Marino Grimani

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Marino Grimani
Marinoo Grimani portresi Ressam:Tintoretto
Venedik Cumhuriyeti Doçesi (89.)
Doge di Venezia
Hüküm süresi26 Nisan 1595 – 25 Aralık 1605
10 yıl 7 ay 29 gün
Önce gelenPasquale Cicogna
Sonra gelenLeonardo Donato
Doğum1 Temmuz 1532
Venedik
Ölüm25 Aralık 1605 (yaş: 73)
Venedik
DefinSan Giuseppe di Castello Kilisesi, Venedik
Eş(ler)iMorosina Morosini
Çocuk(lar)ı4 kız çocuk
BabasıGirolamo Grimani
AnnesiDonata Pisano

.

Marino Grimani sülalesi arması

Marino Grimani (d. 1 Temmuz 1532, Venedik - ö. 25 Aralık 1605, Venedik). 26 Nisan 1595 – 25 Aralık 1605 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 89'uncu dükadır. Doçe Pasquale Cicogna'nun 2 Nisan 1595'te ölümünden sonra Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yapılan 70 oylamadan sonra Venedik Doçesi seçildi ve 26 Nisan 1595'te tahta çıktı. 10 yıl 7 ay 29 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 25 Aralık 1605'te 73 yaşında Venedik'te öldü.

Hayatı[değiştir | kaynağı değiştir]

Doçe olmadan önce[değiştir | kaynağı değiştir]

Marino Grimani 1 Temmuz 1532'de Venedik'te Girolamo Grimani ile Donata Pisanı'ın oğlu olarak doğdu. Grimani'nin babası Girolamo Grimani zengin bir tüccar idi ve tanınmış Fugger bankası ile birlikte çalışmakta idi. Ailenin ikametgâhı Venedik'in tanınmış mimarlarından olan M. Sanmıcheli (1484–1559) tasarımına göre yapılmış olan S. Luca semtinde bulunan "Palazzo Grimani di San Luca (San Luca'da Grimani Sarayı)" idi. Babası aynı zamanda çok yetenekli bir politikacı idi ve sonradan "Şövalye (cavaliere)" unvanı ile şereflendirilmişti. Ailenin iki erkek çocuğu olmuştu : Marino ve ondan bir yaş küçük Ermalao. Marino 28 yaşında iken 27 Kasım 1560'ta küçük kardeşi Ermalao ile birlikte zengin soylu bir Venedik ailesi mensubu iki kızkardeş olan (Marino'nun eşi) Morosina Morosini ve Angelo Morosini ile evlilik yaptılar. Bu evlilikten Marino Grimani ve eşi Morosina'nın 4 kızı oldu.

Marino'nun Venedik politika kariyerine girmesi zengin ve asıl bir Venedikli için olağan ve geleneksel bir şekilde oldu. Ekim 1557-Mart 1558 dönemi için ve 1159'ın ortasından itibaren (aktif politikadan gönüllü olarak ayrıldığı 10 yıl süren bir dönem dışında) Senato'ya danışmanlarından oluşan "akiller koleji" mensubu idi.

30 Nişan 1570'te ölmesine kadar babası olan Giroloma önemli Venedik Cumhuriyeti devlet mevkilerinde görev yaptığı için iki oğlu Marino ve kardeşinin bu görevlere getirilmasine engel oldu. Bu görevler en yüksek Venedik yargı ve şeref görevi olan "San Marko Savcılığı (Procuratöre dı San Marco)" ve Akiller Koleji'nin "Başdanışmanlığı (Savi Grandi veya Consiglio dei Pregadi" görevi idi.

Elimizde bulunan Venedik şehrine ait görev belgelerine göre Marino 1568-1569'da şehir Komünü için sınırlı yetkili başyöneticilik yapmıştı. 25 Kasım 1570'te Osmanlıların Kıbrıs'i Fethi sırasında Venedik askeri harcamalarını karşılamak için Venediklilere salınan özel verginin şehirde toplanması için görevli 25 vergi tahsildarı arasında bulunmuştu.

Babasının 1570'te ölümü ile gayet büyük mirasına konmuş olan Marino Grimani 23 Eylül 1571'de Brescia şehri "Genel Valisi (Podesta)" görevine getirildi. Bu şehirde kendi servetinin bir kısmını kullanarak gayet şaşaalı ve çeşitli etkinlik ile kendini halka sevdiren bir şehir yönetimi politikası uygulamaya koyuldu. Brescia'nın ilerigelen tüccarları Cumhuriyete büyük mali sermaye sağlamalarına ve yüksek vergiler vermelerine rağmen Venedik'te geleneksel asiller ve sonradan servet yapıp asil oldukları kabul edilenlerin son dönemde devlet konseyine asil olmayanların katılamayacaklarına karar vermeleri ve böylece bu konseyin kapısını sanki diğer servetlilere kapamalarından gayet tedirgendiler; Venedik devletine karşı devamlı şikayet yapmaktaydılar ve bu tedirginlik ve şikayetlerin bir halk ayaklanmasına dönüşmesinden korkulmaktaydı. Gayet mülayim tabiatlı, iyi estetik anlayışlı, gayet kültürlü, iyi bir diplomat, çok fanatik olmayan ama derin dinsel inançlı olan Marino Grimani'nin podesta görevini alması, Brescia ilerigelenlerinin Cumhuriyete karşı olan bu aksi davranışlarını yumuşatmalarına büyük bir neden oldu ve böylece Brescia'nın Venedik'e karşı isyan etmesini önledi.


Doçelik dönemi[değiştir | kaynağı değiştir]

Doçe Pasquale Cicogna 2 Nisan 1595'te ölünce 41 seçmenden oluşan Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Bu seçim için aday olanlar arasında Marino Grimani "eski asiller" kliği adayı idi ve Papalık ve İspanya Krallığı tarafından eğer gerekirse kabul edilebilir şeklinde desteklenmekte idi. Papalığın tercihli adayı savcı olan Giacamo Foscari idi ve Grimani'nın yakın akrabası olan Leanardo Donato "yeni ve genç asiller" grubu tarafından tutulmakta idi.

Gayet zengin olan Grimaldi bu göreve seçilebilmek için çeşitli yollarla herkese para dağıtmaya başladı. Bu arada şehre ekmek yapılmak için getirilen zahirenin fiyatını kontrol için sübvansiyon vermeye başladı ve ekmek fiyatlarını sabit tutturdu. Bu besinin önemli bir kısmı ekmek olan alelade halk arasında "Grimani ekmek somunun büyülttü" seklinde yansıyıp yıllar boyunca hatırlanmıştı.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış kaynaklar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
  • da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello (İtalyanca)
  • Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Gullino, Giuseppe (2002) "Grimani, Marino" maddesi, Dizionario Biografico degli Italiani - Cilt:59 Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:[1] 21 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
Resmî unvanlar
Önce gelen:
Pasquale Cicogna
Venedik Doçesi
1595–1605
Sonra gelen:
Leonardo Donato