Millî Görüş

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Milko sayfasından yönlendirildi)
Makale serilerinden
Temelleri
Kavramlar
Görünümler
Hareketler
Modern Selefîliğin önderleri

İslam
Siyasi İslam

Millî Görüş'ün kurucusu ve 2011 yılına kadarki lideri Necmettin Erbakan

Millî Görüş veya Erbakancılık,[1] Necmettin Erbakan tarafından kurulan, 1969 yılında "Bağımsızlar Hareketi" ile başlayan ve ilk olarak Millî Nizam Partisi ile partileşerek günümüze kadar gelen İslamcı ideoloji ve siyasi akım.[2] Günümüzde Türkiye'de Yeniden Refah Partisi ile Saadet Partisi resmî olarak Millî Görüş ideolojisini benimsemektedir. Ancak her iki parti de milli görüşün tek temsilcileri olduklarını iddia edip birbirlerini milli görüşe karşı ihanetle suçlamaktadırlar.[2]

Millî Görüş, Türkiye'nin kendi insani ve ekonomik gücü ile kalkınabileceğini, öz değerlerini koruyarak ve arkasına tarihinin verdiği kuvveti alarak daha hızlı adımlarla yürüyebileceğini savunur. Partileri 1974-1978 tarihleri arasında ikincil ortak olarak dört kez,[Not 1] 1996-1997 döneminde ise büyük ortak olarak beşinci kez hükûmette yer aldı. İktidarları döneminde Ağır Sanayi Hamlesi ve D8 grubunun oluşturulması, Havuz Sistemi[3] gibi projelere imza attı. Millî Görüş hareketi dünyadaki İslami ülkeleri birleştirerek İslam Ekonomik İşbirliği Teşkilatı ve İslam Askeri Birliği teşkilatlarıyla[4] adil yeni bir dünya kurmayı amaçlar.

Kapatılan Millî Nizam Partisi, Millî Selamet Partisi, Refah Partisi ve Fazilet Partisi'nin ardından kurulan Saadet Partisi ve Yeniden Refah Partisi ile siyasete devam etmektedir. Millî Görüş hareketinden ayrılarak kurulan partiler ise Adalet ve Kalkınma Partisi ve Halkın Sesi Partisi şeklindedir. Adalet ve Kalkınma Partisi'ni kuran Bülent Arınç, Abdullah Gül, Recep Tayyip Erdoğan gibi isimler siyasete Millî Görüş ile başlamıştır.

Temel doktrinleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. Adil Düzen: Faizin olmadığı bir serbest piyasa ekonomisini öngörür. Paranın mal gibi alınıp satılmasını reddeder. Bu durumun adaleti bozduğunu, güçlüyü daha güçlü yaptığını savunur.
  2. Reel Ekonomi: Üretime dayalı kooperatifsel çok ortaklı yapıların güçlendirilmesi esasına dayanır. Bu tarz tüm işletmelere faizsiz devlet kredisi tahsisini savunur.
  3. Hak Anlayışı: Haksız kazanca ve ekonominin sömürü temelinde olmasına karşıdır.
    1. Doğuştan insanlara verilen haklar, temel insan hakları
      • Yaşama
      • Mülkiyet
      • Neslin muhafazası
      • Aklın muhafazası hürriyeti
      • Diğer bilinen temel insan hakları hürriyetleri (seyahat, iş tutabilme, meslek seçebilme vs.)
    2. Emek.
    3. Rıza ile yapılan anlaşma ve mukaveleler.
    4. Adalet gereği doğan haklar. İnsanın özlemi mutluluk içinde yaşamaktır. Mutluluk ancak Gerçek Hak anlayışı ile sağlanabilir. İnsanların saadeti için gerçek hak anlayışını benimsemek ve uygulamak şarttır.

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Necmettin Erbakan, 1969 seçimlerinde Konya bağımsız milletvekili olarak parlamentoya girdiğinde, Millî Görüş Hareketi de siyasi arenada boy gösterdi. Kısa bir süre sonra Erbakan, Millî Nizam Partisi'ni kurdu. Ancak Erbakan'ın kurduğu ilk partinin ömrü kısa oldu ve 20 Mayıs 1971'de kapatıldı.

