900, 1700, and 2100 MHz) OR UMTS WCDMA/HSPA Tri-band (850, 1900, and 2100 MHz) HSDPA 7.2 Mbit/s HSUPA 5.76 Mbit/s

CDMA2000 EV-DO Rev.A + Mobile WiMAX (Sprint Network)

Nexus S, Google ve Samsung tarafından ortak geliştirilen ve Samsung Electronics tarafından 2010 yılında piyasaya sürülecek şekilde üretilen bir akıllı telefon. Android 2.3 Gingerbread işletim sistemini kullanan ilk akıllı telefon, hem de donanım ve yazılımda Yakın Alan İletişimini (NFC) destekleyen ilk Android cihazıdır.[1] Nexus One-den sonra geldi.

Bu, Google'ın bir üretici üreticisi ile birlikte çalıştığı dördüncü kez, HTC tarafından her ikisi de önceki bir HTC Dream, HTC Magic ve Nexus One olmak üzere bir telefon üretmek idi. Nexus S'yi takiben bir sonraki Android Geliştirici telefonu, ertesi yıl piyasaya çıkan Galaxy Nexus oldu. Eylül 2015 itibarıyla, Google'ın mevcut nesil Nexus telefonları, Huawei'den Nexus 6P ve LG Electronics tarafından Nexus 5X'tir. Nexus S, NASA tarafından uzay mekiği üzerinde uçmak ve SPHERES denemesinin bir parçası olarak Uluslararası Uzay İstasyonu'nda kullanılmak üzere onaylanan ilk ticari akıllı telefondur.[2]

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

NeXus S logosu

Nexus S, Google'ın CEO'su Eric Schmidt tarafından 15 Kasım 2010'da Web 2.0 Zirvesinde gösterildi. Google resmi olarak telefonlarını 6 Aralık 2010'da kendi bloglarında duyurdu.[3] Telefon 16 Aralık'ta ABD'de, 22 Aralık'ta İngiltere'de satışa sunuldu.

Telefonun Süper AMOLED sürümü GT-I9020 ve Samsung Galaxy S donanımına dayanıyor; temel donanım farkları bir SD kartı için destek bulunmaması ve yakın alan çipi eklenmesidir. Telefonun alternatif SC-LCD (Süper Saydam LCD) versiyonu, Avrupa (İngiltere dışındaki) pazar için üretilen GT-I9023'tür. Sprint, Mayıs 2011'de Nexus S'yi ABD'ye tanıttı. GSM sürümünün aksine, Sprint Nexus WiMax ağında çalışır ve GSM yerine CDMA kullanır. Ayrıca Mart 2011'de Vodafone, İngiltere'deki web mağazasında telefonun beyaz bir sürümünü yayınladı. İngiltere'de Carsoft Warehouse'da satılan Nexus S, Vodafone, O2, T-Mobile, 3 ve Orange ağlarında satışa sunuluyor. Fransa'da SFR ve Bouygues Telecom'dan edinilebilir.

Donanım ve tasarım[değiştir | kaynağı değiştir]

Nexus S, Samsung Exynos 3110 işlemcisine sahip. Bu işlemci 45 nm 1 GHz ARM Cortex A8 tabanlı CPU çekirdeğini PowerVR SGX 540 GPU ile birleştiriyor. "Hummingbird" kod adlı CPU çekirdeği, Samsung ve Intrinsity tarafından ortak geliştirildi.[4] Imagination Technologies tarafından tasarlanan GPU, OpenGL ES 1.1 / 2.0'ı destekler ve saniyede 20 milyon üçgen kapasitesine sahiptir. Nexus S, 512 MB RAM'a (Mobil DDR) sahiptir (128 MB, GPU'ya atanmıştır ve OS için 384 MB boş bırakılmıştır). 1 GB dahili bellek ve 15 GB "USB bellek" olarak bölünen 16 GB NAND bellek bulunur. Telefon, microSD gibi ek depolama kapasitesini desteklemez.[5]

Nexus S, Samsung tarafından üretilen bir Super AMOLED 800 x 480 WVGA PenTile matris ekranlı, Google tarafından "Kontur Ekran" olarak tanımlanan, 4.0 inç (100 mm) hafif eğri cam dokunmatik ekran kullanan ilk cihazdır.[6] Kanada, ABD ve İngiltere dışındaki pazarlarda bunun yerine bir Süper LCD verilir.

Yazılım[değiştir | kaynağı değiştir]

Telefon, güncellenmiş işletim sistemiyle birlikte gelen ilk cihaz olan Android 2.3 (Android Gingerbread) ile birlikte gönderildi. 19 Aralık 2011'de Google, Nexus S için Android 4.0 (Android Ice Cream Sandwich) yayınladı.[7] 27 Haziran 2012'de Google I/O konferansında Nexus S'nin, Android 4.1'e yükseltme yapacak ilk cihazlardan biri olacağı ve Motorola Xoom ve Galaxy Nexus'ın yanında Android Jelly Bean'in 26 Temmuz 2012'de başlayacağı duyuruldu.[8] Ekim 2012'de Jelly Bean 4.1.2 OTA güncellemesi yayınlandı ve bu cihazlar için yayınlanan son resmi OS'dur. 13 Kasım 2012'de Nexus S'nin Android 4.2 Jelly Bean'e güncelleneceği açıklandı. Yine de bağımsız geliştiriciler tarafından desteklenmekte ve Android 4.2.2 ve 4.3, 4.4, 5.1 ve 6.0 tabanlı alternatif yazılımlar yüklenebilmektedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Samsung Google Nexus S". 5 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  2. ^ "The Force is Strong with NASA's Smartphone-Powered Satellite". 23 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  3. ^ "Eric Schmidt shows off a Nexus S at the Web 2.0 summit, says Gingerbread coming in 'next few weeks'". 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  4. ^ "Samsung Google-Nexus-S". 14 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  5. ^ "Google Nexus S Announced – Features / Specs, Price and Availability". 11 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  6. ^ "Samsung Nexus S specs". 29 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  7. ^ "Android Pur: Google-Nexus-S Test". 17 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 
  8. ^ "SAMSUNG STARTS GALAXY S II ICE CREAM SANDWICH ROLLOUT". 3 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2017. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Nexus_S&oldid=31120030" sayfasından alınmıştır