Never Say No to Panda

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Never Say No to Panda
Reklamlarda yer alan pandanın görünümü
AjansAdvantage Marketing
MüşteriArab Dairy
Ülke Mısır
Dil(ler)Mısır Arapçası
MecraTelevizyon
Süre33 saniye
Ürün(ler)Panda Cheese
Yayın tarihi2010
Müzik"True Love Ways" (Buddy Holly & The Picks)
Yapım şirketiElephant Cairo

Never Say No to Panda, Panda Cheese isimli peynir markasının üreticisi olan Arab Dairy için Advance Marketing adlı şirket tarafından hazırlanan ve ilk olarak 2010 yılında, Mısır televizyonlarında yayınlanan reklam serisi.

Her reklam, kendisine önerilen Panda Cheese markalı peyniri reddeden kişinin yer aldığı kısımla başlar. Hemen ardından arka planda çalan Buddy Holly'nin "True Love Ways" şarkısı eşliğinde, bir dev panda belirir. Peyniri reddeden kişiye birkaç saniye boyunca hareket etmeden bakan panda, sonrasında çevresine zarar vermeye başlar. Tekrar gözlerini peyniri reddeden kişiye dikmesinin ardından ise ürünün kısa tanıtımı ve "Never Say No to Panda" (Pandaya Asla Hayır Demeyin) yazısıyla birlikte reklam sonlanır.[1] Televizyonlarda yayınlanmasının ardından reklamlar, İnternet ortamında oldukça popüler olmuştur.[2][3]

Reklamlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Şimdiye kadar beş farklı reklam yayınlandı.[2] Ofiste geçen ilk reklamda çalışanlardan birisinin yaptığı peynirli sandviçi reddeden başka bir çalışanın masasını dağıtan panda, ardından bilgisayar klavyesini kırar.[2] İkinci reklam hastanede geçmektedir. Odasında televizyon izlemekte olan hasta, hemşirenin kahvaltı için getirdiği Panda Cheese marka peyniri reddeder. Bunun üzerine ortaya çıkan panda, hastanın izlediği televizyonu yere atar ve hastaya verilmekte olan serumun bağlantısını koparır.[2] Bir restoranın mutfağında geçen üçüncü reklamda ise yemek hazırlamakta olan aşçıya yemeğe katması için verilen peynir, müşterinin yemeği peynirsiz sipariş etmesi sebebiyle reddeder. Yemek hazırlanan tezgâhın hemen karşısında beliren panda ilk önce kavanozda bulunan sosu tezgâha döker ve kavanozu yere fırlatır, ardından ise yine tezgâhta bulunan una elleriyle vurarak etrafa yayılmasını sağlar.[2]

Son iki reklam ise bir markette alış veriş yapmakta olan baba ve oğlu arasında geçmektedir. Bunların ilkinde oğlunun peynir alma isteğini yeterince yiyecek aldıkları gerekçesiyle reddeden baba, karşısında pandayı görür. Alışveriş arabasını deviren panda ise sonrasında ürünler üzerinde zıplar.[2] İkincisinde ise oğlunun peynir istemesinin ardından beliren pandayı gören baba, bu kez peyniri alır. Pandanın halen ona bakması üzerine oğlundan ikinci bir peyniri ister. Bunun üzerine panda, alışveriş arabasının önünden çekilse de ilerleyen ikilinin arkasından gider.[2]

Tepkiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yayınlanmasının ardından internet ortamında oldukça popüler olan reklam serisi, kısa sürede internet fenomeni haline geldi.[4] Kasım 2011 itibarıyla reklamlar, YouTube üzerinden 10 milyonun üzerinde izlenme sayısı elde etti.[4] Mutfak, ofis ve hastanede geçen reklamlar; 2010 Cannes Lions Uluslararası Yaratıcılık Festivali'ndeki "film" kategorisinde Gümüş Aslan ödülü kazandı.[5]

Öte yandan reklamdan esinlenerek üretilen çeşitli tişörtler, farklı ortamlar aracılığıyla satışa sunuldu.[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Panda Cheese: NEVER Refuse It (Video)". The Huffington Post. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2011. 
  2. ^ a b c d e f g Gianatasio, David (3 Aralık 2010). "Do not make the Panda Cheese mascot mad". AdWeek. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2011. 
  3. ^ "Panda Cheese Ads Become Internet Hit". ABC News. 23 Eylül 2010. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2011. 
  4. ^ a b "Never Say No to Panda". "Know Your Meme. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2011. 
  5. ^ "Film Lions Winners 2010" (PDF). Cannes Lions Uluslararası Yaratıcılık Festivali. 12 Eylül 2014 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2011. 
  6. ^ "Never Say No To Panda T-Shirt". Thread Reviews. 27 Eylül 2010. 10 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2011.