11 Ekim 1972'de Erbakan, Milli Selamet Partisi'ni kurdu. İslamî motifleri ağır basan bir partiydi. 1974 yılında Bülent Ecevit'le birlikte CHP-MSP koalisyonuna katılarak iktidar denkleminde yer aldı. Ancak bu ortaklık bir süre sonra bozuldu. Millî Görüşçüler, 1975'te Adalet Partisi ve Milliyetçi Hareket Partisi ile koalisyona katıldı. Bu hükûmete Milliyetçi Cephe adı verildi.

Bir süre sonra koalisyon bozulduğunda I. Milliyetçi Cephe Hükûmeti geride kalmıştı. Ancak iktidara taşınan MSP 1977'de yeniden bir koalisyona gitti. Ortaklar da hükûmetin ismi de aynıydı. II. Milliyetçi Cephe Hükûmeti dönemi başlıyordu. Ortaklık, 12 Eylül Darbesi'yle birlikte son buldu. Diğer tüm partiler gibi, MSP de kapatıldı.

Millî Görüş hareketi siyasi arenadaki yerini sağlamlaştırabilmek için darbe sonrası, 1983'te Refah Partisi adıyla yeniden sahneye çıktı.[5] Ancak Millî Güvenlik Konseyi'nin vetoları sonucu 1983 seçimlerine giremedi.[5] Veto edilen Ali Türkmen'in yerine Ahmet Tekdal geçti. Partinin ilk seçimi 1984 yılında yapılan yerel seçimdir.[5] 1987'deki referandumla birlikte siyasi yasağı kalkan Necmettin Erbakan ise 17 arkadaşıyla birlikte, partiye katıldı. 2. RP Kongresi'nde ise genel başkan seçildi. 1991 seçimlerinde barajı geçerek meclise 62 milletvekili soktu. 1996'da Doğru Yol Partisi'yle Erbakan'ın başbakanlığında koalisyon kurdu. Ancak parti 16 Ocak 1998 yılında “laikliğe aykırı fiillerin odağı olduğu” iddiasıyla kapatıldı.[5][6]

Millî Görüş'ün siyasi arenadaki temsilcisi olan Fazilet Partisi, RP kapatılmadan arenaya çıktı. 17 Aralık 1997'de kurulan FP'ye, RP'nin birçok milletvekili ve belediye başkanı katıldı. Ancak, bu parti de "RP'nin devamı olduğu gerekçesi"yle kapatılma davası açılmaktan kurtulamadı. Anayasa Mahkemesi FP'yi de 22 Haziran 2001 tarihinde kapattı.

Milli Görüş içinde yetişen Recep Tayyip Erdoğan, Abdullah Gül, Bülent Arınç gibi kendilerine 'yenilikçiler' diyen bir grup ise ayrılarak "Adalet ve Kalkınma Partisi" altında toplandılar.[7] AK Parti, genel başkanı Erdoğan'ın "Millî Görüş gömleğini çıkardık. Geçmişi unutun, yeni bir partiyiz" sözleriyle ifade ettiği gibi Milli Görüşçü değildir.[8][9]

Millî Görüş hareketini Temmuz 2001'de Necmettin Erbakan ve Recai Kutan tarafından kurulan Saadet Partisi devam ettirdi. Kasım 2018'de Necmettin Erbakan'ın oğlu Fatih Erbakan tarafından kurulan Yeniden Refah Partisi de Milli Görüş'ü benimsemiştir.[10]

Millî Görüşçü kuruluşlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Millî Görüşçü Kuruluşlar (MİLKO), 54. Hükûmetin Başbakanı Necmettin Erbakan tarafından 1969 yılında başlatılan Millî Görüş hareketini destekleyen, bu hareketin bünyesinden çıkmış kuruluşlara denir.[11][Not 2] Anadolu Gençlik Derneği, Milli Gençlik Vakfı, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi (ESAM) Cansuyu Derneği, Teknik Elemanlar Derneği (TEKDER), Şuurlu Öğretmenler Derneği (ÖĞ-DER), Din Görelileri Birliği (DİN-BİR-DER) ve Uluslararası Medya ve İletişim Derneği (UDM) günümüzde faaliyet gösteren bazı MİLKO'lardır. Ayrıca 2020 yılında Milli Görüş Vakfı kurmuştur.[12]

Seçimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Genel seçimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Parti Genel Başkan Oy Sandalye Sıra
Kısaltma Adı Fotoğraf İsim Seçim Bölgesi % ± ±
1973 MSP Millî Selamet Partisi Süleyman Arif Emre İstanbul 1.265.771 %11,80 —
48 / 450
 — 4.
1977 Necmettin Erbakan Konya 1.269.918 %8,56 azalış3,24
24 / 450
 azalış24 3.
1987 RP Refah Partisi 1.717.425 %7,16 azalış1,40
0 / 450
 5.
1991* 4.121.355 %16,88 artış9,72
62 / 450
 artış62 4.
1995 6.012.450 %21,38 artış4,50
158 / 550
 artış96 1.
1999 FP Fazilet Partisi Recai Kutan Recai Kutan Malatya 4.805.384 %15,41 azalış5,97
111 / 550
 azalış47 3.
2002 SAADET Saadet Partisi 785.489 %2,49 azalış12,92
0 / 550
 azalış111 8.
2007 İstanbul (I) 820.289 %2,34 azalış0,15 — 7.
2011 Mustafa Kamalak Mustafa Kamalak İstanbul (II) 543.454 %1,27 azalış1,07 5.
Haziran 2015 İstanbul (I) 950.359 %2,06 artış0,79
Kasım 2015 325.978 %0,68 azalış1,38
2018 Temel Karamollaoğlu Cumhurbaşkanı Adayı 673.731 %1,34 artış0,66 6.
2023 Cumhurbaşkanı Yardımcısı Adayı[Not 3] Saadet Partisi, Millet İttifakının 7 Nisan 2023'te YSK'ye sunduğu ek protokol gereği bu seçime CHP listelerinden 24 adayla katılmış ve bu listelerden 10 kişi vekil seçilmiştir.[Not 4][13] —
Yeniden Refah Yeniden Refah Partisi Fatih Erbakan İstanbul (II) 1.529.119 %2,81 —
5 / 600
 6.

(*) Milliyetçi Çalışma Partisi ve Islahatçı Demokrasi Partisi adayları Refah Partisi listelerinden seçimlere katıldılar.

(**) Büyük Birlik Partisi adayları Saadet Partisi listelerinden seçimlere katıldı.

(***) Saadet Partisi seçimlere Millet İttifakı ile girdi. Kendi listelerinden vekil çıkaramasa da CHP listelerinden iki kişi[Not 5] milletvekili oldu.

Milli Görüş ideolojisinin Genel Seçim başarısı
Milli Görüş ideolojisinin Genel Seçim tarihçesi

Yerel seçimler[değiştir | kaynağı değiştir]

Seçim Parti Genel Başkan Sıra Belediye Başkanlığı Büyükşehir Belediye Başkanlığı İl Genel Meclis Üyeliği Belediye Meclis Üyeliği
Kısaltma Adı Resim İsim Oy  % Kazanılan Oy  % Kazanılan Oy  % Kazanılan Oy % Kazanılan
1973 MSP Millî Selamet Partisi Necmettin Erbakan 4. 167.376 %3,86
31 / 1.621
%1,91 		— 631.412 %6,33
64 / 1.915
%3,34 		212.477 %5,42
1.211 / 24.873
%4,86
1977 3. artış279.767 artış%4,76
51 / 1.710
%2,98 		artış843.597 artış%6,85
73 / 2.111
%3,45 		artış315.733 azalış%5,09
1.443 / 27.031
%5,33
1984 RP Refah Partisi Ahmet Tekdal 6. artış374.577 azalış%3,75
16 / 1.700
%0,09 		119.511 %3,72
0 / 3
 azalış780,342 azalış%4,40 — artış385.960 azalış%4 —
1989 Necmettin Erbakan 4 artış1.174.454 artış%8,74
74 / 1.984
%3,72 		artış464.900 artış%9.04
1 / 8
 artış2.170.365 artış%9,8 artış1.181.336 artış%9
1994 3. artış3.769.721 artış%18,9
329 / 2.710
%12,14 		artış2.048.494 artış%22,40
6 / 15
 artış5.385.357 artış%19,1 artış3.776.425 artış%19,1
1999 FP Fazilet Partisi Recai Kutan Recai Kutan 3. artış4.304.897 azalış%18,4
488 / 3.215
%15,17 		artış2.438.086 artış%23,37
4 / 15
 azalış5.187.270 azalış%16,5 artış4.225.409 azalış%18,2
2004 SAADET Saadet Partisi 6. azalış1.148.920 azalış%4,77
63 / 3.193
%1,97 		azalış423.014 azalış%4,04
0 / 16
 azalış1.297.681 azalış%4,02
19 / 3.208
%0,58 		azalış1.111.017 azalış%4,65
961 / 34.477
%2,87
2009 Numan Kurtulmuş 5. artış1.729.182 artış%5.37
80 / 2.903
%2,76 		artış689.025 azalış%3.79
0 / 16
 artış2.079.701 artış%5,20
29 / 3.281
%0,88 		artış1.807.745 artış%5.64
1.081 / 32.392
%3,34
2014 Mustafa Kamalak Mustafa Kamalak 5. azalışs1.181.226 azalış%2,84
27 / 1.351
%2,00 		azalış579.231 azalış%1.66
0 / 30
 azalış336.872 azalış%3.31
5 / 1.251
%0.40 		azalış1.180.322 azalış%2.84
411 / 20.500
%2,00
2019* Temel Karamollaoğlu 6. artış1.256.235 artış%2,91
21 / 1.355
%1,55 		artış895,107[Not 6] artış %3,27[Not 6]
0 / 29
[Not 6] 		azalış259.091 azalış%2,47
3 / 1.272
%0.24 		artış1.291.275 artış%3.00
295 / 20.745
%1,42
2024
Yeniden Refah Yeniden Refah Partisi Fatih Erbakan

