Katartik yöntem

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Katartik yöntem, tarih bakımından psikanalizin başlangıcında başvurulan sağaltım yöntemidir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Josef Breuer'in Anna O. adındaki hastasının tedavisi sırasında bulguladığı yöntemi, J. Breuer ile Freud 1895'te kitap halinde yayınlanarak ortaya çıkmıştır.

Sağaltım şekli[değiştir | kaynağı değiştir]

Hastayı hipnozla uyutarak (Freud'un başlangıç uygulaması) ya da serbest çağrışıma başvurularak (Freud'un daha sonra uyguladığı yöntem) histeri belirtilerini hastanın yaşam öyküsünde geriye doğru izleyerek bunlara yol açan travmaları ele geçirmekten ve hastaya bunları yeniden yaşatıp dışavurumları sağlanarak bir aranmanın gerçekleşmesinden oluşmaktadır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]