Büyük yarasalar
| Büyük yarasalar | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Uçarköpek (Pteropus vampyrus)
| ||||||||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Alt familyalar
| ||||||||||||||||
|
Nyctimeninae |
Büyük yarasalar (Megachiroptera) Yarasalar takımının bir alt takımıdır ve kanat ayaklıgiller (Pteropodidae) familyasını içerir.
Fiziksel özellikler[değiştir | kaynağı değiştir]
Büyük yarasalar alt takımında sınıflandırılan yarasaların hepsi adlandırmanın aksine büyük değildirler. En küçük türünün boyu 6 cm civarındadır ve birçok küçük yarasalar alt takımında bulunan yarasadan küçüktür.[1] En büyük türlerin ise kanat genişliği 1,7 metreye ve ağırlıkları da 1,6 kg'a ulaşır.[2] Bu yarasaların çoğunun gözleri büyüktür ve dolayısıyla alacakaranlıkta ve mağaralarla ormanların içinde görerek de yollarını bulabilirler.
Koku duyuları mükemmeldir. Küçük yarasalar alt takımında bulunan yarasaların aksine büyük yarasalar ekolokasyon kullanmazlar. Tek istisna, yüksek perdeli çıtırtı sesleriyle mağaralarda yolunu bulan Rousettus egyptiacus türüdür.
Davranış ve ekoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Büyük yarasalar meyve yiyerek ve çiçeklerden nektar emerek beslenirler. Genellikle meyveleri ezerek yalnızca sularını tüketirler. Dişleri sert meyvelerin kabuklarını ısırabilecek şekilde uyum sağlamıştır.
Meyve yiyen yarasalar yedikleri meyvelerin tohumlarını dışarı tükürdüklerinden bitkilerin üremesine yardımcı olurlar. Nektar emen yarasalar da taşıdıkları polenlerle çiçeklerin üremesinde yardımcıdırlar. Uzun dilleriyle çiçeklerden aldıkları polenleri bir sonraki çiçeğe taşırlar. Bitkiler ile yarasalar arasındaki bu ilişki bir mutualizm örneğidir. Bu ilişkiden yararlanan bitkiler arasında Adansonia cinsinden baobablar ve Kigelia cinsi bitkiler sayılabilir.
Sınıflandırma[değiştir | kaynağı değiştir]
Yarasaların tek bir soydan geldiği görüşü büyük yarasalar ve küçük yarasalar olarak iki alt takım hâlinde sınıflandırılmalarında görülmektedir. Bu varsayıma göre yaşayan tüm büyük ve küçük yarasalar uçabilen tek bir atadan evrimleşmişlerdir.
Ancak başka görüşler de bulunmaktadır ve günümüzde de bu konu tartışmalıdır. Örneğin 1980'lerde ve 1990'larda bazı araştırmacılar görsel yolların benzerliğine dayanarak büyük yarasaların primatlara küçük yarasalardan daha yakın akraba olduklarını ve iki grup yarasanın yakınsak evrim yoluyla uçuş yeteneğini kazandıklarını öne sürdüler.[3] Buna karşın son dönemde yapılan genetik araştırmalar, uzun zamandan beri süregelen görüşü, yani tüm yarasaların aynı klâd içinde yer aldığını desteklemektedir.[4][5] Diğer çalışmalar da küçük yarasaların bazı familyalarının (nal burunlu yarasagiller, Rhinopomatidae ve Megadermatidae gibi) evrimsel açıdan diğer küçük yarasalardan çok, büyük yarasalara yakın olduklarını göstermiştir.[4][6]
Türler[değiştir | kaynağı değiştir]
Kanat ayaklıgiller familyası 186 türü kapsayan 44-46 arası cinsi içeren yedi alt familyaya ayrılmıştır:
FAMILYE PTEROPODIDAE
- Alt familya Nyctimeninae
- Cins Nyctimene
- Nyctimene aello
- Nyctimene albiventer
- Nyctimene cephalotes
- Nyctimene celaeno
- Nyctimene certans
- Nyctimene cyclotis
- Nyctimene draconilla
- Nyctimene keasti
- Nyctimene major
- Nyctimene malaitensis
- Nyctimene masalai
- Nyctimene minutus
- Nyctimene rabori
- Nyctimene robinsoni
- Nyctimene sanctacrucis (20. yüzyılın başında †)
- Nyctimene vizcaccia
- Cins Paranyctimene
- Cins Nyctimene
- Alt familya Cynopterinae
- Cins Aethalops
- Cins Alionycteris
- Cins Balionycteris
- Cins Chironax
- Cins Cynopterus
- Cins Dyacopterus
- Cins Haplonycteris
- Cins Latidens
