Juliette

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Juliette

Juliette veya Erdemsizliğe Övgü — Fransız düşünür Marquis de Sade'ın başyapıtlarından Justine (Erdemin Felaketleri) serisinin devamıdır. Her iki roman 1797'de toplam 10 cilt olarak isimsiz şekilde yayınlanmıştır. Serinin 6 cildi Juliette'e aittir ve 65 pornografik çizim içerir.

Öyküde anlatılan Juliette karakteri, kız kardeşi Justine'in aksine din ve ahlak kurallarından bütünüyle arınmış, erdemsiz bir yaşamı tercih eder ve felsefesini de bu bilgiler ışığında geliştirerek, kendisi gibi erdemsizliği ilke edinen yönetici kesimle(iktidar sahipleriyle) işbirliğine girer ve yaşamının sonuna kadar erdemsizliğin keyfini sürer. Yazar, Juliette serisindeki öykülerinde; insan ruhuna en iyi hitabeden olgunun doğa olduğunu vurgular. Daha güzel bir hayat yaşamak varken, arzularımız, fantezilerimiz, kısacası cinsellike ilgili her türlü düşüncelerimiz din safsatasıyla dizginlenmekte ve bunun sonucunda da, erdemsiz diye tasvir edilen iktidar sahiplerinin ekmeğine yağ sürülmektedir. Kitapta anlatılan sapkınlıklar, doğanın insanoğluna bahşettiği içgüdüleri açığa çıkarmak için anlatılmıştır. Bunu iyi anlayabilmek ve sağlıklı yorumlayabilmek için okumaya Justine'den başlamakta fayda vardır.

İçerik özeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Erdemli Justine'in tam tersine manastır okulunda ahlaksız bir yaşam sürer. İlk orjisini ölmüş olan rahibelerin konulduğu katakomb'daki tabutların üzerinde yapar. Bir fahişe olarak kariyer yapmaya başlar ve suça eğilimli bir libertin olan Noirceuil ile arkadaş olur, hatta onun ebeveynlerini zehirlemesine hayranlık duyar. Noirceuil aracılığıyla Saint-Fond adlı devlet bakanı ile tanışır. Bu adam, devlet kaynaklarını kafadarları ile birlikte düzenledikleri seks ve işkence partilerinde harcamakta, her ay 30 kadını öldürmektedir. Juliette'in ilk görevi bakanın bir muhalifini zehirleme işidir. Suç işlemekten zevk alan bu çevrede bir diğer kadın, Lady Clairwil, Juliette'in en yakın arkadaşı olur ve Juliette her tür suçu eğlenceli bir spor türü olarak görev ve hatta bir tüzüğü bulunan "Suç arkadaşları topluluğu"na katılma hakkına sahip olur.

Juliette Saint-Fond'un Fransa'nın fazla olan nüfusunun üçte ikisini açlığa terkedecek bir plan konusunda tereddüt edince, Paris'ten ayrılmak ve sahip olduğu mal varlığını bırakmak zorunda kalır. Zengin Kont Lorsagne ile evlenir, çok geçmeden onu zehirleyerek öldürür ve İtalya'ya gider. İtalya'da çok sayıda suça karışacağı bir bir yaşam sürmeye başlar. Apeninler'de tanıştığı bir hannibal olan Minski ile birlikte parçaladıkları oda hizmetçisini yerler ve daha sonra 16 kişinin aynı anda ve değişik biçimlerde idam edildiği bir idam makinesini kullanırlar. Floransa'da orkestra eşliğinde bir idam sahnesi gerçekleştirir, burada insanların kafaları müzik eşliğinde vücutlarından ayrılır. Roma'da kundaklamaya bayılan Prenses Borghese ile tanışır ve polisinde yardımıyla bir dizi hastaneyi kundaklarlar. Bir başka öyküde bir oğlan çocuğunun kalbini çıkarır ve yer. Napoli'de eski arkadaşı Lady Clairwil ile karşılaşır. Lady Clairwil orada ünlü bir suçlu olan erkek kardeşi Brisa-Testa ile ensest hayatı yaşamaktadır. Napoli kralı ise cinayetlerin işlendiği tiyatro oyunları sergiletmektedir, her oyunda bin insan öldürülür. Venedik'te zehir karıştırıcısı olan Durand ile bir genelev açar ve bir servete kavuşur. Venedik doçu ile yaşadığı anlaşmazlıklardan dolayı servetinin yarısını kaybeder ve Fransa'ya geri döner. Fransa'da eski arkadaşı Nourceuil Bakanı bertaraf etmeyi başarmıştır.

Kız kardeşi olan erdemli Justine ile yeniden karşılaşmalarından bir süre Justine'e yıldırım düşer. Erdemli Justine'e tanrı bile acımamışken, Juliette on yıl daha zenginlik ve mutluluk içinde yaşamını sürdürür.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihin Gördüğü En Büyük Tabu Düşmanı,[1] Sadi Tirak, Hürriyet gazetesi

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 16 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mart 2018.