Mizofoni

Misophonia kelimesi tam anlamıyla "sesten nefret etme", düşük düzeyde sesten hoşlanmama biçimidir. Bu olumsuz deneyimler ile karakterize olan yüksek ya da yumuşak olsun belirli seslerden kaynaklanan bir nörolojik bozukluk olarak düşünülmektedir. Bu terim Amerikan nörolog olan Pawel Jastreboff ve Margaret Jastreboff tarafından bulunmuştur. Genellikle vadeli seçici ses hassasiyetinin yerine kullanılır.

Hiperakuzi aksine Misophonia belirli sesler için spesifiktir. Bu bazı semptomlara neden olan fizyolojik anormalliğin anatomik konumu hakkında çok az bilgi olsa da büyük olasılıkla merkezi sinir sisteminden kaynaklandığı sanılır. Anatomik konumunun hiperakuzinin bulunduğundan daha merkezi olabileceği öne sürülmektedir.

Belirtileri[değiştir | kaynağı değiştir]

Tırnak kesme, diş fırçalama, yemek yeme, nefes alma, koklama, konuşma, hapşırma, esneme, yürüme, sakız çiğneme, gülme, horlama, ıslık, televizyon sesi veya öksürük gibi sıradan sesler Misophonia sahibi insanların en çok rahatsız olduğu, hatta öfkelendiği seslerdir. Bazıları ayak ve vücut hareketleri gibi göz ucuyla gözlemlenebilir görsel uyarılardan da etkilenir. Yoğun kaygı ve kaçınma davranışı gelişebilir, sosyalliğin azalmasına yol açabilir. Bazıları da gördüğü görsel veya işitsel davranışları taklit etme zorunluluğu hissedebilir.

Yaygınlığı ve Eştanısı[değiştir | kaynağı değiştir]

Bu hastalığın yaygınlığı henüz bilinmemektedir fakat kişilik belirleme grupları önceki kabul görenden daha fazla olduğunu öne sürer. Genel nüfusun %4-5'inde görülen kulak çınlaması olan hastalar arasında, 2010 yılında %10 ölçülürken bazı anketler %60 gibi bir yaygınlık öne sürer.

2013'te yayınlanan bir Hollandalı çalışmasında misophonia olan 42 hasta deneğin, Obsesif-Kompulsif Kişilik Bozukluğu (% 52.4) dışında çoğu psikiyatrik bozukluklar için düşük bir yaygınlık oluşturduğunu buldu.