(*) Yeniden Refah Partisi, Seçime girme yeterliliğini yerine getiremediği için seçimlere giremedi.[14]

Millî Görüş hükûmetleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Millî Görüş, iktidara ilk defa 1974'te Millî Selamet Partisi'nin Bülent Ecevit'in genel başkanlığını yaptığı Cumhuriyet Halk Partisi ile Koalisyon kurmasıyla geldi. Başbakanlığını Bülent Ecevit'in ve Başbakan Yardımcılığını Necmettin Erbakan'ın yaptığı bu hükûmet döneminde Kıbrıs Barış Harekatı gerçekleştirildi ve ağır sanayi hamleleri yapıldı.[15] Ardından çeşitli sağ partilerle 1975'te Birinci, 1977'de de İkinci Millî Cephe hükûmetleri kuruldu. Son olarak Milliî Görüş, Refah Partisi'nin 1995'te Tansu Çiller genel başkanlığındaki Doğru Yol Partisi'yle kurduğu Refahyol Hükûmetiyle son kez iktidarda bulundu.

Millî Görüş, Fazilet Partisi kapatıldıktan sonra kurulan Saadet Partisi ile 2002 - 2018 yılları arasına girdiği hiçbir seçimde Türkiye'de uygulanan yüksek seçim barajı uygulaması yüzünden TBMM'de temsil edilemese de 2018 yılında Genel Başkan Temel Karamollaoğlu'nun girişimleriyle kurulan Millet İttifakı sayesinde Konya'dan milletvekili seçilen Abdulkadir Karaduman ve Nazır Cihangir İslam ile 16 yılın ardından yeniden TBMM'de temsil edilmiştir.

Millî Görüş hükûmetleri listesi[değiştir | kaynağı değiştir]

№ Başbakan Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Seçim Görev tarihi Görev süresi Güvenoyu Parti
37. Bülent Ecevit (CHP) Necmettin Erbakan (MSP) 1973 26 Ocak 1974 – 17 Kasım 1974 295 gün 235/373 Cumhuriyet Halk Partisi
Millî Selamet Partisi
39. Süleyman Demirel (AP) 31 Mart 1975 – 21 Haziran 1977 2 yıl, 82 gün 222/442 Adalet Partisi
Millî Selamet Partisi
Turhan Feyzioğlu (CGP) Cumhuriyetçi Güven Partisi
Alparslan Türkeş (MHP) Milliyetçi Hareket Partisi
41. Necmettin Erbakan (MSP) 1977 21 Temmuz 1977 – 5 Ocak 1978 168 gün 229/448 Adalet Partisi
Alpaslan Türkeş (MHP) Millî Selamet Partisi
54. Necmettin Erbakan (RP) Tansu Çiller (DYP) 1995 28 Haziran 1996 – 30 Haziran 1997 1 yıl, 2 gün 278/544 Refah Partisi
Abdullah Gül (RP) Doğru Yol Partisi

