Kuzey Kore ebedi lideri

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Kuzey Kore Devlet Başkanı sayfasından yönlendirildi)
Juche Kore Ebedi Liderleri
주체조선의 영원한 수령
Görevdeki
Kim Il-sung ve Kim Jong Il

30 Haziran 2016 tarihinden beri
Resmî ikametKumsusan Güneş Sarayı (Dinlenme yeri)
Oluşum28 Aralık 1972 (51 yıl önce) (1972-12-28) (Kuzey Kore Başkanı)
5 Eylül 1998 (1998-09-05) (Cumhuriyetin Ebedi Lideri)
11 Nisan 2012 (2012-04-11) (İşçi Partisinin Ebedi Genel Sekreteri)
13 Nisan 2012 (2012-04-13) (Ulusal Savunma Komisyonu Ebedi Başkanı)

Kuzey Kore Ebedi Lideri (Korece: 주체조선의 영원한 수령), Kuzey Kore’nin ölen liderlerine ölüm sonrası unvanlar verilmesi uygulamasına atıfta bulunmaktadır. "Juche Kore'nin Ebedi Liderleri" ifadesi, 30 Haziran 2016'da değiştirildiği gibi Anayasa'ya giriş satırında ve ardından yapılacak revizyonlarda belirtildi.

(Orijinal sürümde) okur:

Kore İşçi Partisi önderliğinde, Demokratik Halk Cumhuriyeti Kore Cumhuriyeti ve Koreli halk, büyük Yoldaş Kim İl-sung ve Kim Jong-il'i Juche Kore'nin ebedi liderleri olarak değerlendiriyor...[1]

Makam tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

1994'ten önce Kuzey Kore Başkanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti Devlet Başkanı’nın görevi, 1972’de Kuzey Kore Anayasası’nda belirtildi. O zamana kadar, Kuzey Kore'nin fiili hükümdarı Kim Il-sung, Kore İşçi Partisi Genel Sekreteri ve Genel Sekreteri görevlerinde bulundu.

1972'de Başkanlık makamı kuruldu ve 28 Aralık 1972'de Kuzey Kore yasama meclisi olan Yüksek Meclis tarafından Kim Il-sung Başkan seçildi. Kim, 1994 yılındaki ölümüne kadar Başkanlık makamında kaldı.Öldüğünde makamı boş bırakıldı ve oğlu ve halefi Kim Jong-il'a Başkan unvanı verilmedi.

"Ebedi Başkan"[değiştir | kaynağı değiştir]

1998'deki revize edilmiş anayasa devlet başkanlığını kaldırdı ve Kim Il-sung'u "Ebedi Başkan" ilan etti.

5 Eylül 1998 tarihinde değiştirilen Demokratik Halk Cumhuriyeti Kore Cumhuriyeti Anayasası'nın girişinde şöyle yazıyor:

Kore İşçi Partisi önderliğinde, Demokratik Halk Cumhuriyeti Kore Cumhuriyeti ve Koreli halk, büyük lider Yoldaş Kim İl-sung'u cumhuriyetin ebedi Başkanı olarak değerlendiriyor...[2]

Başkan, Kuzey Kore devletinin fiili başkanıydı, ancak yetkilerini ülkenin resmi ideolojisi Juche'ye dayanarak “Yüce Lider” olarak kullandı. Ashley J. Tellis ve Michael Wills'e göre, başlangıçtaki bu değişiklik, Kim Il-sung'u çevreleyen kişilik kültüne dayanan teokratik bir devlet olma özelliğini taşıyan eşsiz Kuzey Kore karakteristiğinin bir göstergesiydi. Ek olarak, Kuzey Kore, Kim Il-sung'un doğduğu yıl olan 1912'den kalma bir Juche takvimi kabul etti.[3]

2012 Anayasası bir kez daha Kim Il-sung'dan “Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti'nin Ebedi Başkanı” olarak bahsetti.[4]

"Ebedi Genel Sekreter/Ebedi Başkan"[değiştir | kaynağı değiştir]

Kim Jong-il'in ölümünden sonra, anayasa 2012'de değiştirildi ve Kim Jong-il Kore İşçi Partisi Ebedi Genel Sekreteri ve Ulusal Savunma Komisyonu Ebedi Başkanı ilan edildi.Parti Genel Sekreteri unvanı ise "Birinci Sekreter" olarak değiştirildi.

2016 yılında, Kim Il-sung ve Kim Jong-il'e anayasanın girişinde değişiklik yapılarak "Juche Kore'nin Ebedi Liderleri" unvanı verildi.

Kim Il-sung'un ölümünden sonra Kuzey Kore'de devlet başkanı rolü[değiştir | kaynağı değiştir]

1997’den bu yana, YHM başkanı, DİK (öncesi USK) Başkanı ve Başbakan olmak üzere diğer başkanlık sistemlerinden farklı olarak Başkanın yetkilerini 3'e bölen ve resmi olarak yürütme organını oluşturan bir üçler erki oluşturulmuştur. Hukuki olarak YHM Başkanı dış ilişkileri yürütür ve önde gelen meseleleri ele alır, DİK Başkanı Silahlı Kuvvetlere komuta eder, Başbakan ise iç politikayı yönetir.Ancak uygulamada asıl güç, anayasal olarak "Devletteki En Yüksek Makam" olarak tanımlanan Devlet İşleri Komisyonu(DİK) Başkanına (KİP'nin de lideri ve Yüce Lider) verilmiştir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Kuzey Kore Anayasası (2012) Wikisource
  2. ^ Kuzey Kore Anayasası (1972) Wikisource
  3. ^ Ashley J. Tellis; Michael Wills (30 Eylül 2007). Domestic Political Change and Grand Strategy. NBR. s. 128. ISBN 978-0-9713938-8-2. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2012. 
  4. ^ Socialist Constitution of the Democratic People's Republic of Korea, Preamble, 2012