Madur Dağı

Koordinatlar: 40°38′41″N 39°59′14″E / 40.6448381°K 39.9872545°D / 40.6448381; 39.9872545
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Madur sayfasından yönlendirildi)
Madur Dağı
Madur Dağı'nın fotoğrafı
Harita
En yüksek noktası
Yükseklik2.742 m
KoordinatlarEnlem: 40° 64′ 48″ Kuzey Boylam: 39° 98′ 72″ Doğu 
Coğrafya
KonumSürmene, Trabzon  Türkiye
Tırmanma
En kolay rotaKuzey rotası

Madur Dağı, Trabzon'un Sürmene ilçesinde yer alan, 2.742 rakımlı ilçenin en yüksek dağıdır. Madur Dağı'nın çevresi Köşk Yaylası, Taşlı Yaylası, Sulak Yaylası, Kalecik Yaylası [1] ve Kutlusu Yaylası gibi yaylalarla çevrelenmiştir. Yaylacılık yapılan dağın zirvesi kayalıklardan oluşmaktadır.[2] Ksenofon'un Anabasis adlı eserinde Yunan ordusu denizi bu dağda görmüştür.[3]

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

Madur Dağı, Ksenofon'un yazdığı Anabasis adlı eserde Theches (Thekes) olarak geçmektedir.[4]

Ulaşım[değiştir | kaynağı değiştir]

En yakın yerleşim yerlerinden Madur dağına tırmanmak yaklaşık 2.5-3 saat sürmektedir. Dağın kuzey yamacındaki Lişit Yaylası'ndan Madur Dağı'na çıkarken yol üzerinde tek mezar olarak adlandırılan sahipsiz bir mezar yer almaktadır. Ayrıca yine Lişit Yaylası'ndan çıkarken Küçünoğlu Yaylası denen yerde I. Dünya Savaşı'ndan kalma Türk askerinin çadır izleri ve Rus askerlerinin mezar yerleri görülebilmektedir. Madur Dağı'nı kuzey yamacında Karasu adlı kaynak suyu vardır. Madur Dağı'na çıkış, dağının güney cephesinden ise iki yoldan gerçekleştirilir. Bu yollar dağa çapraz olarak çıkar. Yarı yolda bir de kaynak suyu vardır. Coşk ve Taşlı yaylarından Madur Dağı'na çıkmak yaklaşık 2-3 saat sürmektedir.

Flora[değiştir | kaynağı değiştir]

Orkidenin değişik çeşitleri, yayla çayı, kırtıl, fındık otu, guvaga (naturel mantar), ısırgan otu, vargit çiçeği, papatya, gibi birçok bitki yaylada doğal olarak yetişmektedir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Uzun, Enver (2005). Akçaabat yer adları. Enver Uzun. s. 62. ISBN 9759708140. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021. 
  2. ^ Asan, Ömer (1996). Pontos kültürü. Belge Uluslararası Yayıncılık. s. 122. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021. 
  3. ^ Türk dünyası araştırmaları. Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı. 2000. s. 94. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021. 
  4. ^ Öztürk, Özhan (2005). Karadeniz: ansiklopedik sözlük, 2. cilt. Heyamola Yayınları. s. 1087. ISBN 9756121009. 21 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2021.