Zaman çizelgesi[değiştir | kaynağı değiştir]

Saadet PartisiFazilet PartisiRefah PartisiMillî Selamet PartisiMillî Nizam Partisi

İlgili yayınlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ 37, 39, 41 ve 43. hükümetler
  2. ^ Bunlardan bazıları şunlardır: Anadolu Gençlik Derneği AGD, Millî Gazete, TV5, Saadet Partisi, Anadolu Gençlik Dergisi, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Merkezi ESAM, İslam Toplumu Millî Görüş, Evrensel Hâfızlar Derneği, İlim Kültür ve Eğitim Vakfı, Şuurlu Öğretmenler Derneği, Teknik Elemanlar Derneği, Esnaf ve Sanatkârlar Derneği, Cansuyu Yardım Derneği, Evrensel Sevgi ve Kardeşlik Derneği, Hukuki Araştırmalar Derneği, NSW Millî Görüş, Müzik ve Sinema Derneği.
  3. ^ Millet İttifakı protokolüne göre cumhurbaşkanı adayı Kemal Kılıçtaroğlu'nun seçilmesi durumundan ittifaktaki diğer 5 partinin genel başkanı cumhurbaşkanı yardımcısı olacaktı. Bu sebeple Temel Karamollaoğlu seçim kampanyasında kendisinden "Cumhurbaşkanı Yardımcısı Adayı" olarak bahsetmiştir.
  4. ^ Seçilen vekiller Mesut Doğan, Şerafettin Kılıç, Mehmet Atmaca, Necmettin Çalışkan, Birol Aydın, Mustafa Kaya, Bülent Kaya, Mahmut Arıkan, Hasan Bitmez ve Mehmet Karaman'dır.
  5. ^ Seçilen vekiller Abdulkadir Karaduman ve Cihangir İslam'dır. Cihangir İslam daha sonra Saadet Partisinden istifa ederek Cumhuriyet Halk Partisine katıldı.
  6. ^ a b c İstanbul Büyükşehir Belediyesinin sonuçları seçim iptal edildiği için dahil edilmemiştir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2022. 
  2. ^ a b Ömer BAYKAL; Ömer ÇAHA. "Milli Görüş Hareketinin Kuruluşu: Türk Siyasetinde Milli Nizam Partisi Deneyimi". DergiPark. 28 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2020. 
  3. ^ "Arşivlenmiş kopya". 30 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2016. 
  4. ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2016. 
  5. ^ a b c d "'Milli Görüş Hareketi'nin üçüncü siyasi partisi Refah Partisi işte böyle kapatıldı". Milli Gazete. 16 Ocak 2017. 3 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  6. ^ "Refah Partisi de aynı gerekçelerle kapatıldı". 15 Nisan 2008. 20 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  7. ^ "Milli Gazete". Milli Gazete. 11 Temmuz 2019. 11 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  8. ^ "Erdoğan: Gömleği kaç kez çıkardık". Haber7. 20 Temmuz 2007. 4 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  9. ^ "AKP'nin eli bu kez Saadet Partisi'ne uzandı: 'Milli Görüş gömleği' şimdi kıymete bindi!". birgun.net. 6 Ekim 2017. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  10. ^ Muhammed Kaygın (26 Ekim 2019). "'Milletin yüzünü Yeniden Refah ile güldüreceğiz'". www.aa.com.tr. 29 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2020. 
  11. ^ "Necmettin Erbakan'ın Millî Gazete demeci". 18 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2010. 
  12. ^ "Milli Görüş Vakfı kuruldu… Karamollaoğlu ve Kutan kurucular arasında". Independent Türkçe. 14 Şubat 2020. 19 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2023. 
  13. ^ "Saadet Partisinden 10 vekil CHP listesinden Meclise giriyor". 15 Mayıs 2023. 14 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2023. 
  14. ^ "31 MART YEREL SEÇİMLERİ AÇIKLAMASI | Yeniden Refah Partisi". yenidenrefahpartisi.org.tr. 29 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Haziran 2023. 
  15. ^ "CHP-MSP koalisyonu ve CHP-Saadet seçim işbirliği". Milli Gazete. 11 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2023. 
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Millî_Görüş&oldid=32514966" sayfasından alınmıştır