- Cins Megaerops
- Cins Otopteropus
- Cins Penthetor
- Cins Ptenochirus
- Cins Sphaerias
- Cins Thoopterus
- Alt familya Harpiyonycterinae
- Cins Aproteles
- Cins Dobsonia
- Cins Harpyionycteris
- Alt familya Macroglossinae
- Alt familya Pteropodinae
- Cins Acerodon
- Cins Desmalopex
- Cins Eidolon
- Cins Mirimiri
- Cins Neopteryx
- Cins Pteralopex
- Cins Pteropus
- P. alecto tür grubu
- P. caniceps tür grubu
- P. chrysoproctus tür grubu
- P. conspicillatus tür grubu
- P. livingstonii tür grubu
- P. mariannus tür grubu
- P. melanotus tür grubu
- P. molossinus tür grubu
- P. neohibernicus tür grubu
- P. niger tür grubu
- P. personatus tür grubu
- P. poliocephalus tür grubu
- P. pselaphon tür grubu
- Pteropus insularis
- Pteropus nitendiensis
- Pteropus pilosus (19. yüzyılda soyu tükenmiş †)
- Pteropus pselaphon
- Pteropus tokudae (1970'lerde soyu tükenmiş †)
- Pteropus tonganus
- Pteropus tuberculatus
- Pteropus vetulus
- P. samoensis tür grubu
- P. scapulatus tür grubu
- P. subniger tür grubu
- Pteropus admiralitatum
- Pteropus brunneus (19. yüzyılda soyu tükenmiş †)
- Pteropus dasymallus
- Pteropus faunulus
- Pteropus griseus
- Pteropus howensis
- Pteropus hypomelanus
- Pteropus ornatus
- Pteropus pumilus
- Pteropus speciosus
- Pteropus subniger (19. yüzyılda soyu tükenmiş †)
- P. vampyrus tür grubu
- Pteropus giganteus
- Pteropus intermedius
- Pteropus lylei
- Uçarköpek, Pteropus vampyrus
- incertae sedis
- Pteropus allenorum (19. yüzyılda soyu tükenmiş †)
- Pteropus coxi (19. yüzyılda soyu tükenmiş †)
- Cins Styloctenium
- Alt familya Rousettinae
- Cins Eonycteris
- Cins Rousettus
- Alt cins Boneia
- Alt cins Rousettus
- Alt cins Stenonycteris
- Alt familya Epomophorinae
- Oymak Epomophorini
- Cins Epomophorus
- Cins Epomops
- Cins Hypsignathus
- Cins Micropteropus
- Cins Nanonycteris
- Oymak Myonycterini
- Oymak Plerotini
- Oymak Scotonycterini
- Oymak Epomophorini
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ Bakınız Taphozous mauritianus. Garbutt, Nick. "Mauritian Tomb Bat." Mammals of Madagascar: A Complete Guide. Yale University Press. 2007. p. 67. [1] 4 Temmuz 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ Nowak, R. M., editor (1999). Walker's Mammals of the World. Vol. 1. 6th edition. Pp. 264-271. ISBN 0-8018-5789-9
- ^ Pettigrew JD, Jamieson BG, Robson SK, Hall LS, McAnally KI, Cooper HM (1989). "Phylogenetic relations between microbats, megabats and primates (Mammalia: Chiroptera and Primates)". Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series B, Biological Sciences. 325 (1229). ss. 489-559. doi:10.1098/rstb.1989.0102.
- ^ a b Eick, GN, Jacobs, DS, Matthee, CA (Eylül 2005). "A nuclear DNA phylogenetic perspective on the evolution of echolocation and historical biogeography of extant bats (chiroptera)" (Ücretsiz tam metin). Molecular Biology and Evolution. 22 (9). ss. 1869-86. doi:10.1093/molbev/msi180. PMID 15930153. 13 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2012.
- ^ Simmons NB, Seymour KL, Habersetzer J, Gunnell, GF (14 Şubat 2008). "Primitive Early Eocene bat from Wyoming and the evolution of flight and echolocation". Nature. 451 (7180). ss. 818-21. doi:10.1038/nature06549. PMID 18270539. 23 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2012.
recent studies unambiguously support bat monophyly
- ^ Adkins RM, Honeycutt RL (1991). "Molecular phylogeny of the superorder Archonta" (PDF). Proceedings of the National Academy of Sciences of the U.S.A. 88 (22). ss. 10317-10321. doi:10.1073/pnas.88.22.10317. PMC 52919 $2. PMID 1658802. 5 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 19 Temmuz 2012.
