Kolektivist anarşizm

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Kolektivist anarşizm, özellikle Mihail Bakunin ve Birinci Enternasyonal’in anti-otoriter kesimi ile ifade edilen anarşist akımdır. Ayrıca Johann Most da bu yaklaşımın üyelerindendir.[1] Komünal anarşizmle karıştırılmaması gerekir.[2]

Mutualistlerden farklı olarak kolektivist anarşistler üretim araçlarının her türlü özel mülkiyetine karşıdırlar ve mülkiyetin kolektifleştirilmesini savunurlar. Fakat kolektifleştirme, gelir paylaşımına kadar genişletilmemelidir, çünkü işçiler anarko-komünizmin "herkesin ihtiyacına göre" anlayışından farklı olarak çalışma zamanına göre ücretlendirileceklerdir. 1880’li yılların ilk bölümünde, Avrupa anarşist hareketinin büyük kısmı temelde ücrete dayalı işçiliğin kaldırılması ve emeğine göre değil, ihtiyaca göre dağıtımı savunan anarko-komünist düşünceye bağlı bulunurken, İspanya’nın erken dönem anarşist hareketi bazı dönemlerde kolektivizmi benimsemiştir. Kolektivist anarşistler çalışma tazminatlarını desteklerler ve ihtiyaca göre komünist paylaşımı devrim sonrası süreçte olanaklı görürler.[3] Kolektivist anarşizm; devletsiz, kolektivist toplum için birlikte mücadele ettiği ve kendisiyle aynı dönemde yükselişe geçen Marksizmin işçi sınıfı diktatörlüğüne mesafeli yaklaşmış, onu reddetmiştir.[4]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Avrich, Paul. 2006. Anarchist Voices: An Oral History of Anarchism in America. AK Press. p. 5
  2. ^ Morris, Christopher W. 1998. An Essay on the Modern State. Cambridge University Press. p 50. The collectivist category is also sometimes known as social, socialist, or communitarian anarchism category.
  3. ^ Bakunin's associate, James Guillaume, put it this way in his essay, Ideas on Social Organization 19 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.(1876):

    When… production comes to outstrip consumption… [e]veryone will draw what he needs from the abundant social reserve of commodities, without fear of depletion; and the moral sentiment which will be more highly developed among free and equal workers will prevent, or greatly reduce, abuse and waste.

  4. ^ Bakunin, Mikhail; Statism and Anarchism 18 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.:

    They [the Marxists] maintain that only a dictatorship — their dictatorship, of course — can create the will of the people, while our answer to this is: No dictatorship can have any other aim but that of self-perpetuation, and it can beget only slavery in the people tolerating it; freedom can be created only by freedom, that is, by a universal rebellion on the part of the people and free organization of the toiling masses from the bottom up.