Marcel Waline

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Marcel Waline (d. 1 Ekim 1900, Épernay, Marne - ö. 14 Ekim 1982), Fransız hukukçu ve akademisyendir.

İki Dünya Savaşı arasından itibaren büyük bir doktrin yazarı olarak kabul edilmekte ve kamusal özgürlükler teorisinin babası olarak görülmektedir. Vichy Rejimi'ne açıkça karşı çıkan nadir yazarlardan biridir. 1942'den itibaren kendi öğrencilerine Vichy kanunlarının Fransız hukuk geleneğine aykırı olduğunu öğretmiştir.

İnanmış bir gaullist olarak adlandırılan Marcel Waline, 1958 yılında kurulan Anayasa Danışma Komitesi'ndeki (fr:Comité consultatif constitutionnel) tek hukuk pratisyeni olarak yer almıştır.

Cumhurbaşkanı Charles de Gaulle tarafından 1959'da Yüksek Yargı Kurulu üyeliğine, 1962'de ise Fransa Anayasa Konseyi üyeliğine atanmıştır.

1970'te Ahlaki ve Siyasi Bilimler Akademisi üyeliğine seçilmiş ve 1982'de ölünceye dek bu görevde kalmıştır.

Akademik kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]

1925'te siyaset bilimi doktoru, 1926'da ise hukuki bilimler doktoru olmuştur. 1927-1931 yıllarında Poitiers Hukuk Fakültesi'nde idare hukuku alanında öğretim görevlisi olarak yer almış, 1928'de doçent olmuştur. 1931-1936 yılları arasında Poitiers Hukuk Fakültesi'nde kamu hukuku öğretim üyesi olmuş, 1936-1974 Paris Hukuk Fakültesi'nde kamu hukuku profesörü olarak görev yapmıştır.

Görevleri[değiştir | kaynağı değiştir]

  • 19 Şubat 1959 - 4 Mart 1962 : Yüksek Yargı Kurulu
  • 5 Mart 1962 - 2 Mart 1971 : Anayasa Konseyi üyesi